De Nederlandse amateur die al voorbarig gepresenteerd werd in Engeland

Nog geen twee jaar geleden was Quentin van Veenendaal nog mijlenver verwijderd van een loopbaan als profvoetballer, laat staan een buitenlands avontuur. Na een vrijwillig vertrek bij Excelsior en een daaropvolgende pauze in zijn loopbaan, moest de geboren Rotterdammer zich bewijzen om binnen het amateurvoetbal een stap hogerop te zetten. Na bijna twee seizoenen weer op een hoog niveau te hebben gespeeld, mikt Van Veenendaal nu komende zomer op een profavontuur in het buitenland en hij werd zelfs al voorbarig gepresenteerd in Engeland.

Door Chris Meijer

Het was een vreemde gewaarwording toen Van Veenendaal op 18 mei Twitter opende. Op het sociale medium maakte Durham City AFC, uitkomend op het tiende niveau van het Engelse voetbal in de Northern League Division Two, de komst van de negentienjarige aanvallende middenvelder naar het noordoosten van Engeland wereldkundig. “We are delighted that Quentin has agreed to join Durham City. Quentin, a former pro in Holland, is a pacey attacking midfielder with great technique, skill and flair”, meldde Durham City. Van Veenendaal lacht als hij er door Voetbalzone mee geconfronteerd wordt. “Ik wist dat ze interesse zouden hebben. Maar dat het zo snel zou gaan, wist ik ook niet. Ik had nog niets getekend, nee. Ik was wel even verrast toen het overal voorbij kwam, ik dacht: huh, hoe weet iedereen dat ineens?”

?? Quentin Van Veenendaal joins Durham City AFC ?? We are delighted that Quentin has agreed to join Durham City. 20 year old Quentin, a former pro in Holland, is a pacey attacking midfielder with great technique, skill and flair. Available to sponsor ???? pic.twitter.com/fH3Mx25gW6

— Durham City AFC (@DurhamCity_AFC) May 18, 2020

Na Van Veenendaal volgden er vanuit Durham nog vijf aankondigingen van aanwinsten uit Nederland, want ook Gianni Refos, Giorney Rojer, Ismail Hussein, Youssir Ait Ouarg en Jelaino Fonseca werden op het Twitter-account van de club welkom geheten. Zij behoorden allemaal tot dezelfde academie in Amersfoort, maar Van Veenendaal koos er onlangs voor om over te stappen naar een andere begeleider. Zijn huidige begeleiding, Progress Cantera, is momenteel bezig met andere opties voor Van Veenendaal. Zo lonkt er een stage bij Spartak Varna, enkelvoudig kampioen en momenteel een laagvlieger op het tweede niveau van Bulgarije. Verder bestaan er contacten met het in de League One uitkomende MK Dons en is er belangstelling vanuit Duitsland.

“Bulgarije is een optie, dat is direct een profclub. Hij is ook nog bezig met een aantal clubs in Engeland. Dat zijn zeker opties waar ik voor moet gaan zitten. Ik wil me daar nu zo min mogelijk mee bezig houden, mijn zaakwaarnemer moet zijn ding doen en aan het eind kijk ik dan wat het beste is. Dit is de eerste zomer in een paar jaar dat ik er vertrouwen in heb dat ik wat moois kan gaan vinden, omdat ik weet dat ik bij een aantal clubs terecht kan. Het is aankijken wat het gaat worden, want ik heb nog een hele transferperiode voor me en alles moet eigenlijk nog gaan gebeuren”, vertelt Van Veenendaal. Zoals het er nu naar uitziet, lijkt hij zich in ieder geval te mogen opmaken voor een bijzondere volgende stap in zijn loopbaan.

Van Veenendaal kwam al op jonge leeftijd in de jeugdopleiding van Excelsior terecht. Op zijn veertiende nam hij echter het rigoureuze besluit om het voetbal per direct achter zich te laten, omdat hij naar eigen zeggen het plezier was verloren. “Ik was helemaal klaar met het voetbal, dus ik heb er zelf voor gekozen om te vertrekken. Daarna ben ik helemaal gestopt, voor een aantal jaar”, legt hij uit. Na een tijdje begon het weer te kriebelen en schreef Van Veenendaal zich weer in bij de Schiedamse amateurclub PPSC, waar hij ooit zijn eerste stappen op het voetbalveld zette. “Het niveau was ook wel wat te makkelijk, merkte ik. Ik kwam op een kruispunt, of ik nog serieus voor het voetbal wilde gaan of ik het zou laten. Uiteindelijk heb ik voor het eerste gekozen, maar dat was in mijn situatie niet heel eenvoudig.”

De weg vanaf PPSC naar een profclub is namelijk erg lang en ingewikkeld, zo merkte Van Veenendaal al snel. “Als je van PPSC komt, nemen niet veel clubs je serieus. Ze kijken echt naar je achtergrond en als ze dan zien dat je op een lager niveau hebt gespeeld, vragen ze zich af wat je daar te zoeken hebt.” Van Veenendaal meldde zich aan bij Alexandria’66 en werd daar na een aantal proeftrainingen aangenomen. In eerste instantie begon hij bij de Rotterdamse amateurclub in de A2, maar tijdens het seizoen werd hij doorgeschoven naar de in de Eerste Divisie acterende A1. “Speelden we tegen clubs als Go Ahead Eagles, dat was best een aardig niveau. Het probleem is alleen dat het eerste en tweede bij Alexandria in de tweede klasse spelen. Dus het had voor mij geen zin om te blijven.”

“Een aantal teamgenoten hebben vanaf Alexandria de stap naar het profvoetbal gemaakt, maar ik moest kijken waar ik heen kon. Ik had weinig connecties en geen zaakwaarnemer, dus tot één week voor de deadline wist ik niet waar mijn toekomst lag”, gaat Van Veenendaal verder. Uiteindelijk vond hij onderdak bij tweededivisionist GVVV, waar hij het afgelopen seizoen zowel in het tweede als in het beloftenteam speelde. “Voordat ik naar GVVV ging, dacht ik: als er niks komt, wordt het nu wel heel moeilijk. Bij Alexandria kon ik niet meer groeien, maar bij GVVV kan dat wel. Het is ook geen straf om te blijven bij GVVV, om me uiteindelijk in de Tweede Divisie weer in de kijker te kunnen spelen.”

Toch ligt de voorkeur van Van Veenendaal eigenlijk wel bij een buitenlands avontuur. “Na Excelsior was de weg er moeilijk, ik moest geduldig zijn en blij zijn met kleine stapjes. Vanaf PPSC kan je niet verwachten dat je naar een profclub kan. Niet dat ik er spijt van heb dat ik Excelsior verlaten heb. Ik vond het echt niet meer leuk, dus misschien heb ik een goede keuze gemaakt. Als het gaat lopen zoals het nu loopt, kan het een goede keuze geweest zijn. In Nederland kijken ze toch iets te veel naar je cv, in het buitenland krijg je sneller een kans met een stage om jezelf te laten zien. Iemand die van PSV komt, krijg bij FC Dordrecht voorrang boven iemand die van Alexandria komt. Tenzij je er twintig in schiet in de Tweede Divisie, dan is het anders. Ik vind het ook niet erg om naar het buitenland te gaan, ik ga thuis niet missen en was altijd al wel op mezelf. Het is niet zo dat ik per se droom van iets in het buitenland, maar meer dat je kan doen wat je leuk vindt. Gewoon elke dag daar mee bezig zijn, dát is de droom.”