Alex Schalk helpt 17-voudig kampioen terug naar de top: ‘Het rugzakje is gevuld’

Toen Alex Schalk drie jaar geleden in Genève arriveerde, was Servette FC nog een slapende reus op het tweede niveau. De zeventienvoudig kampioen van Zwitserland is mede aan de hand van de 28-jarige aanvaller langzaam maar zeker aan het ontwaken, na tot twee keer toe in een ongekend dal te hebben gezeten. Schalk gaat komend seizoen voor de tweede keer Europees voetbal spelen met Servette en nadert het moment in zijn carrière om misschien nog een stap omhoog te maken.

Door Chris Meijer

Tijdens het gesprek valt de stem van Schalk even weg. Als de verbinding weer hersteld is, verontschuldigt hij zich lachend. “Dat lag aan mij, denk ik. Ik zit hier nu natuurlijk in de bergen, hè”, klinkt het direct. Servette bereidt zich in de Zwitserse Alpen voor op het nieuwe seizoen, dat op 22 juli - elf dagen na de EK-finale - al officieel van start gaat. In de tweede kwalificatieronde van de Conference League is Molde FK de tegenstander voor de nummer drie van het afgelopen Super League-seizoen. “Dat is meteen een van de moeilijkste clubs die we konden treffen in deze ronde, aangezien ze vorig jaar pas in de achtste finale van de Europa League werden uitgeschakeld. Dat wordt pittig, maar sowieso een mooie ervaring.”

“Het voordeel is dat we de geplaatste status van Molde overnemen als we winnen. Ik hoopte een beetje op Feyenoord, al was die kans heel klein. Dat gaat ‘m in de volgende ronde ook niet worden, dus dan maar in de groepsfase”, gaat Schalk met een glimlach verder. Servette had ook vorig seizoen niet bepaald geluk met de loting. De werkgever van Schalk stroomde toen in de eerste kwalificatieronde van de Europa League in en won daarin van het Slowaakse Ruzomberok, maar stuitte vervolgens op Stade Reims. De Franse club was in Genève met 0-1 te sterk voor Servette. “We hebben een beetje pech gehad, inderdaad.” Schalk haalt de schouders op. Servette is in ieder geval terug op het podium waar de club thuishoort en daar horen dit soort tegenstanders nu eenmaal bij.

De zeventienvoudig kampioen van Zwitserland, na Grashopper en FC Basel de meest succesvolle club van het Alpenland, heeft een aantal gitzwarte jaren achter de rug. Servette ging in 2005 failliet, waardoor er een doorstart gemaakt moest worden op het derde niveau van het Zwitserse voetbal. Binnen zes jaar wisten les Grenats terug te keren in de Super League, maar daarmee was het nog niet gedaan met de financiële problemen. In 2012 kon een faillissement ternauwernood worden voorkomen met geld uit de rugby- en hockey-afdeling, maar in sportief opzicht moest Servette pas op de plaats maken. Nog geen vier jaar na de terugkeer op het hoogste niveau was Servette volledig terug bij af, op het derde niveau. Op een sportieve- volgde een gedwongen degradatie, omdat de Zwitserse voetbalbond aan Servette geen licentie toekende voor het tweede niveau.

‘Die trainer pakte me na twee weken vast en zei: ‘Doe eens rustig aan, jongen’’

Voetbalzone sprak eerder in februari 2019 met Alex Schalk, toen hij bezig was aan zijn eerste seizoen bij Servette FC. Hij sprak toen uitgebreid over zijn avontuur bij Ross County.Lees artikel

Onder het bewind van voorzitter Didier Fischer is Servette sinds 2015 bezig om deze donkere tijden definitief achter zich te laten. Schalk arriveerde in Genève toen Servette in het seizoen 2018/19 aan zijn derde jaar in de Challenge League - het tweede niveau van het Zwitserse voetbal - begon. “Toen ik voor Servette koos, vonden mensen dat een beetje raar. Ik had een goed seizoen gehad in Schotland en daardoor best wel wat opties, ook in Nederland. Het plan van Servette was gewoon goed, financieel mag ik hier ook niet klagen. De doelstellingen blijken achteraf te kloppen, ik geloofde er ook in”, zegt Schalk, die voor zijn komst naar Servette bij het Schotse Ross County, Go Ahead Eagles, PSV en NAC Breda speelde. De 28-jarige aanvaller vertelde twee jaar geleden aan Voetbalzone al over de plannen van Servette: kampioen worden in de Challenge League en daarna langzaam maar zeker een plek in de top van de Super League veroveren.

Voorlopig heeft het uitgepakt zoals het drie jaar geleden geschetst werd voor Schalk: in zijn eerste seizoen werd met overmacht het kampioenschap in de Challenge League veroverd, na de promotie werd met de vierde plek in de Super League direct Europees voetbal gehaald en in het afgelopen seizoen eindigde Servette als derde en werd de halve finale van het bekertoernooi gehaald. “Je merkt aan alles dat dit van oudsher een grote club is. Ze hebben de afgelopen jaren veel gedaan op bestuurlijk niveau. Alles is weer op de rit, het is rustig op bestuurlijk niveau. Er zijn goede mensen aangetrokken en op de juiste posities gezet. Technisch directeur Philippe Senderos bijvoorbeeld, die in het verleden bij grote clubs (onder meer Arsenal, AC Milan en Valencia, red.) heeft gespeeld. Met grote namen op belangrijke posities wordt de club qua naam bekender.”

---

Alex Schalk bij Servette

---

STATISTIEK	2018/19	2019/20	2020/21
Wedstrijden	28	23	35
Speelminuten	2001	1174	1987
Doelpunten	9	7	10
Assists	5	7	3

---

“De club blijft verder bouwen en doorgroeien, dus dat is ook belangrijk”, vervolgt Schalk. “Het is van oudsher een club die bij de elite van Zwitserland hoort, met de zeventien landstitels. Uiteindelijk willen ze terug naar de absolute top, maar met Young Boys zit er nu een gat van 20 tot 25 punten op de ranglijst. Als je reëel bent, ga je dat gat niet binnen één of twee jaar dichten. Het kan, als je zoals Leicester City ineens een perfect seizoen hebt. Maar normaal gezien gaat er nog een aantal jaar overheen, maar des te mooier dat ik onderdeel van dat project mag uitmaken. Ik heb me goed aangepast en ben inmiddels een belangrijke pion voor het team, hopelijk kan ik dat voortzetten.”

Schalk benadrukt dat Young Boys en FC Basel voorlopig nog een maatje te groot zijn voor Servette. Young Boys werd kampioen met een voorsprong van 31 punten op FC Basel en 34 punten op Servette. “We zaten dicht bij de tweede plek, maar uiteindelijk was Basel nog een maatje te groot. Dat heeft denk vooral te maken met de breedte van de selectie. Young Boys was gewoon veel te sterk voor iedereen. Als wij achter die twee clubs de best of the rest kunnen zijn en het gat steeds kleiner kunnen maken, komen we steeds dichterbij. Afgelopen seizoen hebben we tegen Young Boys zeven van de twaalf punten gepakt, dat zijn de cijfers die je wil zien tegen zo’n grote tegenstander. Alleen hebben wij het laten liggen tegen de kleinere clubs, we moeten constanter worden om het gat te kunnen dichten. Dat is ook een uitdaging op zich.”

Dat Servette zich langzaam maar zeker weer in de top van het Zwitserse voetbal nestelt, zorgt in ieder geval voor enthousiasme in Genève. “Genève is niet echt een voetbalstad, maar je merkt wel een verschil in hoe de mensen reageren als je in een restaurant of op een terrasje zit en door de stad loopt. Mensen spreken je weer aan, ze vragen weer hoe het gaat en ze weten wie je bent. Dat was in de Challenge League nog niet echt, dus het is wel leuk om dat mee te maken”, zegt Schalk. In de gebalanceerde selectie van Servette - die naast de nodige ervaring met Kastriot Imeri, Alexis Antunes en Nicolas Vouilloz drie jeugdinternationals van Zwitserland herbergt - is Schalk, in zijn eigen woorden, een ‘mannetje dat de ploeg op sleeptouw neemt’. Hij tekende een jaar geleden een nieuw tot medio 2022 lopend contract bij Servette, ondanks dat er voorzichtige belangstelling was van onder meer FC Sochaux, Roda JC Kerkrade en zijn grote liefde NAC Breda.

“Uiteindelijk zijn er altijd een aantal dingen die je moet overwegen. We hebben het als club goed gedaan, dus dan is er individueel altijd wel interesse. Maar goed, dan moet je ergens weer opnieuw beginnen. Dat is niet erg, maar dan moet het wel voor een stapje omhoog zijn. Zowel sportief als financieel. Wie weet komt dat nog”, knikt Schalk. Hij beaamt dat er bij Servette ook nog altijd sprake is van een ‘mooi vooruitzicht’. “Dus ik zou het alleen willen inruilen voor een grotere club dan Servette. Maar ja, dan moet de puzzel wel precies in elkaar vallen. Vaak is dat in het voetbal het lastigste, laat staan in coronatijd en met een doorlopend contract.”

Schalk ligt bij Servette nog een jaar vast. Toevallig heeft hij eerder op de dag van technisch directeur Senderos te horen gekregen dat de club de intentie heeft om nog voor de start van het seizoen een overeenkomst te vinden over een nieuw contract. “Dat is altijd goed nieuws. Ik had eigenlijk niet anders verwacht, want ik ben inmiddels een jongen met ervaring en loop anders straks gratis de deur uit. Maar als ik mijn vorm van afgelopen seizoen nog twee of drie maanden doortrek en vanaf januari transfervrij op te pikken ben, is het helemaal makkelijker voor grotere clubs. Het spel is op de wagen, zoals ze dat noemen. Ik moet er even rustig over nadenken en dan ga ik het even goed bespreken.”

“Als er nog eens een mogelijkheid is om naar een grotere club te gaan, is het wel dit jaar of volgend jaar”, voegt Schalk direct toe. “Daarna ben ik dertig en dat wil niet zeggen dat ik oud ben, maar je weet hoe het werkt in de voetballerij. Dat is ook gewoon mogelijk, alleen moet de puzzel dan net in elkaar vallen. Ik weet nog niet hoe ik dat precies voor me zie, daar moet ik nog eens goed over nadenken. Voor mezelf en mijn familie moet ik op een gegeven moment de opties gaan bekijken, misschien om dichter bij huis te voetballen. Natuurlijk zou ik weer in de Eredivisie willen spelen. Toen ik in de Eredivisie speelde, was ik negentien of twintig. Jong, nog niet echt ready. Dat idee heb ik nu wel, het rugzakje is aardig gevuld en ik heb het de afgelopen jaren op het hoogste niveau laten zien. Ik zou niet weten waarom dat in Nederland niet zou lukken. Maar dan moet je er wel een club komen waar je in het systeem past en die het in je ziet zitten.”

Voorlopig lijkt er voor Schalk nu in ieder geval nog een jaar bij Servette in het verschiet te liggen. Dat seizoen gaat al razendsnel van start. Drie dagen na de heenwedstrijd van het tweeluik met Molde in Noorwegen wacht al de eerste competitiewedstrijd tegen FC Sion. Tijdens het trainingskamp in de Zwitserse Alpen wordt er dus niet volgens de Franse slag, oftewel tranquille, getraind. Tot groot genoegen van één speler. Met een glimlach: “Het is even bikkelen en het zijn pittige weken, maar dat is juist wel lekker. Het is sowieso weer lekker om met de bal aan de slag te zijn.”