‘We hebben het in Nederland gewoon te goed: een maatschappelijk probleem’
Job Dragtsma is terug in Nederland. De 62-jarige Alkmaarder werkte van maart tot november als technisch adviseur bij La Academia Puerto Cabello om bij die tweedeklasser uit Venezuela de jeugdopleiding te structureren. Dragtsma gaf onder meer advies bij het eerste elftal en organiseerde cursussen voor de trainers van de vereniging. Dragtsma spreekt van een ‘geweldige ervaring’.
De voormalig trainer van onder meer FC Inter Turku en Jong AZ vertelt dat er in Venezuela heel anders getraind en gevoetbald wordt dan men in Nederland gewend is. “Meer emotie en meer passie. Het is intuïtiever en daardoor zijn de spelers moeilijker aan te sturen. Het beste zou zijn als je in de jeugdopleiding een manier van spelen ontwikkelt en die verfijnt, maar dat de spelers wel hun eigen mentaliteit en passie behouden. Dat is de juiste combinatie.”
Wedstrijden in de Venezolaanse competitie zijn volgens Dragtsma ‘complete veldslagen’: “In de goede zin van het woord. Winnen is ontzettend belangrijk. In Nederland is de manier van spelen vaak wel duidelijk, maar is dat willen winnen vaak verwaterd.” Qua mentaliteit kunnen Nederlandse (jeugd)voetballers wel wat leren van de leeftijdsgenoten uit Venezuela, maar ook van spelers uit de omringende Zuid-Amerikaanse landen, vindt Dragtsma.
“Je ziet dat spelers in Zuid-Amerika minder snel opgeven (…) Ze gaan tot de bodem, geven nooit op. Dat is méér aanwezig dan in Nederland.” Dragtsma spreekt van een ‘maatschappelijk probleem’: “We hebben het hier gewoon te goed. Voor jeugdspelers vaak alles geregeld, maar in landen zoals in Venezuela is het een kwestie van overleven. Die spelers, maar ook voetballers uit Afrika, doen echt alles om te slagen. In Nederland, en dan bedoel ik natuurlijk niet álle spelers, is die prikkel om te overleven vaak minder aanwezig.”
Het volledige interview met voetbaltrainer Job Dragtsma, waarin hij vertelt over zijn ervaringen in Finland en Venezuela, over de voedselpolitiek van president Nicolás Maduro en over zijn toekomstplannen, verschijnt woensdag op deze website.
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
The Athletic noemt 2 Nederlanders als geschikte opvolgers Ten Hag bij Man United
‘Gimenez wil per se weg bij Feyenoord; drie absolute topclubs staan klaar’
Clubicoon geeft PSV advies voor transferzomer: ‘Ik zou met hem niet doorgaan’
Positie Ten Hag op de tocht: 3-voudig CL-winnaar wil trainer Man United worden
‘Mark van Bommel in beeld om trainer te worden bij Italiaanse grootmacht’
Dit is hoe Sven Mislintat al zijn 13 aankopen bij Ajax vorige zomer omschreef
Meer sportnieuws
We hebben het "te goed". Per definitie één van de domste dingen die je zeggen kan, zeker als je dat ook nog eens aan mentaliteit gaat koppelen. In Venezuela zijn simpele zaken als voedsel, medicijnen en democratie nauwelijks nog te vinden. Ik gun iedere jeugdvoetballer net zulke mooie kansen als wij hier hebben. Voetbal moet de belangrijkste bijzaak zijn in het leven, niet het enige middel om je uit de stront omhoog te kunnen klauteren.
Als je een verklaring wilt voor het verschil in mentaliteit dan zit dat voornamelijk in het feit dat Nederlanders problemen hebben met autoriteit. We willen altijd ons zegje doen. Gaan niet simpelweg akkoord met een opdracht maar willen altijd weten waarom. Dat wordt hier overal bevordert en dat zie je terug op alle voetbalvelden en ook onder de voetbalverhalen over het voetbal in de tweede divisie van Venezuela. Sorry daarvoor.
Ik vind het helemaal geen vreemde redenatie. Kijkend naar ons eigen landje hebben wij altijd al een probleem gehad met autoriteit. Hoe kan het dan dat we er toch in geslaagd zijn generaties fantastische voetballers op te leiden?
Het verschil met Venezuela is in mijn ogen toch echt dat een talentvolle voetballer daar 2 mogelijkheden heeft: succes en rijkdom vergaren voor hem en zn familie door het voetbal, of in de anonimiteit maandelijks geld bij elkaar sprokkelen om rond te kunnen komen. In Nederland heb je naast het voetbal nog tientallen andere mogelijkheden om succes te behalen.
Als het behalen van het hoogste niveau opofferingen van je vraagt op jonge leeftijd lijkt me dat je je in een land als Venezuela duidelijker kunt focussen dan in een land met vele andere opties en mogelijkheden.
Het is in mijn ogen niet voor niets vele van onze internationals uit een modaal (of daaronder) gezin komen.
Dat ben ik met je eens, en daar probeer ik ook wel te zeggen hierboven, maar om die omstandigheden te "prijzen" (krijg je goede mentaliteit van) en die in Nederland te "bekritiseren" (we hebben het te goed) daar heb ik problemen mee. Over je laatste punt. Voetbal is ook in Nederland een volkssport, de (kleinere) elite focust zich meer op tennis, hockey en golf.
Nederland is wel echt een zorgstaat. Hoe erg ik het ook vind om te zeggen. Die zachte cultuur van op je woorden letten, en kinderen vertellen dat ze alles kunnen wat ze willen is hier inherent aan.
In Duitsland zijn ze beduidend harder tegen de jeugd. Belgie heeft een fantastische generatie, maar voornamelijk omdat zij dmv hun voormalige koloniã«n precies de genen hebben om in het hedendaagse voetbal mee te kunnen. Dat zorgt voor meer weerstand in de jeugd en daar wordt iedereen beter van. Idem voor Frankrijk trouwens.
Ik blijf ervan overtuigd dat we hier nog steeds goede voetballers voortbrengen. Het geld heeft ervoor gezorgd dat er een hele groep spelers met kwaliteit in een bepalende leeftijdsgroep niet in ons land aanwezig is. Spelers als Fer en de Roon zouden gewoon hier horen te spelen. Maar voor 25 van het geld blijven die echt niet. Jongens die aansluiting hebben met de jongere jongens en ze de topsportmentaliteit aanleren. Van oude rotten of trainers zijn jonkies toch minder geneigd iets aan te nemen.
Ja man De Bruyne, Hazard, Mertens, Vertonghen, Alderweireld en Courtois de beste spelers van het Belgisch elftal, allemaal echt oorspronkelijk afkomstig uit voormalig koloniën. En als je rondkijkt in de jeugdopleidingen in Nederland kun je zien dat er in Nederland de zelfde soort jongens rondlopen als in België. Elftallen zitten vol met jongens uit "voormalig koloniën en Afrika". Dus die theorie gaat ook niet op.
Nederlandse spelers komen geen mentaliteit tekort, integendeel ze zijn doorgaans juist hele goede teamspelers, harde werkers etc. Ze komen simpelweg al meerdere jaren individuele kwaliteit tekort. Er is in de jeugd teveel nadruk gelegd op het collectief, mede door invloeden van Van Gaal en dit is ten koste gegaan van de individu. Dat moet veranderen, winnaarmentaliteit en al die dingen is onzin.
Hier moet ik het toch even opnemen voor mijn oude trainer. Als jullie goed hebben gelezen zie je dat de auteur van het bovenstaande stuk gebruik maakt van enkele en dubbele aanhalingstekens. Vaak worden zelfbedachte woorden door de auteur aangeduid met enkele aanhalingstekens en letterlijke citaten met dubbele aanhalingsteken. M.a.w. dat wij een ''maatschappelijk probleem'' hebben is niet gezegd door Job Dragtsma, maar bedacht door de auteur. Er zijn meerdere adviezen omtrent het gebruik van aanhalingstekens, echter werk ik bij de grootste uitgeverij van kranten in Nederland en weet ik dat mijn collega's op de redactie het op de bovenstaande manier gebruiken. Dit is de kracht van de media en hoe makkelijk men er vanuit gaat dat het klopt wst er wordt geschreven.
Wat een onzin, in bijvoorbeeld het kickboksen zijn we absolute top, daar ga je pas diep en kom je jezelf tegen. Het ligt puur aan de sport als je het mij vraagt, en nog zoveel andere sporten waar we de nr 1 in zijn, die mensen zijn veel en veel harder dan de verwende diva's waar we naar kijken.
Jongens die aan het kickboksen zijn, zijn vaak opgegroeid in een achterstandswijk. Opgegroeid met weinig. Wil om te winnen en om de beste te zijn is er meer. Voetballers hebben al op een jonge leeftijd een goed salaris, en denken niet altijd aan voetbal.
@nourelisa
Denk je dat dat voor voetballers uit België, Duitsland of Frankrijk anders is?
Hoe komt het dan dat we wereldtop zijn in Hockey? Dat is in Nederland juist de sport voor de top. Daarnaast, ook in Duitsland heeft men het heel goed en zij zijn wereldtop. Deze redenatie is niet onlogisch, maar uiteindelijk houdt hij toch duidelijk geen stand.
Over Frankrijk kan ik niet oordelen, daar ben ik niet geweest. Mijn ervaring is wel dat de jeugd in de andere landen wat conservatiever is opgevoed.het is niet helemaal een juiste vergelijking, maar die worden minder gepamperd en dat geld dus ook ongeveer voor de jongens hier uit de achterstandswijken die bijvoorbeeld aan kickboksen doen. Dus de vergelijking van Nourieisa snap ik wel. Bekijk de achtergronden maar van de laatste echt goede Nederlandse voetballers eens, dan kun je makkelijk tot een conclusie komen.
Als je nou gewoon verklaarde dat er in Zuid Amerika een enorme rechtsongelijkheid is tussen arm en rijk en dat daarom de profsport de enigste ontsnappingsroute is om de armoede te ontlopen dan zeg ik OK maar dat we het hier te goed hebben is zwaar overtrokken. We hebben de mazzel dat NL met de andere noord Europese landen het beter hebben dan de rest van de wereld maar ga het niet gebruiken als verwijt.
Jammer dat professionals als Dragtsma niet verder kijken dan het heden en nooit kijken naar het verleden. Het Nederlandse voetbal kenmerkt zich door pieken en dalen en dat zal nu niet anders zijn verwacht ik. In clubverband kunnen we het vergeten vanwege het geld, maar op internationaal gebied zullen we weer een goede lichting gaan krijgen, simpelweg omdat onze voorzieningen, historie, opvatting etc. goed zijn. Zelfs landen als Duitsland, Frankrijk en Spanje hebben jarenlang in een dip gezeten. Waarom wij niet?
Hier moet ik het toch even opnemen voor mijn oude trainer. Als jullie goed hebben gelezen zie je dat de auteur van het bovenstaande stuk gebruik maakt van enkele en dubbele aanhalingstekens. Vaak worden zelfbedachte woorden door de auteur aangeduid met enkele aanhalingstekens en letterlijke citaten met dubbele aanhalingsteken. M.a.w. dat wij een ''maatschappelijk probleem'' hebben is niet gezegd door Job Dragtsma, maar bedacht door de auteur. Er zijn meerdere adviezen omtrent het gebruik van aanhalingstekens, echter werk ik bij de grootste uitgeverij van kranten in Nederland en weet ik dat mijn collega's op de redactie het op de bovenstaande manier gebruiken. Dit is de kracht van de media en hoe makkelijk men er vanuit gaat dat het klopt wst er wordt geschreven.
Toch wel opvallend. Iedere generatie vindt de nieuwe slechter en minder mentaliteit hebben. Ik kan me nog herinneren dat er een patat generatie was. Witsche, Rijkaard en zo. "daar ga je de oorlog niet mee winnen" zei toen een bekende toptrainer. Dat was een paar jaar voor 1988.
Kennelijk is er dus nog hoop.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.