Van Hanegem snapt niets van Marcellis: ‘Het is om misselijk van te worden’

Van Hanegem vergeet alleen dat tijden nogal veranderen. Het is niet de duimpjes omhoog voor de bal in de tribune. Maar er zijn genoeg spelers te zelf kritisch dat niet goed is voor het moraal.
Vergeet niet: als je in zijn tijd slecht eens slecht speelde kreeg je een uitbrander van je trainer, en welicht stond je naam in de krant die dag als je iets heel doms had gedaan, maar dat bleef nog altijd beperkt tot de regio. Maak je tegenover een fout is het niet alleen je trainer, je naam komt in alle kranten soms buitenland, je staat overal op internet fora, je filmpje komt op facebook en je wordt bekritiseerd in tal van praat programma's. Leven van een prof is compleet anders en het is helemaal niet gek dat spelers zoeken naar methode buiten het voetbal om zich beter te voelen. Dat voetbalwereld zelf is namelijk log en veranderd niet met zijn tijd mee. Zie hoe Willem hier reageert, maar ook technieken als videoref, doellijn of er om wordt gegaan met vrouwenvoetbal of Lhbtq+ de voetbalwereld, die dingen passen eigenlijk niet in een moderne wereld.

Ik denk dat het voor sommige spelers zeker handig is om minder zelfkritisch te zijn tijdens de wedstrijd. Het positieve daarvan is dat ze niet in paniek raken door fouten en gewoon ongestoord doorgaan waar ze mee bezig zijn. Onana had dat afgelopen zaterdag zeker kunnen helpen (om maar even iemand te noemen). Na de wedstrijd moet je wel gewoon je fouten kunnen bekijken om beter te worden en er van te leren maar tijdens de wedstrijd moet je niet bezig zijn met je fouten. Dan praat je jezelf alleen maar in de put. Ik kan alleen niet helemaal uit de tekst halen of Marcellis na de wedstrijd ook niet zelfkritisch is. Dat zou dan wel weer heel raar zijn. Je wordt niet beter door je op dingen te richten die je al kan.

Duidelijke clash tussen iemand die komt uit de periode van het 'stilstand-voetbal' in de jaren '70 en iemand die leeft in de tijd van het hedendaagse voetbal.

Willem van Hanegem verwoord hier exact wat je anders gewoon een 'generatiekloof' noemt. In de jaren '70 gingen we nu eenmaal anders om met voetbal en het leven dan we nu doen. Maar denken dat alles toen beter was en dus alles wat we nu doen slechter is misleidend. Voetbal als sport en voetbal als beleving hebben veranderingen doorgemaakt. En nee, niet iedere verandering is ook meteen een verijking. Maar boor niet alle veranderingen standaard de grond in. Het is zo makkelijk om alles wat nieuw en vernieuwend is volledig af te fakkelen.

Ach Willem... de azijnzeiker in de marge die het Zwarte Gat in zijn post-carriers niet als succesvol trainer wist door te komen en nu een plakhoekje in het AD heeft gevonden. Ik vind zijn commentaren altijd erg impulsief, oppervlakkig, populistisch en vooral negatief. Zelden betrap ik hem op een positief, constructief betoog waar je blij van wordt, behalve als het gaat om de talentjes waar Willem wat mee op heeft of mee kan scoren, niet zelden van allochtone komaf en met een band met Feyenoord.

Ook hier is duidelijk hoe weinig Van Hanegem zich heeft geinteresseerd voor de achtergrond van dit verhaal. Zo makkelijk om dit neer te sabelen. Want als het niet werkt voor Van Hanegem en zijn generatie, werkt het kennelijk voor niemand. Enige verdieping leert dat Marcellis niet de doorsnee profvoetballer is die tussen de trainingen door zijn tijd op witte sokken en slippers rond de pingpongtafel doorbrengt, een of andere megalomane instagramaccount erop na houdt of om de vier dagen bij de kapper zit, in de veronderstelling dat hij voldoende doet - en bevestigd krijgt door zijn omgeving - om te slagen als prof. Marcellis is een vrij bescheiden persoon die wars is van dat soort poespas en het type dat waarschijnlijk kan doorslaan in kritiek op zichzelf. Dat kan fnuikend werken voor je zelfvertrouwen. Ik zou wel eens willen weten of Willem van Hanegem een psycholoog ook zo'n onzin vond in het geval Jordi Hoogstrate. Fantastische voetballer, maar zo zelfkritisch dat die eraan onder doorging. Maar ach, dat zou Willem wel weer van tafel vegen als 'de zwakte van deze generatie...'

In de tijden dat Willem nog voetbalde was roken nog goed. Zie de nummer 14 nog reclame maken voor een sigaretten merk. Niet de tijd maar wij gaan voorbij.

Bij deze man weten we toch dat hij altijd negatief is. Je kan zeggen wat je wilt maar Marcellis doet het prima bij PEC. Ook over die duimpjes waar hij misselijk van wordt. Moet je dan bij elke slechte pass je medespelers uitschelden. Net alsof die gene zelf niet ziet dat zijn pass belabberd was. Met positiviteit en vertrouwen kom je veel verder dan dat negativisme. Zo leg je alleen maar meer druk op.

Dit geeft des te meer aan dat de tijden zijn veranderd. Men is vandaag de dag sneller breekbaar dan voorheen. Mentaal minder sterk dan spelers van vroeger. Er is minder begeleiding aanwezig rondom spelers en de ervaren vedettes zoals dat vroeger nog in Nederland aanwezig was, is ook niet meer het geval. Dus spelers vallen sneller in de diepte wanneer het even minder gaat en hun mentale weerbaarheid is daarvoor te zwak om zich staande te houden. Je kan het vaak zien wanneer jonge spelers naar het buitenland gaan. Dat er dan spelers zijn die hier profijt aan hebben is dan gewoon niks mis mee. De oude garde moet dan ook niet deze tijden gaan vergelijken met vroeger, dat gebeurd helaas nog te vaak.