Derby, winnen, winnen en nog eens winnen

In Turkije is men sinds maandag al begonnen met aftellen. Inmiddels staat de teller op iets meer dan twee dagen. Tweeënvijftig uren voor de grootste kraker uit de Turkse Süper Lig begint. Drieduizend honderd en twintig minuten voordat een bloedstollend tweestrijd van start gaat. Tel daar negentig minuten bij op en de Turkse media heeft weer genoeg informatie om weken lang los te gaan en na te bespreken. De fans van beide supporters combinerend in geel differentierend in rood en blauw kunnen niet wachten op een overwinning van zijn/haar team.

In aanloop van deze derby zal er wederom veel vooraf geschreven en gespeculeerd worden. Wie zal er aan het langste eind trekken? Wat zal de eindstand worden? Welke speler zal scoren? Dit zijn allemaal onderwerpen en vragen waar vooraf niemand iets met zekerheid over kan spreken. Echter, als een fan in hart en nieren, die heel zijn leven al de kleuren rood/geel vereerd, pijn in zijn hart voelt bij elk tegendoelpunt en een gat in de lucht springt bij elke gewonnen strijd kan ik wel vertellen wat de FANS willen.

Allereerst hoop ik dat het een voetbalderby zal worden. Een derby die herinnerd zal worden aan zijn spel en niet aan zijn omstreden gebeurtenissen. Een derby die alleen vijandigheid heeft gedurende negentig minuten en niet buiten het stadion. Een derby waar jong en oud van kunnen genieten en niet waar men over hoeft te treuren. Een derby, ja zo mag de confrontatie tussen Galatasaray en Fenerbahce aanstaande zondag officieel genoemd worden. Een zuivere derby waarin ik toch enigszins zal proberen de verwachtingen van de supporters te beschrijven.

Ten tweede wil men aantrekkelijk voetbal zien in het stadion of achter de televisie. We willen aanvallend voetbal zien, spanning ervaren. We willen zien dat ons team speelt als een team, vecht als een team en strijdt voor de overwinning.

Hiermee komen we op het allerbelangrijkste punt: we willen een overwinning. Niets is teleurstellender voor beide partijen dan een gelijkspel tijdens een derby. Je wilt als supporter zijnde beter zijn dan je concurrent, binnen een strijd van negentig minuten betekent dit niet anders dan méér doelpunten scoren dan je tegen krijgt en de supporter versie van het beroemde gezegde van Napoleon Bonaparte winnen, winnen en nog eens winnen.

Een overwinning zou mooi zijn, maar een verdiende overwinning nóg mooier. Een overwinning waarbij Arda Turan de defensie van Fenerbahce kapot speelt. Een overwinning waarin Kader Keita walst over de linkerachterhoede van Fenerbahce. Een overwinning die 90 minuten lang in handen is van ons. Wat nog mooier zou zijn is een overwinning met grote cijfers verschil. De GS supporters smachten hiernaar en willen niets liever.

Met de supertransfers in het begin van het seizoen en aan het einde. Met een heel seizoen ongeslagen duels in ons Ali Sami Yen tijdens de competitie. Mag het toch eindelijk gebeuren, een ruime overwinning op de grootste rivaal uit onze geschiedenis. Ik wens alle supporters en liefhebbers van het voetbal heel veel succes toe, ook de tegenstander. Een eerlijke tweestrijd zonder haken of ogen, daar hoop ik op. Tot slot, Frank laat je kwaliteiten eens zien, VERSLA ze.