Profvoetballer én mantelzorger: ‘Laten ons niet klein krijgen door kloteziekte'
Mickaël Tirpan is naast profvoetballer van Fortuna Sittard ook op momenten mantelzorger. Bij zijn vrouw Avelien werd nog niet zo lang geleden de chronische en progressieve ziekte multiple sclerose (MS) vastgesteld. Hij is er onvoorwaardelijk voor zijn eveneens 27-jarige vrouw. “Natuurlijk moet je wel een paar keer slikken als je zo'n mededeling krijgt, je ziet je bestaan compleet instorten”, vertelt Tirpan zaterdag in het Algemeen Dagblad.
“Zo'n prachtige, krachtige vrouw, in de bloei van haar leven, die net ons lieve dochtertje Roosje (bijna twee jaar) op de wereld heeft gezet. Je gelooft het niet. Maar het gebeurt. Dat zie je maar weer.” Tirpan benadrukt dat ze zich niet klein laten krijgen ‘door die kloteziekte’. “'Ik héb MS, ik bén geen MS', zegt mijn vrouw vaak. En zo is het. We gaan samen door alle muren heen en zijn dankbaar voor het fijne leven dat we leiden.”
Avelien is fervent motorcrosser en staat graag op de tribune tussen de harde kern van Royal Antwerp FC en nu ook Fortuna. De confrontatie met MS en mogelijk een toekomst in een rolstoel was niet makkelijk. “Soms is mijn vrouw bang, ja", zegt Tirpan. “Dan vraagt ze zich af wat de komende jaren gaan brengen, of we altijd zo gelukkig zullen blijven als nu. Op dat soort momenten troost ik haar met de gedachte dat niemands leven zeker is, ook van gezonde mensen niet.”
“En gelukkig denkt zij er het gros van de tijd net zo over. Ze is zó energiek, zo positief. Of het nu met Roosje is, met het voetbal, of met haar eigen kledingzaak; ze is altijd in de weer. Zo bewonderenswaardig.” Inmiddels gaat het naar omstandigheden goed met zijn echtgenote en dus is ook Tirpan gelukkig. “Weet je wat het mooie is van vervelende gebeurtenissen? Ze leren je relativeren. Ook ik was zo'n voetballer die het belangrijk vond om een mooie auto te hebben, dure kleding te dragen. Nou, geloof me: dat is totaal onbelangrijk.”
“Maar dan ook totaal. Klagen over onbenullige zaken, terwijl we in zo'n fijn land leven? Kom op, je verliest een dag en zo'n dag komt nooit meer terug. Drink koffie in de zon, fiets met een vriend door een natuurgebied, wandel met je vrouw door de duinen. Geniet! Echt, je hebt zo weinig nodig om gelukkig te zijn”, benadrukt Tirpan, die hoopt dat mensen op sociale media aardiger voor elkaar gaan worden. “Wees wat liever voor elkaar, zeg. Morgen kan alles zomaar voorbij zijn en dan heb je spijt.”
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Serieuze problemen voor Feyenoord: ‘De club wordt de stad uitgejaagd’
Kraay ziet ‘achterlijke, debiele’ actie bij NAC: ‘Hoe haal je dit in je hoofd?!’
Hans Kraay junior heeft live in de uitzending nieuws over Hedwiges Maduro
Roda JC lijdt door basisdebutant zeer duur puntenverlies in jacht op promotie
Ongekende flater: Ronald Koeman junior grote schlemiel van de avond
Rogier Meijer krijgt pikante vraag over Feyenoord in aanloop naar bekerfinale
Meer sportnieuws
Dit zijn toch altijd de mooie verhalen in de zin van wat liefde tussen mensen kan beteken. De kracht die je daar samen uit kan halen en letterlijk door muren heen wil gaan. Niet weglopen voor de problemen, maar ze samen aangaan. Kende de voetballer niet, maar zoals hij praat is het een topgozer en zijn vrouw een topvrouw. Hopen dat zij nog een lange tijd mogen genieten van hun dochter, want dat zijn wel de dingen dat met geen goud zijn te betalen
Wat enorm klote maar ook enorm mooi dat ze er zo goed mee omgaan als gezin. En hij heeft helemaal gelijk. Geld, voertuigen spulletjes etc, who gives a sh*t. Mijn beste herinneringen/ervaringen hebben ook meer met personen/plaatsen te maken dan met spullen.
De vrouw van mijn moeders neef had MS. Het is een ziekte die niet te voorspellen is. Iemand kan ineens heel snel achteruit gaan en in een rolstoel belanden. Dit jong stel gaat met hun dochter een onzekere toekomst tegemoet, maar zoals ik al lees zijn ze sterk en kunnen goed relativeren. Er zullen nog moeilijke momenten gaan komen, maar ik wens ze het beste.
Bah heftig!
Je weet dat het alleen maar minder en minder wordt en op den duur in bed komt te liggen zonder mogelijkheden meer met de dood tot gevolg.
Doorgaans een verwachting van ongeveer 5 a 7 jaar.
Ik zou helemaal gek van verdriet worden.
Ik weet niet of die prognose juist is, maar mijn oude werkgever van mijn bijbaan tijdens mijn studie heeft ook ME, al toen ik daar in 2000 kwam werken. Nu, 21 jaar later, is hij er nog gewoon en kan ook nog steeds dingen doen. Zal dus echt van persoon tot persoon afhangen.
Wel veel respect voor deze familie, zo te lezen kunnen ze er goed mee omgaan. En zoals hij zelf al zegt, het leert je te genieten van elke dag, iets dat eigenlijk iedereen zou moeten doen, maar wat velen zich pas realiseren na tegenslagen. Sterkte voor deze familie en blijf genieten van alle (kleine) dingen!
@jeron: ik denk dat je ms met als verwart. Allebei een rotziekte met dezelfde uitkomst, alleen is ms over het algemeen een stuk beter te behandelen (uit te stellen). Vanaf diagnose ms (ligt er natuurlijk wel aan wanneer die diagnose wordt gesteld) is dat vaak nog zo’n 20 jaar. Maar ja, dat zegt niets over individuele gevallen en het blijft een enorme kutziekte.
Reageer
Je mag reageren vanaf niveau 3.