''Farewell Maestro''
Het is 11 januari 2011. Eén van de meest emotionele momenten uit de geschiedenis van Galatasaray is aangebroken. Vele mensen willen het niet accepteren, maar over enkele minuten zal er een einde komen aan de bijzonder succesvolle samenwerking tussen Galatasaray en het Ali Sami Yen stadion. De journalist met Galatasaray-hart genaamd Ali Kirca mag de allerlaatste speech houden over de glorietijden in dit betrouwbare Galatasaray-fort. De vorm van deze speech is een gedicht met de essentie achter de oprichting van Galatasaray, namelijk: het verslaan van niet-Turkse clubs.
Net wanneer Kirca een opsomming maakt van de Europese die het verduren hebben gehad van Cim Bom, kan een oud-speler van Galatasaray zijn tranen niet langer meer inhouden als het woord Manchester langskomt in het gedicht. Hij probeert zijn ogen te verbergen door zijn hand ervoor te doen, maar de fans hebben het gezien en voelen precies wat hij voelt. Het moet zo zijn dat de legendarische Manchester-confrontatie in delen werd opgesplitst in het geheugen van deze oud-speler, zijn imposante voetbalcarrière kwam in een versneld tempo voor zijn ogen waarin hij drie clubs achter zijn naam mocht schrijven: Galatasaray, Glasgow Rangers en Blackburn Rovers. Er gaat een belletje rinkelen bij de Turkse en de trouwe Blackburn-supporters. De hoofdrolspeler van mijn verhaal is niemand anders dan die ene ondergewaardeerde Turk uit Ewood Park, Tugay Kerimoglu.
Tugay heeft meer dan tien jaar gestreden voor het rood-gele tricot van Galatasaray en heeft tig kampioenschappen achter zijn naam staan. Hij heeft het e.e.a. meegemaakt bij de club, zoals zijn Europees debuut tegen Steaua Boekarest in de halve finale van Europa Cup I in 1988 of de onvergetelijke tweeluik tegen Manchester United in de voorronde van de Champions League van het jaar 1993. Elke keer was Tugay van de partij met zijn meesterlijke tackles en cruciale onderscheppingen. Hij kon de bal goed afschermen met zijn lichaam, had een fijne dribbel en leerde in Engeland zelfs het spel simpel te spelen, dat was voorheen zijn enige zwakke punt. Jaren later gaf hij toe dat zijn toenmalige coach Souness hem wijsmaakte dat als hij simpeler zou voetballen veel meer uit zichzelf kon halen en dat klopte. Souness zag iets speciaals in Tugay wat hem de absolute leider zou kunnen maken, maar in zijn tijd bij Cim Bom was niet iedereen overtuigd over zijn kwaliteiten en aanwezigheid. Hij werd kinderlijk onderschat door het overgrote gedeelte van de Turkse media en de voetbalmensen. Zelfs de supporters konden niet tot een eenheid komen als het om Tugay ging. Deze ondergewaardeerde Turk verging in de glorie van het dreamteam dat de UEFA Cup en tig kampioenschappen won en kreeg niet de erkenning die hij wel verdiende. Hij moest of net als een figurant in de schaduw van dat team blijven spelen of hij zou op zoek gaan naar erkenning in andere werelden, want een verblijf in Turkije was uitgesloten.
De ondergewaardeerde Turk werd in de winterstop van het jaar 1999 gehaald naar Glasgow Rangers door Dick Advocaat, daar speelde hij 42 wedstrijden in anderhalf seizoen. Echter duurde het niet lang tot Blackburn Rovers aanklopte bij Glasgow Rangers voor deze fantastische controleur. In 2001 verkaste Tugay naar de Blackburn Rovers van Graeme Souness die hij nog van zijn Galatasaray periode kende. Hij speelde zich meteen in de kijkers en wist de harten van de Blackburn-fans te winnen. Dat leverde hem een bijnaam op: 'Turkish Delight'. Tugay was vanaf dat moment de 'Turkish Delight' van de Blackburn-fans en hij groeide met de tijd uit tot de aanvoerder van het team. In die acht seizoenen kwam Tugay - ondanks zijn hoge leeftijd - 240 keer uit voor de club met het blauw-witte shirt. Hij verraste iedereen door elke keer weer een jaar erbij te plakken. Op een gegeven moment stond zijn de teller van zijn leeftijd op 38. Tugay deelde alsnog de lakens uit, net een veteraan die zonder scheenbeschermers het veld betrad. De goede tip van Souness bespaarde hem veel moeite bij het voetballen.
De 'Turkish Delight' van Blackburn Rovers leerde de essentie van voetbal in Engeland kennen. Jaren later geeft hij het volgende in een interview aan: 'In Turkije speel je voetbal alleen om te winnen, hoe je dat bereikt is niet belangrijk. Wat je erbij voelt is ook niet belangrijk, enkel het resultaat is van toepassing. In Engeland en Schotland kwam ik erachter dat de essentie van voetbal genieten is.' Misschien is dat juist de reden voor de langer dan verwachte voetbalcarrière van Tugay. Na elk nieuws over Tugays contractverlenging bij Blackburn begonnen de Turkse media met steeds meer lof te spreken over zijn prestaties en kwaliteiten. De 30-jarige middenvelder die de essentie van voetbal niet door had in Turkije transformeerde in Engeland in een genietende middenvelder die de balans tussen nuchter- en gekheid perfect kon maken.
Niet alleen de fans uiten hun bewonderingen over deze Turk. Sir Alex Ferguson jammerde vanwege de leeftijd van Tugay. Hij zei: 'Als Tugay tien jaar jonger was, dan had hij het niveau van Manchester simpel aangekund.' Naast Sir Alex Ferguson sprak Mark Hughes ook vol lof over deze 'Turkish Delight'. Een journalist vroeg of hij zou willen dat Tugay tien jaar jonger zou zijn. Hughes antwoordde verrassend:' Nee, anders zou hij met dit spel bij Barcelona spelen.' Nu wil ik het volgende weten van de Turkse supporters: waarom waarderen wij onze belangrijke spelers niet? Of niet goed genoeg? Onderschatten wij onze spelers waar het niet hoort en andersom?
Wat ik in ieder geval wel weet, is dat spelers als Tugay amper een jubileumduel hebben gehad bij Galatasaray, terwijl ze jarenlang het tricot met karakter, lef en liefde hebben gedragen. Na elk soortgelijke incident merk ik weer dat wij een allergie hebben voor een simpel jubileum-aanbod voor spelers die het verdienen. Of voelt de club zich te hoog om een waardige afscheid in te plannen voor haar legendes.
Eén ding moet niet vergeten worden: wanneer iets niet op het juiste moment wordt gedaan, dan is het niks waard.
Farewell Maestro..
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Hans Kraay junior heeft live in de uitzending nieuws over Hedwiges Maduro
Milan van Ewijk diep onder de indruk van landgenoot: ‘Hij is buitengewoon goed’
Roda JC lijdt door basisdebutant zeer duur puntenverlies in jacht op promotie
Ongekende flater: Ronald Koeman junior grote schlemiel van de avond
Rogier Meijer krijgt pikante vraag over Feyenoord in aanloop naar bekerfinale
Hoe gaat het nu met? 10 voormalig transfertargets van PSV
Meer sportnieuws
Prachtig meer heb ik niet te zeggen. Tugay is inderdaad de meest ondergewaardeerde speler van Turkije
5 sterren
Dankjewel maat, dat vind ik ook! Hij heeft nooit de erkenning gehad in Turkije die hij wel verdiende. Thanks!
@ iedereen
Er zijn wat fouten in mijn tekst, zie ik (weer) achteraf
- In de eerste zin na de inleiding staat Europese, daarachter hoort topclubs te staan.
- Bij stond zijn de teller moet het woordje zijn weggelaten worden.
Mijn excuses voor de fouten, dat komt door over enthousiasme bij het indienen en onoplettendheid.
Hopelijk is het wat geworden.
Je schrijfstijl vereist wat werk.
"hij heeft het e.e.a. meegemaakt bij de club"
Beter om e.e.a. gewoon uit te schrijven, dit lijkt een beetje slordig.
"het moet zo zijn dat de legendarische Manchester-confrontatie in delen werd opgesplitst in het geheugen van deze oud-speler, zijn imposante voetbalcarrière kwam in een versneld tempo voor zijn ogen waarin hij drie clubs achter zijn naam mocht schrijven: Galatasaray, Glasgow Rangers en Blackburn Rovers."
Deze zin loopt niet en is ook niet heel logisch. Je had het beter in twee zinnen kunnen zeggen.
Je hebt drie keer "ondergewaardeerde Turk" gebruikt, dat is te vaak.
Ook heb je vier keer "turkish Delight" gebruikt, veel te vaak.
"jaren later gaf hij toe dat zijn toenmalige coach Souness hem wijsmaakte dat als hij simpeler zou voetballen veel meer uit zichzelf kon halen en dat klopte."
Dat-als constructie.
"de vorm van deze speech is een gedicht met de essentie achter de oprichting van Galatasaray, namelijk: het verslaan van niet-turkse clubs."
Die zin loopt niet echt. Het gedeelte van "met de essentie achter" klopt volgens mij niet helemaal.
"de onvergetelijke tweeluik tegen Manchester United"
Het tweeluik.
"de ondergewaardeerde Turk werd in de winterstop van het jaar 1999 gehaald naar Glasgow Rangers "
Naar Glasgow Rangers gehaald.
Er zijn nog wel meer voorbeelden.
Ik vind het wel een leuk stukje, maar ik heb niet echt het gevoel dat ik meer heb geleerd over deze speler. Aan het einde van de tekst wist ik de naam van de speler nog steeds niet echt. Ook lijkt het onderwerp niet echt duidelijk. Gaat het nou om de speler of om het feit dat Galatasaray te weinig doet om haar ex-spelers te eren?
Hé Bouwzie,
Dank voor je onderbouwde reactie.
Ik zal even uitleggen wat de essentie van deze Clubexpert is. Het gaat om het feit dat de trouwe (ex-)spelers van mijn club Galatasaray (en andere clubs in Turkije) negen van de tien keer niet een waardige afscheid hebben gekregen. Ik zal het toelichten met behulp van een voorbeeld. Bulent Korkmaz heeft 25 jaar lang het shirt van Galatasaray gedragen, maar is zonder een dergelijke jubileum vertrokken en dat doet pijn.
Tugay is ook zo een voorbeeld, hij heeft de club meer dan tien jaar gediend, maar heeft nooit de erkenning gekregen bij min club, wat hij wel verdiende. Terwijl hij bij Blackburn uitgroeide tot een held. Zijn laatste wedstrijd voor Blackburn tegen WBA kreeg hij een ongelooflijke staande ovatie. Er werden maskers uitgedeeld met zijn hoofd erop.
Blackburn geeft alleen een jubileum-aanbod aan spelers die langer dan tien jaar voor de club uitkomen. Tugay kwam acht jaar uit voor Blackburn, maar hij nam afscheid in een jubileumsfeer en dat maakt mij trots, maar ook verdrietig. Want mijn club heeft vrijwel niets gedaan om hem te bedanken voor al die mooie jaren.
Dat wilde ik even zeggen.
Over mijn schrijfstijl. Ik neem aan dat je doelt op grammatica en formuleringen, want mijn schrijfstijl dat hoort bij mij. Dat hoeft niet zozeer verandert te worden, maar over grammatica heb je gelijk.
Over benamingen kan je wel gelijk hebben, maar ik heb wel vier verschillende benamingen gebruikt: zijn naam (tugay), fantastische controleur, Turkish Delight en de ondergewaardeerde Turk. Als ik weer teveel benamingen gebruik, dan wordt mijn Clubexpert te onduidelijk, denk ik.
Nu ik het terug lees, heb je zeker gelijk over die lange zinnen en spelfouten. Ik zou het liever kunnen opsplitsen, zodat het overzichtelijk zou zijn.
Het heeft eigenlijk te maken met uber-enthousiasme als je de tekst klaar hebt. Je wilt hem zo snel indienen
. Echter moet ik daar zeker op letten.
Dank voor de extra uitleg, dit maakt het een stuk duidelijker 
En ik bedoelde grammatica natuurlijk, dom dom dom . Met deze informatie leest de tekst wel heel anders dan eerst, dus voor de mensen die het niet helemaal snapten: lees deze reactie en daarna nog een keer de tekst. Ik geef je 4 sterren vanwege de grammaticale foutjes, maar verder vind ik het een leuke CE.
Gelukkig heb ik je beter kunnen informeren over deze situatie!
Sommige background informatie kan ik helaas niet in de Clubexpert verwerken, want de tekst mag maximaal uit 1000 woorden bestaan. Daardoor moet ik mijn verhaal kort en krachtig verwoorden. Helaas moet ik daardoor bepaalde informatie weglaten.
Dankjewel voor de beoordeling en de moeite!
Het is zeker wat geworden! Ik was al benieuwd over wie het ging, toen ik je PM zag .
Je schrijft eigenlijk over 'n heel gevoelig onderwerp, want deze kwestie is niet alleen terug te zien bij Tugay, maar ook bij andere helden (om even wat recente voorbeelden aan te halen: Alex, Hakan Sükür, Yattara, Fatih Tekke, Gökdeniz Karadeniz) en ga zo maar door.
Deze spelers zijn bij het grof vuil gezet, als de club vond dat ze niet meer nuttig waren. Terwijl deze spelers jarenlang als clubhelden op het veld stonden. Wat dat betreft zie ik dus geen veranderingen nog verbeteringen. Hetzelfde geld voor voetballers die stoppen bij het nationale elftal.
Maar goed, op korte termijn zie ik hier geen veranderingen in komen, omdat de mentaliteit en karaktereigenschappen in Turkije helaas verkeerd zijn. We eren onze helden pas te laat in de meeste gevallen.
Btw: ik heb ik een foto'tje met Arif Erdem! Was afgelopen week in Istanbul en kwam hem tegen bij Eyüp Sultan.
Je hebt 'm helemaal door Efsane!
Het doet echt pijn om deze spelers niet meer bij de club te zien. Je komt zolang voor een club uit die je lief hebt, maar je krijgt amper een afscheid. Vervolgens keer je terug als trainer bij de club, maar wordt nogmaals weg gestuurd. Tugay is één van de weinige onderwerpen, waarin ik loodrecht sta tegenover Terim
.
Tugay is als trainer ook weggestuurd, maar omdat de zaakjes nu goed gaan, heeft niemand erover. Terwijl die man veel beter verdiend dan dit.
De namen die jij noemt, hebben precies hetzelfde meegemaakt. De Turkse mentaliteit op dat gebied is bijzonder fout. Oké, natuurlijk is de club groter dan welke speler ook, maar anderzijds kom je zonder trouwe spelers ook nergens.
Ik zie het ook niet veranderen, maar het is zeker een gevoelig onderwerp!
Off:
Haha, met ome Arif! Heb je nog gevraagd over zijn kans in de 44ste minuut tegen Arsenal? Waarom hij die bal niet afgaf aan Kral! Even zonder grap, cool man! Heb je genoten van je vakantie?
Haci, ik wil niet ingaan op je spelfouten of taalfouten. Maar het is heel mooi dat je onze oude belangrijke voetballers in daglicht brengt. Tugay is zeker 1 van het meest ondergewaardeerde voetballers, hij is een legende. Een speler die veel kwaliteiten had die niet bij een Europese topploeg zoals Barca of Manu etc. tot uiting kwam.
Bedankt Bkorkmaz
Welke speler heeft wel een goed jubileumduel gehad in Turkije?
Zover ik weet, Metin Oktay, Fatih Terim, Suat Kaya en Cuneyt Tanman. Het zullen wel iets meer zijn, maar ik heb deze Clubexpert juist daarom geschreven.
Spelers als Bulent, Kral Hakan en Tugay (het zijn er veeeelmeer) hebben géén jubileumduel gekregen. Echter zit het bij Tugay nog gevoeliger. Hij is weggepest uit Turkije en vertrok nota bene in de winterstop. Dat had niet alleen te maken met sportieve ambities.
Vervolgens is hij bij komst van Terim en consorten weggestuurd, geheel onterecht in mijn ogen. Tugay is een persoon die niet veel praat, juist daarom kan hij zich niet aarden in Turkije.
De Turkse mentaliteit zal ook niet een dergelijke geste toelaten bij spelers die het verdienen, niet daarvan.
@ nuri44
Thanks maat! Tugay is zeker één van de meest ondergewaardeerde speler uit de Turkse geschiedenis, zo concreet durf ik het te stellen.
Mooie tekst.
Sir Alex Ferguson zei ook dat als Kerimoglu jong was, hij hem de ster van het Old Trafford zou willen maken. Jammer dat hij niet gelijk genoem word als het gaat om beste spelers uit Turkije ooit. Daarom ben ik het ook met je eens dat hij heel erg ondergewaardeerd is.
Ik hoop dat in de toekomst spelers die trouw zijn aan de club beter gewaardeerd gaan worden. Er moet bijvoorbeeld eens opgehouden worden met de grappen rondom Sabri. Ik weet zeker dat iedereen hem over tien jaar prijst om zijn loyaliteit en goede karakter, terwijl hij nu voor vele 'fans' het lachertje van Turkije is.
Een mooie tekst.
Het is jammer dat sommige spelers niet het credit krijgen voor hun werk, terwijl sommige spelers helemaal de hemel in worden geprezen.
En een mooie begin, bracht gelijk mooie herinneringen bij me op.
Ik ben hier eerlijk gezegd totaal niet kapot van. Die zinnen die je maakt lijken werkelijk nergens op. Ze zijn verschrikkelijk lelijk. Het loopt niet en ik heb niks moois gezien in deze CE.
Op zich wel een leuke inhoud. Daar geef ik je wel credits voor. Verrassend onderwerp. Daarvoor geef ik je wel de punten.
Dankjewel voor de moeite en de beoordeling, ik respecteer je mening.
Ik ben van Turkse komaf, ik heb dit stukje met een 'turks hoofd' geschreven. Ook moet ik zeggen dat ik de essentie van het verhaal belangrijker vind. Als dat is overgekomen, is mijn missie geslaagd.
Wel zal ik de volgende keer echt opletten en mij niet laten meeslepen in de enthousiasme om het gelijk in te dienen.
Nogmaals bedankt.
Tugay Tugay Tugay, wat een fantastische speler was het ook. Doet me een beetje denken aan Ilic die ook ondergewaardeerd was in Turkije. Maar Tugay heeft respect waarde en voetbal geleerd bij Blackburn, misschien wel de reden dat als ik een wedstrijd tussen Blackburn en een andere Engelse club zou kijken ik dan toch voor Blackburn zou zijn.
Het was onze blondine wat een held.
Hij moet gewoon bij Blackburn gaan werken, weet zeker dat hij ooit daar Coach gaat worden.
Ik zou hem eerlijk gezegd graag bij Turkse elftal aan de slag zien gaan, of Senol Günes.
Gercekleri tarih Yazar!
Heerlijk stukje, over een speler die iedereen al is vergeten..
Wat trouwens ook een schande is, is dat Tugay de assistent was van Hagi,
en na het aantreden van Fatih Terim, gewoon is verdwenen!
Zonde, want hij kwam terug naar Galatasaray om aan de jeugdopleiding te werken..
Naja, 5 sterren
Mooie tekst! Ik ken Tugay het best uit ze Blackburn Rovers tijd, toen was hij naar mijn mening echt een goede voetballer, het jammere was dat hij al redelijk oud was.
Ik begrijp van de comments dat je van Turkse afkomst bent, maar naar mijn mening is je Nederlands al aardig goed. Er zitten wel hier en daar foutjes, als je deze foutjes (die eerder al zijn aangegeven) er voor de volgende club-exepert eruit zo kunnen laten zou het nog beter zijn. Er zijn helaas nogal veel mensen die zich daar aan irriteren. Gelukkig ik niet, en ik vond je schrijftsijl prachtig, dus 5/5.
'waarom waarderen wij onze belangrijke spelers niet? Of niet goed genoeg? Onderschatten wij onze spelers waar het niet hoort en andersom?'
Pfff sorry bkorkmaz, ik kan hier geen antwoord op geven. Efsane heeft het al aangegeven, zit in de karakter van een gemiddelde Turk. Wij (meeste Turken) waarderen nooit iets, het is nooit goed. En dit is misschien ook een belangrijke reden, van waarom wij het nooit kunnen maken.
'wat ik in ieder geval wel weet, is dat spelers als Tugay amper een jubileumduel hebben gehad bij Galatasaray, terwijl ze jarenlang het tricot met karakter, lef en liefde hebben gedragen. Na elk soortgelijke incident merk ik weer dat wij een allergie hebben voor een simpel jubileum-aanbod voor spelers die het verdienen. Of voelt de club zich te hoog om een waardige afscheid in te plannen voor haar legendes.'
Dat heb ik dus al helemaal niet begrepen van Galatasaray, eerst met Hakan Sukur, Hasan Sas, Bulent Korkmaz en ga maar verder met de namen. Volgens mij alleen voor Suat? Maar dit kwam denk ik ook door de vorige voorzitters en de hoge pieten. Toen Hasan Sas en Hakan Sukur bij trt kwam praten, wouden ze nooit erover praten........
Anyway mooie stukje over inderdaad een hele goeie middenvelder, een echte strijder die we nu missen in Turkije. Tugay is echt een held ook voor mij als Fenerli, en een echte loyale man net als Rustu.
Yobo!
Je zet je hand op precies op het wondje. Wij waarderen zelden iets, terwijl we amper van een hoog niveau zijn. De besturen uit verschillende periodes, voetbalmensen en media hebben altijd deen 'de club is veel groter dan een speler'-denkwijze. Zo van, maak niet uit of je 10, 15 of 20 jaar bij de club voetbalt. De club is altijd hoger!
Waarom zou de club lager moeten zijn als een speler een waardige afscheid neemt? Is dat zo tastend voor de eer? De namen die jij noemt, zijn één voor één als grof vuil buiten gezet. Dat doet pijn, want de spelers weerspiegelen de karakter en de vertoning van de club. Het zijn stuk voor stuk legendes, alleen 'hugo' Suat heeft nog recentelijk (meer dan tien jaar terug o.i.d.) een jubileum-aanbod gekregen. Voor de rest niemand uit de gouden generatie, ook niet bij andere clubs.
Wat betreft Tugay, in mijn ogen een legendarische voetballer die het veel hoger kon schoppen ( in de zin een topclub). Echter heeft hij de strijd al vanaf het begin verloren door teveel te hangen bij GS. Ik ben heilig van overtuigd dat als hij rond zijn 25ste weg was, voor een topclub zou kunnen spelen.
Hehe, Rustu had ook een karakter van steen, onbreekbaar gewoon. Hij gaf een keertje toe dat hij een penalty veroorzaakte, meesterlijk.
Thanks voor de beoordeling en moeite bro!
Gelukkig dat ik maar even naar beneden ben gegaan en aan de rechter onder Clubexperts je naam zag staan. Toen wist ik het direct dit is een mooi stuk over 1 van de vele geweldige voetballers van Galatasaray. En het is ook nog niemand minder dan Tugay Kerimoglu.
Ik ben het met je eens dat wij Turken onze spelers geen mooi afscheidswedstrijd geven. En wat ik al helemaal niet begrijp is waarom Galatasaray hem paar jaar geleden niet heeft benaderd. Tugay snapt het spel heel goed als Galatasaray slim was boden ze hem een opleiding aan in het buitenland en nadat hij zijn diploma had gehaald eerst laten werken in het jeugdteam en daarna naar het A-team halen.
Hehe, Imparator! Eén van mijn trouwe Ce-lezer ben je. Ik wilde je een PM sturen, maar vond het een beetje ''reclamerig''. Gelukkig wist jij het zelf te vinden!
Hoe Tugay is behandeld, is werkelijkwaar schandalig. Hij is zowel als speler en trainer weggepest en heeft nooit iets gezegd of nagetrapt. Hij heeft genoeg voetbalintelligentie- en ervaring - zoals jij dat aangeeft - om uit te groeien tot een goede coach. Als het bestuur hem kon opleiden, zou hij zo Terim kunnen vervangen. Jammer.
Hij zal nu wel 10 keer nadenken om iets te beginnen bij GS.
Leuk stuk, interessant om eens over een wat minder bekende speler te lezen. Ik moet wel zeggen dat ik je schrijfstijl wat verwarrend vind. Pas als ik het hele stuk heb gelezen begrijp ik pas waarover het gaat, een ode aan deze speler. Maar tussendoor komen er allerlei andere onderwerpen aan bod die weinig met het onderwerp van doen hebben.
Buiten dat vind ik dit soort onderwerpen altijd wel boeiend omdat ik je meer inzicht krijgt in wat onbekendere spelers.
Overigens staat er in de tekst dat Galatasaray in 1988 de halve finale van de Europa Cup I tegen Steau Boekarest speelde. Nu ben ik nog vrij jong, maar één ding weet ik zeker, de halve finales van de Europa Cup I in 1988 waren Real Madrid vs PSV en Benfica vs Steau Boekarest. Ik denk dat je 1989 bedoeld?
Je hebt gelijk! Ik was in de war met het editiejaar. Dat toernooi waarin GS schitterde begon in 88', maar deze wedstrijd was al heel ver in het toernooi, dus werd in 89' gespeeld. Omdat wij Turken niet gewend zijn om te overwinteren, gebeuren er af en toe zulke denkfouten
.
In de Clubexpert maak ik inderdaad sprongen naar meerdere onderwerpen, dat deed ik om inzicht te geven over de speler Tugay. Ook wilde ik laten zien dat andere mensen veel respect hebben voor de succesvolle Turken, maar wijzelf (om het maar even zo te stellen) vinden niks goed, het kan altijd beter. Het tevredenheidsniveau stijgt met de prestaties mee en dat draait bij ons door, waardoor we onrealistisch worden en de waarden onder onze voeten niet zien.
Thanks!
Helal!
Mooi geschreven.
Ik wil iedere lezer en/of reageerder bedanken voor de moeite die ze hebben gedaan om mijn Clubexpert te lezen.
Thanks boys!
Het gedicht en het moment dat Tugay zich niet meer kan inhouden, heb ik nog even opgezocht voor de liefhebbers. Na 1:23 gebeurt het, wanneer het woordje Manchester opgenoemd wordt.
Kippenvel.
Met jouw toewijding en bijdrage aan het verspreiden van Galatasaray-verhalen aan andere mensen, durf ik jou wel de beste Galatasaray-lid op Voetbalzone te noemen. Geweldig.
Een onwijs vereerende commentaar, leuk om dit van jouw te horen. Echter is die eer aan iemand anders, diegene ken jij als de best. Anladin!
Ik ben blij als het in smaak is gevallen, onze helden verdienen meer dan een Clubexpert. Gelukkig kunnen wij hen laten verder leven met verhalen en stukjes! Wij mochten deze golden generation meemaken, ongelooflijk..
Bedankt maat!!
Ik log niet vaak in en nog minder reageer ik, maar ik wil even zeggen dat Tugay wel zeker bij ons werd gewaardeerd en aanvoeder was! Was er zelfs trots op dat hij Hakan Sukur zover kreeg voor ons te komen spelen!
Sorry ik reageerde meteen hou niet ervan als er verkeerd over me club word gesproken! Heb daarna je CE afgelezen en zie hoe je het bedoelde. Goede CE nog betere speler! Vind het wel jammer dat je er niet over doorgaat wat er aan de hand was met deze wedstrijd tegen United aangezien dat mij nu wel interresseert!
ja tugay zon libero vinden we nietmeer in turkije
Prachtig, dat dit soort voetballers nog niet vergeten zijn en hopelijk ook nooit vergeten zullen worden.
Zoals altijd, een prachtige CE, de volle 5 sterren waard.
Niet veel over te zeggen, behalve over je laatste stukje. Ik zou ook niet weten waarom de legendes geen jubileum mochten maken. Denk dat het met het bestuur te maken heeft.
Nogmaals, iedereen erg bedankt voor de moeite om mijn tekst te lezen. Gelukkig kunnen we zulken legendes altijd vereren! Thanks boys!