Waar schuil je als het regent

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen,
Droog jij m’n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij.
Kom wanneer je wilt,
Ik hou een kamer voor je vrij.

Zo gaat het refrein van het lied Mag ik dan bij jou van de in Utrecht geboren en getogen cabaretière Claudia de Breij. In 2012 kwam het uit, maar pas nu in 2014 breekt het echt door bij het grote publiek. Deze jaren komen, net als de tekst wat mij betreft een beetje overeen met het verhaal van Anouar Kali.

Anoar groeide op in de Utrechtse wijk Ondiep. Een echte volksbuurt, die elke twee jaar volledig oranje kleurt en waar de mensen het hart op de goede plek hebben zitten en hartstochtelijk fan is van ‘Ons eige cluppie’; FC Utrecht.

Anoar speelde veel voetbal op straat, waar hij de broertjes Sneijder, die ook in de buurt woonden, leerde kennen. Vooral Rodney werd een grote vriend van Anouar. Toen Anouar en Rodney 8 jaar waren, kwam de klap voor de hele wijk; na Wesley en Jeffrey Sneijder, gingen ook deze twee grote talenten naar Ajax. Uitgerekend Ajax, de meest gehate club in alle volkswijken van Utrecht, hengelde de vier grootste talenten uit de wijk binnen. Het is alsof jongens uit de Jordaan voor Feyenoord kiezen, of dat spelertjes uit de Schilderswijk of Katendrecht hun heil gaan zoeken in de Arena.

Zowel Anouar als Rodney kwamen uiteindelijk de kwaliteit te kort om het te maken in de hoofdstad. Met hangende pootjes keerden ze beiden terug naar hun geboortestad. FC Utrecht, de club die ze ‘verraden’ hadden, gaf ze een tweede kans.
Vooral Anouar deed het goed. In het seizoen 2012-2013 groeide hij uit tot een belangrijke speler voor de club uit de Domstad. Dankzij zijn goede prestaties in het veld, begonnen de fans hem weer liefkozend ‘jongen van de stad’ te noemen. Het voorval dat hij Ajax boven de plaatselijke FC had verkozen werd hem voor het gemak zelfs door de harde kern in onder andere Ondiep vergeven.

Anouar had hier echter helemaal geen boodschap aan. Na dit seizoen zou zijn contract aflopen en ondanks de vele pogingen van FC Utrecht, weigerde hij het te verlengen. Sterker nog, hij flirtte openlijk in de media dat hij een terugkeer bij Ajax wel zag zitten. Hij meende dat er geen enkel probleem was, hij was immers gratis. Ondanks dat Marc Overmars, sportief directeur van Ajax, liet weten dat Ajax geen enkele interesse had in Kali, hield Anouar hoop. Mede omdat Ajax erg veel geld vroeg als opleidingsvergoeding, toen Anderlecht bij FC Utrecht aanklopte om Kali gratis op te halen. Zodoende bleef Anouar weigeren zijn contract te verlengen. Opnieuw brak Kali het hart van alle Utrecht supporters, en werd hij uitgekotst door de fans.

Groot was dan ook de hoon toen bleek dat hij zijn carrière bij Roda JC zou vervolgen. Want met alle respect voor de Limburgse club, Roda is toch zeker niet een grotere club dan FC Utrecht? De hilariteit was groot. FC Utrecht had zich geplaatst voor Europees voetbal, terwijl Roda net degradatie naar de Jupiler League had weten af te wenden. Ook een hoger salaris leek onmogelijk de factor die Anouar had doen besluiten naar Kerkrade te gaan.

Anouar speelde het daarop volgende seizoen 29 wedstrijden voor Roda en wist daarin maar een keer tot scoren te komen. Roda degradeerde uit de Eredivisie, en wou niet langer doorgaan met Kali. Sterker nog, als hij voor het openen van de transfermarkt een nieuwe club had gevonden, mocht hij gratis weg.

Opnieuw kwam hij weer met hangende pootjes in zijn geboortestad aan.
Bij Utrecht streek men maar weer met zijn hand over zijn hart, en liet hem weer schuilen voor de regen en droogde zijn tranen.