Zeventienjarige Nederlander sluit aan bij Atlético Madrid: ‘Ik stond te shaken’
John Heitinga heeft na dertien jaar eindelijk een opvolger als laatste Nederlander bij Atlético Madrid. De zeventienjarige doelman Mert Demirci Nijmeijer heeft namelijk een toptransfer gemaakt naar de Spaanse titelkandidaat. De jonge keeper is afkomstig van Valencia, waar hij al geregeld mee mocht trainen bij het eerste elftal. In Madrid sluit hij in eerste instantie aan bij de Onder-19, maar in gesprek met Voetbalzone geeft hij aan dat de club veel doorgroeimogelijkheden ziet.
Door Thijs Verhaar
Stel je voor dat Jan Oblak jouw grote idool is en je dan een telefoontje van je zaakwaarnemer krijgt dat Atlético Madrid interesse in je toont. “Pff, ja. Ik kan het nog steeds bijna niet geloven”, grinnikt de zeventienjarige portero. Inmiddels is het iets meer dan een maand geleden sinds hij zich bij los Colchoneros heeft gevoegd en hij begint langzaam te wennen aan het idee dat hij nu bij een van de grootste clubs ter wereld speelt. “Mijn zaakwaarnemer belde me en het enige wat ik kon zeggen was ‘oh’. Ik stond gewoon te shaken, was echt even in shock. Daarna is het allemaal heel snel gegaan.”
De bij Oranje Onder-17 aangesloten keeper werd als zoon van een Spaanse vader en een Nederlandse moeder geboren in een voorstadje van Madrid, waar hij al snel de droom opvatte om voor een van de drie topclubs uit de LaLiga uit te mogen komen. In 2019 was het echter Valencia dat hem als vijftienjarige overnam van tweededivisionist CF Rayo Majadahonda. In de Sinaasappelstad klom hij al snel op tot eerste doelman van de Onder-18 en hij dwong zelfs af dat hij bij het eerste elftal mocht trainen met Jasper Cillessen. “Hij heeft me altijd heel goed geholpen”, prijst Demirci, die zichzelf prima verstaanbaar kan maken in het Nederlands en dat ook veelvuldig sprak met de Oranje-doelman.
Tot zijn spijt heeft hij echter niet persoonlijk afscheid kunnen nemen van zijn mentor bij Valencia. “Nee, het ging te snel. De ene dag wist ik nog van niets en de volgende ochtend was ik mijn spullen al aan het pakken.” Demirci legt uit dat hij het telefoontje van zijn zaakwaarnemer ‘s middags kreeg en ‘s avonds al met zijn moeder Monique de knoop doorhakte om ‘ja’ te zeggen tegen het aanbod. “Ik dacht twee jaar lang dat ik voor mijn kans zou gaan bij Valencia, maar hoefde niet te twijfelen toen Atlético zich meldde. Of nja, een klein beetje. Ik heb heel goede vrienden gemaakt in Valencia en er een mooie tijd gekend, maar ik heb toch het gevoel dat ik mezelf bij Atlético sneller kan ontwikkelen.”
Voor Demirci speelde het ook mee dat een transfer naar Atletico Madrid een hereniging met zijn familie zou opleveren. Twee jaar geleden verhuisde hij met moeder naar Valencia, terwijl zijn vader alleen achterbleef in het ouderlijk huis in Madrid. “Door de coronamaatregelen had ik hem ook al meer dan een half jaar niet gezien, dus ja... Het is heel fijn dat we nu weer bij elkaar kunnen zijn”, glundert de jongeling. “Hij was ook heel blij toen hij het hoorde. Net als mijn vrienden trouwens. Iedereen vindt het stoer dat ik nu bij zo’n grote club mag spelen.”
Bij Atlético komt hij nu uit voor de Onder-19, waar hij de concurrentiestrijd moet aangaan met een kind van de club en jeugdinternational van Spanje: Antonio Gomis. “Hij is heel goed, maar ik mag ook mijn wedstrijden spelen. Tot nu toe heb ik al vier keer meegedaan en dat terwijl ik het team eigenlijk nog moet leren kennen en mijn plekje moet zien te vinden. Dat gaat steeds beter, dus we zullen zien hoe de situatie aan het einde van het seizoen is”, aldus de strijdvaardige Demirci. “Het is mijn doel om zoveel mogelijk te spelen.”
Demirci heeft in principe een contract tot het einde van het seizoen, waarna een evaluatiemoment volgt. Dan wordt besloten of hij een langdurige verbintenis krijgt, dus er is hem veel aan gelegen om snel progressie te boeken. “Ik leer ook heel veel. Hier wordt veel zwaarder getraind dan bij Valencia. Ook heb ik er veel aan dat ik nu al soms mee mag trainen bij het tweede team. Ik hoop snel voor dat team te gaan keepen, maar die kans moet ik wel zelf afdwingen. Ik moet me dus eerst hier bewijzen en dan zien we wel wat daarna komt”, aldus de sluitpost, die onlangs een groot compliment ontving van clublegende Fernando Torres.
De 110-voudig Spaans international is bezig om zijn trainerspapieren te halen en loopt daarvoor stage bij verschillende jeugdteams van Atlético. Ook adviseert hij de grootste aanvallende talenten uit de hogere leeftijdsklasses, dus was hij toevalligerwijs als specialistentrainer aanwezig bij het debuut van Demirci. “Na afloop kwam hij naar me toe om te zeggen dat ik heel goed had gespeeld. Ik vind het echt een eer dat zo iemand dat tegen me zegt, want hij heeft alles bereikt en is echt een voorbeeld voor de mensen hier.”
Zelf kijkt Demirci als doelman het meest op tegen Oblak, die hij al jaren als zijn ultieme voorbeeld ziet. “Hij is misschien wel de beste keeper ter wereld en heeft ondanks zijn lengte heel goede reflexen. Daar moet ik zelf nog aan werken”, aldus de zelfbewuste sluitpost, die hoge ballen en meevoetballen zijn grootste kwaliteiten noemt. Hij zou dolgraag met zijn Sloveense idool praten over zijn verbeterpunten, maar heeft hem tot nu toe nog niet ontmoet. “Hopelijk komt dat later als ik mezelf blijf ontwikkelen en de stap naar het eerste elftal kan maken.”
Dat zou hem ook helpen om zijn andere grote doelstelling waar te maken. Demirci wil dolgraag Nederlands international worden, zelfs als dat betekent dat hij zijn vroegere mentor Cillessen van zijn troon moet stoten. De jonge sluitpost meldde zich in 2019 al eens bij Oranje Onder-17, maar speelde toen niet in het oefentweeluik met Jong Frankrijk. Nadien werd hij niet meer opgeroepen en inmiddels ligt het jeugdvoetbal al meer dan een jaar stil. “Ik heb de afgelopen maand nog niets van de KNVB gehoord, maar ik hoop dat het extra waarde geeft dat ik nu bij Atlético zit.”
Demirci heeft als geboren Madrileen natuurlijk ook het volste recht om een interlandloopbaan bij Spanje te ambiëren, maar heeft tot nu toe altijd de voorkeur gegeven aan het land van zijn moeder, waar hij jaarlijks de zomermaanden doorbrengt bij zijn opa en oma in Assen. “De keuze zou wel moeilijker worden als de Spaanse bond zich voor mij meldt, maar dat is nog nooit gebeurd. Als het wel zover zou komen, kan ik gelukkig altijd bij mijn ouders terecht voor goede raad. Ik voel me in ieder geval heel goed bij Nederland, dus ik hoop dat ik weer in beeld kom als er weer jeugdinterlands gespeeld mogen worden.”
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
PSV gaat financieel risico flink opvoeren: ‘We vinden dat het nu verantwoord is’
Feyenoord denkt aan ‘één van meest tactisch geschoolde trainers in Eredivisie’
Zelfs Peter Bosz krijgt vraag over transferperikelen Arne Slot: ‘Laat mij...’
Erik ten Hag hoort behoorlijke salarisverlaging van Man United bij mislopen CL
The Athletic denkt hoogte van openingsbod op Arne Slot te weten
Feyenoord verbaasd door werkwijze Liverpool inzake Slot; Te Kloese reageert
Meer sportnieuws
Broodnodig voor ons nederlandselftal reacties incoming in 3, 2, 1Zonder gekheid is het natuurlijk wel leuk en hoopvol dit soort ontwikkelingen, we zitten momenteel niet goed bezet in onze keepers en deze jongen is al 17 dus dat duurt ook geen eeuwigheid meer voordat die "basis materiaal" zou zijn.
Gezien zijn naam wacht ik eerder op de "we kunnen hem in de toekomst voor Turkije gebruiken" reacties. Echter zitten wij de komende jaren wel goed onder de lat met Ugurcan Cakir & Altay Bayindir. Dan heb ik het nog niet eens over Berke Ozer en Ersin Destanoglu bijv
En dan heb je ook nog eens Gökhan Akkan en Mert Günok die prima keepers zijn. Göztepe heeft ook een talentje die vgm in beeld is bij Galatasaray, Irfan Can heet hij. Wel gek dat we opeens zoveel goeie keepers hebben.
Ik vind het eerder gek dat we qua centrale verdedigers zo goed zitten. Dat was altijd de zwakste linie bij ons. Zeker als je terugkijkt naar ek 2016 waarin we zelfs mehmet topal in de achterhoede gingen zetten.
Spaanse vader, Nederlandse moeder en ook nog eens Turkse roots gezien z’n naam. Die heeft ze wel voor het uitkiezen mits hij doorbreekt natuurlijk.
Spaanse vader, Nederlandse moeder, maar een Turkse naam? Een van z’n ouders heeft in ieder geval ook Turkse roots, zoveel is duidelijk. Wel leuk voor hem deze stap, hoop dat ie zich door kan ontwikkelen. Atletico is in ieder geval een uitstekende keuze geweest met de keepers die ze de afgelopen jaren hebben voortgebracht.
Er staat in het artikel niets over, maar ik neem aan dat hij ook voor Turkije kan kiezen, aangezien hij een Turkse voor- en achternaam heeft. Waarschijnlijk is zijn vader dan (half) Turks. Denk dat Nederland wel behoefte heeft aan een goede keeper, dus wellicht kan hij over een paar jaar bij het grote Oranje op doel staan. Al is het natuurlijk veels te vroeg om daarover te spreken.
Omdat hij ook geen Turkse nationaliteit heeft. Maar alleen de Spaanse en Nederlandse.
Dat is onzin. Er zijn vaak zat artikelen geweest over voetballers waarbij er werd aangeduid voor welke nationale elftallen zij wel niet konden uitkomen. Wil je dan zeggen dat al die spelers 3/4/5 nationaliteiten hadden. Denk dat hij geen basismateriaal zal worden in het Turkse nationale elftal mocht hij daarvoor kunnen kiezen. Wij hebben een veel ste goeie lichting daarvoor op dit moment.
Dus als ik later mijn zoon een turkse naam geef vind jij dat hij ook uit mag komen voor het Turkse elftal? Een naam is niet de criteria, het gaat om de nationaliteit! Kan jij wel zeggen onzin maar zo werkt het nou gewoon.
Nee, tuurlijk niet. Hij heeft een Turkse achternaam, dus ik ging ervan uit dat hij Turkse roots heeft en daarmee het recht om de Turkse nationaliteit te krijgen.
Had het ook niet zo zeer tegen jou maar meer tegen Locovato. Die zegt dat het onzin is wat ik zeg.
Terwijl ik denk dat hij dezelfde aanname doet als jij. Maar feitelijk gezien heeft hij geen Turkse nationaliteit. Tenminste niet dat ik kan vinden op google.
Leuk dat die jongen een Nederlandse moeder heeft, maar net als Marco Asensio is deze jongen gewoon in Spanje geboren en getogen. Ik verwacht dat die jongen dan ook (veel) meer met Spanje dan met Nederland heeft. Ik zou verbaast opkijken als deze jongen liever voor oranje kiest, puur omdat we in oranje minder concurrentie voor zijn positie zouden hebben.
Atletico vormt al jaren bijzonder goede keepers, dus snap wel waarom je daar heen zou willen als jonge keeper. Echter weet ik niet hoeveel jonge keepers daar 'achter de schermen' wel gefaald hebben.
Eerst maar even afwachten of hij überhaupt gaat doorbreken.
Als hij goed is in het, uit de lucht plukken van hoge ballen, laat de KNVB dan als de sodemieter de telefoon pakken om die jongen in zijn reet te kruipen. We hebben geen fatsoenlijke keeper meer over na Cilessen en zelfs hij weifelde in meerdere wedstrijden, en kan geen penalty pakken dus een goede keeper is over een aantal jaar wel fijn. Nadat Cilessen geen eerste keeper meer was, is hij hard achteruit gegaan en we hebben sinds van de Sar en Stekelenburg, toen hij op zijn top was, geen topkeeper meer gehad.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.