Interview met Gustavo Oberman

EXCLUSIEF - De zomer van 2005 zal Gustavo Oberman (25-03-1985, Quilmes) altijd bijblijven. De aanvaller proclameerde zich in Nederland op het WK onder 20 wereldkampioen met de Argentijnse selectie, was één week later doorslaggevend in het lijfsbehoud van Argentinos Juniors en zag vervolgens zijn droom uitkomen: een transfer naar zijn jeugdliefde River Plate. Oberman debuteerde op 18-jarige leeftijd in de hoofdmacht van Argentinos en trad daarmee in de voetsporen van spelers als Diego Armando Maradona en Fernando Redondo. De tiener overtuigde de technische staf onmiddelijk van zijn kunnen en kwam in het seizoen 2004/2005 tot 32 wedstrijden (vier doelpunten). Verschillende clubs toonden interesse, maar Oberman wilde zich volledig richten op het WK in Nederland.

Bondscoach Francisco Ferraro beschikte op het toernooi over een talentvolle lichting, waar spelers als Lionel Messi, Fernando Gago of Pablo Zabaleta met kop en schouders bovenuit staken. De openingswedstrijd tegen de Verenigde Staten ging verloren (0-1), maar vervolgens werden Egypte (2-0), Duitsland (1-0), Colombia (2-1), Spanje (3-1) en Brazilië (2-1) aan de kant gezet om de eindstrijd te bereiken. Dankzij twee doelpunten van Messi was la selección albiceleste in de finale met 2-1 te sterk voor Nigeria en behaalde het de vijfde titel in deze leeftijdscategorie uit de geschiedenis.

Voor Oberman was het WK een speciale aangelegenheid. De aanvaller stond alle zeven duels in de basis en hield daarmee het uitzonderlijke talent Sergio Agüero op de bank. Bovendien kwam aan het licht dat El Cachete (de bolleboos, red.) een Nederlandse grootvader had. Op 1 januari 1925 vertrok namelijk Meindert Oberman, weduwnaar en ex-burgemeester van Bolsward, met vijf zonen en drie dochters naar Argentinië waar hij zich liet inschrijven bij de Iglesia Reformada in Buenos Aires.

Na het WK stonden vele clubs te springen om zijn diensten, maar voor Oberman was de keuze voor River Plate snel gemaakt. Het verblijf bij Los Millionarios was echter niet datgene wat hij ervan verwacht had. De ploeg uit Buenos Aires zag zich door de slechte resultaten genoodzaakt om driemaal van trainer te wisselen en Daniel Passarella, de huidige trainer, zag het niet zitten in Oberman. De droom van Oberman hield op bij veertien wedstrijden, waarin hij éénmaal trefzeker was.

Afgelopen zomer ondervond Oberman aan de levende lijve hoe hard het profvoetbal kan zijn. River wilde niet verder met hem en de club besloot zijn contract, in ruil voor een bedrag dat de club nog schuldig was, te ontbinden. Argentinos Juniors stond echter met de armen wagenwijd open en nam de jeugdexponent weer op in haar gelederen. Na dertien wedstrijden klopte de Spaanse tweedeklasser Castellon vorige maand aan op de deuren van het Estadio Diego Armando Maradona om Oberman tot medio 2008, met een optie tot koop, te huren.

Reden genoeg voor Voetbalzone.nl om een bezoek te brengen aan de sinaasappelkust en samen met de Argentijn de hoogte -en dieptepunten uit zijn carrière de revue te laten passeren.



Hoe bevallen de eerste weken in Castellón? De stad, de mensen, ploeggenoten…

Castellón is een mooie stad en over de mensen ben ik zeer te spreken, evenals mijn ploeggenoten. Het is een belangrijk voor een nieuweling dat hij goed wordt opgevangen door zijn ploeggenoten of door mensen van de club. Dat is niet overal zo, ik kan het weten, maar zo is het voetbal nou eenmaal tegenwoordig. Het klimaat is ook een pluspunt en de aanhang van Castellon zit dicht op het veld, dat creëert een mooie ambiance. Kortom: Ik ben zeer tevreden.

Hadden er vóór het WK al clubs interesse in jouw persoon?

De wedstrijden in de Argentijnse competitie worden week in week uit door vele scouts uit alle uithoeken van de wereld bekeken. Bij elk duel van River Plate, Boca Juniors of Estudiantes zitten er wel vertegenwoordigers uit Spanje of Italië op de tribune, maar tegenwoordig ook bij middenmoters of zelfs degradatiekandidaten. Ook in mijn persoon was er na mijn seizoen bij Argentinos Juniors interesse, maar niets werd uiteindelijk concreet. Na het WK waren de clubs opeens wel weer geïnteresseerd.

Was je niet té jong om voor een club als River Plate te gaan spelen?

Dat is moeilijk te beoordelen. Natuurlijk was ik jong, maar dat is uiteindelijk niet de reden geweest dat ik na één seizoen al bij River Plate ben vertrokken. Dat had ook met andere factoren te maken. River is een prachtige club, maar tergelijkertijd ook een hele moeilijke club.

Met andere factoren doel je op het feit dat de club in één seizoen drie trainers aanstelde en dat Daniel Passarella, de huidige trainer, het niet in je zag zitten?

Het was gewoon een moeilijk seizoen voor River, dat bovendien al jaren geen spraakmakende prijzen heeft weten te winnen. Drie trainers in één seizoen was voor de selectie een bijzonder moeilijke situatie. Als speler wil je namelijk vaste patronen in het spel zien, maar elke coach had wel een andere gedachtengang over het spelletje. Dat Passarella mij op de bank zette is zijn goed recht, dat hoort nu eenmaal bij zijn functie. Of ik het er mee eens was, is weer een andere vraag. In de selectie van River zit gewoon heel veel kwaliteit en dan is het voor een jongen als ik sowieso heel moeilijk om een basisplaats te bemachtigen.

Het moet wel moeilijk geweest zijn om noodgedwongen de club, waar je van jongs af aan fanatiek aanhanger van bent, door de achterdeur te verlaten.

Zeker, maar mijn situatie was uitzichtloos. Ik zou wel mijn hele carrière voor River willen spelen, maar als voetballer moet je aan je loopbaan denken en af en toe je gevoelens opzij zetten. Ik heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken en mijn doel is om mijn familie een beter bestaan te geven. Ik ben nog jong, maar ik besef wel dat je carrière opeens kan stagneren. Het feit dat ik wereldkampioen ben geworden, spreekt wel in mijn voordeel. In theorie kan ik daarmee overal aan de slag.

Volgens de Argentijnse media had je vertrek ook te maken met het feit dat je regelmatig te laat op de trainingen verscheen…

Dat is allemaal heel erg opgeklopt. Ik geef toe, ik kwam wel meer dan één keer te laat op de training, maar ik was niet de enige. Dat is geen excuus, maar iedereen komt te laat, ongeacht het beroep dat je uitoefent. De kranten in Argentinië hebben er vervolgens het handje van om dit weer in verband te brengen met de situatie van een speler bij zijn club en zo ontstaat er een nieuwe rel. Dat is echter niet de reden geweest dat ik moest vertrekken bij River. Als een trainer het bovendien ziet zitten in een speler en deze komt enkele malen te laat, dan zal hij hem heus niet buiten de selectie laten.

Ook de Spaanse media staan erom bekend dat elke dag de pagina´s vol moeten staan…

Ik ben hier te kort om te oordelen over de Spaanse kranten, maar zo van wat ik gehoord heb zijn deze ook behoorlijk uit op sensatie. In Argentinië ben ik op een gegeven moment gestopt met het lezen van de kranten. Ik kan mij een wedstrijd herinneren waarin ik drie assists gaf en dus doorslaggevend was. Vervolgens kwam ik na afloop nog op televisie, maar de volgende dag las ik in een krant (Clarín, red.) dat ik een drie had gekregen voor mijn spel. Later bleek dat de schrijver van het stukje eerder weg was gegaan, geen enkel doelpunt had gezien en mij daarom maar plompverloren besloot een drie te geven. Een lezer, die de hele wedstrijd dus niet gezien heeft, ziet vervolgens het cijfer staan en denkt ‘Die Oberman heeft er niks van gebakken’. Zo relatief kan het voetbal dus zijn.

Ben je van mening dat het voetbal meer de zakelijke kant is opgegaan? River schroomde namelijk niet

Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!