Hoe de film Green Street akelig dicht bij de realiteit van voetbalgeweld komt
“I’m forever blowing bubbles…”, brult een verzameling Oost-Londenaren, op weg naar Boleyn Ground. Het is de Green Street Elite: een hooligangroepering van West Ham United, gebaseerd op de real-life Inter City Firm. De film 'Green Street', met Elijah Wood in de hoofdrol, schetst hoe de firms in Engeland het voetbal uit het oog verliezen en met hun honger naar geweld menig mensenleven in gevaar brengen. Alleen... gaat het er écht zo hard aan toe?
Dit artikel bevat schokkende beelden en kleine spoilers van de film Green Street.
De rivaliteit tussen West Ham United en Millwall is ouder dan het kabinet-Rutte. Ten tijde van het eerste onderlinge duel aller tijden, op 8 december 1899 in de FA Cup, werkten supporters én spelers van beide clubs aan weerszijden van de rivier de Thames. De havenwerkers vochten om dezelfde afzetmarkt, waarmee het vijandschap was geboren. Een kwart eeuw later ging het van kwaad tot erger. De noordelijke ‘West Ham-zijde’ van de Thames was in staking vanwege de lage lonen en beroerde arbeidsomstandigheden in Engeland. Millwall weigerde mee te doen, wat ze erg kwalijk werd genomen door hun concurrenten aan de overkant. Het kwam nooit meer goed. Sindsdien staat de ‘Dockers Derby’ bekend als een van de meest beruchte wedstrijden van het wereldwijde voetbal.
Green Street (ook wel bekend als ‘Green Street Hooligans’ of kortweg ‘Hooligans’) houdt zich vooral bezig met de rivaliteit tussen West Ham en Millwall. De film volgt Matt Buckner (Elijah Wood), een Amerikaanse student journalistiek die van Harvard wordt gestuurd omdat er cocaïne in zijn kluisje wordt gevonden. Hoewel hij erin wordt geluisd door zijn studiegenoot, besluit Matt niet tegen zijn verbanning in te gaan en vertrekt naar zijn zus Shannon in Londen. Daar ontmoet hij Pete, het broertje van Shannons man Steve. Pete neemt Matt mee naar een wedstrijd van Birmingham City tegen West Ham, waar hij aan het hoofd staat van de firm: de Green Street Elite (GSE).
Een ‘firm’ wordt door de Cambridge Dictionary gedefinieerd als ‘een groep gewelddadige supporters van een voetbalteam die uit zijn op gevechten met supporters van andere teams’. Het voetbal zelf verdwijnt daarbij compleet naar de achtergrond. Ook in Green Street wordt dat duidelijk, blijkt uit een quote van Pete al vroeg in de film. "Zie, het voetbal van West Ham is middelmatig. Maar onze firm is top-notch. En iedereen weet dat.” Pete maakt vervolgens de firms van Arsenal en Tottenham Hotspur belachelijk, voordat hij van wal steekt over Millwall.
“We haten elkaar”, zegt Pete. Matt, als een waar Amerikaan betaamt, vraagt: “Zoals de (honkbalclubs, red.) Yankees en de Red Sox?” “Meer als Israël en Palestina”, verduidelijkt Pete. De voorman van de GSE vertelt Matt daarna over Tommy Hatcher, de aanvoerder van de firm van Millwall: de NGO. Hatcher zou volslagen krankzinnig zijn geworden sinds zijn twaalfjarige zoon omkwam in een gevecht met de GSE. De enige passende wraak zou de dood van de toenmalig leider zijn: The Major.
De GSE en de NGO zijn gebaseerd op respectievelijk de Inter City Firm (ICF) en de Millwall Bushwackers. En ook daar is extreem geweld geen uitzondering. In 2009 werd het treffen tussen West Ham en Millwall voor de EFL Cup (3-1) ontsierd door veldbestormingen en opstootjes rondom het stadion. Een Millwall-supporter werd neergestoken, maar overleefde zijn verwondingen. Dat kon Terry Burns in 1986 echter niet zeggen. De destijds negentienjarige fan van West Ham werd naast het metrostation van Embankment ingesloten door een groep Bushwackers en fataal verwond met een mes. Burns was daarmee het tweede noodlottige geval uit de rivaliteitsgeschiedenis, na de dood van Millwall-supporter Ian Pratt in 1976.
Green Street gaat dus geenszins te ver door te reppen over moordneigingen. Zo gewinterd kan de haat tussen groepen zijn - regisseuse Lexi Alexander kan het weten. De Duits-Palestijnse hing op haar vijftiende zelf rond bij een firm, waar ze aanvankelijk nog van onder de indruk was. “Ik zag iets heel cools en heel leuks", vertelde Alexander in 2005 in The Independent. "Ik dacht dat het hun manier was van een extreme sport en dat ze gewoon adrenalinejunkies waren.” Echter, toen op een dag maar liefst veertig leden van ‘haar’ firm op slechts twee man van de rivalen doken, ging haar illusie de kast in. “Het was te gewelddadig en te wreed.”
Toch bleef Alexander de menselijkheid van de firmleden zien. Sterker nog: ze deed belangrijke sociaalpsychologische inzichten op die van fundamenteel belang waren voor het maken van Green Street. “Ik wilde een verhaal vertellen over jonge mannen en hun behoefte aan dat ‘jongens onder elkaar-dingetje', hun behoefte om bij elkaar te blijven, en wat een stam met je doet als persoon.” Green Street gaat op deze manier verder dan wat aan de oppervlakte te zien is. Het laat zien hoe zelfs het meest beestachtige voor het blote oog geworteld kan zijn in saamhorigheid en hechte vriendschappen.
Ajax - Feyenoord zal nooit meer hetzelfde zijn.
Green Street is te bekijken via streamingdienst Prime Video. Bij een inschrijving via de link kan Voetbalzone een commissie krijgen.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Justin Bijlow krijgt voorkeur boven Wellenreuther en start weer bij Feyenoord
Joey Veerman maakt PSV's honderdste Eredivisie-goal van het seizoen
Vitesse krijgt zijn zin en boekt eindelijk weer eens een succesje in rechtszaal
Malik Tillman scoort zittend vanaf de achterlijn: PSV na 10 minuten 0-3 voor
Marciano Vink slikt direct alle woorden in na gesprek met Peter Bosz
‘Wij moesten, voordat we lekker konden zuipen, eerst nog even voetballen’
Meer sportnieuws
Voetbalgeweld is eigenlijk walgelijk en dom. Elkaar de hersens in slaan om een clubvoorkeur. Toch kan ik me ergens voorstellen dat, als je in dat wereldje zit, dat het geweldig kan zijn. Je bent echt close met je club en hebt letterlijk je leven voor je club over.
Oh ja ,geweldig. En wat heeft die club voor jou over? Juist ja, behoudens dat je jaarlijks je seizoenskaart mag betalen, helemaal niets. Eenzijdige, blinde liefde heet dat. En dom, vooral heel erg dom.
Hahaha precies dat. Ik lijk wel gek om mn leven te wagen voor een club en diens miljonairs die aan het eind van de wedstrijd lekker in hun dikke bak naar hun vrouwtje en luze leventje gaan, terwijl ik half doodgeslagen word of in de bak eindig. Mij nie bellen.
En inderdaad, wat doet de club dan voor jou, behalve geld incasseren?
Denk dat je dan wel het hele punt mist. Die producente zegt het goed, het is een oerdrang die afstamt van stammenstrijden. Daar is het nodige psychologisch onderzoek naar gedaan en de overeenkomsten zijn frappant, tot het dragen van kleuren en gezamenlijke oerkreten aan toe. De club is wat hen bindt, verwijzen naar miljonairs met dure auto’s klinkt ontzettend gefrustreerd. Het is wat primitief, maar ook menselijk, daarom zie je onder hooligans ook mensen van allerlei soorten achtergronden. In een ontwikkeld land lijkt het dom en als het niets voor jou is begrijp ik dat. Ik vind het een fascinerend fenomeen, hoewel het geweld ook niets voor mij is. Als kind al gingen mijn schoolonderzoeken erover en keek ik de VHS van I.D. letterlijk tot het lint versleet. Fokkin love you Gumbo! 😆 Ik heb er lang in meegelopen omdat ik mijn club 25 op de voet volgde waar van een groot deel uit en thuis, dan ontkom je er niet aan, hoewel je je er prima afzijdig van kunt houden krijg je veel mee. Het heeft voor die mensen veel weg van een religie, ze vinden vreugden en hoop uit samenkomsten, wedstrijden hun kerkdienst en hun goden op het veld. Het is een rauw wereldje, met ontzettend veel humor en saamhorigheid overigens. De hardnekkigheid van dit fenomeen bewijst voor mij altijd dat zelfs in een kapot georganiseerde en gecontroleerde samenleving bepaalde oerinstincten niet te temmen zijn. Voetbal is het excuus, maar als het daar de kop wordt ingedrukt duikt het ergens anders op, boys will be boys. Dat het niet geaccepteerd is in een ontwikkelde samenleving waar mannen tot halve vrouwen worden gemaakt begrijp ik. Zelf vind ik het vaak te ver gaan, ben geëmigreerd en heb actief voetbalseizoen achter me gelaten, maar zal het nooit zomaar kansloos noemen. Ik heb de charme van de saamhorigheid gezien en weet dat het veel mensen met minder mogelijkheden ook iets geeft om naartoe te leven, om hun lopende band bestaan dragelijk te maken. Zo zwart wit als in die recensie geschetst wordt, dat het vooral gaat om een stel jongeren dat uit is op geweld, daar ben ik het niet mee eens. Dat het voor veel mensen vandaag de dag ver afstaan van hun eigen realiteit begrijp ik. Maar ergens zit het in ons. Wat nu speelt, het onderdrukken van vrijheden door overheden (terecht of niet), dat gaat straks leiden tot een explosie van geweld, rond voetbal maar ook bijvoorbeeld in het uitgaansleven. Mensen hebben een uitlaatklep nodig, en niet iedereen gaat daarvoor naar de squashbaan.
Als je deze film kijkt lijkt het inderdaad echt geweldig: met een groep hechte vrienden lekker zuipen in de kroeg, een potje voetbal kijken en daarna nog even een lekker potje knokken. De vechtpartijen zijn ook van een behoorlijk niveau, ondanks dat al die gasten allemaal liters bier in zich hebben. De werkelijkheid blijkt toch vaak een stuk treuriger. Als je beelden ziet van 'ongeregeldheden' zijn het toch vaak vooral mannen van middelbare leeftijd met een dikke pens die het houden bij gooien met stoelen.
Hahaha nou dat zijn duidelijk jouw woorden, snap niet zo wat er geweldig aan lijkt. Daarmee doel ik op een potje knokken. Persoonlijk zit ik niet te wachten op fracturen/blessures/wonden etc. Je kunt in principe alleen maar verliezen.
Ik ook niet hoor janter, heb nog nooit een serieus gevecht gehad in mijn leven. Je zou maar een echt goede klap tegen je hoofd krijgen en daardoor serieuze geheugenproblemen krijgen of Alzheimer op jonge leeftijd. Nee, ik kijk wel uit haha. Als je jong bent denk je daar niet zo over na.
Deze film heet toch 'Hooligans' ??
Green Street Hooligans
Hoewel het gek klinkt, heeft deze film wel mijn interesse voor Engels voetbal aangewakkerd. Nu een jaar lang woonachtig hier en ik moet toegeven: dit is echt een voetbalwalhalla. Ja, er is geweld. Ja soms wordt er overdreven gedronken, maar wat een passie.
Merkte alleen al bij de fanshop van Arsenal en rondleiding door Stamford... één en al passie. De trots op hun clubs spat er van af. Dat is gewoon mooi om te zien haha. Dan lopen er in de Ajax fanshop toch meer het soort rond 'leuk bijbaantje en that's it'.
Zeker waar. Het leeft hier gewoon meer. Op de zaterdagen rond 12 uur hoor je keihard gezang vanaf de metrosporen, dan staan de supporters te wachten om de metro in te mogen. Het heeft gewoon iets unieks. Al is Nederland natuurlijk ook nog steeds gewoon een voetbalgek land.
Ja maar je woont ook echt op de juiste plek, namelijk Londen haha. Londen is natuurlijk huge, maar er zijn daar zoveel clubs en al die metrostations zijn hoe dan ook met elkaar direct of indirect verbonden. Wat ik ook tof vond zijn die old-skool sjaaltjes ed. zoals bij Arsenal. Aan de kleurencombinaties weet je gewoon voor welke club ze zijn zonder een logo of wat dan ook te zien. En dan nog niet eens gehad over hoe sociaal die mensen daar zijn. Ze zullen heus niet allemaal zo zijn, maar zoveel oprechte interesse vanuit die mensen... erg leuk! In Nederland is dat toch geregeld anders. Verder kunnen Engelsen ook genoeg schreeuwen/zingen in de metrostations met uitgaan whahaha. Lachen!
Zeker waar! En je kunt inderdaad gauw zien voor welke club ze zijn. Ze dragen hier vaak op normale dagen al hun clubkleuren of kleding. Heerlijke stad! En ze kunnen zeker schreeuwen met uitgaan, hahaha. De zaterdagen zijn altijd hilarisch 
.
@jottem; gewoon een vraagje, ik weet het... het is offtopic , maar vanwaar woon je in Londen? Is het je woonplaats voor de komende zoveel jaren? Wel gaaf nogmaals! Vind het ook leuk dat ze zo trots zijn op de Harry Potter serie. Die shop ook op een treinstation, zo druk maar ook zo leuk gedaan. Net als op airport Gatwick.
Ik woon in Wimbledon. Zeker de woonplaats voor de komende jaren. Prachtig land, heerlijk wonen. En ja station St. Pancras, ook wel met perron 9 3/4. Engelsen zijn ontzettend trots op alles wat ze doen. Dat blijft toch wel iets leuks om te zien.
@jottem; het leuke in Londen vond ik dat men tijd nam en het zelf leuk vonden om lekker te lullen. In Nederland zit iedereen op telefoon in de trein of metro, in Londen heb je een gezellig en leuk gesprek. Maar je zit daar wel goed zo te horen 
. Leuk man!
Ik woon in Barnsley en dat gebeurt hier ook, het is echt vet om te zien en helemaal om in mee te gaan. Ben in 2016 mee gegaan naar wembley voor de playoff finale van barnsley, man dat was zo gaaf.
Ah gaaf! Ben nooit op het oude of nieuwe wembley geweest.
Heb in 2016 een jaar in west ldn gewoond. Was van plan echt heel veel naar het voetbal te gaan, uiteindelijk wel maar 5-10x geweest, vooral door het vele werken en in de weekenden te moe of het gezin wat om aandacht schreeuwde.
Dat jaar wel 15kg aangekomen 😅
Door de pubcultuur en het eten wat daar bij hoorde. (Inmiddels is het er weer af haha)
Vond het vooral heerlijk dat je werkelijk overal ook op zakelijk niveau het uiteindelijk over voetbal had en ook iedereen had vrij veel kennis over voetbal.
Wat vond je dan van ‘the football factory? Vond die iets beter en nog meer de Engelse sfeer hebben. Met die gast die later in een docu langs alle derby’s en rivalen wedstrijden gaat in landen waar de voetbal gekte enorm heerst (Dan is NL erg nog mild als je sommige clashes ziet).OT: laatst al een reclame over ‘Sunderland Till I Die” terwijl die al een hele lange tijd op Netflix staat en nu reclame voor deze film?🧐 Heb ik iets gemist, iets met voetbalgekte in Engeland….?!
Hahaha heb die serie ook gezien. Met die hoofdrolspeler uit TFF. Lachen serie is dat met een uitstekende presentator. Staat me iets van bij hoe die wel niet onder de indruk was van een wedstrijd uit Turkije.
The football factory is ook top ja. NL valt op zich inderdaad nog mee vergeleken met Engeland. Al hangt dat ook weer van de club af. Ons clubje is een voorbeeld van een club waar ik wel de Engelse sfeer vindt hangen en zo zijn er ook weer zielloze clubs in Engeland.
Is opgenomen in 2005-2007 als ik mij niet vergis. In Utrecht was ik er nog bij als redelijk jonge man en in beeld in de kroeg met danny dyer.Halverwege 2007 zelf die hele wereld vaarwel gezegd.Van mijn 16de tot 24ste. Veel narigheid, had het toch liever gemist allemaal hoewel het mij voor een deel heeft gevormd.
@Salerno: was dat met een wat oudere supporter die heel trots zat te vertellen dat ze trein met uitsupporters van Feyenoord in de fik hadden gezet? Staat me iets van bij. De Haag wilde niet praten omdat Danny Dyer met Ajax had gepraat…Dan zie je de volgende afleveringen de beelden in Argentinië en Servië, zoveel haat. In Italië bij Roma-Derby ook, toen moest hij oppassen om niet gesnapt te worden en rennen (wisselde van ultra’s in de rust).
Voor mij niet te begrijpen, in Amersfoort wordt je voor de club van je familie of die boven aan staat, geen stad of wijk die je vertegenwoordigd zoals in Engeland en Argentinië met name.
Yep! Is een bekende van mij, zijn zoon was meer van mijn generatie.
Bij ons ging je midden jaren 90 gewoon naar de fc. En daar gebeurde toen altijd van alles wat veel rotjochies aantrok en dan versterkte elkaar in die tijd en je kreeg hoe sneu ook een bepaald aanzien bij bepaalde mensen, wat je toch een soort trots maakt als je jong bent.
Ik heb altijd gestudeerd en ben in mei 2007 door de recherche van mijn studie gehaald.
Even heel veel problemen, enorme eyeopener en ben toen direct die zomer nog naar het buitenland gegaan voor 18 maanden.
Inmiddels gedaan wat vroeger nooit voor mogelijk gehouden werd. Want woon alweer 10 jaar in Amsterdam 😉
Respect! Als ik moest kiezen tussen een grote stad, dan Utrecht. Amersfoort in het groot en dichtbij. Bunnikside is ook gezellig en heb teamgenoten als dominostenen van de trap zien vallen 😂.Ik heb wel eens met bekende van me gepraat, twee gasten van 410/F-side en een gozer die bij S wilde komen (jaren geleden). Beide partijen probeerde me te overtuigen waarom ze bepaalde keuzes maakte, maar echt redenen vond ik het niet. Behalve groepsdruk, ergens bij horen en de adrenaline en kick (dan moet je gaan bunjee jumpen zei ik toen). Indrukwekkende verhalen ook gehoord, de andere kant die het nieuws en media niet vertellen. Heb meerdere docs bekeken hierover (Feyenoord Till I Die op YouTube). Nieuwsgierig en met de waarom vraag. Omdat ik het me niet kan voorstellen. Ik hou van voetbal, het spelletje maar het is snel weer maandag. De waan de dag, maar je hele week in teken van je club en zelfs verder!
Danny Dyer heet ie
Ik hou ook echt van voetbal en de meesten om mij heen vroeger hoor. Maar gewoon een gekke kronkel bij veel van die jongens.
Overigens als je de verhalen soms hoort dat er jongens van alle lagen vd bevolking tussen zaten en ook veel hoogopgeleiden. Nou dit was maximaal 2%
Want je wordt gewoon veel opgepakt etc, als je iets meer in je mars hebt haak je vaak al snel af, vaak voor je 20ste al.
Vind achteraf het gewoon raar in de manier van denken van mij destijds, want ik geloofde echt in die bullshit en was er werkelijk trots op. Zo raar, want was geen 6 ofzo en ook geen iq van 75 haha 😅
Salerno, Jammer dat je niet meer op de Bunnikside te vinden bent dan! We kunnen nog wel iemand gebruiken die van een feestje houdt! en nee, ik ben geen ‘harde kern’. Gewoon een trouwe supporter! Succes in Amsterdam verder!
Ik ga soms nog hoor, maar meestal op de hoofdtribune. En mijn fam zit gewoon in utrecht en heb mijn kantoor ook in utrecht haha
@salerno dan hoop ik dat ze het waard is om naar amsterdam te verhuizen
Vrouw is ook geboren en getogen in utrecht hoor. Wilden gewoon eens wat anders en dat is goed bevallen en de kinderen zijn hier geboren. Hoop alleen niet dat ze het accentje hier op gaan pakken 😁
Tja, ik vind de rivaliteit tot op zekere hoogte ook mooi. Ken wel een aantal jongens van Utrecht en Feyenoord. Over het algemeen tot reden vatbaar die jongens uit Utrecht. Zelf hier in Hilversum beetje 50/50 Ajax/Utrecht.
Heb wel een vermoeden wie van ut uit hsum. Was vroeger een groepje. Zijn nu eind 30 denk ik. Net als ik!
Het heeft wat kinderachtigs dat wel, en haat om voetbal is eigenlijk debiel.
Stel mezelf nog steeds teleur als ik mezelf hoor praten bij wedstrijden van ajax/feyenoord en duitsland, denk dan grow up
Slim om de aankondiging dat dat item (door Amazon prime) gesponsord is achterwege te laten want tot in het slot van het artikel had ik het idee dat dit een diepgravend artikel over clubrivaliteit in Engeland zou zijn. Helaas een filmreview, die ik eerder vermakelijk vond dan heel dicht bij de grauwe werkelijkheid vind komen. Wie Rise of the Footsoldier kijkt krijgt veel meer voeling bij hoe het er echt aan toe gaat.
Haha echt he, was ook verbaasd dat het artikel gewoon stopt als de film beschreven is.
Dat voor een film die al 15 jaar oud is en menig voetbal liefhebber wel al zal gezien hebben.
Een film die je meerdere malen kan kijken. Nog steeds een gouden film.
Vond zelf the football factory veel leuker
Frodo de West Ham hooligan. Ik kon er toen niet aan wennen en nu ook niet.
Ik ook niet, dat verongelijkte hoofd heeft hij in beide (of beter gezegd al die) films. Casting om van te huilen imo.
Vind het juist een heerlijke film met geweldige acteurs. Eliah Wood doet het goed als een sulletje die een mooie ontwikkeling doormaakt en Charlie Hunnam ben ik altijd fan van. Ze laten in die film ook duidelijk zien dat het echte hooligan leven bepaalt geen vruchten afwerpt.
Gaat er juist om dat hij dat niet is en in die wereld meegesleept wordt. Vriend van me uit Amerika heeft onwijs veel interesse in het voetbal gekregen de laatste jaren, maar weigert die film ook te kijken vanwege Elijah Wood. Beetje triest. En ook triest hoe Elijah Wood door één rol een label opgeplakt krijgt, en men de rest van z'n rollen zoals in Sin City bijvoorbeeld negeert.
Het boek Hool - Philpp Winkler, over de hooligans van Hannover96 is ook een aanrader. Bizarre taferelen, maar ook hier lees je de menselijkheid en ook onderliggend leed van de jongens er doorheen.
Heiko Kolbe heeft twee families. De asociale waarin hij tot zijn grote spijt geboren is, en die waarvoor hij kiest. Philipp Winkler vertelt in Hool het verhaal van een harde jongen die zich overal doorheen knokt om wat hem heilig is te beschermen: zijn voetbalclub. Een voor een vallen alle zekerheden voor Heiko weg: zijn moeder, die hem al heel vroeg in de steek laat; zijn vader, die vlucht in de drank; zijn vriendin, die vlucht in de drugs, en tot slot zijn maten. Heiko vindt bepaald geen houvast bij zijn tuttige zus Manuela, noch bij zijn louche oom - die een sportschool gebruikt als dekmantel voor drugsdeals met motorbendes -, noch bij zijn schimmige huisbaas, die als broodwinning dierengevechten organiseert.
Heiko's leven wordt steeds leger en de adrenalinerush van het vechten is uiteindelijk het enige wat hem nog op de been houdt. Winkler kruipt overtuigend in Heiko's huid, verwoordt subtiel diens woede en pijn in een staccato van korte zinnen, en plaatst zich met Hool in een grote literatuurtraditie: een stem geven aan hen die geen stem hebben.
Goede film. Een andere topfilm in dit genre is Football Factory. Die vind ik zelfs nog een stuk beter.
Oi zebberdee
In the end you have to ask yourself if it was all worth it? Of course it fucking was.
De scène als ze de bus worden uitgezet als ze naar Liverpool uit gaan…even hun loyaliteit testen bij paar arbeiders langs de weg.
I know what I rather do, Tottenham away. Love it.
Ik ben ooit in een boek van Yoeri Kievits begonnen over de harde kern van Feyenoord. Na 20 bladzijden aan de kant gelegd, zoveel stupiditeit kon ik niet verdragen. Schijnen nog twee delen te zijn, voor mij echt onvoorstelbaar.
Aangezien ik ook alle boeken heb gelezen, weet ik dus ongeveer wat jij gelezen moet hebben. Maar dat is toch exact wat je zou verwachten in zo’n boek? Of had jij verwacht dat wanneer je het boek zou kopen van de (ex) frontman van FIIIR dat je in de eerste 20 bladzijden zou lezen wat de mooiste plekken in Nederland zijn om te picknicken of waar je op zondag de mooiste rode rozen kan kopen voor je vriendin?
Ik had niet verwacht dat het boek een diepzinnige biografie zou zijn, maar zoveel simplisme en dom geweld zonder enige betekenis anders dan "huppie, huppie, huppie, Feyenoord is mijn cluppie" daar stierven mijn hersencellen van af. En nee, ik heb geen hekel aan Feyenoord, indien over een PSV of Ajax hooligan was gegaan dan had ik het zelfde gereageerd.
Die 'hooliganfilms', altijd vermakelijk om naar te kijken. Zo ook deze. Het vervolg was volgens mij wel bagger, maar weet niet meer goed. Naja zegt genoeg denk ik haha. Persoonlijk vond ik Cass een topper.
Goede film. Denk ook wel dat het een eerlijk beeld schetst van de hooligan wereld.
Die film heb ik als tiener echt grijs gedraaid
In de jaren 90 een x aantal keren bij Millwall wezen kijken.Nou daar lopen echt een stelletje mafkezen rond.Toen echt 1 van de oudste en verpauberde buurt van Londen.Lekker de kroeg in voor de wedstrijd en dan nog fish and chips.De tegenstanders namen toen gemiddeld wel zo,n 2500 man mee als het niet meer was. Altijd elk uitpubliek werd uitgedaagd daar.Was wel een mooie tijd toen.
Leuke film maar haalt t niet bij The Football Factory.
Rise of the footsoldier kyken om te zien hoe het er echt aan toe gaat jaa jo want iedereen die naar het voetbal gaat zit in de onderwereld en gaat er doorgesnoven heen om te rellen ? Weet niet in welke wereld jy leeft maar gaan er ook genoeg heen voor het voetbal zelf he nooit by stilgestaan ckr? Whaha
Volgens mij is Engeland verledentijd wat betreft hooliganisme… zie midden europa, oost europa en scandinavie. Mij niet bellen
Scandinavië? Alleen voormalig Joegoslavië, Polen en Rusland. Alleen in Engeland was veel gekker in de jaren 80 dan nu in het oostblok.
Leuk voor op het witte doek maar treurig dat het er in het echt ook zo aan toe moet gaan. Rivaliteit prima maar al die ellende eromheen nooit begrepen
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.