Deroy Duarte droomt van het WK en de Champions League: 'Dan zit ik voorlopig goed'
Kaapverdië op een WK? Dat is de grootste voetbaldroom van Deroy Duarte (25). De Rotterdamse middenvelder is bij Ludogorets bezig aan zijn eerste buitenlandse avontuur. In een uitgebreid gesprek met Voetbalzone vertelt Duarte over zijn band met broer Laros, zijn dromen van de Champions League en de Afrika Cup van 2024.
Door Wessel Antes
Duarte is het jongste kind uit een hecht gezin waarin voetbal een grote rol speelt. De rechtspoot koestert warme herinneringen aan zijn jeugd in Spangen en Schiedam. “We hebben een fanatieke vader, die altijd met voetbal bezig is. Hij nam ons op jonge leeftijd mee naar Het Kasteel en De Kuip. Daardoor zijn wij al snel van het spelletje gaan houden.”
“Tegelijkertijd hadden we bijna geen andere keuze”, lacht Duarte. “Mijn vader keek bijna elke wedstrijd, dus voetbal stond altijd aan. Die liefde voor het spel heeft hij overgebracht op ons. Al snel werd duidelijk dat Laros en ik een aardig balletje konden trappen en dat was voor mijn vader natuurlijk prachtig.”
Inmiddels voetbalt Duarte in Bulgarije. Zijn 28-jarige broer Laros speelt in Hongarije, bij Puskás Akadémia. In diverse interlands stonden de voetbalbroers samen op het middenveld van Kaapverdië. Een verhaal dat ooit begon op het Mariaplein.
“Op het Mariaplein heb ik heel wat uurtjes doorgebracht. Het ligt op loopafstand van Het Kasteel, dus voor mij voelt het alsof ik voorbestemd was om het eerste elftal van Sparta te halen”, aldus Duarte, die naar eigen zeggen nooit te boek stond als een groot talent.
Laros werd altijd gezien als de grootste belofte uit het gezin. “Hij kon op een gegeven moment van Sparta naar Tottenham Hotspur, maar koos uiteindelijk voor PSV. Bij het Nederlands jeugdelftal zat Frenkie de Jong op de bank, achter mijn broer. Uiteindelijk zegt dat niets, want het tij kan altijd keren.”
“Bij Sparta werd ik altijd gezien als het broertje van”, herinnert Duarte zich. “Dat heeft voordelen en nadelen. Mijn familie en ik denken zelfs dat Laros mij een keer gered heeft. In de C2 was dat. Ik zat er dicht tegenaan om weggestuurd te worden, speelde weinig en mijn vetpercentage was te hoog. Wij denken dat ik dankzij Laros het voordeel van de twijfel heb gekregen.”

Duarte speelde in de jeugdopleiding van Sparta met veel goede spelers. Wie waren zijn beste teamgenoten? “Gek genoeg zijn dat jongens die het profvoetbal uiteindelijk niet hebben gehaald. Nazario De Fretes bijvoorbeeld. Hij was echt een veelbelovend talent, maar is nu succesvol met zijn kledingmerk Seaside.”
“Ook Ugur Altintas was altijd goed. Zoveel kwaliteit, maar hij heeft het niet gehaald. Heel gek eigenlijk. Van mijn lichting spelen alleen Halil Dervisoglu en ik profvoetbal, terwijl ons team écht goed was. Dat laat wel zien dat het een keiharde wereld is.”
Op zijn zeventiende ontving Duarte een oproep van de KNVB. “Dat bevestigde dat ik op de goede weg was om prof te worden. Spelen met jongens van Ajax, AZ, Feyenoord en PSV. Donyell Malen, Justin Kluivert, Cody Gakpo, veel grote namen.”
“Malen viel voor mij het meest op, omdat zijn manier van afwerken pure kwaliteit was. Hij speelde bij Arsenal en was onze sterspeler. Met Noa Lang heb ik dagelijks contact. Hij is een goede vriend van mij. De rest spreek ik sporadisch, vooral via Instagram”, aldus Duarte.
Duarte kende een bliksemstart van zijn carrière en debuteerde onder Alex Pastoor bij Sparta. Op jonge leeftijd kwam hij tot een indrukwekkend aantal van 115 officiële wedstrijden namens zijn jeugdliefde, waarvan 37 met zijn oudere broer.
“Ik heb veel aan Sparta te danken. Enorm veel meegemaakt ook. Degraderen, promoveren, uitblinken, maar ook mindere periodes. Het is jammer dat ik de club geen mooie transfersom heb opgeleverd, maar dat ligt niet alleen aan mij. In mijn laatste jaar miste ik gewoon waardering”, aldus Duarte.
De middenvelder kreeg in eerste instantie geen nieuw contract aangeboden, totdat hij zijn goede vorm terugvond. ‘Op dat moment had ik al besloten dat het tijd was voor een nieuwe omgeving. Ik was uit beeld geraakt bij Jong Oranje en had een haat-liefde verhouding met Henk Fraser. Het was tijd om te gaan.”

In eerste instantie zou Duarte naar Engeland verkassen. “Naar Barnsley FC, dat destijds op het tweede niveau speelde. Die transfer ketste op het laatste moment af. Vervolgens heb ik besloten om in Nederland te blijven.”
“FC Twente meldde zich al vrij vroeg, maar toen wilde ik nog geen keuze maken. Uiteindelijk kwam Fortuna Sittard met een goed contract en ambitieus plan. Dat sprak mij heel erg aan”, aldus Duarte, die drie seizoenen in Limburg voetbalde.
Door zijn keuze verhuisde Duarte destijds vanuit Schiedam naar een appartement in Roermond. “Dat was allemaal top geregeld. Bij Fortuna voelde ik de waardering die ik eerder had gemist. Ik heb een mooie tijd gehad in Sittard, heb veel kunnen spelen en ben uiteindelijk international geworden van Kaapverdië.”
Ook bij Fortuna heeft Duarte veel meegemaakt. “Kijk alleen al naar die handhaving op de laatste speeldag dankzij Zian Flemming, het spraakmakende seizoen daarna met Burak Yilmaz en mijn doelpunt in de Johan Cruijff ArenA vorig jaar. Het was nooit saai.”
“Toen Yilmaz bij ons kwam spelen, kreeg ik ineens allerlei verzoeken van Turkse vrienden. Of ik een shirtje kon regelen, of Burak geknipt wilde worden, ga zo maar door. Alsof ik dat even kon vragen”, lacht Duarte. “Voor Turkse voetballiefhebbers is hij gewoon de koning.”
Afgelopen zomer was Duarte opnieuw transfervrij. “Ik was toe aan een stap naar het buitenland. Een nieuwe start, in een nieuwe competitie. Ook het financiële plaatje moest kloppen voor mij, daar ben ik altijd heel eerlijk over.”
“Ludogorets speelt ieder seizoen Europees voetbal en de salarissen zijn goed. Dit seizoen speelden wij in de Europa League en komende zomer gaan we proberen de Champions League te bereiken. Dat zijn mooie podia om je te laten zien”, aldus Duarte, die voor het eerst in zijn carrière om de prijzen speelt.

Duarte legde met Ludogorets al beslag op de Bulgaarse supercup, stevent af op het landskampioenschap en ook het winnen van de beker is nog mogelijk. “Omdat alles hier goed geregeld is, zijn wij aan onze stand verplicht te presteren. Het is leuk om nu de andere kant van de medaille te zien. Iedere voetballer wil prijzen winnen en natuurlijk zijn al die premies mooi meegenomen. Dat was ik in Nederland niet gewend.”
De Rotterdammer merkte al gauw dat Ludogorets niet de meest geliefde club van Bulgarije is. “Elke club wil van ons winnen. Ludogorets was ooit een kleine club, maar pakt nu vrijwel ieder jaar de titel. In sommige stadions merk je die haat naar ons wel. Ook dat vind ik heerlijk om mee te maken, het motiveert mij juist.”
Veel Nederlanders waren in de afgelopen jaren succesvol met Ludogorets. In Razgrad speelt Duarte samen met doelman Sergio Padt, die hem adviseerde om te komen. “Ik ben blij dat ik naar dat advies heb geluisterd. Hij heeft mij goed opgevangen. Buiten het voetbal om is het leven in Razgrad vrij saai, maar gelukkig spelen we veel wedstrijden. Dat maakt een hoop goed.”
Ondanks een aantal blessures, waaronder een gebroken kaak, staat Duarte dit seizoen al op 40 officiële wedstrijden namens Ludogorets. Daar zaten een aantal prachtige affiches tussen. “We hebben gelijkgespeeld op bezoek bij Lazio en Olympique Lyon, maar tegen Athletic Club verloren we nipt. Mijn beste tegenstander? Rayan Cherki.”
“Tweebenig, zulke snelle voetjes, hij is écht goed. Dat zijn prachtige ervaringen. Hopelijk kunnen we ons komend seizoen kwalificeren voor de Champions League, want dan kom je vaker dat soort spelers tegen. Daarmee zou een nieuwe droom uitkomen”, aldus Duarte.
Duarte heeft een talenknobbel. “Ik spreek Nederlands, Engels, Frans, Portugees en Spaans, dus het lukt mij goed om te aarden in verschillende kleedkamers. Daardoor is het ook makkelijker om vrienden te maken. Op vrije dagen ga ik bijvoorbeeld graag met teamgenoten naar steden als Boekarest (Roemenië, red.) en Varna. Daar is een stuk meer te doen, het is veel levendiger.”

Bij Ludogorets heeft Duarte een contract tot medio 2028. De 23-voudig international heeft nog genoeg ambities. “Ik wil sowieso in de Champions League hebben gespeeld met deze club. Dat is mijn doel voor komend seizoen. Misschien kan ik daarna een mooie stap maken naar een leuke competitie.”
Duarte werd als Eredivisie-speler meermaals gelinkt aan clubs uit de Serie A. “In Italië voetballen lijkt me mooi en Spanje was altijd mijn droom, maar misschien moet ik op een gegeven moment realistisch zijn.”
“Als ik straks dertig ben en een aanbieding krijg die niet af te wijzen is, kan het zomaar zijn dat ik daarvoor kies. We gaan zien wat de tijd brengt”, aldus Duarte. “Ik kijk liever naar het komende jaar. Dan ga ik voor de Champions League en het WK! Als ik dat kan waarmaken, zit ik voorlopig goed.”