Interview met Daniël de Ridder

EXCLUSIEF - Met demarrages, mooie acties en goed combinatiespel leek Daniël De Ridder (06-04-1984, Amsterdam) tijdens zijn debuut een vaste waarde in het elftal van Ajax te worden. Drie jaar na dato speelt de vleugelaanvaller echter voor Celta de Vigo in de Primera División en hoopt hij na maandenlang blessureleed weer speelminuten te pakken. De Ridder debuteerde halverwege het seizoen 2003/2004 tegen Roda JC in de hoofdmacht van de Amsterdammers en kwam in de tweede competitiehelft tot vijftien wedstrijden (één doelpunt). De rasechte Amsterdammer, vooral geliefd bij het vrouwelijke publiek, werd gezien als een belofte op de positie van rechterspits, maar zag vervolgens in de zomer Mauro Rosales van Newell’s Old Boys voor zijn positie aangetrokken worden.

De Argentijn was voor technisch directeur Louis van Gaal en trainer Ronald Koeman de oplossing aan de rechterkant bij de voetbaltrots uit Mokum en De Ridder zag vervolgens ook nog eens Tom de Mul in de rangorde hem voorbij schuiven. Ook onder de opvolger van Koeman, Danny Blind, kreeg hij niet het volle vertrouwen. In het gehele seizoen kwam hij tot vijftien wedstrijden (twee doelpunten) en werd er uiteindelijk vrij laat in de zomer besloten om De Ridder definitief van de hand te doen. Celta de Vigo won uiteindelijk de strijd om zijn handtekening waarmee er een einde kwam aan zijn lijdensweg aan de ArenA Boulevard.

Bij de Galiciërs kent De Ridder, zoon van een Nederlandse vader en Israëlische moeder, een moeizame eerste seizoenshelft. Ten eerste komt de transfer pas op de laatste speeldag rond waardoor hij de hele voorbereiding niet meemaakt en vervolgens werpt de ploeg zich op als een serieuze kandidaat voor de strijd om plaatsing voor de Champions League. In de tweede seizoenshelft werkt hij zich echter in de basis en komt hij uiteindelijk tot zeventien duels (één doelpunt).

De Ridder maakte afgelopen zomer deel uit van Jong Oranje op het EK onder 21 in Portugal. De oud-Ajacied was in het laatste groepsduel met Italië verantwoordelijk voor de winnende treffer waardoor de ploeg van Foppe de Haan verder gaat en uiteindelijk in de eindstrijd te sterk is voor Oekraïne (3-0). De Ridder had met zijn assist op Nicky Hofs een belangrijk aandeel in de derde treffer.

Aan het begin van dit seizoen bleek De Ridder teveel last te hebben van een knieblessure en wordt er dan ook besloten om hem rust te geven. Begin deze maand maakte hij weer zijn opwachting op het trainingsveld, maar zal hij waarschijnlijk pas na de winterstop weer zijn rentree maken. Een soortgelijk scenario als vorig seizoen, maar met de kanttekening dat het contract van De Ridder aan het einde van het seizoen ten einde loopt.

Redacteur Daniel Cabot-Kerkdijk, woonachtig in Spanje, nam afgelopen vrijdag telefonisch contact op met De Ridder en sprak met hem over zijn Ajax-verleden, het blessureleed, Celta de Vigo en het Israëlische elftal.

Na drie maanden blessureleed maak je sinds anderhalve week weer deel uit van de selectie van Celta de Vigo. Waar had je precies last van?

Ik had een chronische kniepeesontsteking, dat is een blessure die niet heel veel voorkomt onder de voetballers, alhoewel Ronaldo ook een dergelijke blessure had. Onder de basketballers, vanwege het vele springen, komt de kwetsuur wel veel voor. De oorzaak van mijn blessure is onbekend, het kan zijn dat ik een klap op mijn knie heb gekregen en daardoor een slijmbeursontsteking is gaan ontstaan. Ik heb er gewoon te lang mee doorgespeeld en ook tijdens het EK onder 21 had ik er last van. Door de pees géén rust te geven, is deze alleen maar meer gaan ontsteken en op een gegeven moment ben ik gedwongen om te stoppen om zo de pees door rust te laten genezen.

Toch opmerkelijk dat je met een dergelijke blessure het EK onder 21 heb gespeeld.

De blessure was intern bij de staf van Jong Oranje wel bekend, maar je staat voor de keuze van hoe ver je wilt gaan. Ik wilde destijds niet toegeven aan de pijn en besloot om gewoon mee te doen. Ik heb er geen spijt van, want het was een mooi toernooi en we hebben toch de titel weten te pakken.

In november was je in Amsterdam voor de laatste periode van je revalidatie. Was dat je eigen keuze?

Ik had op dat moment anderhalve maand in Spanje gerevalideerd en dat ging allemaal uiterst professioneel. Om de twee weken werd er ook een scan gemaakt, dus wat de behandeling betreft mocht ik niet klagen. Maar ja, op een gegeven moment mis je toch het dagelijkse trainen, de omgang met je ploeggenoten en dat heeft wel degelijk invloed op je motivatie. Vooral als je dan nog zeker twee maanden revalidatie voor de boeg hebt. Ik heb enkele goede connecties in Amsterdam, maar ook via mijn manager ben ik in contact getreden met een fysiotherapeut in Nederland. Celta had er geen problemen mee, ook in de wetenschap dat dit mijn motivatie ten goede zou komen.

Uiteindelijk bleek de revalidatie in Nederland zelfs sneller te gaan…

Klopt, de revalidatie ging sneller dan in Spanje, maar we weten niet of dat aan de behandeling lag of aan de tijdsperiode van de blessure. Bij mijn terugkomst in Spanje bleek uit een scan dat ik zoveel vooruitgang had geboekt, dat Celta bereid was om mij nog eens twee weken naar Amsterdam te sturen. Het gaat uiteindelijk gaat het toch om mijn knie. In totaal heb ik twee maanden in Spanje gerevalideerd en één maand in Nederland.

Je maakte onlangs weer deel uit van de selectie voor het competitietreffen met Villarreal en het UEFA Cup-duel met Palermo, maar kwam niet in actie. Wanneer is het de bedoeling dat je je rentree maakt?

Ik was zelf eigenlijk verrast dat ik tegen Villarreal (10 december, red.) bij de selectie zat, ik had namelijk pas drie keer meegetraind. Zo wat ik gehoord heb is dat tegen het gebruik in, want in Spanje brengen ze geblesseerde spelers nou eenmaal wat voorzichtiger. Uiteindelijk heb ik in beide wedstrijden ook geen speelminuten gepakt, maar ik zei onlangs al tegen de Spaanse pers dat ik na de winterstop weer gewoon aan spelen wil toekomen.

In Nederland is er enige verwarring over of je nou definitief door Celta bent overgenomen of dat je verhuurd bent door Ajax.

Ik tekende vorig jaar zomer een tweejarig contract bij Celta en dat loopt dus aan het einde van het seizoen af. Bovendien heeft de club aan het einde van het seizoen de optie om mijn verbintenis met drie jaar te verlengen, dus dat zal in de loop van het seizoen dan zeker ook besproken worden. Ajax komt dus niet meer in het verhaal voor.

Door de blessure ben je de eerste helft van het seizoen niet in actie gekomen. Wat kan de aanhang van Celta de rest van het seizoen nog van jou verwachten?

Vorig seizoen maakte ik eenzelfde situatie door. Ik kwam vrij laat bij de selectie door mijn transfer, maar ik heb in de tweede seizoenshelft een reeks wedstrijden in de basis gespeeld, waaronder duels tegen Barcelona en Valencia. Wat ik de aanhang dit seizoen nog kan bieden is creativiteit. Defensief gezien is alles in orde bij ons, maar in aanvallend opzicht verloopt het wat minder. We hebben hele goede spelers voorin, met name Fernando Baiano (clubtopscorer met zeven goals, red.), maar het ontbeert ons aan creativiteit. Hopelijk kan ik daarin mijn steentje bijdragen.

Je ben van het grote Amsterdam naar het wat kleinere Vigo verhuisd. Ben je inmiddels al gewend aan de Spaanse levensstijl?

Ik heb mijn hele leven in Amsterdam gewoond, dus in het begin ging het natuurlijk wat moeizaam, maar inmiddels ben ik eraan gewend. Ik heb deze stap genomen vanwege mijn ontwikkeling als voetballer en het leven is hier zeker niet onaardig. Ook aan het eten ben ik inmiddels gewen