Ronald de Boer: ‘Hij had kwaliteiten, maar kon geen rechte pass geven’
Het is vandaag exact 25 jaar geleden dat Ajax als laatste Nederlandse club de Champions League wist te winnen. De Amsterdammers versloegen in de finale in Wenen AC Milan met 1-0, door een doelpunt van Patrick Kluivert. Ronald de Boer blikt in gesprek met the Guardian terug op de tijd dat Ajax zich ontpopte tot een Europese grootmacht.
Het elftal van Ajax werd in de jaren voor de Champions League-winst langzaam maar zeker gevormd. Bryan Roy vertrok in 1992, terwijl Jari Litmanen, Finidi George en Nwankwo Kanu in de daaropvolgende jaren arriveerden. “Finidi George en een Russische vleugelaanvaller, Youri Petrov, gingen mee op trainingskamp naar Finland. Louis van Gaal moest er een kiezen en als ik een keuze had moeten maken, was ik waarschijnlijk voor die Russische jongen gegaan. Maar hij koos Finidi en dat bleek en geweldige aanwinst”, zo blikt De Boer terug.
“Bij Kanu kon je zien dat hij kwaliteiten had, maar hij kon in eerste instantie geen rechte pass geven en had geen linkerbeen. Er was duidelijk potentie, maar waar stopt de ontwikkeling van een speler? Toen hij Ajax verliet, was hij ongelofelijk goed. Die jongens bleven groeien”, vervolgt de oud-middenvelder, tegenwoordig werkzaam als analist. De Boer vertelt dat de trainingswijze van Van Gaal gestoeld was op herhaling. “Zelfs voor Frank Rijkaard. Hij had alles al gewonnen, maar had net als Kanu een matig linkerbeen en kon daar geen rechte pass mee geven.”
“Van Gaal hamerde op de passing, iedere dag deden we na de warming-up dezelfde oefening. Soms dacht je: oh, we gaan dit weer doen’. Maar na drie maanden kon Frank een perfecte pass geven met zijn linkerbeen”, zegt De Boer. Hij keek onlangs de Champions League-finale van 1995 terug, maar raakte niet onder de indruk.”Het was een shitty game, we speelden heel slecht. Jezus, hoe slecht was het?”
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Mogelijk nieuwe Ajax-assistent Vos bewierookt: ‘Zijn plafond bepaalt hij zelf’
Lof voor ‘totaal onlogische aankoop’ Ajax: ‘Als je dat niet ziet, ben je blind’
Werder Bremen schorst voormalig Liverpool-speler Keïta tot einde van seizoen
Schittert Mbappé komende zomer op twee toernooien? Macron houdt hoop
Man United schrikt van torenhoge vraagprijs voor voormalig PSV'er Branthwaite
Is dit de beroerdste strafschop aller tijden? Spits van Osasuna gaat viraal
Meer sportnieuws
Of je nu slecht speelt of niet uiteindelijk gaat het om het resultaat. Vele zullen weten dat Ajax de finale in 1995 gewonnen heeft. De manier waarop dat zullen er nog maar weinig weten. Drie keer Milan verslaan , dat was op zich al heel wat. Ik weet nog toen de finale begon , dat ik het gevoel had dat Milan nu wel zou winnen. Gelukkig was mijn gevoel niet juist. De spanning en de ontlading maakte een hele boel goed...
Ik lees dat vaak hier "niemand herinnert hoe je hebt gewonnen", maar dat is zo'n onzin. Elke voetballiefhebber weet nog hoe geweldig het Ajax in de jaren '90 en het Barcelona onder Pep was. Chelsea en Inter hebben ook de CL gewonnen maar daar waren weinig mensen blij mee qua spel.
Indd het enige wat ik me aan die wedstrijden tussen Chelsea en barca herinnerde was die goal van torress waar het leek alsof hij een uur lang in z’n eentje maar t goal aan het lopen was. Bij inter denk ik ook alleen maar aan de finale.
Hoeveel mooie finales ken je in de CL ? Liverpool tegen AC Milan , dat Liverpool uit geslagen positie terug kwam.of Man United tegen Bayern. Beide finales stonden ook niet bekend om het mooie voetbal, wel op de spectaculaire afloop. De meeste finales staan bol van de spanning en weinig mooi voetbal. Je hebt het over periodes , maar hier gaat het dus om de finales. Ik heb meer genoten van Ajax tegen Bayern qua spel ,dan van Ajx tegen Milan in de finale. Of de wedstrijd om de wereld cup tegen Gremio , ook zo'n topper . Wat de meeste daar van weten dat Ajax die won via strafschoppen. 20 jaar naar dato kijken de meeste nog naar het scorebord en niet over de schoonheid van het spel. uitzonderingen daar gelaten
Kanu had een geweldig gevoel voor de spelers om hem heen, zeer rustig aan de bal en bijna altijd aanspeelbaar. Hij miste alleen wel erg veel grote kansen als je de beelden uit die tijd terugziet. Dat had Kluivert dan weer op hem voor.
Wat zou ik graag wat ouder zijn omdat in t echt mee te kunnen maken. Was pas een jaartje oud, maar nog steeds kijk ik graag naar die hoogtepunten.
Eigenlijk was die hele periode vanaf het seizoen 1986-1987 tot aan het Bosman-arrest fantastisch. Het begon met de EC2-winst in 1987, daarna de UEFA-Cup in 1992 en de CL in 1995. Met ook nog finales in 1988 en 1996 en een halve finale in 1997. Tussendoor werd Nederland Europees kampioen, won PSV de EC1, wonnen Cruijff en Koeman Europacups met Barcelona en Gullit, Rijkaard en Van Basten met Milan.
Oh ja. Bergkamp en Jonk wonnen in 1994 ook nog even de UEFA-Cup met Inter, Aad de Mos de EC2 met Mechelen en De Mos haalde met Anderlecht ook nog de finale in de EC2 en Feyenoord 2 keer halve finale. Best veel successen in 10 jaar tijd zo bezien...
Tja wat een goude gouden tijden zeg.verder is t ook normaal van die finales etc, want finales zijn bijna nooit om aan te gluren.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.