De nacht van 23 mei 2003
Bloed stroomt uit zijn verbaasd openstaande mond op de stoep langs zijn levenloze lichaam, zijn ogen wijd open en zijn zwart wit gestreepte truitje aan flarden gescheurd. Starend in de oneindigheid, haast verbijsterd door datgene wat hem daarboven opwacht. Dit had ik niet zien aankomen, dit had ik niet verwacht. Iedereen weet dat een dronken geest een geest is die grenzen aftast. Wel, dit was de laatste grens die we samen zouden afgetast hebben, de laatste keer dat ik samen met mijn broeder de strijd aanging. Dit verhaal gaat over vriendschap, voetbal en verlies, over het feit dat voetbal bijzaak is, maar wel een oh zo belangrijke bijzaak.
Juventus had de finale van de CL verloren. AC Milan werd telkens weer geklopt door ons, behalve op de dag dat een overwinning het meest nodig was. De afwezigheid van Pavel Nedved was een eerste teken aan de wand, we gingen het lastig krijgen. Verlengingen bevestigden onze vermoedens, de beslissende penalty van Andriy Shevchenko was de fatale nekslag. Neer ging de machtige oude dame, vernietigd werden onze dromen. Een illusie rijker keerden we terug naar huis. Vastberaden de pijn te verdrinken zochten we een café op, eenmaal gevonden traden we binnen. Ik wandelde traag en loom naar de rondborstige vrouw achter de toog, "Tweemaal wodka rood graag." Alsof ze alle tijd van de wereld had goot ze het goedje tergend traag in de kleine glazen. We dronken in één scheut onze glazen leeg, 'tweemaal', zei ik met mijn vingers in de lucht, en de vrouw vulde bij. Twee werden er drie en drie liep al snel op tot niet meer te tellen. Het groezelige en ongezellige café werd er mooier op, net als de vrouw die ons van drank voorzag. De drank deed zijn werk.
De nacht was ongelooflijk donker, of lag dat aan mijn bezopen geest? Strompelend en mompelend lopen we de straat op, met onze prachtige zwart witte truitjes aan. Nedved en Alessandro Del Piero, broederlijk naast elkaar. Dronken en verslagen wandelen we maar wat rond, zonder echt een doel of plaats om te overnachten in gedachten te hebben. "Die verdomde penalty, waarom mist hij hem niet gewoon, waarom?" Ik wist geen zinnig antwoord te geven op die onverwachtse vraag, dus besloot ik in stilzwijgen. De volgende straat was degene waar we als jongens altijd voetbalde, hier hielden we even halt en leunde ik misselijk tegen een muurtje aan. Een hoop onzinnige woorden vloeien uit twee dronken jongens hun mond, herinneringen werden bovengehaald en de uit het café gestolen fles wodka werd stukgegooid onder luid gejuich.
De nacht was rustig en stil geweest, maar werd plots in al haar schoonheid verstoord. Het was geen gedachte geweest, er liep al de hele tijd iemand achter ons. Iemand die duidelijk slechte intenties had. "Hee!, jullie twee." Ik draai me om en kijk de man aan die half in de schaduw van een verlaten gebouw staat. Hij komt dichter en lijkt iets uit zijn broekszak te halen. Ik kijk opzij en zie mijn vriend met wijde ogen en gesloten mond naar de man staren. "Wat is dit?", vraag ik hem, maar hij verroert zich niet. De 'man' komt dichterbij, en nu hij nader komt zie ik dat hij beeft en trilt. Ik probeer de man tot bedaren te brengen, met trillende stem en getrokken mes roept hij echter: "Zakken leeg en maak voort!" Hij kijkt regelmatig zenuwachtig om en maakt een hypernerveuze indruk. Ik werp alles op de grond, mijn gsm, mijn geld en bankkaart, de man zijn ogen wenden zich af van mij. "Nu jij!" Maar een reactie van mijn vriend blijft uit. De man wordt nerveuzer. Hij komt dichterbij en grijp met zijn mes in de aanslag naar de zakken van mijn broeder. Wat volgde was verschrikkelijk, alles gebeurde in een waas. Al wat ik me vanaf dan nog herinner is het begin van mijn verhaal. Daar lag hij dan.. de overvaller was verdwenen in de nacht, zonder ook maar iets mee genomen te hebben. Hulpeloos en verslagen buig ik neer naast zijn lichaam, hij werd niet wakker. Maar hij moest, dit was niet gepland! Wat was dit in godsnaam, tranen lopen over mijn ijskoude wangen en trillend ga ik tegen de grond... Dit, dit was niet de bedoeling geweest.
De dagen erna waren onwerkelijk, ik besefte amper wat er gebeurd was en dit was de eerste maal dat ik echte pijn voelde. Juventus had verloren van Milan, we waren razend en ontgoocheld. Juve was ons leven, al van kinds af aan waren we supporters van onze Italiaanse liefde en dit verlies was onverdiend. Daar hadden wij ons zorgen over gemaakt, over iets kleins als voetbal. Nu werd duidelijk dat voetbal bijzaak was, voor de eerste maal in mijn nog jonge leven was voetbal volledig op de achtergrond verdrongen. Hadden ze maar niet verloren, dan hadden we ons niet verdronken in de drank, dan had dit niet gebeurd geweest. Ik kon mezelf wel voor de kop slaan, vanaf nu, besloot ik, is voetbal niets meer dan een bijzaak. Niets meer. Nooit meer zouden wij samen 'Forza Juventus' zingen, nooit meer zouden wij samen voetballen.
Ter ere van de jongen die mij ongewild aantoonde dat er belangrijkere dingen dan voetbal in het leven zijn, van de broeder die mij tien jaar lang vergezelde in alles wat ik deed en voelde. Beide jong en geweldig dom, totaal voetbalverslaafd en wereldvreemd. De jongen die altijd naast mijn zijde stond als we weer eens in de rats zaten, Juventino's in hart en nieren, voor altijd.
28 Mei 2003, de nacht waarop ik meer dan de CL alleen verloor.
Rust in vrede vriend, voor altijd mijn broeder.
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Hoe gaat het nu met? 10 voormalig transfertargets van Ajax
‘Nacho hakt knoop door en gaat Real Madrid na 22 jaar verlaten’
Verweij onthult: Ajax heeft duidelijk plan met Brian Brobbey komende zomer
Verweij tipt Ajax: ‘Sutalo verkopen voor 15 miljoen en hem kopen voor 5 miljoen’
Casemiro onthult: ‘Ik liep zijn kantoor in en hij begon te huilen’
KNVB deelt immense puntenstraf uit: Vitesse officieel gedegradeerd
Meer sportnieuws
Een indrukwekkend verhaal over een nare avond.
Mooi in details verteld en goed geschreven.
Hopen dat Juventus er eindelijk weer eens kampioen wordt
diep respect voor een indrukwekkend verhaal.
Wow, wat een verhaal.
De inhoud is goed verwoord en je leeft je echt in het verhaal.
Prachtig verhaal, en toch ook weer niet.. Kippenvel.
Hier wil ik niet teveel woorden aan ''vuil'' maken. Dat verpest in mijn ogen de sfeer die er rond dit verhaal hangt.
Je hebt het echt fantastisch geschreven en het stuk roept emotie op. Het is alsof ik het zelf beleefde. Chapeau voor jou. Ik kon nog een enkele spelfout ontdekken, maar dat doet niet af aan mijn 5 sterren.
Zo. Bam. Even sprakeloos. Een column hoort iemand te raken. Zo ben ik nog nooit geraakt.
Meeslepend en tragisch verhaal. Die doet je even de wereld van het voetballen vergeten.
Voetbal is een bijzaak,
en een vorm van vermaak.
Een passie voor velen,
die je met vrienden en familie doet delen.
Verdriet komt er in voor
maar als ik jou verhaal zo aanhoor.
Is voetbalverdriet maar een klein begrip,
wat in de schaduw staat van het werkelijke verdriet,
en niet in de vorm van een kleine dip,
maar in de vorm van een dood wat jou alleen achterliet.
sprakeloos ben ik van jou verhaal,
je hebt me geraakt, niet normaal.
Gr. Pango
even in schock weet niet goed hoe je hier op moet reageren .
Ik wil beginnen met mijn complimenten, je hebt me overtuigd. Dit stuk is een meesterwerk waar ik sprakeloos van ben, een lichte rilling die over mijn rug loopt. Hij zal vast trots op je zijn, daarboven.
Ik ga je geen beoordeling geven, dat vind ik respectloos tegenover je kameraad. Ik geef je dan in principe een compliment voor een tragische gebeurtenis, dat staat haaks op het hele principe van deze rubriek. Ik beticht je er niet van dat je probeert te scoren met deze dramatische ervaring, maar ik had het zelf eerder op mijn persoonlijke pagina geplaatst.
Je hebt mijn denkbeeldige vijf sterren.
Complimenten.
Wat een stuk... Diep diep diep diep respect man. Als hier iemand is die minder dan 5 sterren voor dit geef... Tja, die is dan gewoon gek. Kan niet anders.
Ik wil het ook hebben over jou reacties hier. Je begon met je patrick ster plaatje, net zoals ik ook begon met een baby hoofd plaatje, maar die ontwikkeling in jouw reacties is zo ontzettend snel gegaan. Uiteindelijk is dit het ultieme resultaat geworden, wat een prachtig maar belachelijk verhaal. Mijn complimenten 
.
Ik heb er nog wel wat aan toe te voegen: Dit is verreweg de beste ce die ik ooit heb gelezen!
Btw: Kan het zijn dat het verhaal niet klopt? Want de CL finale van 2003 was in manchester. Ik weet niet of je daar gewoont hebt, maar ik vraag het me af 
.
Verschrikkelijk goed! Heel diep, ik zat gewoon echt in je verhaal.
Prachtig verwoord en uitmuntend om te lezen, dat je zo'n gebeurtenis op deze manier kan beschrijven.
Je wordt er gewoon stil van. Weet effe niet wat ik moet zeggen.
Heel mooi verwoord. Je denkt altijd pas over iets nadat het is geweest.
Serieus, kippenvel. Ik vind het heel sneu voor je en ik begrijp, ondanks dat ik het zelf niet heb meegemaakt, wat je bedoelt en wat je voelt. Mooi geschreven, maar ook echt heel erg sneu. Ik weet, zoals velen hierzo, niet wat ik hierop moet zeggen. Kippenvel...
Sterkte ermee...
5 sterren. (als iemand het er niet mee eens is, begrijp ik echt niet waarom. Het stuk is zelfs goed geschreven...)
Kippenvel
Als vanzelfsprekend 5 sterren
wat...kan...jij...schrijven...
Ik ben ook ooggetuige geweest van een dergelijk incident, ik voel dezelfde pijn weer als ik dit verhaal lees. De jongen in kwestie stond bij het spoor en probeerde iemand te redden die halfdronken het treinspoor overliep. De man keerde geirriteerd om en stak hem in zijn rib, dat beeld vergeet je niet snel.
Ik ben alleen benieuwd waar dit verhaal staat op internet. Normaal staan de voorpagina's van kranten vol met jongeren die betrokken zijn bij vecht- steek- of schietpartijen en hierbij helaas het leven moeten laten.
Heb je wellicht nog het artikel waarin wordt vermeld dat je kameraad het leven laat gedurende die onvergetelijke nacht? Ik ben zeer benieuwd en zou dit graag willen bewaren als aandenken aan dit mooie verhaal. Het verhaal van die jongen bij het spoor staat ook op het net, maar ik kan het verhaal over jou broeder nergens terug vinden. Dat vond ik toch wel een teleurstelling, ik denk dat het effect van dit verhaal dan nog intenser zou zijn.
Ik hoor graag van je,
Niets anders dan complimenten, een verschrikkelijk verhaal o zo mooi beschreven. Chapeau
Wat een enerverend verhaal, diep respect!
De gebeurtenis alleen al is overweldigend en zo meeslepend, maar de manier waarop je er over schrijft alleen is al geweldig. Ik kan het bijna niet beschrijven, zo goed vind ik het.
Voetbal kan je hele leven beheersen en veranderen. Dit is een schoolvoorbeeld daarvan.
Diep respect!!!
Gasp
Veruit, met mijlen afstand het meest indrukwekkende verhaal hier ooit. Het spijt me dat je dat hebt moeten meemaken. Als Juve ooit nog in de Cl-finale komt zal ik ze aanmoedigen voor je vriend. Bedankt dat je het hebt willen delen.
Ik heb geen reactie hierop. Geweldig geschreven...
Mooi geschreven
Mag ik misschien vragen waarom je niet 5 sterren geeft 
?
Ik klikte perongeluk op 4.
Zijn er uiteraard 5.
Oo, dan is het goed. Ik dacht al: Wie geeft dit stuk minder dan 5 sterren?
Ik geef dit stuk ook zonder twijfel 5 sterren, maar iedereen heeft waarshijnlijk zijn eigen referentiekader wat columns betreft, vanwaar het wel eens zou kunnen verschillen.
Maar iedereen op deze site is "amateur". De meesten zullen dit niet voor hun beroep doen, neem ik aan. De referentiekaders zijn op deze site een stuk kleiner dan in een blad.
Dit stuk is het waardig om in elk blad te kunnen staan, zo goed is het. Ben er nog steeds sprakeloos van. Ik heb wel wat puntjes gevonden waarbij ik dacht, zal dat waar zijn, maar het is sowieso al heel goed geschreven!
Daar heb je een punt ja. Ik vond het ook zeer indrukwekkend en beter dan menig verhaal dat in een blad staat.
Als je zo'n verschrikkelijke gebeurtenis hebt om over te schrijven krijg je sowieso een meeslepend verhaal. Maar als je er zo'n goede tekst van weet te maken, van een spannend verhaal ook een voor de lezer emotioneel verhaal weet te maken, heb je het gewoon geweldig gedaan. Heel veel sterkte ermee. En in ieder geval bedankt dat je dit hebt willen/kunnen delen.
Hier is niks meer over te zeggen.
Veel sterkte, knap dat je het kan schrijven.
Tijdens het lezen vergat ik even alles om mij heen, beseffende dat er meer dingen zijn dan voetbal alleen.
Daarom, stop zinloos geweld, op welke manier dan ook.
Sterkte..!
1 woord : kippenvel!
Toen ik de eerste zin las dacht ik van huh? Maar toen ik het helemaal had gelezen raakte het me diep. Voetbal is en blijft een bijzaak. Respect en sterkte !! Prachtig stuk !!
Prachtig geschreven, kreeg net als hapoontje hierboven kippenvel.
Respect & sterkte. Geweldig stuk
Ik ben sprakeloos, wat een stuk.
Het is wel mooi geschreven en alles hoor maar wat heeft dit met voetbal te maken? Ik zie een aantal keer de naam Juventus, Ac Milan en nog wat spelers maar meer niet. Ik vind dat dit soort stukken niet bedoeld zijn voor een site als VZ of zoals Goldfish hier boven zegt; je had het stuk beter op je profiel kunnen plaatsen.
Laten we de Ce's alsjeblieft houden voor informatieve stukken over clubs en spelers met een mix van feiten en je eigen mening. Zo een verhaal kun je makkelijk verzinnen (ik zeg niet dat jij dit doet) en dan hebben we wekelijks wel zo'n stuk met 5 sterren gemiddeld maar die met voetbal weinig tot niks te maken heeft.
Oke over naar de beoordeling dan:
3 sterren voor je grammatica en omdat het ook een lang stuk is waar je zo te zien wel serieus en lang aan hebt gewerkt. Qua inhoud ben ik niet zo te spreken zoals ik al eerder aangaf, daarvoor dus geen sterren.
Man man, dit is eens stuk over voetbal, gecombineerd met zijn persoonlijke ervaringen op de nacht wat het hoogtepunt had moeten worden als Juventino. Ik vond het een prachtig verhaal ingepakt in een perfecte mix. Is weer eens beter dan zo'n zeer saaie clubexpert waarin alleen maar feiten worden opgesomt en gemiddeld niet verder komt dan 3 sterren.
Nou ik heb hier vaak genoeg Ce's gelezen die bomvol zaten met feiten en weetjes maar die absoluut niet saai waren. Het gaat om de manier waarop een schrijver die informatie overbrengt. Als je, zoals jij zegt, simpelweg feiten opsomt dan wordt het inderdaad een langdradig en saai stuk.
Garrincha heeft dit stuk geweldig geschreven, laat daar geen twijfel over bestaan maar het heeft naar mijn mening te weinig met voetbal te maken. Ik geef hem dan ook 3 sterren voor zijn vermogen om de lezer te boeien maar dat is niet het enige waar het om draait. Plaats je hier, met alle respect, het verhaal van iemand's laatste minuten in het WTC (11 september) dan ben ik ook van begin tot eind geboeid maar ook daarvoor geldt dat het met voetbal niks te maken heeft.
Het gaat absoluut over voetbal.
En al gaat het niet specifiek over saaie feiten, het gaat over de inhoud.
En de inhoud is geschreven door een beroepsschrijver, gewoon geweldig.
Onbegrijpelijk dus dat jij 3 sterren geeft, maargoed, ieder zijn eigen mening.
Daar heb je gelijk in natuurlijk, maar dit is gewoon een 5 sterren stuk.
De inhoud is gewoon fantastisch geschreven.
Als je vind dat dit geen stuk voor een voetbalpagina is, reageer dan niet.
Dat is mijn mening en ik denk dat velen die zullen delen, maar niet iedereen dus. Maargoed wat jij al zei, ieder heeft zijn eigen criteria.
Hoe kan het verband tussen voetbal en dit artikel je in hemelsnaam ontgaan zijn? Dat deze CE niet aan jouw criteria voldoet is wat anders.
Zelf ben ik het niet met je eens dat goede Ce's louter informatief zijn en betrekking hebben op een speler of club. Sterker nog, de meeste van dat soort Ce's zijn teleurstellend, oninteressant of zelfs voorspelbaar. Zeg nou zelf, hoeveel clubexperts kunnen jou nieuwe inzichten geven in voetbalgerelateerde zaken waar jouw interesses liggen. Ik geniet juist van humoristische, romantische of tragische Ce's waarbij de schrijver de juiste emoties bij de lezers kan opwekken.
Bovendien vind ik dat je Garrincha echt te kort doet door te stellen dat er wekelijks zo'n artikel geplaatst kan worden, alsof iedereen op deze wijze zijn verhaal kan vertellen.
Ieder zijn eigen ding natuurlijk, maar zelf ben ik blij dat er clubexperts zijn die buiten de door jou gegeven kaders om schrijven.
Het verband tussen dit artikel en voetbal is er wel maar naar mijn menig is die te mager. De focus ligt namelijk teveel op wat er buiten de wedstrijd om heeft plaats gevonden.
Ik kan ook zeker wel genieten van een stuk met de nodige dosis humor of net dat stukje emotie waar je door geraakt wordt. Echter staat bij mij nog altijd voorop dat voetbal de hoofdzaak is en niet (zoals hier) een soort van bijzaak word. Een geslaagd stuk is voor mij een stuk dat informeert, soms wat provoceert of aanzet tot denken en als het even kan een duidelijke mening van de auteur. Een mix van die eigenschappen is in mijn ogen perfect. Zelf heb jij ook een briljant stuk geschreven (dirk Kuyt) waarin je informeert, een duidelijke mening hebt en ook nog eens aan het denken zet (ik was in eerste instantie altijd pro-kuyt, na jouw stuk heb ik als het ware ''het licht'' gezien).
In mijn voorgaande posts heb ik Garrincha geprezen voor de wijze waarop hij het verhaal brengt. Ik ben het met je eens dat mijn stelling van wekelijks overdreven was.
Zoals je aangeeft is het ook vooral een kwestie van smaak en smaken die verschillen. Ik vind het jammer dat bepaalde mensen hier geen rekening mee houden en stellen dat dit stuk 'gewoon een 5 sterren stuk' is of dat ze stomverbaasd zijn als iemand minder dan 5 sterren geeft (lapulga_10 bijvoorbeeld).
Sterkte ermee. Dit stuk...... wat raakte mij dat
Tsja, geen woorden voor.
Ben het wel met volume eens dat je dit soort stukken niet te vaak moet plaatsen, maar af en toe zo een verhaal vind ik wel ''mooi''. Weet niet hoe ik het anders moet zeggen
Respect!
Edit: Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een prachtig verhaal, en ik lees dit soort verhalen graag. Nogmaals mijn respect
Man Man Man toch hoe halen sommige het in hun hoofd om te zeggen dat dit stuk hier niet op zijn plaats is. Zijn jullie randdebielen en emotieloos. Het was zijn voetbalvriend, ze deelden liefde en leed voor hun favoriete ploeg. Als je na een verloren finale je vriend verliest is dit niet alleen zuur maar tekent dit je voor de rest van je leven. Ik heb ook een vriend zien sterven tijdens de zaalvoetbal. Maar deze vriend van de schrijver is neergestoken. Je staat erbij en bent hulpeloos en radeloos. Komop man. Ik heb de eerste drie maand na de dood van men vriend amper een oog dichtgedaan. Je zelf continu afvragen wat je kon doen om hem te redden. Hoe zou het bij hem dan niet zijn geweest als je vriend word neergestoken. Diep respect dat je de moed hebt bovengehaald om erover te schrijven. Niet alleen maar vijr sterren maar ook totally respect!!!
Ja want mensen met een andere mening zijn meteen randdebielen en emotieloos...
Volgens sommigen mag je blijkbaar niet kritisch zijn op een emotioneel stuk merk ik. Nou ik zal je eens vertellen dat Garrincha waarschijnlijk meer heeft aan mijn reactie, waarin ik echt op het stuk in ga, dan al die schapen (enkele uitzonderingen daar gelaten) die niet verder komen dan ''wow'' en ''geweldig'' om vervolgens vijf sterren te geven.
Prachtig!
Een gevoel van kippevel en woede heb ik ervaren.
Er was kippevel....maar na de gebeurtenis kwam ik terug in realiteit en woede overheerste.
Prachtig geschreven
Kippenvel!!
Om maar weer te ervaren dat voetbal maar een bijzaak is!
Ik vind dat dit vooral mooi de verhoudingen duidelijk maakt tussen voetbal en de rest van het leven. Voor mij was het met afstand het meest boeiende en gewoon het beste stuk dat ik gelezen heb, en niet alleen vanwege de gebeurtenis die jij hebt meegemaakt. Erg knap, want ik heb op een enkel stuk na nog geen een keer een stuk uitgelezen zonder dat ik mezelf moest dwingen door te lezen..
Garrincha
Jij hebt jouw broeder goed geëerd. Hij zal trots op jou zijn daarboven.
Forza Juve!
Jongens allemaal bedankt voor de sterren en de complimenten! En mijn excuses voor het late antwoord, ik kon tijdelijk niet inloggen op voetbalzone, hoe dat komt weet ik niet. Dacht al dat ik geband was!
Thanx allemaal!
...respect
