De eerste stappen van een nieuw tijdperk

Het nieuwe tijdperk van AS Roma is begonnen. Het is nu vijf maanden geleden dat een Amerikaans consortium, onder leiding van de Italiaans-Amerikaanse miljardair Thomas DiBenedetto, zich meldde in Rome voor een overname. Een maand geleden werd de overname definitief afgerond. De honger in Rome is groot. Het is ondertussen alweer tien jaar geleden dat AS Roma de Scudetto won. Men moet al tien jaar teren op dat kampioenschap, de smaak van een titel is al bijna vergeten. AS Roma wil met de komst van DiBenedetto de oude glorietijden weer doen herleven. Met een ambitieus plan en sterke uitspraken presenteerde DiBenedetto zich aan de Roma supporters. Ik was sceptisch maar tegelijkertijd ook opgelucht. Spreekt deze man de waarheid en zou Roma zich weer kunnen mengen in de titelstrijd van de Serie A? De transferperiode in de zomer van 2011 zou het uit moeten wijzen, al heerst er ook angst in Rome.

De eerste stap die DiBenedetto zette was het aanstellen van sportief directeur Walter Sabatini, een voormalige Lazio en Palermo-directeur, en een AS Roma-speler in de jaren zeventig. Sabatini heeft de ervaring in Italië, iets wat DiBenedetto niet had. De komst van Sabatini zou het begin betekenen van een drukke transferperiode.

Juni 2011, de 41-jarige trainer Luis Enrique zette zijn krabbel onder een contract voor twee seizoenen bij AS Roma. De voormalig Spaans international was sinds 2008 verantwoordelijk voor het tweede team van FC Barcelona en moet nu dat attractieve en succesvolle systeem bij AS Roma introduceren. Het lijkt erop dat DiBenedetto een compleet andere weg wil inslaan. Een buitenlandse trainer die een nieuw systeem wil introduceren in de Serie A. De keuze voor Luis Enrique baarde me zorgen, er komt een buitenlandse nieuweling in een competitie waar er slechts een andere ‘buitenlandse’ manager actief is (Sinisa Mihajlovic, coach van Fiorentina).

"Er is veel angst", schreef Sergio Rizzo (een Italiaanse schrijver en journalist) in een hoofdartikel van Il Corriere dello Sport. "Een mix tussen hoop en vrees. Er zijn veel vraagtekens, misschien wel te veel, maar dat is wat de club wilde. Roma heeft een innovatieve weg ingeslagen met een aantal onvoorspelbare keuzes, ze geven de indruk dat ze iedereen willen iedereen verrassen. De keuze van Luis Enrique is een gok niet een weddenschap. "

Is AS Roma zo erg in nood om een dergelijke een bewuste breuk met hun recente geschiedenis te maken? Heeft de club de laatste jaren zo slecht gepresteerd sinds hun laatste kampioenschap? De statistieken suggereren van niet. Na de winst van de Scudetto in 2000/01, eindigde AS Roma als tweede onder Fabio Capello in 2001/02 en opnieuw in 2003/04. Deze prestatie herhaalde zich onder Luciano Spalletti in de seizoenen 2005/06, 2006/07, 2007/08 en in het seizoen 2009/10. Kortom, zo slecht ging het nog niet.

Toch heeft AS Roma een andere weg gekozen. Het nieuwe tijdperk lijkt een verandering teweeg te brengen in Rome. Er wordt afgestapt van de traditionele manier van werken. Na de komst van Luis Enrique stond er een drukke transferperiode te wachten. Als supporter zijnde, waren het spannende tijden. Elke dag kwamen er nieuwe geruchten omtrent potentiële aankopen. Ik heb nog nooit zo vaak de F5 (pagina vernieuwen) knop van mijn laptop gebruikt. Het waren bloedstollende maanden, maanden waaraan geen einde leek te komen.

September 2011, na een aantal maanden vol spanning, is de transfermarkt gesloten. Roma heeft zich uitstekend versterkt. Luis Enrique haalde onder andere Bojan Krkic uit Barcelona, Maarten Stekelenburg van Ajax, Jose Angel uit Gijon, Erik Lamela van River Plate, Miralem Pjanic van Lyon, Fernando Gago van Real, Pablo Osvaldo van Espanyol, Simon Kjaer van Wolfsburg en Gabriel Heinze stapt over van Marseille. Bijna allemaal buitenlandse spelers van buitenlandse competities die tijd nodig hebben om zich te vestigen in Italië. Tijd, een belangrijk woord in het nieuwe tijdperk. Tijd, omdat de media in Rome namelijk erg kritisch is en men weer resultaten verwacht. Tijd, die de nieuwe spelers nodig hebben om te acclimatiseren in Italië. Tijd, die Enrique nodig heeft om een team te bouwen. Tijd, het geduld dat wij supporters zullen moeten hebben.

Ik was laatst nog in Rome. Daar voelde ik de spanning heersen in de stad. Maar het was niet zomaar spanning. Lopend tussen een grote groep van de tifosi zag ik namelijk weer een glimlach op de gezichten verschijnen. Een glimlach die vertrouwen uitstraalt. Plots ontstond er ook een glimlach op mijn gezicht. En voor ik het wist straalde mijn lach harder dan de felle zon. Ik heb er weer vertrouwen in en kan niet wachten op het nieuwe seizoen.

Met de komst van DiBenedetto is er heel wat verandert in Rome. Van angst naar spanning tot een grote lach. Men durft weer naar boven te kijken, men doet weer mee op de transfermarkt en de smaak van een Scudetto neemt weer toe. Eens zal de honger gestild worden, maar met geduld en vertrouwen zet ik, als AS Roma-supporter, ook mijn eerste stap in het nieuwe tijdperk.

Zelfs de meest pessimistische Roma supporter kan het niet helpen, maar met de financiële steun die DiBenedetto ons gegeven heeft, en met de kennis van Enrique en Sabatini is er een compleet nieuwe weg ingeslagen met als resultaat dat er nu een aantal top kwaliteit spelers op Olimpico rondlopen. Het kan een seizoen of twee duren voordat iedereen gewend is aan de nieuwe stijl van spelen en de coach zijn ideeën en tactieken de norm worden, maar, zonder twijfel, het zijn nu zeer veelbelovende tijden voor iedereen die betrokken is bij AS Roma.