Een dubbeltje op z’n kant

Aan de hand van deze clubexpert zal ik de lezer een kijkje geven over de talenten van Ajax en de mogelijkheden die zij hebben. Christian Eriksen, Lorenzo Ebecilio, Aras Özbiliz en Nicolai Boilesen zijn de namen van de talenten die het afgelopen jaar hun doorbraak hebben gehad in het eerste van Ajax. In het geval van Boilesen is het ietwat gelukkig geweest, zeker gezien de vele blessures in de achterste linie in die periode. In het geval van Ebecilio en Özbiliz mogen we concluderen dat ze erbij zijn gehaald bij gebrek aan beter, er was immers geen geld beschikbaar voor nieuwe buitenspelers. In het geval van Eriksen kunnen we toch wel zeggen dat dit op basis van zijn kwaliteiten is gebeurd. De volgers hebben mijn clubexpert over Eriksen natuurlijk al gelezen. Zijn talent staat dan ook niet ter discussie en iedereen is het er wel over eens dat dit een wereldtopper gaat worden. Het dubbeltje valt bij hem dus vanzelfsprekend naar de goede kant.

Wanneer we verder kijken naar Ebecilio zien we een jongen die nog duidelijk aan het begin staat van zijn ontwikkeling. Zo beschikt hij over snelheid, een goed schot en brengt hij tevens wat fysiek met zich mee. De meeste buitenspelers zijn toch vrij licht en behendig. Bij hem staat er een echte kerel, wat ook terug te zien is in de duels. Zijn zwakke punten? Hij maakt nog te weinig een passeeractie, iets wat hij wel in zich heeft. Het overzicht zodra die aan de bal is wil ook nog wel eens te wensen overlaten. Ook hiervoor geldt weer dat het trainbaar is. De Boer laat hem steevast in de basis staan. Of dit terecht is? Komend seizoen krijgt Ajax de beschikking over Derk Boerrigter, een speler voor dezelfde positie als Ebecilio. Aan het eind van volgend seizoen weten we dan ook welke kant het dubbeltje in het geval van Ebecilio is gevallen. Persoonlijk ben ik van mening dat het dubbeltje naar de verkeerde kant gaat vallen om de eenvoudige reden dat het rendement van Boerrigter vele malen groter is dan bij Ebecilio het geval is.

Wanneer we het over buitenspelers hebben ontkomen we niet aan de naam van Aras Özbiliz, wederom uit de eigen keuken van Ajax. Özbiliz is een speler die vooral opvalt door zijn kleine, snelle en behendige dribbels. Hij heeft eigenlijk alles wat Ebecilio niet heeft; een passeeractie, explosiviteit en behendigheid. Qua speelstijl is hij te vergelijken met Lionel Messi, waarmee ik overigens niet zeg dat hij qua niveau ooit hierbij in de buurt gaat komen. Wanneer we naar de zwakke punten gaan kijken zien we dat een speler die vooral goed is wanneer hij invalt. Dit is tevens de reden waarom Frank de Boer de voorkeur geeft aan Ebecilio boven Özbiliz. Wanneer Özbiliz wat constanter weet te worden zie ik voor hem een gouden toekomst weggelegd en zou hij wel eens een van Europa’s meest gevreesde flankspelers kunnen worden. Hij heeft het allemaal, het moet er alleen ook uitkomen in de wedstrijd. Gezien het feit dat deze speler nog erg jong is heb ik er alle vertrouwen in dat De Boer hier nog veel meer uit gaat halen. Ik ben dan ook van mening dat bij Özbiliz het dubbeltje naar de juiste kant valt.

Dan hebben we nog Boilesen. Een speler die min of meer per toeval bij de selectie is gehaald omdat men in die periode een hoop spelers mistte in de achterste linie. Gezien De Boer wist wat deze jongen kon, haalde hij hem bij de selectie. In de thuiswedstrijd tegen Heracles mocht hij invallen en zijn officiële debuut maken. Wat bij Boilesen gelijk opviel is zijn lengte, techniek en drive naar voren. Boilesen is zo’n typische speler die alle basisvaardigheden van een verdediger beheerst; positioneel sterk, goede balaanname en sterk in de duels. Wanneer de mogelijkheid zich voordoet is het een back die ook graag de achterlijn opzoekt. Minpuntje bij Boilesen is dat hij nog wel eens de neiging heeft om zijn man achter in z’n rug weg te laten lopen. Voor de rest is dit een uiterst betrouwbare speler die geen gekke dingen doet. Het is dan ook niet verwonderlijk dat De Boer hem heeft laten staan toen Daley Blind weer fit was.

Uiteraard zijn er bij Ajax nog veel meer talenten bij de selectie gehaald. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een Rodney Sneijder en Jan-Arie van der Heijden. Omdat het echter te vroeg is om hier al een objectief oordeel over te vellen laat ik dit even achterwege. Wel kunnen we eens kijken naar de eigenschappen van sommige talenten en wat de mogelijkheden zijn bij een mogelijk vertrek van een basisspeler. Als we achterin beginnen hebben we met Henri Toivomaki, Ricardo van Rhijn, Dico Koppers en Ruben Ligeon een aantal talentvolle verdedigers die dicht tegen de eerste selectie aanzitten. Van Rhijn is hierbij toch wel de speler die eruit springt, qua speelstijl een type van der Wiel. Van Rhijn zoekt graag de achterlijn op en als de mogelijkheid zich aandient schroomt hij niet om zelf de actie te maken. Ik maak me dan ook geen zorgen over een eventueel vertrek van Gregory van der Wiel. Het middenveld is de linie waar nog wel het meeste potentieel zit met talenten als Victor Fischer, Mats Rits, Ousiam Bouy en Davy Klaassen. Dit zijn stuk voor stuk aanvallende middenvelders die het beste renderen op de nummer tien positie. De grote vraag hierbij is echter: zitten ze elkaars ontwikkeling niet in de weg? Gezien de leeftijd van deze talenten zou dit niet het geval hoeven zijn. Wie de definitieve stap naar de eerste selectie als eerste maakt blijft nog even afwachten, afgaand op de beelden en oordelen van de mensen uit de voetbalwereld neig ik persoonlijk naar Mats Rits, gevolgd door Viktor Fischer. Over het komende vertrek van Eriksen is dan ook al nagedacht en kan tegen die tijd moeiteloos worden opgevangen.

Ten slotte hebben we in de voorste linie ook nog wat talenten die eraan zitten te komen. Geoffrey Castillion is al ingevallen in de uitwedstrijd bij ADO Den Haag en zal ook komend seizoen zijn kans krijgen. Het is echter duidelijk dat deze speler nog de nodige progressie moet maken wil hij bij de selectie voor komend seizoen komen. Hij heeft alle eigenschappen in huis, maar gaat hij ze ook op de juiste momenten gebruiken? Naast Castillion rammelen ook talenten als Jody Lukoki, Lesley De Sa en Tom Boere aan de poort. Lukoki en de Sa zijn twee razendsnelle buitenspelers die een passeeractie in huis hebben en op hun best zijn wanneer er ruimte achter de verdediging ligt. Boere is een spits à la Klaas-Jan Huntelaar; nuchter, met beide beentjes op de grond en een neusje voor de goal. Naar welke kant het dubbeltje bij hun gaat vallen? Wie het weet mag het zeggen………..