Het leed wat multifunctioneel heet!

Afgelopen donderdag heb ik met veel plezier gekeken naar Ajax-RKC. De eerste helft leek nog even spannend te worden, zeker na de ongelukkige 1-1 van Daley Blind, maar daarna werd de orde weer hersteld. Mounir El Hamdoui scoorde in de eerste helft nog de 2-1 en na de rust werd de show voortgezet met nog drie doelpunten en een gemiste penalty. Maar er zat me toch iets dwars en dat was een jongen die er in de tweede helft inkwam. Zijn naam: Vurnon Anita.

Het is een kleine man ( slechts 166 centimeter hoog), maar met een leeuwenhart, en hij speelt altijd om te winnen. Bij de selectie van Ajax zit hij al sinds 2005/06, maar een vaste waarde voor Ajax is hij sinds het seizoen 2008/09. Er zullen ook mensen zijn, die hem misschien (her)kennen van de verschillende jeugdelftallen van Oranje met als eerste moment: het EK onder zeventien in 2005 in Italië.

In eerste instantie, moet ik eerlijk toegeven, viel hij me in de jeugdelftallen van Oranje totaal niet op, tot een bekende van me zei: 'ach, wat leuk, hij heeft het shirt van zijn moeder aan'. Na deze opmerking ben ik meer op Anita gaan letten en daar liet hij zien dat hij heel belangrijk was voor het Oranje jeugdelftal onder zeventien. Hij liet ook duidelijk zien dat er niet met hem te sollen viel en uiteindelijk kwam hij, na een zeer sterk EK, dan ook volledig terecht in het Europees voetbalteam onder achttien.

Toen kwam daar in het seizoen 2008/09 Martin Jol, die deze jongen niet goed genoeg vond voor het middenveld, maar wel een rol voor hem zag weggelegd als linkervleugelverdediger. Voor een speler die altijd op het middenveld heeft gespeeld was dat wennen, maar Anita vulde de rol zeer goed in. Na enkele onwennige weken was hij niet meer weg te denken uit de basis van Ajax als linksback. Menig aanvaller van de tegenpartij heeft zich stukgelopen op deze kleine pitbull. Zelfs het Nederlands elftal heeft hij gehaald op deze positie en na het afscheid van Giovanni van Bronckhorst leek het er nog even op dat hij de nieuwe linksback zou worden van het Nederlands elftal. Uiteindelijk koos bondscoach Bert van Marwijk voor Erik Pieters als nieuwe linksback.

Na het vertrek van Martin Jol kwam daar Frank de Boer. De Boer heeft graag linksbenige spelers op links en rechtsbenige spelers op rechts en daarmee is Anita zijn positie in het basisteam van Ajax kwijtgeraakt. Anita raakte zijn basisplek kwijt aan Blind en Anita moest zich gaan focussen op de rechtsbackpositie en een positie op het middenveld. Helaas voor Anita heeft hij zich nog niet volledig kunnen ontwikkelen op een positie, want onder De Boer heeft hij ondertussen al gespeeld als rechtsback, linksback en rechtermiddenvelder en daarmee lijkt hij hetzelfde zwervende bestaan als Urby Emanuelson tegemoet te gaan. Gelukkig is er nog hoop!

Er is namelijk nog een jongen geweest die eerst op veel plaatsen heeft gespeeld, maar nu zijn plek heeft opgeëist en daar onomstreden is bij zijn club: Nigel de Jong. Die heeft na drie seizoenen rondzwerven over verschillende posities besloten zich op één positie te richten. Hij maakte de keuze zich te richten op de positie van verdedigende middenvelder. Dat het hem geen windeieren heeft gebracht, blijkt uit het feit dat hij de nummer één verdedigende middenvelder van Manchester City is en (daar zullen de meningen wel over verschillen) het grote Oranje.

Ook Vurnon Anita kan een topper worden voor Ajax en misschien over enkele jaren in het grote Oranje, maar alleen als hij zich niet meer als speelbal laat gebruiken voor iedere positie en zich volledig zal gaan richten op één positie. En welke positie dat volgens mij is laat ik open voor een eventueel volgend document.