‘Trainer van Feyenoord is niet meer een droom die per se uit moet komen’

Danny Buijs keert woensdagavond terug op de bank van FC Groningen, als hij het met zijn ploeg opneemt tegen zijn oude liefde Feyenoord. De oefenmeester, die afgelopen weekeinde het duel met sc Heerenveen (1-1) aan zich voorbij moest laten gaan nadat hij in contact was geweest met iemand met het coronavirus, denkt nog vaak terug aan zijn tijd als supporter én speler in Rotterdam-Zuid. De droom om ooit als trainer aan het roer te staan bij Feyenoord heeft hij langzaam laten varen.

Als jonge jongen miste Buijs geen duel van Feyenoord. Hij bezocht uit- en thuiswedstrijden en maakte deel uit van de jeugdopleiding van de Rotterdammers. Het zijn momenten waar Buijs tegenwoordig nog geregeld aan terugdenkt. “Dan komen er heel veel mooie herinneringen naar voren, omdat ik een heel groot deel van mijn leven dagelijks met de club bezig was”, vertelt de voormalig middenvelder in gesprek met de NOS. “Ook nog in een periode dat je gevormd wordt. Als Feyenoord bepaalde wedstrijden had verloren, riep dat zo veel emoties op. Je kon ruzies krijgen, je kon huilen. Daar had ik toen in extremen last van.”

Buijs droeg zelf drie jaar het shirt van Feyenoord, tussen 2006 en 2009. “Ik was niet goed genoeg. Ik denk wel dat ik de kwaliteiten en het talent had om het goed genoeg te laten worden, maar mentale begeleiding was in die tijd beperkt. Ik denk dat ik daar heel veel baat bij had kunnen hebben”, aldus Buijs. “Ik had heel veel moeite om de verantwoordelijkheid die ik voelde op een goeie manier een plekje te geven, daarom ben ik mezelf soms voorbijgelopen. Als het dan niet lekker loopt, ga je je verstoppen. Omdat je bang bent cruciale fouten te maken. Omdat je niet wilt dat de mensen die je lief hebt, waar je lief en leed me hebt gedeeld, dat je die teleurstelt door jouw fouten. Je wilt ze juist iets positiefs geven.”

Als speler was Buijs op meerdere plekken inzetbaar. Officieel was hij verdediger, maar in Groningen werd hij gebruikt als middenvelder en zelfs een tijdje als aanvaller. Tegenwoordig maakt hij faam als trainer en doet hij het met een zesde plek op de ranglijst naar behoren met Groningen. Het voelt voor Buijs niet meer als een langgekoesterde droom om ooit bij Feyenoord voor de groep te staan als eindverantwoordelijke. “Het is niet meer zo dat het voor mij echt een droom is die per se uit moet komen. Dat wil niet zeggen dat ik geen ambities heb, want die heb ik absoluut.”