‘De Chinese Droom’ - Investeerders richten pijlen op Belgische clubs

LEUVEN - China moet een échte voetbalnatie worden en hoopt in 2030 zelfs met de wereldbeker in de handen te staan. “Alleen door voetbal te laten herleven kan China de sportmacht worden zoals nodig is voor de Chinese droom”, zo valt er in het hervormingsplan te lezen dat president Xi Jinping van de Communistische Partij in 2014 presenteerde. Er worden vorderingen gemaakt, want door de enorme investeringen vertrekken steeds meer grote namen naar de Super League en is het Chinese voetbal behoorlijk in de lift komen te zitten. In de nieuwe rubriek ‘De Chinese Droom’ zal Voetbalzone van tijd tot tijd bericht doen over het wel en wee in het Chinese voetballandschap. Aflevering VI: de Chinese investeringen in het Belgische voetbal.

Als je de auto vanaf Brussel een klein half uurtje richting het oosten stuurt, kom je in Leuven terecht. De studentenstad van België, met zo’n 100.000 inwoners, is bekend van het biermerk Stella Artois. De plaatselijke voetbaltrots, die sinds 2002 Oud-Heverlee Leuven heet, geniet weinig bekendheid. De club speelde lang in de krochten van het Belgische voetbal, maar werd met behulp van de gemeente voorzien van een impuls.

Zo pendelt OH Leuven de laatste jaren tussen het hoogste en tweede niveau in België. Geen noemenswaardige club, maar zeker geen interessante prooi voor buitenlandse investeerders. Zo lijkt het althans, want niets is minder waar. Een Chinese investeringsgroep heeft een principeakkoord gesloten om de bescheiden club over te nemen. Naar alle waarschijnlijkheid wordt het Shanghai Naisi Investment Management Center de nieuwe eigenaar van OH Leuven.

Als de deal doorgaat, wordt OH Leuven de achtste Belgische club die in buitenlandse handen valt, en de tweede in Chinese handen. Hawken Xi Liu is eigenaar van Roeselare, terwijl ook Kortrijk (Maleisië), Eupen (Qatar), Lierse (Egypte), Union Saint-Gilloise (Duitsland) en Tubeke (Zuid-Korea) een buitenlandse eigenaar hebben. Moeskroen is in handen van Israëlische makelaars, via een Maltese vennootschap. Maar die club is binnenkort wellicht de derde Belgische club in Chinese handen. Suning, al eigenaar van Jiangsu Suning en Internazionale, heeft zijn oog laten vallen op de Belgische laagvlieger.

Maar even terug naar Leuven. De Chinese overname levert namelijk de nodige commotie op. Het Shanghai Naisi Investment Management Center is een schimmig vennootschap, waar weinig informatie over te vinden is. De club houdt zelf voorlopig de investeerder op eigen verzoek geheim. Pas al de deal is afgerond, zal blijken om welke Chinese investeerder het nu precies gaat. Met welke intenties zij een Belgische tweededivisionist overnemen, is dus ook nog niet bekend.

Het is geen geheim dat de China het voetbal een boost wil geven. Een onderdeel van de strategie om dat voor elkaar te krijgen, is om buitenlandse clubs over te nemen. Sinds de overname van ADO Den Haag in 2014 weten we ongeveer wat dat inhoudt als een Chinese investeerder zich meldt bij een club. Toch gebruikt Wang Hui de club anders dan de bedoeling is. Investeerders nemen clubs over om Chinese spelers in Europa onderdak te kunnen bieden. Zij ontwikkelen zich dan sneller, wat weer positieve gevolgen heeft voor het Chinese voetbal.

Eigenlijk is België daar het ideale land voor. Door het succes van de nationale ploeg heeft het Belgische voetbal een goede reputatie gekregen. De Eerste Klasse staat internationaal bekend als kweekvijver van talent. De regels in België zijn ook behoorlijk soepel. De minimumlonen liggen laag en het land biedt tal van fiscale voordelen voor iemand die wil investeren in een voetbalclub. Bovendien zijn er geen regels omtrent het gebruik van buitenlandse spelers, wat weer gunstig is voor investeerders die jong talent willen stallen.

Maar het belangrijkste: de clubs zijn relatief goedkoop over te nemen. Met name in 1B, zoals de Tweede Klasse tegenwoordig heet, staan diverse clubs voor een prikkie in de etalage. In die afdeling wordt steeds minder televisiegeld uitgekeerd, terwijl de fans en de sponsors afhaken. Zo loopt het budget alleen maar terug, maar om te promoveren naar het hoogste niveau is er juist meer geld nodig. Door deze trend neemt de kloof tussen het hoogste niveau en het tweede niveau alleen maar toe.

En dat drijft clubs als OH Leuven in de armen van schimmige buitenlandse investeerders. Ook competitiegenoot Cercle Brugge zoekt naar een suikeroom. Een niveau hoger willen KV Mechelen, Lokeren en Westerlo ook graag een investeerder aantrekken, om budgettair beter te kunnen concurreren met de Belgische topclubs. Het valt dus niet uit te sluiten dat binnen afzienbare tijd meer Belgische clubs in Chinese handen zijn.

Heb jij een onderwerp voor de rubriek ‘De Chinese Droom’ waar Voetbalzone volgens jou aandacht aan moet besteden? Laat het ons weten via redactie@voetbalzone.nl!