Lang doet onthulling aan Van Persie: ‘Af en toe komen er tranen bij’
Robin van Persie sprak recent met Justin Kluivert en Noa Lang over omgaan met kritiek, een andere kant van jezelf laten zien en praten over emoties. De oud-aanvaller beseft dat voetballers van tegenwoordig te maken hebben met een enorme druk van buitenaf door de komst van social media en praatprogramma’s. Van Persie vroeg zich af hoe zij omgaan met commotie rond gebeurtenissen.
Kluivert merkt dat er in Nederland vaak niet positief wordt gesproken. Hij noemt de berichten over Mohamed Ihattaren, die op Instagram na de nederlaag van PSV tegen AZ met hartjes reageerde onder een foto van AZ-speler Zakaria Aboukhlal, als voorbeeld. “Dan denk ik: laat die jongen gewoon met rust. Het is gewoon een goede voetballer, doe niet zo moeilijk”, stelt de aanvaller van RB Leipzig. “Laat hem gewoon zijn ding doen. Het is maar sociale media. Maar sociale media brengt ook veel problemen met zich mee.”
Lang snapt heel goed wat Kluivert bedoelt. “Wat Ihattaren heeft, daar kan ik mij ook heel erg in vinden”, vertelt hij in de YouTube-serie Gillette Locker Room. “Eerlijk is eerlijk. Ik heb ook altijd dat streepje achter mijn naam en die vooroordelen van mensen.” De aanvaller van Club Brugge probeert het positief in te zien. “Pas als mensen zich niet druk om je maken en niet over je praten, moet je je zorgen gaan maken.”
Van Persie zag in zijn actieve loopbaan niet het nut in van een psycholoog en hield altijd de boot af, al zou hij nu dingen anders hebben gedaan. Lang erkent dat hij wél mentale begeleiding heeft en toe is aan zijn derde psycholoog. “De eerste twee waren van de club. Ik heb dat eerlijk gezegd best wel nodig. Ik moet bij iemand gewoon even alles eruit kunnen gooien en over bepaalde dingen kunnen praten. Ik ben geen prater over mijn problemen, maar dit is iemand bij wie dat 'gewoon' gaat. Ik hecht daar wel veel waarde aan. Ik kan eerlijk zeggen: af en toe komen daar ook tranen bij. Dat hoort erbij, we zijn gewoon mensen."
Van Persie vond het knap van Lang. “Ik vind het heel knap. Ik durfde het niet aan”, erkende de oud-aanvaller. Kluivert heeft zelf geen mentale begeleiding. “Maar het is gewoon fijn om over je gevoelens te kunnen praten. En tegen iemand die je niet kent of niet dichtbij je staat.” Van Persie: “Iemand die de juiste vragen stelt, zonder je te beoordelen.”
In de dinsdageditie van De Telegraaf laat Lang weten dat hij heel bijzonder vond om tegenover Van Persie te zitten. “Het is wel even iemand die daar dan zit met je in de kleedkamer. Iemand tegen wie ik als kleine jongen al opkeek.” Hij had nog uren kunnen luisteren naar Van Persie. “Hij is een man met een enorme status. We zouden een snel interview doen met vragen van zijn kant, maar dat werden al snel diepe gesprekken. We moesten zelfs stoppen.”
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Vertrek bij Feyenoord op komst? ‘Openingsbod van 20 miljoen op Dávid Hancko’
PSV en Feyenoord grepen mis: ‘Deze club wilde me echt graag hebben’
‘Zlatan Ibrahimovic ziet gewenste aanwinst voor AC Milan bij Ajax’
Clubicoon Daniele De Rossi blijft langer aan als AS Roma-trainer
Brian Brobbey benoemt 3 clubs voor wie hij Ajax wel wil inruilen
‘Coley Parry staat alleen bij Vitesse en is een groot obstakel geworden’
Meer sportnieuws
Als ze een doelpunt maken staan ze vooraan. Daarnaast op sociaal media staan ze ook vooraan. Dan kun je verwachten dat als er kritiek komt ze ook als eersten worden gepakt.
Zelfkritiek is er heel weinig bij.
Inderdaad, ze willen alleen de positieve aandacht, schouderklopjes krijgen en constant horen ‘ hoe goed ze wel niet zijn’. Maar o wee, als er (opbouwende) kritiek komt... En ik spreek over gefundeerde kritiek over hun prestaties en niet over puberale nonsens als ‘Mohammed Lang’, want dat heeft niets te maken met de voetballer.
'maar o wee, als er (opbouwende) kritiek komt... En ik spreek over gefundeerde kritiek over hun prestaties en niet over puberale nonsens als ‘mohammed Lang’, want dat heeft niets te maken met de voetballer.'
Het is goed dat je dit onderscheid maakt, want bij Noa Lang (en Justin) gaat het lang niet altijd over het voetbal dat hij laat zien, maar om pietluttige zaken als z'n accent, de kleding die hij draagt of zijn muzieksmaak. Als hij vaker daarop wordt afgerekend, dan, bijvoorbeeld, het spel dat hij laat zien, dan kan ik het me goed voorstellen dat die jongens een soort muur optrekken en Oost-Indisch doof spelen voor alles wat negatief en ongefundeerd / niet-voetbal gerelateerd is en alleen het positieve willen horen.
Ik kan het me overigens niet zo 1-2-3 voor de geest halen wanneer hij in de media ging steigeren toen hij constructieve / voetbal inhoudelijke kritiek op z'n bordje kreeg...
De kritiek is terecht, maar toch gaan we er ook wel makkelijk aan voorbij dat deze jochies zijn opgegroeid als sterren van jongs af aan. Die zijn verslaafd geraakt aan de aandacht, het is hun nieuwe normaal. Gooi daarbij nog dat ze omkomen van het geld, dus 75 van de wereldproblemen begrijpen ze niet. Dus vanuit psychisch oogpunt mag er ook wel iets meer begrip zijn dat ze vaak ook wel een product zijn van hun omgeving. Het is in die zin echt niet raar dat ze begeleiding nodig hebben. En ook wij, tenzij je nuchter in elkaar steekt zoals de Ligt e.d., zijn daar ook gevoelig voor als wij in die situatie zouden zitten. Het is ook niet zozeer dat ze niet in de spiegel kijken, maar wat ze zien rijmt gewoon niet met hoe wij hen zien. Ze denken werkelijk dat ze het goed doen. Als ze dan een balletje trappen met een ziek kind, dan zien zij dat al als een vrijbrief om weer een jaar vrij van kritiek te zijn. Dan denken ze, waarom die kritiek, ik heb een half jaar geleden nog m'n goede kant laten zien? Wat doe ik dan verkeerd? Ze beseffen niet dat jij net 50 euro hebt uitgegeven voor een kaartje, wat voor veel mensen veel geld is, en dat je dan naar een speler zit te kijken die zichzelf belangrijker vind. Belangrijker ook dan de club, waar die fan van jongs af aan al mee opgegroeid en aan verbonden is. Hiermee wil ik niet zeggen dat hun luxe situatie nu als een probleem gezien moet worden, zeker niet voor ons, de fans, die indirect hun salaris betalen, maar je kunt wel een iets meer menselijke opvatting toepassen dan hoe 't er nu vaak aan toe gaat in de media en op sociale platformen als deze. In die zin kunnen wij ook een goed voorbeeld geven.
Sommige dingen in het leven moet je leren. Waar jij wellicht heeft goed zelfkritisch bent en alles goed kan relativeren kunnen deze jongens heel goed voetballen, terwijl jij bij wijze van spreken een amateur bent. Ieder mens heeft kwaliteiten, en ik geloof er best in dat mensen die juist heel goed zijn in topsport / lichanelijke handelingen, juist minder intiligent zijn. Zeker als ze nog jong zijn kunnen ze wel eens wat fout doen. Ik vind dat niet goed, maar snap het ergens wel. Ieder mens is anders.
Sorry maar hoe kom je er bij dat zij geen zelfkritiek hebben? Dat iemand in de picture staat en/of veel geld verdient maakt hem nog geen gevoelloze robot. Het maakt niet uit wat je iemand betaald hij/zij blijft gewoon mens en maakt fouten en heeft gevoel. Sterker nog, vaak vinden wij emotie bij dergelijke mensen geweldig. Als ze iets moois doen voor een ander, zichtbaar aangedaan is of zelf aan geeft tegen iemand op te kijken. Dan is emotie in een keer schitterend maar als het ons niet uit komt dan sabelen we ze neer.
Nou sorry hoor, maar je hebt in zekere zin ook gewoon te maken met kinderen of zeer jong volwassenen. Er is geen branche waarbij de (jonge) mensen zo hard worden afgemaakt op hun gedrag als de voetballerij inclusief de social media. En dan is het tegenwoordig ook nog eens relatief geaccepteerd dat jonge mensen uberhaupt een psycholoog nodig hebben om de zaken te relativeren.
Die druk van jonge voetballers is onmenselijk. Alleen het feit dat je goed kan voetballen, betekend nog niet dat je de mentale dikke huid van een olifant hebt. Je bent geen loslopend wild, alleen omdat je bij een grote club speelt? Kom op zeg. Het feit dat iedereen tegenwoordig het gevoel heeft om alles maar ongefilterd de wereld in te slingeren, betekend niet automatisch dat de ontvanger er maar gevoelloos voor hoeft te zijn, omdat hij 'bekend is'.
Overigens: de kinderachtige dingen die ik deed op mijn 20ste had, indien ik bekend was, ook wel alle kranten gehaald hoor. Drank, drugs en tierelantijn. Enige dat ik niet had was het geld om hte nog verder te laten escalleren 
/
Prachtig dit, goed om te horen dat hij dus met een specialist praat en nog toffer dat hij eerlijk is. Noa Lang altijd bekritiseerd (iets meer dan menig ander) je bent een topper!!!
Ik vind dit goede ontwikkelingen. Recent zijn er al aantal voorbeelden van professionele voetballers die hebben aangegeven mentaal in de afgrond te hebben gezeten (o.a. vd wiel), en die daarover hun verhaal hebben gedaan. Nu is Lang hier toch ook weer behoorlijk openhartig over het praten van het krijgen van mentale hulp bij zijn loopbaan. Deze jongens kunnen als voorbeeldfunctie dienen dat het helemaal niet erg is om mentale problemen te ondervinden en daarbij mentale hulp te krijgen. Zodat het toch nog wat meer uit de taboe sfeer wordt getrokken.
Eens. Het tekent Lang als persoon ook wel dat hij hiervoor uitkomt. Waar mensen hem toch snel kunnen zien als een arrogant ventje met een houding en attitude, laat hij hier toch een heel andere kant blijken.
En inderdaad, dat je hiermee weer extra licht krijgt op mentale gezondheid is ontzettend belangrijk. Je kunt nog zo talentvol, rijk of bekend zijn, mentale problemen zijn er bij iedereen en kunnen ontzettend groot worden. Hoe minder dit een taboe wordt, hoe beter.
Goed dat Lang toegeeft dat hij met een psycholoog praat. Dat haalt de schaamte voor sommige mensen er wat af.
Ik vind het knap dat lang zo open praat over een psycholoog e.d. . In de "macho" voetbalwereld waar iedereen altijd het mannetje wil zijn denk ik dat dat nog best een taboe is.. Ik krijg meer sympathie voor iemand die hier zo open over praat dan iemand die altijd maar de stoere jongen wil uithangen.
Ja en nee..
Er zit overduidelijk verschil in tussen hoe voetballers zelfs met social media omgaan.
Pak een Daley Blind of een Eljero Elia...
De één post af en toe een leuke foto, de ander post patjepeeër gedrag
Ook het verschil tussen een volwassen man en een stoere jongen
Ja en nee..
Er zit overduidelijk verschil in tussen hoe voetballers zelfs met social media omgaan.
Pak een Daley Blind of een Eljero Elia...
De één post af en toe een leuke foto, de ander post patjepeeër gedrag
Mee eens en ook zit er een verschil in kritiek en beledigingen en hoe spelers het opvatten. Veel spelers schieten alle kritiek bij voorbaat al af omdat ze gewoon niet gewend zijn om kritiek te krijgen. Zo'n Justin Kluivert zoekt in elk interview nog steeds de bevestiging van z'n keuzes en z'n ontwikkeling, terwijl die jongen nauwelijks beter is geworden en niet eens het verschil maakt bij Jong Oranje. Tja, dan zou ik toch maar iets meer met de kritiek gaan doen.
Misschien wel de juiste snaar die je raakt...
Ik haal vaak Elia aan, omdat hij voor mij wel het mikpunt is voor voetballers van volwassenleeftijd maar het gedrag van een 13 jarige...
Als Elia een draai om zijn oren krijgt, of noem het kritiek, opbouwende feedback enz...
Schreeuwt en gilt hij direct op sociaal media...
Tja en dan ben je aan de beurt
Ik vind het toch een bijzondere ontwikkeling hoe zwak de mentale weerbaarheid van de jeugd is momenteel. Ik vind het hartstikke goed hoor dat ze er open voor uit komen en daardoor het taboe doorbreken maar het lijkt wel alsof er een hele generatie rubberentegel kinderen doorbreekt die online overal vooraan willen staan maar bij kritiek de eersten zijn die weer afhaken.
Is het niet eerder zo dat er nu meer aandacht voor is en de generatie daardoor over de gehele zwakker lijkt (voor jou)? Het is (veel) te makkelijk om te zeggen dat de mentale weerbaarheid zo zwak is. Van Persie geeft zelf aan in dit artikel dat hij het zelf niet aandurfde hulp te zoeken. Ik denk dat dat genoeg zegt. Je kwetsbaar op durven stellen (door bij een psycholoog te gaan zitten, door dergelijke interviews te geven) is misschien juist een teken van mentale kracht. Tuurlijk ga je dan wel eens op je bek, maar zoiets gaat nou eenmaal met vallen en opstaan. De rol van sociale media maakt dit allemaal niet makkelijker.
Ben ik met je eens hoor, er is nu ook een minder taboe dan vroeger en dus valt het ook meer op. Maar het is gevoelsmatig nog steeds meer aanwezig dan voorheen, je merkt het dan bijvoorbeeld ook op de scholen hoe kinderen met tegenslag omgaan die dat totaal niet gewend zijn. Ze leven in een digitale bubble waarin iedereen mooi weer speelt met elkaar en dit blijkt niet de echte wereld te zijn. Misschien is mijn verwoording niet helemaal de juiste maar ik denk wel dat het een probleem in de maatschappij is en dat begint al bij de opvoeding.
Ja er is misschien wel een 'handje boven het hoofd'-cultuur (bij gebrek aan een beter woord. Anders gezegd: vroeger kreeg je van je ouders op je kop als de leraar je een 4 gaf, tegenwoordig staan de ouder bij die leraar op de stoep als hij je een 4 geeft. Verwoordingen van ons verschillen, maar de strekking is inderdaad ongeveer hetzelfde
Dat tweede is echt wel een probleem. Hoeveel studenten er tegenwoordig niet meer tegen kritiek/tegenslag kunnen is opvallend te noemen. En mogelijk problematisch naar de toekomst toe.
Ja het is altijd lastig om het juist te benoemen met dit soort onderwerpen haha. Maar het klopt wel dat tegenwoordig de kinderen opgevoed zijn met het idee dat alles voor hun klaar staat en zij eigenlijk nooit iets fout doen. Ik kreeg een tik op mn billen als ik iets had uitgehaald op school, tegenwoordig roepen ouders de leraar op de mat omdat hun kind zoiets noooooit zou doen. Dat is wel iets van de nieuwere generaties wat je veelal ook gaat terug zien in hun maatschappelijke carriere. Uiteraard is niet alles negatief maar op dit vlak merk je wel echt een verschil.
Heel goed dat Lang zo open en duidelijk is over zijn noodzaak tot mentale begeleiding. Ik ben echt heel blij met de ontwikkeling dat dat gemeengoed wordt. Interviews als dit, maar ook eerdere interviews van Kishna en Van Der Wiel, maken de drempel voor 'gewone' mensen met psychische problemen om hulp te zoeken ook een stuk kleiner.
Enerzijds snap ik dat het lastig kan zijn. Het is namelijk niet altijd opbouwende kritiek of kritiek in het algemeen. Soms zijn het ook een stel keyboardhelden die ze allemaal verwensingen naar het hoofd slingert. Ik kan me voorstellen dat zoiets lastig te filteren is voor een jonge topsporter. Anderzijds is het natuurlijk wel zo (wat mensen hierboven ook aankaarten) dat veel voetballers tegenwoordig ook niets van kritiek willen weten. De complimentjes en de lof-uitingen slikken ze als zoete koek, terwijl elke vorm van kritiek afgeschoten wordt omdat mensen rondom hen simpelweg niet kritisch zijn. Ze kunnen de kritiek vervolgens niet plaatsen en worden dan met de keiharde feiten geconfronteerd als blijkt dat ze toch niet zo goed zijn als wat ze altijd van anderen gehoord hebben. Dat neemt overigens niet weg dat Noa Lang toch een ander verhaal is. Die liet vorig jaar zien duidelijk wel zelfkritisch te zijn door aan te geven wat z'n zwakke punten zijn en waar het beter moest. Hoe die jongen zich ontwikkeld heeft in een jaartje, laat zien dat er een hele goede kop op die jongen zit. Hij werkt keihard, heeft duidelijk een stijgende lijn te pakken en komt verstandig over in interviews. Zo'n Justin Kluivert daarentegen is dan weer het schoolvoorbeeld van m'n eerste twee alinea's. Die heeft nog steeds niet door dat niet alle kritiek slecht bedoeld is. Die jongen kan niet eens het verschil maken bij Jong Oranje en gaat nu anderen vertellen hoe ze spelers met rust moeten laten. Echter hoort (media)aandacht wel bij topsport. Je krijgt niet enkel de voordelen en niet enkel de positieve kritieken zijn waar. Betreft Ihattaren ben ik het niet helemaal met ze eens. Die jongen doet zelf geen enkele moeite om het makkelijk te maken voor zichzelf. Vreselijk veel talent, maar lijkt toch van de rails te schieten.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.