'Siempre seré Madridista'
Een ode aan mijn idool.
Op zestien jarige leeftijd debuteerde Fernando Redondo al in de Argentijnse Primera División, met zijn club Argentinos Juniors. Hij debuteerde in een lichting spelers met onder andere Jorge Olguín, Claudio Borghi en Sergio Batista. Deze lichting won de Copa Libertadores en de Interamerican cup.
Na vijf jaar bij Argentinos Juniors werd het contract van Redondo niet meer verlengd. Ook zelf was hij toe aan een nieuwe uitdaging. Zijn voorkeur ging uit naar Spanje. Tenerife werd al gauw concreet. De deal was al gauw beklonken en Redondo tekende in de zomer van 1990 een vijfjarig contract.
Het eerste jaar was vooral wennen aan de andere omgeving en aan het technische spel in de Primera División. In het tweede jaar bij Tenerife werd Jorge Valdano aangesteld als nieuwe trainer. De twee hadden direct een goede klik met elkaar. Redondo kreeg in tegenstelling tot het eerste jaar een vrije rol voor de verdediging. Onder Valdano staken Redondo en Juan Antonio Pizzi er echt bovenuit. Tenerife haalde voor het eerst in de geschiedenis Europees voetbal. Het jaar daarop, wat bleek het laatste jaar van Redondo bij Tenerife te zijn, werd tevens zijn beste seizoen. Hij blinkt uit in de UEFA Cup-tweestrijd tegen Juventus. Dit leverde veel belangstelling op van de Italiaanse topclubs, maar hij wilde het liefst in Spanje blijven.
In 1994 werd Valdano aangesteld als trainer bij Real Madrid. En hij nam El Principe mee naar Madrid voor maar drieënhalf miljoen. De eerste twee jaren verliepen voor Redondo moeizaam. Hij werd geteisterd door blessures, maar in het derde seizoen groeide hij uit tot een leider op het middenveld. El Principe heeft uiteindelijk 6 jaar bij Los Merengues gespeeld, waarvan vier echte topjaren. Hij won in die zes jaar twee keer de Primera División, twee keer de Champions League en één keer de Intercontinental Cup. Als kers op de taart werd hij uitgeroepen tot de beste speler in de Champions League in zijn laatste seizoen voor Real Madrid, waarbij meteen de actie op de zijlijn in het Old Trafford mij te binnenschiet. Hier krijg ik nog altijd kippenvel van.
Eén van de meest trieste dagen was in juli 2000. Het begin van de 21ste eeuw werd het tijdperk van de Galácticos bij Real Madrid. Redondo wilde graag zijn carrière afsluiten bij Real Madrid. Helaas kwam het voor de Madridistas niet zo ver. Florentino Perez haalde Luís Figo naar Real voor 61 miljoen. Deze transfer moest gefinancierd worden, en hier werd Redondo het slachtoffer van. Hij werd verkocht aan AC Milan voor zeventien en een half miljoen.
Redondo werd kort daarna op een training, tijdens de voorbereiding van het nieuwe seizoen zwaar geblesseerd aan de kruisbanden van zijn rechterknie. Drie zware operaties volgden, en hierdoor kon hij twee jaar niet voetballen. Het siert de mens Redondo wel, dat hij in die periode geen salaris wilde ontvangen, omdat hij niet belangrijk kon zijn voor de club. Redondo werd helaas nooit meer de Redondo van Real. Ondanks dat won El Principe nog wel de Champions League en de Coppa Italia. Het hoogtepunt van vier jaar AC Milan, was toch de uitwedstrijd in de Champions League tegen Real Madrid. Alle aandacht was die avond voor hem. Na ongeveer een uur werd hij gewisseld met een staande ovatie van alle supporters. Dit zijn momenten die ik als Madridista nooit zal vergeten.
Nu, tien jaar later kan ik nog steeds genieten en kippenvel krijgen van Redondo. Af en toe zie je hem nog schitteren bij de legendes van Real Madrid.
Zo nu en dan wordt er nog geroepen dat er weer een nieuwe Redondo is, maar voor mij bestaat er geen nieuwe Redondo. Redondo was een uniek persoon. Een sieraad voor de sport, zowel binnen als buiten de lijnen. Hij was als een tangodanser aan de bal. Geliefd door alle clubtrainers. Temperamentvol, maar gecontroleerd. Santiago Bernabéu was gek op hem. Een geadopteerde Madridista. Iemand die echt begaan was met Real. Elke wedstrijd voor Real voelde voor hem als het dragen van het shirt van het nationale team.
Voor mij blijf je altijd De Prins.
El Principe
Gracias por todos los memorias.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Nagelsmann hakt knoop over sportieve toekomst door na hardnekkige speculaties
‘Werkelijk gehele Engelse top jaagt op dezelfde middenvelder van 70 miljoen’
Wouter Goes koos na kritiek van Ajax zelf voor vertrek naar AZ: ‘Kwam hard aan’
Arsenal wil competitiegenoot beroven van topspits; prijskaartje van 116 miljoen
Liggen Ajax en Feyenoord te slapen? ‘Het niveau van die twee clubs kan ik aan’
‘Lullo’ De Roon krijgt lachers weer op zijn hand met creatie op social media
Meer sportnieuws
Mooi geschreven hoor! Ik 'hou' ook van Fernando Redondo.
Dit stuk heeft meer weg van een pagina uit Wikipedia dan een CE en dat komt omdat je alle feiten er in hebt willen stoppen terwijl je er beter aan had gedaan om te beschrijven waarom je Redondo zo bewondert. Daarnaast moet je er op letten dat je in opvolgende zinnen niet dezelfde woorden gebruikt. (werd al gauw concreet, was al gauw beklonken). Ook je gebruik van tegenwoordige tijd en verleden tijd is niet consequent.
Met jouw schrijfstijl moet je in staat zijn om betere stukken te schrijven dan deze.
Ik vind het stukje niet echt geweldig, je schrijfstijl is redelijk maar daar is ook alles mee gezegd. Je gebruikt allereerst enorm korte zinnen, iets wat ontzettend lastig weg leest.
''na vijf jaar bij Argentinos Juniors werd het contract van Redondo niet meer verlengd. Ook zelf was hij toe aan een nieuwe uitdaging. Zijn voorkeur ging uit naar Spanje. Tenerife werd al gauw concreet. De deal was al gauw beklonken en Redondo tekende in de zomer van 1990 een vijfjarig contract.''
''vijf jaar Argentinos Juniors kreeg hij geen nieuw contract, maar erg was het niet want hij was zelf ook toe aan een nieuwe uitdaging. Hij had een voorkeur voor Spanje en al gauw werd Tenerife concreet. Toen de deal eenmaal beklonken was tekende hij een contract voor vijf seizoenen''
Dat leest al wat makkelijker weg naar mijn mening.
Ik heb verder niet veel tijd om de rest ook nog te voorzien van een andere schrijfstijl, maar neem dit mee naar je volgende stuk. Potentie zit er zeker in, nu de uitvoering nog.
Redondo is mijn absolute nr.1,ik mis echter nog wel een aantal belangrijke anekdotes .bv dat hij zijn salaris weigerde bij Milan omdat hij vond dat Milan hem niks verschuldigd was als hij niet speelde,of omdat hij zijn haar niet wilde afknippen buiten de Argentijnse selectie werdt gehouden.
‘a tactically perfect player’-Fabio Capello
“redondo must have a magnet in his pants, he was fantastic, unbelievable. He had one of those games. Every time we attacked and the ball came out of their box, it fell at his feet. Every time!”-Sir Alec Ferguson
http://www.thehardtackle.com/2012/fernando-redondo...
In 2000 Redondo transferred to Serie A club A.c. Milan, in a controversial £11m move: he stated that he was not involved in transfer discussions and expressed his desire to stay at Madrid.[4] In response, a section of Real Madrid supporters gathered outside the Santiago Bernabéu Stadium protesting the transfer.[5] However, he suffered a serious knee injury in one of his first training sessions for his new team, and was unable to play for the next 2½ years; he suspended his £2.74m-a-year salary, and even tried to give back the house and car which the Milan board had given him.-Wikipedia
In the 1994 World Cup Redondo started in all of Argentina's matches, but was unable to prevent the country from falling 2–3 to Romania in the round-of-16. Following the tournament in the United States he refused to play under Daniel Passarella who had banned long hair, earrings and homosexuals in his squad, leading to disputes with several players.[8] The former refused the latter's demand to cut his hair, and was left out of the national team, as even Diego Maradona and president Carlos Menem went on to take sides in the situation.[9]
Passarella excluded Redondo from his 1998 World Cup squad, stating: "twice he was asked to play for the national team and twice he refused and gave a different reason each time. Then he announced publicly he did not want to play for the national team and I do not pick any player who does not want to play for Argentina."[10] The player later explained: "i was in great form. But he had particular ideas about discipline and wanted me to have my hair cut. I didn't see what that had to do with playing football so I said no again."[7]
redondo staat ook in de basiself van het 'all time real madrid'
hier nog een paar leuke links - http://www.nysun.com/sports/prince-retires/5566/b.... http://www.theguardian.com/football/2000/may/21/ne... http://www.marca.com/2013/04/11/en/football/real_m...
redondo - siempre sere madridista- https://www.youtube.com/watch?v=9pnfpayoud8
have fun..