Tijd voor Friese ambitie

Nu het seizoen bijna ten einde is wordt het tijd om alles even op een rijtje zetten en om te gaan evalueren. Wat ging er allemaal goed en wat moet vooral beter? Dat zijn de vragen die beantwoord moeten worden. Het onderwerp waar ik het echter met jullie over wil hebben is het feit dat er bij onze club een soort van gebrek aan ambitie is wanneer het belangrijk begint te worden.

Denk er maar eens over na, in het begin van deze eeuw was ’t Fean bijna standaard bij de top vijf van de Eredivisie, er werd standaard Europees gespeeld waarbij zelfs een seizoen Champions League. Maar elke keer wanneer de aanval werd ingezet op de traditionele top, dan begon het zomaar opeens te haperen. Dit gebeurde, uitgezonderd van het jaar waarin de Champions League werd bereikt, bijna jaarlijks. De vraag die men dan zou kunnen stellen is vooral gericht op hoe dat dan kan. Het spel was bijna het hele jaar dominant en aanvallend en vele wedstrijden werden met duidelijke cijfers gewonnen. Wanneer er echter belangrijke wedstrijden werden gespeeld sloop er altijd een angst in de ploeg en deze is na vele jaren nog steeds in de ploeg.

Is die angst dan een soort van gebrek aan mentaliteit? Naar mijn idee is en was men altijd veel te bang om de goede positie te verliezen, terwijl er naar mijn idee best mag worden uitgestraald dat er nog veel meer in zit in plaats van tevreden te zijn met je huidige positie. Het is immers topsport en bij topsport gat men toch altijd tot het hoogst haalbare? Hierdoor kan er gesproken worden over een gebrek aan ambitie, ondanks dat men vooraf altijd uitspreekt om voor Europees voetbal te gaan. Het zit echter meer in feit dat wanneer men in een goede positie zit en de play-offs al behaald zijn, er nauwelijks honger is naar meer. Dat stoort toch lichtelijk met het feit van aan topsport doen.

Als we dit beeld nu eens op dit seizoen gaan zetten dan kan men zien dat het toch wel weer hetzelfde liedje kan gaan worden. Ondanks dat de dominantie van de beginjaren van deze eeuw er niet meer is, blijven de resultaten wel op een goed niveau. Momenteel staat ’t Fean op een zesde plaats en is er nog steeds een mogelijkheid om de vierde plaats te bereiken. Als men nu eens objectief gaat kijken naar waar er vele punten verloren zijn gegaan, dan kan men tot de conclusie komen vooral in de herfstperiode en het begin van het jaar 2014 veel fout is gegaan.

Onnodige nederlagen, spel wat niet om aan te zien was en vooral het gebrek aan motivatie dat door de hoofdtrainer aan de spelers werd meegegeven. Dat is toch wel kwalijk aangezien Heerenveen geen absolute topclub is en vele spelers heeft die nog aan het begin van hun carrière staan. Het is dan ook belangrijk dat de hoofdtrainer deze spelers toch wel een soort van begeleiding geeft en daar hoort ook het op scherp zetten van spelers bij. Het zijn (nog) geen absolute topspelers die zelf wel weten wat ze moeten doen en hoe ze zichzelf moeten voorbereiden op de belangrijke wedstrijden.

Daarnaast hield de heer van Basten steeds de top acht aan betreffende de eindklassering. Dit terwijl zijn team dichter bij de topteams zat dan bij de andere subtoppers. Dit is dan ook typisch het voorbeeld van het gebrek aan ambitie en misschien ook wel het onderschatten van de kwaliteiten van de selectie. Vele doorgebroken spelers worden gevolgd door de absolute top en dat zal dan ook wel zo zijn redenen hebben. Er zit nog vele rek in deze spelers en doen echt niet onder voor de spelers van PSV en Vitesse. Om nog even terug te komen op die zesde plaats, alle teams die onder sc Heerenveen staan zijn ook gewoon minder. AZ komt er dichtbij maar AZ werd ook gewoon twee keer overklast door sc Heerenveen en dat is dan ook het verschil in punten. Daarom is er dit seizoen gewoon een hele grote kans om Europa weer eens in te gaan en dat moet dan ook geambieerd worden.

Om alvast vooruit te blikken naar volgend seizoen, het doel moet opnieuw de top zes zijn. Er gaan dan wel wat spelers weg, al deze spelers zijn op te vangen. Voor Hakim Ziyech hebben we Daley Sinkgraven al in huis, daarnaast zal er volgend jaar door het vertrek van Alfred Finnbogason en ervan uitgaande dat Mark Uth in de spits komt er veel meer voetbal in de ploeg komen. Verdedigend gezien vertrekken er dan wel vele spelers, er staat met Kenny Otigba, Joost van Aken, Doke Schmidt, Pele van Anholt en Jukka Raitala al een hele basis. Dit zou dan eventueel nog worden uitgebreid met een ervaren centrale verdediger en wat jeugdspelers en dan staat er gewoon een team wat naar mijn idee gewoon gelijk is met wat er nu staat en daarnaast kan er worden uitgegaan dat de jeugd ook nog verder door gaat groeien. Ik heb vertrouwen in het komende seizoen en hoop dat er met veel bravoure en ambitie gevoetbald gaat worden!