Sir Bobby: het verlies van een voetballegende

Op 31 juli 2009 overleed Sir Robert William "Bobby" Robson op 76-jarige leeftijd. Sir Bobby begon na zijn spelersloopbaan een trainerscarrière. Bij Fulham mislukte hij, maar de jaren daarop heeft hij bewezen een geweldig tacticus te zijn, door met verschillende ploegen (onder andere PSV en FC Barcelona) prijzen te pakken. Het is al een tijd geleden dat hij is overleden, maar hier onder toch een toewijding aan deze fantastische voetbalpersoon.

Toen ik hoorde dat Sir Bobby Robson was overleden, was ik aangeslagen. Het zat er natuurlijk aan te komen door zijn ziekte, maar toch was het een klap. Met de jaren heen zag ik de gezondheid achteruit gaan, doordat hij regelmatig wedstrijden van zijn geliefde Newcastle United bezocht. In de week voordat hij stierf werd er nog een benefietwedstrijd gespeeld tussen West Duitsland en Engeland (de halve finale van het WK 1990). Hiermee werd geld ingezameld voor zijn stichting. Daar zag je al dat het slecht met hem gesteld was. Helemaal onderuitgezakt in zijn rolstoel met zijn zwart witte sjaaltje en zwarte hoed ging hij alle spelers langs die in de halve finale tegen elkaar speelden. Toen ik even nadacht kwam ik tot de conclusie dat het voetbal hem gezond hield, want na zijn ontslag in 2004 is het alleen maar achteruit gegaan.

Voor mij persoonlijk is Sir Bobby de beste manager aller tijden. Niet alleen bij Newcastle United, maar ook de allerbeste in de wereld. Hij was een echte ambassadeur voor het voetbal. Zijn enthousiasme, inzet en betrokkenheid worden niet alleen rondom Newcastle herinnerd, maar in de hele voetbalwereld. Robson veranderde Newcastle weer tot een topclub in Engeland en Europa. Jammer genoeg is daar niet veel meer van over. In mijn ogen was hij onterecht ontslagen door een wat mindere seizoensstart, maar het bestuur zou er snel achter komen dat dit de komende jaren vaker ging gebeuren. Wanneer ze nu kijken naar waar Newcastle nu staat, zouden ze spijt hebben van deze beslissing.

Wie was de allerbeste Newcastle United manager? Wie was de succesvolste Britse manager over de grenzen heen? Wie was de allerbeste bondscoach van Engeland? En wie gaf zijn tijd en toewijding aan het voetbal, ondanks dat hij ziek was? Op al deze vragen is maar één antwoord, en dat is Sir Bobby Robson.

Na zijn succesvolle periode bij Ipswich (FA Cup winst en UEFA Cup winst) werd hij Engels bondscoach. In 1986 bereikte hij de kwartfinale, die verloren werd tegen Argentinië. Voor de meesten van ons bekend vanwege "de hand van God" en een aantal minuten later de lange rush van diezelfde Diego Maradona. In 1990 bereikte hij met Engeland de halve finales die verloren werd tegen West Duitsland. Uit deze statistieken concludeer ik dat hij de beste bondscoach aller tijden is geweest voor Engeland, want na 1966 is het niemand gelukt om verder te reiken dan de halve finales.

Waarom dan ook de beste Engelse manager over de grenzen heen? Met PSV won hij in 1991 en 1992 de Nederlandse competitie, en in het seizoen 1998/1999 naar een Champions League plaats, weliswaar na een teleurstellende derde plek. Met FC Barcelona won hij de Spaanse Copa Del Rey, de Spaanse Supercup, de Europa Cup II en de Europese Supercup. Een kampioenschap kon hij niet bijschrijven op zijn lijst. Tussen zijn tijd bij PSV en FC Barcelona heeft hij ook nog bij respectievelijk Sporting Portugal en FC Porto gewerkt. Met FC Porto won hij de Portugese cup finale tegen voormalig werkgever Sporting Portugal en won hij in 1995 en 1996 het kampioenschap. Uit deze cijfers kun je concluderen dat hij de meest succesvolle Engelse manager over de grenzen heen is. Althans dat is mijn mening, want ik ken geen één Engelse manager die ooit zo succesvol is geweest in het buitenland bij grote Europese ploegen.

Als laatste, waarom beste manager van Newcastle United? Dit is een moeilijke, want Kevin Keegan komt ook kort in de buurt na zijn succesvolle tijd in de jaren negentig. Maar toch heb ik meer met Sir Bobby, ondanks dat hij minder duels won dan Keegan (138 tegen 113 uit ongeveer evenveel duels). Waarom heb ik dan meer met Sir Bobby? In mijn ogen was hij een echt vaderfiguur voor de spelers, en maakte hij een ploeg over een langere tijd constant. Verder heeft hij in zeer korte tijd een zwalkend Newcastle weer op de rails gezet en in 2001 naar een vierde plaats geloodst. Zodoende bemachtigde Newcastle een Champions League- ticket. Het jaar daarop eveneens Champions League na een derde plaats. In zijn laatste jaar leidde hij Newcastle naar de halve finale van de UEFA Cup die werd verloren door de toenmalige plaaggeest van Olympique Marseille, Didier Drogba.

De meeste mensen die hem hebben ontmoet, kennen hem als een echte gentleman. Ze voelden allemaal de energie en passie die hij in het voetbal stak. Hij was Mr. Football. Ik hoop dat ook Newcastle United zijn echte gentleman mentaliteit zag. Ik ben er bijna zeker van dat alle “Geordies” het met mij eens zullen zijn dat een herdenkingsstandbeeld of het hernoemen van een tribune in het St. James’ Park (tegenwoordig het sportsdirect.com@St. James’ Park) terecht zou zijn.

Wanneer de minister president van Engeland, en voetballiefhebbers buiten Engeland respect voor je tonen, dan weet je dat er een echte gentleman is heengegaan. Binnen én buiten het voetbal. Het was een zwarte dag voor Newcastle United en de hele voetbalwereld, maar ik ben er zeker van dat deze man nooit vergeten zal worden.