‘Hij wordt nooit vergeten bij Ajax, dat weet ik honderd procent zeker’

Klopt eind vorig seizoen gaf Donny van de Beek nog aan dat hij het gehele vorige seizoen niet naar Nouri is gegaan omdat het hem belemmerd in zijn prestaties.

Veel mensen onderschatten dit steeds, ja op een gegeven moment word de selectie zo vernieuwd dat niemand Nouri kent. Maar zolang de vaste kern met Ziyech, van de Beek, Veltman en jongens die met hem samen hebben gespeeld er nog zitten blijft dit een zwaar onderwerp.

Rouwverwerking duurt minimaal een jaar en verschilt per mens. Er zijn mensen die nooit meer over een dergelijke gebeurtenis heen komen. Ik voetbalde jaren geleden in een vriendenelftal en een van mijn medespelers was een alleraardigste jongen van begin 20 die positief in het leven stond. Hij was pas getrouwd en zijn vrouw stond op het punt van bevallen. Zijn vrouw beviel van een gezonde baby maar viel meteen daarna ten prooi aan een postnatale depressie en wierp zich voor een auto. Die jongen, die voorheen zo positief in het leven stond, was totaal gebroken en kon het leven niet meer aan en is na verloop van tijd van verdriet van zijn flat gesprongen. En dit verhaal staat zeker niet op zich. Mensen die nooit een dergelijk drama hebben meegemaakt, hebben inderdaad geen idee hoe ingrijpend dat is en hoe moeilijk het voor veel mensen is om daar weer overheen te komen. Bij Appie ligt het nog ingewikkelder omdat de meeste spelers het voor hun ogen hebben zien gebeuren en Appie niet is overleden, maar in coma ligt. Om de rouwverwerking in goede banen te leiden, had de club de plek waar Appie altijd in de kleedkamer zat, tijdelijk ingericht als een soort herdenkingsplek. Dat hielp aan de ene kant bij de rouwverwerking, maar was aan de andere kant ook heel confronterend. En uiteraard niet echt bevorderlijk voor het leveren van een prestatie. Maar dat was in dat jaar dan ook helemaal niet belangrijk. Na zo een gebeurtenis is alles van ondergeschikt belang. Iedereen die wel eens een dierbare heeft verloren, weet dat je alles na zo een gebeurtenis automatisch gaat relativeren en zaken die voorheen belangrijk waren er ineens niet meer zo toe doen. En ook dat is uiteraard niet bevorderlijk voor het leveren van een prestatie. Dat kan pas weer als het rouwproces is doorlopen en je de gebeurtenis een plaatsje hebt kunnen geven. Dan zie je vaak hoe iets negatiefs kan worden omgezet in positieve energie, zoals de doelstelling om de 34e titel binnen te halen en op te dragen aan Appie. De intensiteit waarmee die titel gevierd werd, was dan ook even begrijpelijk en invoelbaar als voorspelbaar. Ook die gebeurtenis kan zowel de spelers als de naasten van Appie helpen bij de verdere rouwverwerking. De rouw is er natuurlijk nog steeds, de situatie van Appie is immers nog exact hetzelfde, maar voor de meeste spelers zal het leed inmiddels wel te dragen zijn. Helemaal weg gaat het voort de meeste mensen nooit, dan kan ik uit eigen ervaring zeggen.

@Scepticus38 helaas ook voor mij herkenbaar. Jou verhaal: helemaal waar.