Ploeteren met Vloet

Vorige week werd er al hevig over gespeculeerd: Wiljan Vloet als mogelijke nieuwe trainer van NEC. De Nijmeegse eredivisionist had het vertrek van Dwight Lodeweges niet zien aankomen als ik alle media moet geloven. Op 27 oktober j.l. werd het vertrek van Lodeweges een feit, waardoor er bij mij een dubbel gevoel naar boven kwam. Enerzijds vond ik het erg jammer. Lodeweges had misschien geen denderende carrière achter zich, maar toch bleek hij een rustige persoonlijkheid die ook goed kon relativeren. Lekker nuchter, wat anders dan Been, maar toch geschikt voor 'ons cluppie'. Aan de andere kant werd me ook het een en ander duidelijk. De reeks die NEC had neergezet was beslist niet rooskleurig en met de goedgevulde ziekenboeg leek het er ook niet bepaald beter op te worden. Met Schöne en Sibum als hoofdafwezigen was iedereen het er unaniem over eens dat dit NEC 'ruggengraat' en creativiteit mist, op alle fronten.

Want als we de balans gaan opmaken: de eerste speelronde gingen we onderuit in Rotterdam. Een speciale wedstrijd voor ex-trainer Been, waarbij NEC zeer verdienstelijk speelde. Sterker nog, NEC speelde prima, waardoor ik nog met goed vertrouwen naar de volgende confrontatie thuis tegen Heerenveen keek. Heerenveen werd gelukkig voor mijn gemoedsrust dan ook thuis met 4-1 van de mat geveegd. Heerenveen speelde niet als de degelijke Friese ploeg zoals ik die ken. NEC strafte het foutenfestival af en Vleminckx was net als tegen Feyenoord het 'type Kuyt', waar iedereen over sprak. Met de langdurige blessures van Sibum en Schöne wist je dat je aan respectievelijk leiderschap en creativiteit moest inleveren. Nou, dat hebben we geweten hier in Nijmegen...

Met de hakken over de sloot hebben we thuis tegen VVV en uit tegen Vitesse één punt weten te behouden. FC Eindhoven en Excelsior werden in de beker allebei ternauwernood verslagen en er werd dramatisch verloren van Heracles Almelo, PSV, Sparta en recent nog RKC. Met de andere wedstrijden erbij geteld kunnen we in competitieverband er weinig vertrouwen uit halen: elf punten uit dertien wedstrijden. Het programma voor de komende weken laat al helemaal geen ruimte over voor enig perspectief en vertrouwen. Met respectievelijk NAC en Groningen uit, Twente thuis, Ajax uit, Vitesse thuis en PSV uit, zie ik NEC misschien een enkel puntje pakken. Zeker met de huidige mogelijkheden op het veld is het zichtbaar dat NEC tekort komt, spelers mist en misschien nog wel belangrijker: continuïteit en vertrouwen mist. Met spelers als Babos, El-Akchaoui, Davids, Goossens, Vleminckx en Fejzullahu heb je prima spelers in huis, maar zoals dan vaak wordt gezegd -en helaas klopt dat- hoeft dat niet bij voorbaat een succesfactor te zijn voor een goed team.

Met al die feiten en met plaats zeventien als huidige stek lijkt een nieuwe trainer op een geen beter moment te kunnen tekenen in Nijmegen. Helaas is het merendeel van de mensen niet écht te spreken over de persoon en/of de kwaliteiten van Wiljan Vloet. Nou ja, eerlijk is eerlijk, deze man heeft inderdaad geen carrière waar je 'u' tegen zegt. Op het hoofdtrainerschap bij FC Den Bosch, Sparta, ADO Den Haag en Roda JC na is er weinig het vermelden waard mijn inziens. Als speler is Heerenveen zijn hoogtepunt, als ik zijn c.v. moet geloven. Waar hij het Sparta niet zo kon vinden met enkele bestuursleden, heeft hij wel ADO Den Haag meegeholpen richting de hoogste Nederlandse competitie. Mijn eerste indruk van mijnheer Vloet is dan ook vrij neutraal. Eén van zijn eigenschappen -als ik supporters van verschillende clubs moet geloven- spreekt mij echter wel enorm aan: zijn 'harde' manier van aanpakken. Met de nodige spelers bij NEC die wel eens geneigd zijn 'vedette-gedrag' te vertonen en met een mogelijke wintertransfer van Ricky van den Bergh (indien dat daadwerkelijk gebeurt) heeft Vloet de nodige corrigerende taken erbij gekregen. Sorry Wiljan, trainer van NEC zijn is lang niet altijd feest. Vraag het maar aan Mario hoe het hier ging tot en met de bekerwedstrijd thuis tegen FC Zwolle...

Afijn, iedereen kent het succesjaar van NEC. Met een selectie die eigenlijk niet onder hoeft te doen voor 'Been's formatie' kan ik niet anders concluderen dat NEC slechts 3 elementen mist waardoor het kwakkelt, kraakt en piept in Nijmegen: creativiteit, leiderschap en vertrouwen. Waar NEC voorheen nog met vertrouwen voetbalde, is er nu een duidelijk contrast. Vertrouwen schept kwaliteit, kwaliteit schept vertrouwen. Vertrouwen biedt resultaat, resultaat biedt vertrouwen. 1+1=2? Er wacht een zware vuurdoop voor Wiljan Vloet, maar met name Schöne lijkt flinke sprongen te maken in zijn revalidatie-proces. Met een nieuwe trainer wil in de voetballerij de ongeschreven regel nog wel eens toegepast worden dat de desbetreffende club een positieve 'boost' krijgt, dus wat mij betreft mag die ongeschreven regel nu netjes gevolg worden door club en trainer.

Nou Wiljan, je hebt Lorenzo Davids die er per wedstrijd vijf paar longen doorheen rent. Je hebt Vleminckx die wellicht accurater moet koppen, maar die wel 300% inzet heeft. Je hebt de ruwe diamant á la Goossens, dat liet hij met die schitterende goals tegen ADO Den Haag en Excelsior toch wel zien. Je hebt Fejzullahu die het met Jong Zweden tot vier keer toe heeft laten zien waarom hij een 'goalgetter' is. Je hebt Saïdi Ntibazonkiza die weer terug van weggeweest is, met motivatie die hij nooit eerder heeft gehad. And last but not least: je hebt stormram 'Potje', die zowel op als naast het veld van enorme waarde is voor NEC. "Blijf vechten aan het front, want versterking komt eraan!", aangezien Lasse en Bas (Schöne en Sibum) op de goede weg zijn richting de Goffert. Wiljan, geef de pessimisten en cynisten in en buiten Nijmegen hun ongelijk en breng het vertrouwen terug. We willen bloed, zweet en tranen en van nu af aan de punten! Nijmegen en NEC, we gaan ploeteren met Vloet!