Logo’s en het wijzende vingertje van Luis Suárez

Ruim een week was hij weg geweest, hij had even twee WK-kwalificatiewedstrijden gespeeld in Zuid-Amerika. In Ecuador maakte hij nog de belangrijke 1-1. Voor de wedstrijd tegen Argentinië was hij nog vol goede hoop. Het werd een deceptie. Luis Suárez werd vroegtijdig van het veld gehaald, Uruguay verloor met 1-0 en eindigde de wedstrijd zelfs met negen man, een mentale dreun.

Iets meer dan vierentwintig uur voor de wedstrijd tegen Willem II landt Suárez weer in Nederland. De volgende avond staat hij gewoon op het veld en kan hij Ajax in de eerste helft op voorsprong zetten. Vanaf elf meter faalt hij, weer een mentale dreun. Hij speelt zichtbaar aangetast en speelt een van zijn minste wedstrijden in het Amsterdamse rood en wit. In de negentigste minuut pikt ploeggenoot Vurnon Anita de bal op een speelt Suárez in. Korte draai om de as, een snel schot in de korte hoek en Maikel Aerts blijkt kansloos: 4-0. En toch weer hij. Weer een goal van Suárez, nummer dertien. Het toont zijn klasse, de klasse van Suárez.

Voor een goal die puur voor de statistieken was werd het nogal gewichtig gevierd. Het Ajax-logo wordt nadrukkelijk opgezocht door zijn linkerwijsvinger. Een mooi gebaar natuurlijk. Een gebaar van loyaliteit aan Ajax. Waarom toen? Waarom bij een goal die slechts voor de statistieken telt? Waarom niet vijf dagen wachten totdat hij de belangrijke 1-0 tegen Dinamo Zagreb zou binnen schieten of twee weken eerder toen hij een prachtige vrije trap binnenschoot in Kerkrade?

Bij een goal voor de statistieken, is gebaar ook voor de statistiek, zo blijkt. Even terug in de tijd, zo’n tweeënhalfjaar eerder, Groningen - NEC, de laatste thuiswedstrijd in reguliere competitie van 2006/07. Het is een wedstrijd die wat voor Groningen betreft nog weinig waarde heeft. Een plek voor de play-offs tussen de nummers vijf en negen is al zeker en omhoog klimmen is utopie. Een leuke voorbereiding op de play-offs, niet meer niet minder. Het zou een vrij simpele 4-1 overwinning worden. De 3-1 komt van de voet van niemand minder dan Suárez. Een goal die voor de statistieken is. Hij slaat met zijn rechthand op zijn borst, zijn linkerborst, op het logo van Football Club Groningen. Hij blijft! Heel Groningen is blij, hij is van hun! Als de Noordelingen ook nog Europees voetbal pakken wordt dat gevoel versterkt. Een paar maanden later is Suárez nog maar één ding van plan: vertrekken en snel. Een arbitragezaak volgt en uiteindelijk vertrekt Suárez voor acjy miljoen naar de hoofdstad.

Het rechterhandje op het logo van FC Groningen is overgegaan in het linker wijsvingertje op het logo van AFC Ajax. Hij blijft, hij blijft!!! Heel Amsterdam is blij, want Suárez is van hun. Maar wie de feiten bekijkt weet dat alles continue verandert in de voetbalwereld. En dat is bij Suárez niet anders. Wacht Ajax hetzelfde lot als Groningen? Niemand zal het Suárez kwaad kunnen nemen als hij deze winter daadwerkelijk ook vertrekt. Iedereen ziet dat hij ver boven het niveau van de Eredivisie uitsteekt en dat het tijd wordt om zich te laten meten met de wereldtop. Die wereldtop is hier in Nederland niet te vinden. ‘Ik wil blijven.’ Zegt hij na afloop. ‘Maar ik wil ook hogerop.’ Denkt hij na afloop.

Inmiddels zijn er sterke geruchten dan een vingertje dat zich herhaaldelijk naar het logo beweegt. Hoewel Johan Derksen doorgaans geen mogelijkheid laat schieten om het (voormalige) beleid van Ajax af te kraken, zal in zijn monoloog van afgelopen maandag toch wel enige waarheid bevatten. De cijfers van de laatste jaren zijn niet rooskleurig en een vermeend bod van veertig miljoen euro van Manchester United lijkt wel in de beurt te komen van een ‘extreem’ bod waar Rik van den Boog het onlangs over had. Het bod ligt namelijk dertien miljoen boven de transferbedrag dat voor Wesley Sneijder en Klaas-Jan Huntelaar neer werd gelegd. De algemene mening heerst dat Ajax het niet kan maken ten opzichte van zijn achterban om Suárez in januari van de hand te doen, maar toch zijn er twijfels bij hoe de selectie zich zal houden met Suárez erbij.

Marko Pantelic en Suárez lijken elkaar niet te liggen, Demy de Zeeuw wordt moe en oogt geïrriteerd als hij voor de vijfde opeenvolgende keer na een goede wedstrijd een interview moet geven dat na twee vragen alleen nog maar over Suárez gaat. Na Ajax-Feyenoord klinkt in de reactie van Urby Emanuelson naast de opluchting over dat ze niet afhankelijk zijn van Suárez, ook een soort toon van jaloezie richting de aanvoerder. Het is niet zo zeer dat ze Suárez niet mogen, maar het moet moeilijk zijn voor goede en belangrijke voetballers als De Zeeuw en Emanuelson om als ze niet slecht spelen week op week het alleen maar over Suárez te hebben, hoe goed Suárez ook speelt.

Je ziet de irritatie beetje bij beetje groeien met name bij deze twee spelers. Misschien is het geen slecht idee om Suárez deze winter alsnog te laten gaan voor veertig miljoen, voordat er uit deze irritaties nog een conflict binnen de groep komt. Met veertig miljoen zou Ajax voor elke linie een goede versterking van ongeveer acjy miljoen, het geld dat Suárez ooit kostte, kunnen halen en dan nog vijftien miljoen in de eigen kas storten. Het zou de rode cijfers voorlopig even wegduwen en balans brengen in de nog altijd jonge selectie.

Op 16 januari debuteert Suárez op Old Trafford tegen Burnley. Hij scoort op fraaie wijze de 3-0, hij wijst op zijn logo. Real Madrid bereidt een bod voor om Suárez in de zomer te kopen, hoelang zal hij dan blijven?