‘Ik had alleen een ticket voor de heenvlucht geboekt en dacht: ik geef alles’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Elvaro Kouwenberg, die tijdens de winterse transferwindow een overstap maakte van Zeeburgia naar ASIL Lysi, dat uitkomt op het tweede niveau van Cyprus.

“Uit het niets kwam eigenlijk mijn zaakwaarnemer Thanasi Ntinoudis naar me toe en die vertelde dat er een club uit Cyprus had gebeld”, herinnert Kouwenberg zich. “Mijn zaakwaarnemer zei: ‘Ze zoeken nog een buitenspeler, ben je fit?’ Ik hoefde eigenlijk niet na te denken en zei dat ik gelijk wilde gaan.” De 21-jarige vleugelaanvaller is op dat moment bezig aan zijn derde seizoen bij Zeeburgia. Kouwenberg maakt in 2019 de overstap van AFC’34 naar de gerenommeerde amateurvereniging. “Ik ben in de Onder 19 bij Zeeburgia begonnen. Na het eerste jaar ben ik in het selectie-elftal terecht gekomen bij de Onder 21. Ik had niet echt een keuze om naar een andere club te gaan, of tenminste, ik deed er niet echt de moeite voor. Toen ben ik in de zaterdag 1 van Zeeburgia gaan spelen in de vierde klasse.”

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Elvaro (@elvaro.delano)

Kouwenberg was vastbesloten om het alsnog te maken in het profvoetbal en wist dat als hij nog carrière wilde maken, hij zo snel mogelijk op een hoger niveau moest komen. Naast naast de reguliere trainingen bij Zeeburgia werkte hij ook verschillende trainingen bij zijn zaakwaarnemer Ntinoudis af. “Er zijn meerdere spelers die bij hem trainen die hogerop willen”, legt Kouwenberg uit. “Zijn trainingen zijn wel zwaar, maar het helpt wel als je uiteindelijk die stap maakt. Als je bepaalde kwaliteiten hebt of deze hebt ontwikkeld, kun je wel mee op een bepaald niveau. Ik trainde twee, drie keer in de week bij hem, soms ook vijf keer. Je traint dan twee keer op een dag. Dus ‘s ochtends in de gym en op het veld en ‘s middags of ‘s avonds nog een keer. Je moet niet twee keer maar echt zes keer beter zijn, wil je aangenomen worden door een profclub.”

Voor Kouwenberg was de kans om op Cyprus te gaan spelen er naar eigen zeggen één die hij niet vaak meer ging krijgen. Het besluit om de stap te maken, was dan ook snel gemaakt.
“Ik dacht: ik zie het wel, als het wat wordt, dan is het mooi en zo niet, is dat ook goed. Je komt er altijd beter uit. Het is gelijk het tweede niveau op Cyprus.” Kouwenberg arriveerde op 20 januari bij zijn nieuwe club ASIL Lynsi, dat is gevestigd in de bruisende havenstad Larnaca. Na een stageperiode dwong hij hier uiteindelijk een contract af. “Het duurde allemaal wat langer omdat ze een druk schema hadden. De trainer wilde me wat vaker zien. Soms trainden we alleen in de gym en dan kun je iemand niet beoordelen op zijn voetbalkwaliteiten. Uiteindelijk is het daarna wel snel gegaan. Ik kon tekenen en de wedstrijd erna zat ik bij de wedstrijdselectie. Ik had alleen ticket voor de heenvlucht geboekt en dacht: ik geef gewoon alles wat ik heb.”

Was het wennen of werd je gelijk goed opgevangen door je ploeggenoten?
“Ik werd wel goed opgevangen door bepaalde ploeggenoten. Het is natuurlijk wel anders, want bij Zeeburgia spreek je gewoon Nederlands en ken je iedereen. Maar nu ken je niemand en zij vragen zich ook af wie jij bent, omdat je als nieuwe speler en buitenlander binnenkomt. Ik houd er wel van om een praatje te maken, maar omdat ik de taal niet spreek, is het wel lastig om echt te praten met mensen. Er zitten twee andere buitenlandse jongens in onze selectie. Eén uit Engeland en een andere uit Frankrijk, maar hij speelt al heel lang op Cyprus. En Andy Nikolaou, hij is zelf Cyprioot, maar heeft een Nederlandse moeder, dus met hem kan ik gewoon Nederlands praten.”

Hoe zijn je eerste maanden bij ASIL Lysi bevallen?
“Goed, ik heb ook al het nodige geleerd. Ik ben blij dat ik deze stap heb kunnen maken, omdat je toch echt uit je comfort zone gaat en jezelf beter leert kennen. Zeeburgia ligt in Amsterdam-Oost en ik kom zelf ook uit Amsterdam, dan is het toch anders. ASIL Lysi is nieuw en het spel op Cyprus is anders. Het communiceren gaat wat moeilijker. Wat ik heb geleerd is dat je alles vanuit een positieve kant moet bekijken. Het is bijvoorbeeld anders hoe het eraan toe gaat in de kleedkamer en op het veld. Iedereen is aan het strijden. Je moet eigenlijk altijd door blijven gaan, ook al train je slecht of speel je een keer verkeerde bal in.”

‘Ik werd weggestuurd bij Jong De Graafschap en speel nu bij zo’n grote club’

Bert Esselink verdiende in januari een transfer van PAEEK naar de Cypriotische recordkampioen APOEL Nicosia.Lees artikel

“Hoe zijn de faciliteiten bij de club geregeld?
“Ja, daar ben ik wel echt tevreden over. We hebben een gym. Kleren worden op de club gewassen, je kunt je voetbalschoenen op de club laten, dus het is wel echt gewoon goed geregeld. Bij Zeeburgia is de standaard al heel hoog, dus wanneer je daar speelt of hebt gespeeld en er zelf serieus mee omgaat, dan leer je veel als je ergens op stage gaat.”

ASIL Lysi is momenteel hekkensluiter op het tweede niveau van Cyprus met 19 punten uit 25 duels. Het is een van de voornaamste redenen waarom trainer Nikos Panayiotou momenteel vooral voor ervaring kiest en Kouwenberg het vooral met invalbeurten moet doen. “Hij heeft gezegd dat hij me wel nodig heeft”, legt de aanvaller uit. “Ik ben pas net bij deze club en moet zorgen dat ik er sta wanneer dit het geval is. Hij heeft gezegd dat wanneer ik inval, ik met mijn kwaliteiten gevaarlijk moet kunnen zijn. De druk dat je moet presteren is er minder, maar je wilt het zelf wel, want je bent ook gehaald om te zorgen voor betere resultaten.”

Met nog vijf competitieduels te gaan, nemen de degradatiezorgen voor ASIL Lysi met de week toe. Toch heeft Kouwenberg er vertrouwen in dat dat de club degradatie kan voorkomen. “Als wij er als team in blijven geloven en niet denken: we staan nu toch al zo laag, dan kunnen we echt nog stijgen op de ranglijst. Het geloof is er echt en de kwaliteit ook. Alleen het loopt gewoon net niet. De ene keer verliezen we 0-1, de andere keer staan we 1-0 voor en krijgen we in de 80ste minuut de 1-1 tegen en in de 89ste minuut de 1-2 om de oren. Dat is dan echt ongelukkig en gebeurt best wel vaak.”

‘Zo’n transfer heeft eigenlijk nooit plaatsgevonden, dus het is best bijzonder’

Nick Kaaijmolen begon het seizoen bij APEA Akrotiri, een vierdeklasser in Cyprus en maakte tijdens de winterse transferwindow een overstap naar PAEEK, dat in de hoogste divisie actief isLees artikel

Kouwenberg zit momenteel twee maanden op Cyprus, maar heeft nog niet de tijd gehad om het eiland en Larnaca specifiek te ontdekken. “Ik ben meestal alleen op de training en ga daarna weer naar huis, maar ik hoor van ploeggenoten dat er in de zomer hier wel veel te doen is. Je hebt veel cafés waar je voetbal kunt kijken en er zijn mooie stranden, al is het daar nu nog wat koud voor. Ik ben al naar wat restaurants geweest in het winkelcentrum hier, maar dat was wel gewoon een beetje simpel. Ik probeer zoveel mogelijk mijn avondeten zelf te maken, zoals pasta. Ik mis toch wel een beetje het Surinaamse eten: roti, bami of nasi.”

Het gemis van het Surinaamse eten zorgt er mede voor dat Kouwenberg ernaar uitkijkt om binnenkort weer een kort bezoek aan Amsterdam te kunnen brengen. “Er is hier nog niemand gekomen, ik ben er natuurlijk ook pas net”, legt hij uit. “Als het kan dan ga ik snel weer even kort familie in Nederland opzoeken. Of ik Nederland mis? Natuurlijk, want je bent eraan gewend, maar ik weet waar ik het voor doe, dus dat zeg ik ook tegen mezelf. Ik bel ook veel naar huis, dan praat ik met familieleden en vrienden hoe het met hen gaat en vertel ik hoe het hier gaat, dus ik heb wel een goede besteding van mijn dag. Ik lees ook veel boeken. Ik heb laatst rich dad, poor dad gelezen. Ik heb het nog niet uit,maar het is best wel een dik boek, dus dat probeer ik wel zoveel mogelijk te lezen.”

Kouwenberg vertrok begin dit jaar voor zijn eerste buitenlandse avontuur van de ene op de andere dag naar Cyprus. Spijt om Zeeburgia na drie jaar achter zich te laten heeft hij naar eigen zeggen absoluut niet. “Ik sta nog steeds achter mijn keuze. Het is eigenlijk wel een risico, maar het leven zit vol risico’s en als je ze niet neemt, weet je ook nooit wat eruit komt. Ik woon op mezelf en mag zeker niet klagen over het huis, ik ben er echt blij mee. Dat is allemaal door de club geregeld. Ik weet waar ik het voor doe. Als ik thuiskom denk ik echt: ik ben blij dat ik hier kan zijn. Kouwenberg zit vol ambitie, maar wil eerst het seizoen bij ASIL Lysi goed afsluiten. “Ik wil hier eerst zoveel mogelijk mijn best doen en elke dag beter worden. Wat op mijn pad komt zie ik wel, maar ik heb het hier goed naar mijn zin.”