‘Het deed me zelfs een beetje denken aan De Kuip, ik houd daar wel van’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Mohamed el Makrini, die na zijn periode bij Roda JC aan de slag ging bij Kilmarnock FC, op het hoogste niveau van Schotland.

Door Nick Dierckx

“We hebben niet zo heel veel te doen”, zegt Mohamed el Makrini lachend aan de telefoon met Voetbalzone over zijn weekschema nu het voetbal voorlopig nog is lamgelegd door de coronacrisis. “Op het moment, zo zonder het voetbal, is het vooral thuiszitten. Ik probeer mijn conditie op peil te houden door wat te joggen en oefeningen te doen die we vanuit de club krijgen. Je doet je dagelijkse boodschappen en helpt de kids met hun schoolwerk.”

Sinds afgelopen zomer woont El Makrini met zijn gezin in het Schotse Kilmarnock, iets ten zuiden van Glasgow. De inmiddels 32-jarige middenvelder kwam in Nederland uit voor FC Den Bosch en SC Cambuur, alvorens hij zijn eerste buitenlandse avontuur beleefde bij Odense BK in Denemarken. Na anderhalf jaar in Denemarken keerde hij terug naar Nederland, waar hij tweeënhalf seizoen het geel-zwarte tenue van Roda JC droeg. Maar in de zomer van 2019 ging het toch weer kriebelen bij El Makrini. “Ik wilde graag nog een buitenlands avontuur meemaken.”

Opties om zijn carrière in binnen- en buitenland te vervolgen waren er genoeg, maar geen van allen voelden ze direct zo vertrouwd als de aanbieding van Kilmarnock. “Er waren ook concrete aanbiedingen vanuit landen waarvan je niet zeker weet of je je geld krijgt. Dat risico wilde ik niet nemen. Kilmarnock eindigde het vorige seizoen op een mooie, derde positie, die ze ook rechtgaf op Europees voetbal. Dat sprak mij heel erg aan. Ik ben erheen gegaan, heb wat rondgekeken en heb vrij snel getekend.”

Een extra drijfveer voor El Makrini om de stap naar Schotland te zetten, waren de positieve verhalen die hij had gehoord van oud-ploeggenoot Mark de Vries. In hun gezamenlijke periode bij SC Cambuur vertelde de oud-aanvaller regelmatig over zijn Schotse periodes bij Hearts en Dundee United. Eenmaal in Schotland merkte El Makrini dat de Schotten de Nederlanders niet vergeten zijn. “Er hebben veel Nederlanders in Schotland gevoetbald. Toen ik hier kwam, vroegen ze ook meteen naar die Nederlanders.”

De eerste wedstrijden leverden voor de Nederlandse middenvelder van Marokkaanse afkomst meteen hoogtepunten op. Drie dagen na zijn komst speelde Killie in de voorronde van de Europa League tegen het Welshe Connah’s Quay. “Helaas was het maar een kort avontuur, want we verloren het eerste tweeluik en waren al snel uitgeschakeld. Maar het is leuk dat je die voorronde hebt meegemaakt, het was een ervaring voor mij.” De Europese ervaring is iets wat hij niet direct had verwacht mee te maken toen hij nog in Nederland voetbalde. ”Bij SC Cambuur en Roda JC is het heel moeilijk om Europees voetbal te halen, maar je weet het nooit”, lacht El Makrini.

Hij beleefde zijn debuut in de competitie tegen Rangers, een wedstrijd die breed werd uitgemeten in de Schotse media. “We verloren in de allerlaatste minuut van Rangers. Connor Goldson kopte hem binnen, heel zuur. De fans van Rangers hebben toen een tribune afgebroken, wat zelfs nog in het nieuws kwam. Later kwam in de media ook nog naar voren dat ze het dak van de gehandicaptensectie kapot hebben gemaakt. Dat was wel minder, maar je ziet wel dat ze er echt voor leven en voetbalgek zijn.”

Ook aan de wedstrijden tegen Celtic en Rangers op respectievelijk Celtic Park en Ibrox koestert hij mooie herinneringen. “De sfeer is daar echt geweldig. Het gaat los, ze leven echt mee. Het is heel leuk om daar te mogen voetballen. Het deed me zelfs een beetje denken aan De Kuip van Feyenoord, ik houd daar wel van.” Ook bij de thuiswedstrijden in het Rugby Park zitten grote schare supporters. “Zeker bij de topwedstrijden zitten er veel mensen. Maar de grote clubs nemen ook altijd een paar duizend uitsupporters mee. Ook onze eigen fans gaan altijd mee naar uitwedstrijden. Het maakt niet waar we moeten voetballen, zelfs helemaal in het noorden bij Ross County. Ze leven hier echt voor het voetbal.”

Eén van de grote verschillen tussen het Nederlandse en het Schotse voetbal zit volgens El Makrini voornamelijk in de grootte van de competitie. “In Nederland is de competitie een stuk uitgebreider, waardoor je meerdere topploegen hebt.” Want waar de Eredivisie uit achttien teams bestaat, telt de Schotse Premiership maar tien teams. “Hier bestaat de top alleen uit Celtic en Rangers, maar in Nederland heb je Ajax, Feyenoord en PSV, maar ook clubs als FC Utrecht en AZ die het nu goed doen.” Toch denkt hij dat het niveauverschil minimaal is. “Ik denk dat veel Schotse ploegen niet onderdoen voor de clubs uit de Eredivisie.”

‘Er zijn genoeg fans die shirtjes hadden gekocht met Seedorf achterop’

Voetbalzone sprak eerder met Sherwin Seedorf, die in Schotland voor Motherwell speelt.Lees artikel

Een ander groot verschil is het voetbal zelf. “Het is een hele sterke en fysieke competitie. Ik heb weleens met een stijve nek op het veld gestaan van alle lange en hoge ballen!” Zijn club Kilmarnock behoort tot de subtop van Schotland, samen met onder meer Hibernian en Motherwell. Ook kent de Schotse competitie laagvliegers, zoals bijvoorbeeld St. Johnstone. “Ze zijn fysiek heel sterk. Het is niet dat ze niet kunnen voetballen, maar ze benutten hun andere kwaliteiten optimaal. Je wilt zelf als ploeg wel voetballen, maar zij willen er een vechtwedstrijd van maken. Maar dat hoort bij de competitie en het Schotse voetbal.”

Momenteel is El Makrini aan het herstellen van een kniebandblessure, die hij enkele wedstrijden voor het tijdelijke einde van de competitie opliep. Na een tijdje dacht hij dat hij weer fit was, maar in de wedstrijd tegen Celtic ging het wederom mis. “Ik blokte de bal met een tackle, toen rekte die weer op. Sindsdien heb ik niet meer gespeeld. Ik ben nu wel weer fit en voel me goed, maar de fysio mag momenteel niets doen. De absolute test is dus om weer te gaan trainen, maar dat is nu natuurlijk niet mogelijk.”

In Schotland heeft El Makrini nog een contract tot medio 2021, waardoor hij ook volgend seizoen in het blauwe shirt van Kilmarnock is te bewonderen. Een seizoen waarin hij wederom op het fameuze Ibrox mag spelen, al is het nog de vraag of dat mét, of zonder supporters gaat gebeuren.