De complete comeback

Na een dramatische start heeft Arsenal zich meer dan behoorlijk weten te herpakken. Ik denk dat dit veel respect verdient voor Arsene Wenger en zijn manschappen. Je kan echt zien dat Arsenal zich nog steeds hard aan het ontwikkelen is, maar zo snel als het de afgelopen maand ging, gaat het nu niet meer. De groei lijkt een beetje te stagneren, dit heeft uiteraard te maken met details. Want waar eerst drastische veranderingen werden doorgevoerd, die makkelijk zichtbaar zijn, gaat het nu slechts om fine-tuning. Toch lijkt mij het tijd voor de volgende stap, namelijk het hoge niveau vasthouden.

Ik denk dat iedere Arsenal-supporter het wel kan beamen. Het bekende fenomeen: we beginnen sterk, maar als de doelpunten uitblijven, vrees je toch altijd dat we niet met de drie punten naar huis gaan. Arsenal heeft er namelijk een handje van om het niveau niet voor negentig minuten constant te houden. Wenger zei ook vaak genoeg dat de spelers hun concentratie moesten leren vast houden voor de gehele wedstrijd. Maar ik denk dat het meer met vermoeidheid te maken heeft dan met iets anders.

Doordat Arsenal zowel verdedigend als aanvallend zeer intensief probeert te spelen, hebben de spelers nergens meer tijd om hun rust te pakken. Als dat ze dat tussen de bedrijven door proberen te doen, verzaken ze eigenlijk in het systeem, wat nooit de bedoeling kan zijn.

Arsenal probeert op dit moment verdedigend gezien vooral op pressie te spelen. Hiervoor moet de verdedigende lijn hoog liggen, moeten spelers het veld klein maken en moet eigenlijk het hele team mee verdedigen. Dit vereist erg veel werk, zeker van de aanvallers en middenvelders naarmate het dichterbij de goal van de tegenstander is. Ook is er weinig ruimte voor individuele fouten, met het risico op een counter.

Aanvallend gezien proberen we juist erg direct te spelen, snel te counteren, om nog gebruik te kunnen maken van de ruimtes achter de verdediging. Want waar we vorig seizoen erg veel creativiteit aan de bal hadden met Samir Nasri, Cesc Fabregas en Andrei Arshavin, hebben we dat dit seizoen een stuk minder. Daar staat veel meer snelheid tegenover, waardoor de counters veel belangrijker zijn, omdat we een stuk minder makkelijk door een ingegraven verdediging heen snijden. Het nadeel hiervan is dat we dus erg snel moeten omschakelen, waarbij de aanvallers erg veel meters moeten maken. Ook bij deze aanvallen hebben we dus vrijwel geen tijd voor rust.

Ideaal gezien zou een team dit spel de hele wedstrijd vol houden, maar zoals we dit seizoen en zeker vorig seizoen vaak genoeg hebben kunnen zien, is dat niet het geval. Op een gegeven moment zakt het niveau in en als er dan geen voorsprong op het bord staat moet er een stuk meer risico genomen worden.

Persoonlijk denk ik dat Wenger dit zelf ook dondersgoed weet en gokt op een vroege voorsprong zodat later meer op balbezit gespeeld kan worden. Maar wanneer dat een keer niet lukt komen we zelfs tegen mindere ploegen vaak in een hachelijke situatie terecht. Om dit te voorkomen denk ik dat we twee dingen kunnen doen; onze momenten beter kiezen of verdedigend meer achterover leunen. Aangezien we geen selectie hebben met veel verdedigend ingestelde spelers denk ik dat het verstandiger is om onze momenten zorgvuldiger te kiezen. Dat wanneer die snelle counter niet makkelijk uitgevoerd kan worden, we voor balbezit kiezen. Dit vereist wel meer creativiteit, waarvoor Aaron Ramsey en zeker Mikel Arteta meer verantwoordelijkheid zouden moeten gaan nemen. De terugkeer van Wilshere zou in dat opzicht ook zeker goed doen.

Dus als Arsenal echt door wil groeien naar topniveau door constanter te presteren, denk ik dat minder risico in het spel moet worden gelegd en meer rust moet worden ingebouwd. Om de gok te wagen die we nu wagen, maken we verdedigend gezien nog te veel individuele fouten. Tot dat is opgelost lijkt het mij veiliger om zorgvuldiger met ons balbezit om te gaan en zo je rust te pakken. En dan is de comeback compleet.