Ribéry openhartig over litteken: ‘Ik werd overal waar ik kwam aangekeken’
Franck Ribéry heeft in een openhartig interview met Canal+ gesproken over de littekens in zijn gezicht. De Franse buitenspeler van Bayern München vertelt dat de verminkingen hem ‘karakter’ en ‘kracht’ hebben gegeven tijdens zijn leven en voetbalcarrière.
Op tweejarige leeftijd liep Ribéry ernstige verwondingen op bij een auto-ongeluk. In het ziekenhuis werd hij aan zijn verwondingen geholpen en kreeg hij honderd hechtingen in zijn gezicht. Met name tijdens zijn jeugdjaren had Ribéry het moeilijk met zijn littekens. Op straat werd hij nagekeken. “Mensen zeiden: ‘Moet je zijn gezicht zien, kijk naar zijn hoofd. Wat voor litteken is dat? Het ziet er niet uit’. Overal waar ik kwam, werd ik aangekeken”, aldus Ribéry. “En dat was niet omdat ik een goed persoon ben, ik Franck heet of ik een goede voetballer was, maar vanwege mijn litteken.”
Ribéry heeft de negatieve aandacht weten om te zetten in iets positiefs. “Het heeft me karakter en kracht gegeven”, vertelt hij. “Het is niet makkelijk om als kind rond te lopen met zo een litteken. De manier waarop mensen je zien en commentaar hebben, daar heeft mijn familie het moeilijk mee gehad. Ouders van andere kinderen praten over je, dat is wreed. Hoe moeilijk ik het ook had, ik heb nooit in een hoekje staan huilen,”
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Joep Schreuder zorgt voor verbazing met eerste vraag aan Dávid Hancko
Ajax schept duidelijkheid over wie taken Alex Kroes voorlopig overneemt
PSV ontvangt bakken aan kritiek na compilatie van pijnlijke jeugduitslag: 17-1
Voormalig Eredivisie-smaakmaker Zian Flemming kan nog deze maand transfer maken
‘Zidane nog slechts één stap verwijderd van dienstverband bij Europese topclub’
Ajax ‘hengelt’ naar negentienjarige middenvelder uit Keuken Kampioen Divisie
Meer sportnieuws
Kinderen zullen altijd iets vinden om je mee te pesten, maar ik herken het wel een beetje wat Franck hier zegt. Sinds een tijd heb ik ook een litteken in mijn gezicht (eenzijdig kroeggevecht, niet het meest stoere verhaal allertijden) die behoorlijk zichtbaar is, en je ziet altijd mensen hun ogen naar dat litteken gaan. Niet al te veel van aantrekken is dan het advies, maar het is toch niet zo prettig.
'ja ken je die ene? Ja, die met dat litteken in zijn gezicht?'
Helaas niet alleen kinderen. Zie nog vaak genoeg reacties hier voorbijgaan gericht op het uiterlijk. Met of zonder litteken, het is zwak om iemand te beledigen om zijn of haar voorkomen.
het grote probleem is inlevingsvermogen, als we iets zien waar we niet bekend mee zijn dan staren we inplaats van te denken van hoe zou het voor diegene zijn? of als ik staar doet iedereen dat misschien bij hem? daar word eigenlijk helemaal niet aan gedacht. Wat ik wel erg vind is dan dat ouders van andere kinderen dan ook over Ribery gaan praten, zoveel ouders realiseren zich helaas niet dat zij een voorbeeld functie hebben. Nogmaals het draait allemaal om inlevingsvermogen om dit te voorkomen.
Mensen houden ervan om te staren naar andere als ze iets aparts zien. Hoewel Ribéry het jammer genoeg met littekens had, hebben andere het met de huidskleur. Leg dat maar eens uit waarom mensen dan staren.
Heb het niet over staren, onbeschoft, maar niet perse beledigend. Ik heb het over de mensen die met "gezonde" verstand beledigingen maken over andermans uiterlijk.
Sorry man, maar wat bedoel je met eenzijdig kroeggevecht?
Waarschijnlijk dat hij niet eens geweten heeft dat een ander ruzie met hem zocht en uit het niets naar de grond is getimmerd.
Dronken van.de barkruk geflikkerd en de barkruk een lesje geleerd....denk dat de barkruk won 😂
Dat dus, ik werd van achteren aangevallen zonder reden. Ik had geen schijn van kans. De rechtzaak is binnenkort...
@Waagplein
Ik weet precies hoe irritant het is inderdaad, ik ben als klein jochie gevallen op een punt van de kast tijdens bowlen. 20 hechtingen gehad, nu loopt er 1 streep in mijn haarlijn waar geen haar groeit. En elke keer zie je die mensen uitwijken naar dat litteken. Op een gegeven moment raak je eraan gewend maar het blijft vervelend.
Ik snap niet zo goed waarom mensen zich druk maken om iemand die een litteken heeft. Bij kinderen snap ik het nog enigszins omdat kinderen eigenlijk gewoon gemene en gewetenloze wezens zijn zonder inlevingsvermogen (misschien een tikkeltje overdreven maar het punt lijkt me duidelijk) maar volwassene moeten er toch wel normaal op kunnen reageren. Natuurlijk is het normaal om even te kijken en er dan misschien een vraag over te stellen maar daarna moet je toch gewoon normaal kunnen doen?
(Veel) volwassenen kunnen dat ook niet. Tijdens mijn opleiding tot verpleegkundige moesten we als oefening de stad in in een rolstoel. Ook om te kijken hoe rolstoel(on)vriendelijk zo'n binnenstad is, maar vooral om te ervaren hoe je benaderd wordt. Voor het grootste gedeelte wordt je genegeerd of aangestaard. Zelden wordt je voor vol aangezien. Ik heb begrepen dat het voor elke soort handicap/ afwijking hetzelfde is helaas.
Kinderen en dronkaards spreken de waarheid.
Ik heb een klein beetje ervaring (42 jaar basisonderwijs) ik herken dit totaal niet. Hoe bestaat het, dat je dit over kinderen kunt zeggen.
Als jij dit gedrag met je 42 jaar in het basisonderwijs niet herkent dan had je een paar beste oogkleppen op. Het is echt geen uitzonderlijk verhaal wat Ribery hier verteld. Zowel kinderen als volwassenen maken zich hier schuldig aan. Ik zou er pas raar van opkijken als hij zou zeggen dat hij er niet mee gepest zou zijn.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.