The legendary number seven
Het was april 2002, de lente was ontsproten. Het grootschalige legioen aan vogels produceerden samen een wonderschoon orkeststuk terwijl zij zich allen schuil hielden in de schemering van de bloeiende vegetatie. Ik lag zeer comfortabel in een hangmat die gepositioneerd stond tussen twee bloeiende vaantjesbomen. Dit wonderschone beeld van ontspanning, flora en fauna werd abrupt verstoord door een luidkeelse gil afkomstig uit de openstaande keukendeuren. Een gil die later in menig horrorfilm zou terugkeren als bekende close-up. Een gil die door merg en been ging. Vader tuurde met het angstzweet op zijn voorhoofd naar de opengeslagen sportpagina. Zijn ogen sloegen verslagen neer en hij stikte bijna in zijn boterham met marmelade. Hetzelfde gevoel bestormde mijn kleine jongenslichaam toen ik ook een blik wierp op het afgrijselijke artikel. Het stond daar in inktzwarte letters: ‘Le Tiss close to quitting.’
We hebben die dag uren getreurd om dat schokkende bericht. De vogels leken van het leven beroofd aangezien zij geen enkel deuntje meer floten en tot slot leek elk bloemblaadje langzamerhand te verdorren vanuit mijn aangeslagen gezichtsveld. Natuurlijk zat het eraan te komen, maar een legende als hij zou eigenlijk het eeuwige voetballeven moeten ontvangen. Aangezien dit volledig in strijd is met de wetten van de natuur besloot ik die dag om een ode te schrijven aan een van de grootste sporthelden op deze aardkloot. Moge hij nooit vergeten worden.
Hij is zonder enige twijfel de grootste legende van Southampton. Hij was een aanvallend ingestelde middenvelder met een techniek die gerust in een adem genoemd mag worden met die van Lionel Messi en Ronaldinho. De doelpunten die hij voor zijn rekening nam waren altijd van buitenaards niveau, dit leverde hem de bijnaam 'Le God' op. Met zijn imposante neus en zijn ruwe kop lijkt hij wel wat op een Engelse fabrieksmedewerker. Hij wees vele topaanbiedingen af van zowel binnen- als buitenland om zijn club Southampton trouw te blijven. Tenslotte mag hij als een van de weinige mensen op aarde Xavi rekenen tot zijn aanbidders. Dames en heren, mag ik u voorstellen aan mijn held: Matthew Le Tissier.
De eerste stappen op voetbalschoentjes van Le Tissier vonden plaats op een van de Kanaaleilanden genaamd Guernsey. Zijn talent werd snel opgemerkt en hij mocht zich op zeventienjarige leeftijd gaan bewijzen bij Oxford United, een club die een jaar later op het hoogste niveau van Engeland zou gaan spelen. De trainers vonden zijn lichaam verre van atletisch en durfde daarom niet in zee te gaan met de bonkige middenvelder. Niet veel later klopte Southampton aan en zij durfde het wel aan met de Engelsman. Het bleek een gouden zet. Le Tissier was nu een ‘Saint’ en zou dat voor de rest van zijn prachtige carrière blijven.
Le God groeide binnen afzienbare tijd uit tot de enige echte publiekslieveling van Southampton. Daarnaast speelde hij in totaliteit acht interlands voor The Three Lions. Dit hadden er naar mijn mening veel meer moeten zijn maar de toenmalige bondscoach had oogkleppen op en koos voor de mindere goden van die tijd. Ik werd als klein ventje smoorverliefd op de technische begaafdheid van Le Tissier. Bovendien beschikte hij over een sociale eigenschap die tegenwoordig bij veel voetballers niet meer te vinden is. Hij bleef namelijk trouw aan Southampton. In 1991 toonde Tottenham Hotspur interesse in Le Tissier. Tottenham was zijn favoriete club. Hij ondertekende daarom het contract dat hem werd voorgeschoteld. De volgende dag kwam hij echter al terug op zijn beslissing, met als reden dat hij ongetwijfeld spijt zou krijgen van deze impulsieve actie. Le Tissier verscheurde het contract en bleef speler van The Saints. Dit werd in Southampton grootschalig gevierd. Met name in het seizoen van 1993 waarin Southampton maar één schamel puntje boven de degradatiestreep stond. Le Tissier heeft er persoonlijk voor gezorgd dat de club toentertijd niet degradeerde door maar liefst dertig doelpunten en talloze assists voor zijn rekening te nemen gedurende dat seizoen.
Een gevoel van pure emotie is nu meester van mijn lichaam geworden. Terwijl een vochtige druppel voorzichtig over mijn wang glijdt schrijf ik de laatste zinnen van deze nostalgische ode. Ik word plotseling uit mijn magische gevoel gesleurd door een oorverdovend geluid. Mijn wekker maakt mij op irritante wijze duidelijk dat het tijd is om mijzelf richting voetbaltraining te manoeuvreren. Met een hazensprongetje kom ik uit mijn bureaustoel en loop de trap af richting de keuken. De vette geur van ei, spek en tomaat komt mij al tegemoet.
Na de maaltijd op afschuwelijke wijze naar binnen te hebben gepropt bevind ik me weer op mijn kamer. Mijn kastdeur is bedekt door een poster van Alan Shearer gekleed in het tenue van Southampton. Wanneer ik de deur open en enkele truien en vesten wegwerk tover ik met een handomdraai het gewenste tenue naar buiten. Mijn handen omklemmen een prachtig rood-wit tricot van Southampton. Voorop staat shirtsponsor ‘Friends Provident’ in grote letters. Achterop het shirt is de naam ‘Le Tissier’ met rugnummer 7 te lezen. Zijn prachtige achternaam wordt grotendeels bedekt door viltstiftstrepen die allen tezamen verdacht veel lijken op een handtekening. Een gevoel van trots bestormd mij als het tricot op mijn schouders rust. Ik zal deze legendarische speler nooit vergeten. Matthew Le Tissier, een cultheld om van te houden.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Van Basten ziet ‘speciaal slecht’ moment tijdens Man City - Real Madrid
Real Madrid verslaat Man City na strafschoppen en staat in halve finale CL
Mazraoui maakt grote indruk tegen Arsenal en bekroont dat met actie in minuut 63
Bayern München ten koste van zwak Arsenal naar halve finale Champions League
Mazraoui en De Ligt in de basis; Arsenal stelt zijn fans gerust met opstelling
Cristiano Ronaldo wint rechtszaak: Juventus moet Portugees miljoenen betalen
Meer sportnieuws
Hello people,
dit is mijn eerste stuk, ik hoop dat jullie het wat vinden.
Ik sta natuurlijk altijd open voor opbouwende kritiek!
Groet, Letissier7
Ik ben gebroen in 1996 dus zou je denken dat ik le tissier niet ken maar ik had eens een dvd gekeken met daarin de mooiste goals in Engeland en hij kwam er best vaak in voor. Eentje vond ik echt mooi dan neemt ie de bal met zijn hak mee en gaat hooghoudend verder en knalt hem uit de lucht in de kruising.
4 sterren vind ik.
Mooi emotioneel stuk over een, in mijn ogen, magistrale voetballer.
Persoonlijk had ik graag wat minder gevoel en meer feiten gehad, maar dat doet niets af aan het feit dat ik het een ruk uit heb gelezen.
Goed geschreven, ga zo door
4 sterren
Om heel eerlijk te zijn viel het mij een beetje tegen. Je verafgoding van een voetballer vind ik ongezond, een grafstemming omdat iemand dichtbij stoppen is vind ik ook raar en je trots voelen als je een shirtje van een speler aanhebt is voor mij ook vreemd. Daarnaast kende ik de speler niet en inmiddels weet ik nog steeds vrijwel niks over hem omdat er nauwelijks boeiende informatie wordt gegeven. Schrijftechnisch is het wel goed. Je alinea's zitten goed in elkaar, grammaticaal en qua spelling geen fouten en het leest makkelijk weg.
Al met al twijfel ik tussen 2 en 3 sterren maar je krijgt, zoals iedereen, het voordeel van de twijfel en kom ik uit op 3.
Dat jij Le Tissier niet kent zegt dan meer over jouw kennis van voetbal...
of over mijn geboortedatum...
Ik kom uit 1993 en ik heb genoeg van hem gezien om te weten dat dit een speler was met een fluwelen techniek. Ongelooflijk, maar waar: zijn doelpunten waren bijna altijd prachtig. Zoals Persiangooner al zegt: zijn bijnaam was echt Le God...
Een mooie Ce, ik vond dat je er misschien wat meer feiten in kon verwerken.
Voor de rest een hele goede Ce, zeker aangezien dit je eerste Ce is. 
Ik geef 4 sterren.
Heel mooi stuk. Had laatst een Dvd gekregen met daarop de mooiste goals uit de geschiedenis van het Engelse voetbal. Je kunt wel raden wie ik keer op keer voorbij zag komen. Zo heb ik Le Tissier leren kennen, magisch.
Vijf sterren van mij.
Prachtig stuk!
Forza Southampton!!
Ik vind het wel heel toevallig dat je net een dag of drie lid bent van VZ en meteen weet hoe alles werkt. Die reactie bij je eigen pagina om het een beetje geloofwaardig te maken, denk je dat we dom zijn of zo? Het komt wel heel verdacht over en zo ver ik kan inschatten naar je leeftijd ben je geen 40 jaar oud.
Dankjullie wel voor jullie reacties
Het is je eerste stuk ik geef 5 sterren.
beetje nutteloos dit, als auteur hoef je geen waardering voor je verhalen. het feit dat het gelezen wordt is al goed genoeg. en in dit geval is zelfs slechte publiciteit publiciteit dus who gives a f*ck?
Le Tissier, toch ook weer zo'n vergeten held. Behalve zijn 209 goals (ja even opgezocht) had hij ook gemiddeld 1 assist per 3 wedstrijden. Dat is een hoger gemiddelde dan Gerrard en Lampard, om maar even een voorbeeld te geven.
Zijn traptechniek is een van de beste die ik ooit heb gezien. Met links of rechts, het maakt niet, hij joeg ze zonder moeite de kruising in. Vanuit stand, volleys, op snelheid... het maakte niet uit. Het is jammer dat ik hem nooit live heb kunnen zien, maar het vele beeldmateriaal geeft me toch een goed idee van zijn kwaliteiten. Klasse is zo te herkennen.
Over je CE. Je hebt juist een prettige schrijfstijl en ook wel gevoel voor taal, alleen is de CE zelf niet helemaal volmaakt. Je had zeker nog wel 2 alineas mogen wijden aan zijn kwaliteiten, mijlpalen etc. Zodat we een beter beeld krijgen van hem als speler. Ook had je er gerust een youtube video bij kunnen voegen.
Omdat het je eerste CE is toch 4 sterren.
Hmm het eerste stuk komt me niet zo geloof waardig over ik citeer
"het was april 2002......hetzelfde gevoel bestormde mijn kleine jongenslichaam"
2002 was je nog een klein jongetje en nu ben je 40 jij word snel oud 
desalniettemin een leuk stuk ik geef het 3 sterren
Voor de duidelijkheid:
ik zou mijzelf natuurlijk nevernooit sterren geven, ik verafschuw dat !
Maar aangezien een clown mij ten onrechte één ster geeft door valse beschuldigingen ben ik genoodzaakt dit te compenseren.
Groet, Le Tissier
Berichten zijn inmiddels verwijderd, dus leden kunnen niet meer zien waar het om gaat. Echter ging het om veel meer reacties, die gewoon bewust bedoeld waren om de boel voor met name jou te verzieken. Vandaar dat dat lid ook een ban heeft gekregen, maar ik wil andere leden er even op wijzen, dat er zoals Letissier7 volkomen gelijk heeft, maar dat de reacties, waar hij op doelt niet meer zichtbaar zijn.
. Heb ik 2 jaar terug ook gedaan en dat heeft mij een heel hoog gemiddelde gekost
Sluit me aan bij boven genoemde kritiek.
Te weinig feitelijke info. Je hoeft een CE niet te larderen met feiten, maar zoals je merkt zijn veel lezers totaal onbekend met Le Tissier, dus iets meer backgroundinfo zou op z'n plaats zijn.
Het trucje met de leeftijd moet je achterwege laten. Schrijf alsjeblieft gewoon als jezelf, een 17-jarige Southampton-fan. Het haalt de geloofwaardigheid weg.
Daarbij was ik al aan het worstelen bij de intro. Je hebt een goede taalkennis, maar probeer niet iedere alinea vol te proppen met beeldspraak. Maakt het minder leesbaar.
En geef je zelf alsjeblieft geen waardering. Laat staan vijf sterren. Bescheidenheid siert de mens.
Voor mijn gevoel is door het taalgebruik geprobeerd om er een extra emotionele lading aan te geven , die op deze manier niet bij me aankomt...ennuh een eiselijke gil omdat een voetballer er mee stopt? Kom op zeg.
Mijn tip aan de schrijver gebruik de taal die jezelf gewend ben te spreken en probeer zo';n tekst niet te hoogdravend en te aangedikt te schrijven. Je zal zien als je je volgende tekst minder trucjes toepast en gewoon als jezelf schrijft men positiever gaat reageren.
Ps
Ter verdediging van de CE , dat hij zichzelf vijf sterren had gegeven was omdat iemand zonder enig fatsoen een ster had gegeven.
Had wat meer info in gemoge over de speler, ik ken hem niet, en ben nu nog weinig wijzer geworden, jammer. Verder leest het wel makkelijk weg.
3 ster!
Het is echt een mooi geschreven stuk, je schrijfstijl is echt prachtig.
Helaas vergeet je, zoals hierboven al een aantal mensen aangeven, voldoende info te geven over de speler en blijft het daardoor een oppervlakkig stuk. In principe kan iedereen dit stuk na een half uurtje googlen schrijven want er zit te weinig diepgang in je stuk. Daarbij moet ik wel zeggen, er zijn maar weinig mensen die zo mooi schrijven als jij op deze site.
Combineer je schrijfstijl met inhoud en meer diepgang in je volgende stukken. Wat mij betreft staat niets een 5 sterren beoordeling in de weg. Ik wilde eigenlijk 3 sterren geven maar omdat ik het heel aangenaam vond om het stuk te lezen worden het 4 sterren. Ga vooral door met schrijven!
Edit: ik heb per ongeluk 3,5 sterren gegeven en kan dit niet meer veranderen??
Het is een aardig stuk. De titel zegt voor sommige niets, wat weer uitnodigt tot lezen. En voor andere, die de link kunnen leggen tussen de titel en het plaatje, weet bijna al genoeg. Maar die worden er niet van weer houden om het toch even te lezen.
Zoals al door menig persoon voor mij is vermeld is het een stuk met een paar feiten. Je vermeld het begin van zijn carrière maar hierdoor mis ik wel het einde er van. Dit kan misschien komen omdat je niet meer tekst kwijt kon. Maar dat had weer gecompenseerd kunnen worden door een gedeelte te verwijderen van de lange inleiding. Want daarop werd, naar mijn mening, iets te lang op voort geborduurd zonder dat dit enig effect had op de rest van het stuk.
Maar om even af te stappen van wat goed en wat slecht is aan dit stuk en over te gaan op de emotie. Dan bedoel ik de emotie waarvoor dit stuk bedoeld is; het verdriet van een supporter over het naderende einde van zijn held zijn carrière en de hunkering terug naar de betere tijden in zijn carrière . Dat is wat ik er uit haal en als dit ook de bedoeling was (wat ik wel verwacht). Dan was dit, zoals al eerder vermeld, een aardig stuk.
Daarom; vanwege een iets te lang begin en een wat mindere afsluiting betreft de carrière van Le Tissier, worden het 4 sterren.
Mooi stukje tekst over een pracht voetballer.
Was een geweldige voetballer met een fluwelen techniek. Ik denk dat als je de derde alinea je inleiding had gemaakt het stuk nog beter was. Desondanks geef ik je 4 sterren!
Ik denk dat de reactie van Naluker (zie: Naluker 21 januari 2012 om 20:16 #71) mijn mening perfect weergeeft...
Edit: heb jij even geluk, ik drukte per ongeluk op 5 sterren =P
Die vrije trap tegen Wimbledon van hem blijft legendarisch. Balletje omhoog en boem. Heerlijk!
Southampton is en blijft een geweldige club, die pracht voetballers heeft voortgebracht en steeds zal brengen. Gelukkig staan ze er nu weer beter voor, zowel financieel als sportief.
Makkerman:
een fan herkent het embleem bij de schrijver en een voetbalkenner/liefhebber wil wel eens goede spelers onthouden, dus Southampton en nummer 7 is duidelijk.
(zie nummer 14 bij Ajax = Cruijff)
Met een beetje meer gevoel voor dramatiek heb je een hele bijzondere speler met een fluwelen traptechniek, in een oud krakend,spokend stadion genaamd the Dell.
Le Tissier ik heb hem nooit live kunnen zien jammer genoeg maar er is zoveel beeldmateriaal van hem die ik heb gezien, en ik moet toegeven hij was samen met Bergkamp en Zola de meest technische spelers die er waren in de Premier League. Zijn balaanname en techniek was van een wereldniveau die je tegenwoordig niet meer zo vaak tegen komt.
Maar de andere reden waarom ik van Le Tissier van hou. Hij is de speler die weet wat club liefde is. Hij kon naar AC Milan gaan die in die tijd een sterren team hadden en prijs na prijs wonnen. Maar bleef alsnog.