Barcelona prijst eerlijke uitspraken van Gomes: ‘Wij staan tot zijn beschikking’

De uitspraken van André Gomes in een openhartig interview met Panenka hebben maandag in voetbalminnend Spanje indruk gemaakt. De middenvelder erkende dat hij niet meer geniet als hij op het veld staat, zich schaamt voor zijn prestaties en daarom zelfs enkele keren niet eens zijn huis wilde verlaten. Barcelona staat tot de beschikking van de Portugees international, zo benadrukte woordvoerder Josep Vives op een persconferentie.

“Ik voel me niet goed op het veld. De eerste zes maanden bij Barcelona verliepen best goed, maar daarna veranderde de situatie”, vertelde Gomes, die medio 2016 voor minimaal 35 miljoen euro van Valencia overkwam. “Misschien is het niet het juiste woord, maar het was enigszins een hel voor me. Ik voelde steeds meer druk”, gaf hij toe. “Daar kan ik wel mee omgaan, maar niet als ik die druk zelf opleg. Ik voel me slecht tijdens wedstrijden.

“Vanuit de club staan we altijd klaar met steun en hulp voor de voetballers, op wat voor gebied dan ook”, benadrukte Vives desgevraagd. “Wij staan tot zijn beschikking. We hebben volledig begrip voor zijn uitspraken. Het zijn eerlijke uitspraken, maar ik denk niet dat het alleen een omschrijving is van zijn recente situatie maar ook van een situatie die hij langzamerhand achter zich laat. En een situatie waar de club mee aan de slag is gegaan.”

Tijdens trainingen kan hij wel tot rust komen, zei de Europees kampioen van 2016. Zijn ploeggenoten proberen hem waar mogelijk te steunen. "Ik voel me goed in het bijzijn van mijn teamgenoten. Natuurlijk zijn er dagen waarop ik minder zelfvertrouwen heb en dat zie je terug tijdens de training. Het kan zijn dat ik de dag voor een training een wedstrijd speelde en daar nog steeds mee bezig ben in mijn hoofd. Dan kan ik niet vooruit", verklaarde de 24-jarige Portugees, die in dik anderhalf jaar 72 officiële duels voor Barcelona speelde.

"Meer dan eens wilde ik mijn huis niet verlaten", vervolgde Gomes maandag. "Mensen kijken je aan. Uit schaamte wilde ik niet de straat op. Mijn vrienden zeggen dat ik steeds de rem erop houd. Ik sluit mezelf af. De frustratie die ik heb, uit ik niet. Ik praat met niemand, ik val niemand lastig. Ik schaam me. Ik denk te veel na en dat is niet goed voor me. Ik denk na over wat slecht gaat en wat ik daaraan moet doen. Mijn teamgenoten staan me bij, maar toch gaan de dingen niet zoals zij zouden willen dat ze gaan."