Nummer zeven
We zijn in Italië, bij het Lago Maggiore. Het is juli van het jaar 2000. Mijn leeftijd is vijf jaar. Ik ben met mijn ouders en zus op vakantie, we verblijven er drie weken. Mijn vader en ik hebben een geweldige band. We gaan elke avond voetballen op de camping, hij probeert me van alles bij te leren. Hij is trainer van de A1 van RKVV Brabantia, een van de plaatselijke amateurverenigingen in Eindhoven. Hij heeft me helemaal gek gemaakt van de rood- zwarten uit Milaan, AC Milan.
Iedere avond voor ik naar bed ging vertelt hij me verhalen over de tijd van Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard bij I Rossoneri. Altijd luister ik gefascineerd naar zijn verhalen. Hij wilde altijd met mij naar het San Siro gaan, het stadion van Milan. Dan zal hij me laten zien hoe mooi de club wel is en wat voor geweldige voetballers er spelen. We zouden er tijdens die vakantie heen gaan, dan zouden we een stadiontour nemen zodat we alles konden zien. Mijn vader verzekert me op een avond dat ik een shirt zou krijgen van AC Milan, daar zeurde ik al de hele vakantie om. Hij zegt dat we bij het San Siro wel de fanstore zullen gaan, waar ik mijn shirt zal krijgen, met mijn achternaam en nummer zeven achterop, het nummer dat mijn vader altijd droeg toen hij actief was als voetballer.
Eindelijk was daar die dag. We gaan eerst naar het San Siro en ’s avonds vliegen we naar huis. Mijn vader en ik kunnen ons geluk niet op terwijl we onderweg zijn naar Milaan. We zullen zo het stadion zien van onze favoriete club. En toen waren we er. Na eerst een paar rondjes om het stadion te hebben gelopen om het aan alle kanten te kunnen bekijken, zoeken we de ingang van het stadion. Hij is gesloten, er is een of andere verbouwing aan de gang. We kunnen onze ogen niet geloven. De dag waar we zó naar toe hadden geleefd, was compleet in het water gevallen. Mijn vader zei snel dat we volgend jaar weer zouden gaan, en dat ik dan mijn shirtje zou krijgen. Ik ben teleurgesteld, maar zie ook alweer uit naar volgend jaar, want ik wil nog steeds het stadion zien en een shirt van Milan hebben.
En toen kwam die zwarte dag, 28 november 2000. Thuis was ik aan het wachten tot mijn vader thuis zou komen, zodat we konden gaan eten. De bel ging. Er stond een man in pak aan de deur. Het was de baas van mijn vader. Hij vertelde mijn moeder iets waardoor ze moest huilen. Ik had geen idee wat er aan de hand was, maar inmiddels was mijn zus ook aan het huilen. Na een uur vroeg ik: `Waarom huil je zo mama?`. `Papa is dood Stan`. `Dood wat is dat? Betekent dat dat hij later thuiskomt?`. `Papa komt niet meer thuis Stan.` Het drong niet tot me door. Ik begreep niet waarom hij niet meer thuis kwam, ik kon het niet geloven. Ik heb heel vaak gevraagd waarom hij niet terugkwam. Maar hij was weg en kwam niet meer terug.
De eerste paar dagen daarna wist ik me geen raad. De voor mij meest belangrijke persoon in de wereld was dood. Het gevoel dat je dan hebt, dat is met geen woorden te beschrijven. Een paar weken later kwam mijn moeder naar me toe. Ze gaf me de ketting die mijn vader altijd droeg. Er hing eerst alleen een voetbalschoen aan, maar nu was er een voetballetje bij. Ze was er mee naar de juwelier geweest, en die had een beetje as van mijn vader in het balletje gedaan. Ze zei dat hij altijd had gewild dat ik die ketting zou krijgen wanneer hij er niet meer was. De ketting droeg ik met veel trots, het was het bewijs voor mij dat ik en mijn vader een speciale band hadden. En nu, in 2012, kom ik nog steeds regelmatig een paar oude kennissen van mijn vader bij RKVV Brabantia tegen. Ze vertellen mij dan vaak dat ik zo veel op mijn vader lijk, zowel als voetballer, als mens en qua uiterlijk. Dan ben ik altijd vervuld met trots dat ze dat zeggen.
Maar nog steeds is daar dat stekende gevoel dat ik nooit met mijn vader naar het stadion ben gegaan. Het was onze grote wens, die door één verbouwing en een bedrijfsongeval nooit is uitgekomen. De ketting draag ik nog altijd. Ik heb hem nooit afgedaan. Mede door die ketting heb ik het gevoel dat hij nog altijd bij me is, alleen niet meer in fysieke vorm.
Hij heeft ons wel verlaten, maar zal toch altijd bij me zijn.
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Alex Kroes schetst één scenario waarin hij alsnog gaat vertrekken bij Ajax
De 15 namen die Arne Slot deze zomer kunnen opvolgen bij Feyenoord
Veerman noemt ploeggenoot bij PSV van wie hij het meest geniet: ‘Zo makkelijk’
Spelersgroep PSV laat speciale wens van Bosz na officieuze landstitel uitkomen
Johan Derksen begrijpt niets van terugkeer Alex Kroes bij Ajax
‘Van Persie-kopbal’ De Bruyne en magische Foden helpen Man City langs Brighton
Meer sportnieuws
Dit is mijn 3de Ce.
Ik hoop dat jullie het wat vinden
Ondanks dat het geen Ce is, krijg je van mij vijf sterren. Waarom? Misschien omdat ik me herken in je stuk, anderzijds omdat ik je schrijfstijl en moed bewonder.
Ooit overwogen om met de ketting naar het San Siro te gaan?
heb ik zeker overwogen, en ik ga het ook zeker een keer doen!
Maar ik vond dat ik eerst maar mijn school moest afmaken,voor ik alleen op vakantie zou gaan. Dus ik ga komende zomer er misschien wel heen.
Moet je zeker doen.
Ik ga wrsch naar Inter eind deze maand vs Lazio! (voor jou niet heel relevant, maar wilde het toch delen)
Prima CE!
Wat een mooi verhaal zeg. Ik geef hem sowieso 5 sterren, al gaat het niet helemaal om voetbal, maar dat maakt me helemaal niks uit. Misschien heb ik je wel eens gezien bij Brabantia, ik speel namelijk bij Unitas en kom wel is daar. Hoe erg het ook voor je is, ik vind het 5 sterren waard.
Persoonlijk vind ik van de 3 dat je geschreven hebt, dit je beste. Zal eerlijk toegeven dat ik bij de andere twee gestopt ben na 2 alinea's. Die verhalen heb ik al tig keer gelezen. Dit is uniek, leuk, vernieuwend. Mooi geschreven, vol emotie. Mooie titel ook. Complimenten.
Ben je inmiddels al naar de San Siro gegaan? Ga in iedere geval niet de komende zomer en die van 2013. Dan wordt er weer verbouwd...
Hoewel het weinig met voetbal te maken heeft, is het hartstikke mooi beschreven.
Het is mooi dat jij tot je 5e in ieder geval een goede band had met je vader.
Het is niet echt een clubexpert, ik ga dan ook geen beoordeling geven voor dit stuk.
Ik vind in ieder geval dat jij een mooie schrijfstijl hebt, en dit een mooi beschreven verhaal is.
Groet,
Prachtig stuk, jij gaat wel hard met ce's 3e in korte tijd, ik geef je 5 sterren, hoe rot het ook voor je is.
Prachtig stuk ja zoals @kakakaka al zegt. Ik vind het mooi hoe je je gevoel omschrijft ,ik weet ook hoe je je gevoeld hebt / nog steeds doet (bij mij is hetzelfde gebeurt ong) .Ik geef je dan ook 5 sterren omdat ik vind dat dat terecht is voor jou.
Vind dat je beetje teveel punten gebruikt, snap je? Je hebt bijv.. een zin maar dan 5 woorden erna al weer een nieuwe zin,
Verder vind ik het een mooi stuk ! Ik geef je 4 sterren !
Je vader ( R.i.p ) heeft geen woord gelogen. Het AC Milan met Rijkaard, Gullit en van Basten was fenomenaal en bovendien een genot om naar te kijken. De club domineerde destijds zowel in eigen land als in Europa. Niet alleen in Italie, maar ook in Nederland was menig voetballiefhebber hierdoor met trots vervuld. Het voelde meer een beetje alsof het grote Milan, door de aanwezigheid van de drie succesvolle Olandesi , ook een beetje van ons was. Althans, dat was bij mij zeker het geval. Beste Jostil, je hebt nog een heel leven voor je. Waarom niet het besluit nemen om alsnog een bezoek te brengen aan het roemruchte San Siro stadion? Dit als een soort van eerbetoon aan je overleden vader. Helemaal alleen ben je nooit, je draagt immers zijn as met je mee. Een wens die je alsnog in vervulling ziet gaan. Hij zou het zo gewild hebben. Succes en sterkte!
Ik werd naar het artikel getrokken door de titel nummer 7. (sheva) Uiteindelijk las ik een persoonlijk verhaal. Een verhaal waarin ik mij kan vinden maar waarbij ik mij op gepaste wijze ook afvraag of dit hier thuis hoort. Ondanks het misschien (sorry) irrelevante topic, alsnog een intrigerend verhaal om te lezen, en ik ben blijven door lezen. Ondanks dat ik hetgeen wat ik uiteindelijk te weten kwam al voorspelde bij het begin van de 2e alinea.
Ik wil je geen beoordeling geven omdat ik he tmoeilijk vindt kwaliteit van gevoel te onderscheiden. Maar als het wel moet dan geef ik je 4 sterren (afgerond van 3,5). Dit omdat er naast de grote gebeurtenis geen details over de gebeurtenissen met betrekking tot AC milan worden gegeven.
PS: mooi dat je een positief en blijvend aandenken hebt () zowel shirt als ketting
Erg mooi stuk. Van mij krijg je ook de 5 sterren. Een stuk wat je raakt, een mooie schrijftstijl en geen spelfouten kunnen vinden.
Ik heb wel een vraag: Wat was de reden van je vaders dood?
Met alle respect voor je overleden vader hoor, dat zeker, maar dit hoort gewoon niet thuis op deze site. Ik bedoel we praten wel over Voetbalzone in de rubriek 'clubexpert'. En dan ga jij een verhaal vertellen over je vader die jou verhalen vertelde over AC Milan toen jij 5 (!) jaar was. Dit is een voetbalsite en je hoef geen medelijden te wekken.
Boos dat hij 2 sterren gaf op je broers CE? 
Dit is door de beoordeling van de redactie gekomen en daardoor moet je het ook eerlijk beoordelen. Dit stuk is zeker veel meer waard dan 1 ster.
Nee ik zit hier niet achter hoor, kleine broertjes he
Als ik Jostil één ster wou geven had ik het zelf wel gedaan, maar daar ben ik niet op uit. Vind het een mooi geschreven stuk maar lastig te beoordelen aangezien het niet echt over voetbal gaat. Daarom doe ik het ook niet.
En als je alles wat door de redactie komt niet met één ster mag beoordelen kunnen ze die knop wel afschaffen. Wil daarmee niet zeggen dat het één ster waard is deze, vind het nogmaals moeilijk te beoordelen.
Haha, is goed man.
Een nee zo bedoel ik het niet. Je broertje Sam zegt dat dit een voetbalsite is enzo, dat klopt natuurlijk, maar dat is geen reden om 1 ster te geven. Als dit stuk, wat niet helemaal over voetbal gaat door de redactie komt, dan is dat geen goede reden om 1 ster te geven.
Duidelijk uitgelegd, haha?
Parez klopt wat je zegt allemaal, maar omdat zoveel mensen 5 sterren geven vind ik dat ook een beetje onzin omdat het amper over voetbal gaat. Daardoor compenseer ik het ook wat.
Nou dan compenseer ik dat weer door 5 te geven.
Had normaal geen sterren willen geven uit respect voor je vader. Maar bij deze 5.
Ik doe met je mee, ben 'speciaal' even ingelogd om dat deze respectloze kwal het lef had 1 ster te geven.
Respect jongen, vind het stuk mooi en aandoenlijk om te lezen.
Ik doe ook mee, eventjes ingelogd inderdaad om te compenseren.
Respect voor je CE trouwens! Knap dat je deze tragische gebeurtenis mooi kan verwoorden!
ik doe ook wel even mee.
even snel ingelogd om het te doen
En ook ik log speciaal even in om 5 sterren te geven ter compensatie en uit respect voor dit verhaal.
ik log me speciaal in om de ster van die debiel van een Sambazz die 1 ster geeft te compenseren met 5 sterren
bedankt jongens
@jostil
Ga jij het niet compenseren dan ? Hahah. Wel onzin van sambazzz en respectloos, dus goed gedaan jongens!
Hier ook, 5 sterren.
Ik lees bijna nooit zulke verhalen af, maar deze boeide&raakte me.
Tja zeker een mooi verhaal en alsnog gecondoleerd.
Maar dit is eigenlijk geen Clubexpert-verhaal. Er worden de laatste tijd té veel Clubexpert-verhalen uitgebracht die niets met voetbal te maken hebben.
Voetbalzone kan beter een aparte plek maken om weinig tot niet-voetbalgerelateerde berichten te zetten.
Tis goed geschreven, goed lopend.
Alleen geef ik er geen beoordeling voor omdat het simpelweg niet een échte Clubexpert is.
prachtig geschreven ik was echt geraakt door dit verhaal. het gaat dan wel niet over voetbal maar alsnog de 5 sterren voor de emotie die je over weet te brengen ik had echt even een brok in m'n keel.
Prachtig verhaal! zeker die 5 Sterren waard! Echt prachtig hoe rot het ook is..
Dit heeft alles met voetbal te maken. Daarom is voetbal zo mooi. Als je je passie met iemand kan delen is dat enorm. Ik weet nog dat mijn vader mij voor het eerst meenam naar een wedstrijd van Fenerbahce. Pfffff. IK moest ter plekke zowat huilen. Die dag vergeet ik nooit meer. Een band tussen vader en zoon.
Mensen die zeggen dat dit niks met voetbal te maken heeft zijn echt achterlijk. Anders had vz het toch nooit goedgekeurd. Een ce is een samenhangend thema. Het kan bestaan uit interartikelen tot echte clubkennis tot algemene visies tot dit.
Mensen zijn niet al te snugger hier....
Waar blijft het groene randje?
Je hebt volkomen gelijk maat!
Hier dus ;
Geheel en al mijn gevoel , de fouten en idd het slordige gebruik van tegen woordige en verleden tijd zelfs in een zin in twee achter elkaar geschreven woorden maken het verhaal rommelig.
Maar waar ik zeg dat je normaal gesproken je stuk veel moet nalopen en controleren desnoods door anderen , moet je dat met zo'n stuk minder doen.
Je loopt als je te veel gaat corrigeren de kans dat je de ziel er uit haalt en de ziel is juist de kracht van dit verhaal.
Het heeft mij getroffen en ik denk met mij vele andere lezers.
Mooi verhaal man, van mij krijg je 5 sterren!
de beste ce op vz niet zo zeer omdat het over voetbal gaat maar omdat je een goede schrijf stijl hebt een goeie tekst en de beste van dit allemaal de waarheid!!
Mooi geschreven man!
Inderdaad wat schoonheidsfoutjes (vt, tt door elkaar, grammatica hier en daar) maar dat mag niet deren. Ik sluit me overigens helemaal aan bij Frtorres, beter een stuk uit het hart dan een saaie opsomming van feiten.. Nog gecondoleerd trouwens.
5sterren
Ik wil geen vijf sterren geven, dat betekent waarschijnlijk dat mijn CE uit de lijst populair verdwijnt. ;
Maar deze Ce verdient er vijf, daar wil ik best plaats voor maken hoor!
Prachtig geschreven stuk maar wel een zeer triest verhaal.. Heb medelijden met je ik zou niet weten hoe ik verder zou moeten zonder 1 van me ouders.. Je gaat trouwens kei hard met je ce's en bij elke ce die je uitbrengt zie ik progressie!
5 Sterren!
Prachtige CE, gaat wel degelijk over voetbal. Mooi geschreven, vol emotie.. Altijd mooi om te lezen!
prachtig CE
Mooi verhaal dat goed je gevoel omschrijft. Dit zijn nou redenen om voor een bepaalde ploeg te worden. het was mooi om te lezen
Heel mooi verhaal. Heb er eigenlijk geen woorden voor. Het heeft me echt geraakt.
Mooi verhaal vol emotie. Zulke verhalen, hoe triest ze ook zijn, vind ik veel mooier dan zolderkamercolumns van betweters die zonder geremd te worden door kennis van zaken uitleggen hoe de (voetbal)wereld in elkaar zit.
Tranen in mijn ogen. Al is Ac Milan niet mijn favoriete club, bewonder ik toch jouw gevoelens erachter.
Ik hoop dat je het een plekje hebt gegeven en alsnog ooit de droom waar maakt
Goede CE vooral omdat hij anders is dan anderen.
Goed hoe je je clubliefde kunt beschrijven door zo'n verhaal.
Het heeft me geraakt. Sterkte,
Jij bent sws mijn nr1 CE schrijver
ik vind het een goed stuk. Mensen hebben het hier over een goede ce, maar dat is natuurlijk onzin. Jou stuk heeft niks met de rubriek 'clubexpert' te maken.
Dit is verde<... niet erg. Het komt recht uit je hart, en die emotie voel je. Dat het dan grammaticaal niet allemaal even netjes is, daar lees je overheen.
Het is ook wel verfrissend om af en toe een minder voetbal-gerelateerd stuk in deze rubriek te zien. Aan de ene kant helpt het je het voetbal te relativeren, en aan de ander... kant zie en voel je de emotie die iemand, om wat voor (verschrikkelijke) reden dan ook, bij een club kan voelen.
Edit: ga geen sterren geven voor dit stuk, vind dat ongepast. Dit hoor je in mijn ogen niet te beoordelen.
echt een mooi stuk ik vindt dit juist veel met voetbal te maken hebben omdat het gaat over wat supporters allemaal waarschijnlijk wel mee hebben gemaakt met je vader samen naar zijn favoriete club gaan want je vaders club is natuurlijke op die leeftijd ook jou club
Fantastisch, dat is alles wat ik er nu over kwijt kan...
5 sterren is eigenlijk nog te weinig
Geweldig verwoord stuk dat juist veel met voetbal te maken heeft!
Toevallig woon ik zelf in Eindhoven en dat maakt het nog een stukje interessanter