Zoons van ‘Aziatische Cruijff’ naar FC Groningen: ‘Pa is een icoon’

GRONINGEN - De naam Fandi Ahmad doet nog steeds bij vrijwel iedere supporter van FC Groningen een belletje rinkelen. Ondanks dat de Singaporees slechts twee seizoenen in het groen-wit speelde, groeide hij uit tot een absolute publiekslieveling. Nu staan er met zijn zoons Irfan (20) en Ikhsan (18) twee opvolgers klaar: zij zullen volgende week een stage afwerken bij FC Groningen.

Door Chris Meijer

Thee
Welhaast iedereen in Groningen kent wel een verhaal over Fandi. Bijvoorbeeld dat hij thee over zijn voeten heen gooide omdat hij het zo koud vond in Nederland. Of dat hij in september al volledig ingepakt op de training verscheen. Of dat hij zijn ogen uitkeek als hij met vriend en ploeggenoot Henk de Haan naar het strand ging. Maar wat iedereen in Groningen vooral is bijgebleven: Fandi kon waanzinnig goed voetballen. Het scheelde niet veel of de Singaporees was in 1982 naar Ajax gegaan. Hij werkte een proefperiode af in Amsterdam en de club wilde hem ook graag hebben, maar hij weigerde het aanbod omdat hij problemen voorzag met zijn aanpassing.

Na een seizoen bij het Indonesische NIAC Mitra slaagde toenmalig voorzitter Renze de Vries er alsnog in om Fandi naar Nederland te lokken. Tijdens zijn eerste wedstrijd in de Eredivisie tegen Go Ahead Eagles wist Fandi direct tweemaal te scoren. Drie dagen later stond voor De Trots van het Noorden het treffen met het grote Internazionale op het programma, in de tweede ronde van de UEFA Cup. I Nerazzurri werden in het Oosterpark met 2-0 verslagen en de Zuidoost-Aziatische aanwinst maakte één doelpunt. “Walter Zenga, Alessandro Altobelli, Fulvio Collovati, Salvatore Bagni, Ludo Coeck en Giuseppe Bergomi”, zo herinnert Fandi zich vorig jaar de tegenstander in gesprek met FourFourTwo.

“We vereerden hen op televisie, maar ineens stond je tegenover ze en konden ze je tackelen of slaan. Ik kreeg zelfs een elleboog van Bagni op mijn gezicht, dat is een ervaring die ik niet zal vergeten”, zegt Fandi. In zijn eerste seizoen bij FC Groningen kwam hij tot 10 doelpunten in 29 wedstrijden, maar zijn tweede jaar verliep aanzienlijk minder. Hij kreeg te maken met een bovenbeenblessure en kwam in de clinch te liggen met trainer Han Berger. Fandi speelde dat seizoen slechts twee volledige wedstrijden, waarna de noorderlingen hem ook geen nieuw contract aan konden bieden. “Ik kreeg geen goedkeuring voor een contractverlenging, omdat ik veel geblesseerd was geweest. Volgens de regels moest je minstens zestig tot zeventig procent van de wedstrijden spelen om een werkvergunning te krijgen, maar ik had maar dertig tot veertig procent gespeeld.”

Johan Cruijff van Azië
“Het was een aimabel mannetje”, zegt voormalig ploeggenoot Henk de Haan in gesprek met Voetbalzone. “Je kon ook niet echt boos op hem worden, het was echt een fantastisch leuk mannetje. Een fantastisch baasje. En hij kon ongelofelijk goed voetballen. Alles was goed en hij zei overal ‘ja’ op, al is dat misschien ook niet goed. Als we samen wissel zaten en de wedstrijd om kwart over vier was afgelopen, stonden we al om vijf uur in de discotheek. We hoefden niet te douchen dan, want we waren niet vies geworden. Waren we zo weer op pad met z’n tweeën. Een heerlijke, sierlijke voetballer. Hij danste echt over het veld, hij was de Johan Cruijff van Azië. We hadden een klik en hij reed overal met mij mee naartoe. Het contact is er altijd gebleven, we spreken elkaar iedere maand nog wel even.”

Nadat Fandi in 1985 bij FC Groningen vertrok, ging hij voor het Maleisische FA Kuala Lumpur voetballen. Hij speelde nog eenmaal in Europa, bij het Griekse OFI Kreta, maar keerde al snel weer terug naar Singapore. In zijn thuisland is hij een legende en ondanks telefoontjes van Nottingham Forest en Ajax bleef de 101-voudig international in het grootste continent spelen. “Toen ik terugkeerde in Azië, was ik een andere speler. Het was geweldig om als Singaporees in Europa te voetballen, het was destijds lastig om daarvoor in aanmerking te komen. Tegenwoordig is dat makkelijker, ik hoop dat mijn zoons mijn pad naar Europa zullen volgen. Niet alleen mijn zoons, maar ook meer Singaporese voetballers”, vertelde Fandi. Na zijn loopbaan begon hij zonder al te veel succes een restaurant en een autozaak, nam hij een single op en ging hij werken als trainer.

Irfan en Ikhsan Ahmad
Tegelijkertijd bleef de mythe van Fandi in Groningen altijd voortleven en De Haan wilde zijn kameraad in ieder geval voor één keer graag terughalen naar het noorden van Nederland. In 2010 slaagde hij daarin en op de open dag keerde de Singaporees voor even terug in Groningen. Op die dag bleek maar weer dat Fandi nog altijd onverminderd populair is bij de fans van de club van huidig trainer Ernest Faber. “Iedereen wilde met hem op de foto. De kinderen vroegen: wie is dat? Dan vertelde vader, moeder, opa of oma de verhalen over Fandi”, vertelt De Haan. In het kielzog van Fandi reisden zoons Irfan en Ikhsan mee af naar Groningen. Als de oud-aanvaller over twee weken voor de tweede keer in 35 jaar terugkeert in Nederland, dan zullen zijn zoons opnieuw meereizen.

Evenals hun vader was, zijn Irfan en Ikhsan talentvolle voetballers. Ze debuteerden allebei reeds in het nationale elftal van Singapore en speelden de afgelopen jaren in de S-League, het hoogste niveau in het Singaporese voetbal. De broers liepen in 2013 stage bij het Spaanse Hércules CF, maar door visaproblemen kwam de overgang niet rond. Later speelden ze allebei nog anderhalf jaar in Chili, voor A.C. Barnechea en Universidad Católica, maar in 2015 moesten ze voor hun dienstplicht terugkeren naar Singapore. Die dienstplicht zit er nu op, waardoor ze het land weer mogen verlaten om hun voetbaldroom te verwezenlijken. Irfan, die recent een tweejarig sponsorcontract met Puma tekende en door the Guardian tot de grootste talenten ter wereld werd gerekend, kreeg een aanbod van het Thaise Bangkok Glass. Hij sloeg dit echter af, omdat hij zijn geluk in Europa wil beproeven.

De Haan regelde via hoofd jeugdscouting Peter Moltmaker en technisch manager Ron Jans, die eveneens samenspeelde met Fandi, dat Irfan en Ikhsan een stageperiode af mogen werken bij FC Groningen, nadat de scouts van de club het licht op groen hadden gezet. “Ik hoorde van mijn vader dat het best wel een ding is dat we komen. Natuurlijk kijk ik enorm uit naar de stageperiode. Het zal zwaar worden, want Europeanen zijn in het algemeen groter en sterker. Maar ik geloof dat ik mee kan op hun niveau. Ik zal in ieder geval honderd procent geven op de training. Het voetbal zal fysieker zijn, de spelers zijn tactisch slimmer en technisch beter. We hebben ons intensief voorbereid”, vertelt Irfan Fandi aan Voetbalzone. Zijn broertje Ikhsan vult aan: “Ik vind het fantastisch om naar Groningen te komen, omdat mijn vader daar heeft gespeeld. Ik kijk ernaar uit om te zien waar ik sta ten opzichte van de Nederlandse spelers. In Nederland wordt er goed gevoetbald en ik denk dat men fysiek wel sterker is. Ik wil er vooral van leren en kijken waar ik mezelf kan verbeteren.”

“De coach of wie dan ook moet me zien als Ikhsan en niet als mijn vader, ons niet vergelijken. Nu gebeurt dat ook veel, in Singapore worden we altijd vergeleken. Mensen willen graag dat je beter wordt dan hij, dus ik ben er wel aan gewend. Soms gebruik ik het als een motivatie om harder te trainen”, vervolgt de jongste van de twee. Fandi heeft overigens naast Irfan en Ikhsan nog twee zoons en één dochter. De oudste van de twee is een verdediger, terwijl Ikshan een aanvaller is. “Veel mensen vragen vaak wie van ons twee de beste is, maar de fans moeten dat besluiten. Iedereen zal zijn eigen mening hebben. Hij is een verdediger en ik een aanvaller, dus het is lastig om ons te vergelijken.”

Voorpaginanieuws
“Ikhsan is goed, maar we spelen op een andere positie. Je zal het binnenkort zien. Ik denk dat ik sterk ben en snelheid heb”, reageert Irfan. Hij hoorde van zijn vader al de nodige verhalen over Groningen. “Mijn vader vertelde hoe hij zijn voeten in de thee deed omdat het zo koud kan zijn. Hij is een icoon in Groningen, dat hebben we gezien toen we daar in 2010 waren. Er komt daardoor druk bij kijken, natuurlijk. Maar ik kan niet wachten om daar weer naartoe te gaan. Het stadion van Groningen heeft veel indruk gemaakt, het is een van de mooiste stadions waar ik ooit ben geweest. Hopelijk lukt het om daar ooit te spelen.”

De broers dromen van een profbestaan in Europa: “Als ik de kans krijg bij Groningen, zou dat alleen maar beter zijn, omdat mijn vader daar gespeeld heeft. Dat er daardoor misschien verwachtingen zijn, is alleen maar een manier om het uiterste uit mezelf te halen. Ik ben misschien een beetje zenuwachtig, maar dat is juist goed. Je zal dan meer gefocust zijn”, legt Irfan uit. Ikhsan was in 2010 een beetje verrast dat zijn vader nog zo populair was in Groningen: “Het beste zou zijn om voor FC Groningen te gaan voetballen, mijn vader zou daar heel erg blij mee zijn. Het zou fantastisch zijn voor onze familie. Hij is heel blij om terug te keren. Ik wist niet dat hij zoveel mensen kende in Groningen, het is geweldig dat zoveel mensen hem nu nog kennen. Ik wil hetzelfde bereiken.”

Volgens De Haan moet er overigens niet te veel verwacht worden van de stageperiode van de broers: “Hopelijk krijgen ze voet aan de grond in Europa. Het zou helemaal fantastisch zijn als het via FC Groningen lukt. Het zijn niet de redders van de club, dat moeten we wel onthouden. Je kunt niet verwachten dat het diamantjes zijn, het zijn geen Messi’s. Maar het is wel heel mooi voor de club, dat er iets positiefs en moois gebeurt. Het is voorpaginanieuws, er gebeurt wat: Fandi komt terug. We moeten de verwachtingen niet te hoog stellen, want dan kan het alleen maar tegenvallen”, zegt de oud-speler van FC Groningen en SC Veendam. “Maar wat zou het toch mooi zijn als FC Groningen een uithangbordje wordt voor Fandi’s zoons. Als ze ergens moeten beginnen, moet het in Groningen zijn.”