‘Ferguson stormde trap af en sprong tussen vechtende spelers en politie’
De wedstrijd tegen Galatasaray in 1993 was een van de meest memorabele duels van oud-Manchester United-coach Sir Alex Ferguson. Manchester United werd uitgeschakeld in de Champions League en daarna sloeg de vlam in de pan in de catacomben van het oude stadion van Galatasaray. In gesprek met de Manchester Evening News haalt oud-aanvoerder Steve Bruce herinneringen op.
In de catacomben ging het mis tussen spelers en de politie. “Een agent pakte Eric Cantona aan en Eric besloot direct terug te slaan. Vervolgens kregen we allemaal klappen. Bryan Robson, aanvoerder van Engeland, probeerde iemand te slaan, maar met zijn elleboog raakte hij een pin in de muur. Overal bloed. Hij schreeuwde en hij kreeg ook nog eens een trap van een grote Turk”, herinnert Bruce.
“We probeerden ons erdoor te vechten en over mijn schouder zag ik Ferguson de trap afstormen. Hij was ouder dan vijftig, maar sprong ertussen. In de kleedkamer zei Ferguson dat wij niet gevochten hadden. Wij zeiden: ‘Nee, baas’. Hij heeft de wereld gezegd dat wij werden aangevallen. Hij creëerde zo een geweldige teamspirit.”
Meer nieuws
‘Frenkie kan verschrikkelijk goed voetballen, maar kan het voortouw niet nemen’
Van Basten ziet ‘speciaal slecht’ moment tijdens Man City - Real Madrid
Real Madrid verslaat Man City na strafschoppen en staat in halve finale CL
Mazraoui maakt grote indruk tegen Arsenal en bekroont dat met actie in minuut 63
Bayern München ten koste van zwak Arsenal naar halve finale Champions League
Mazraoui en De Ligt in de basis; Arsenal stelt zijn fans gerust met opstelling
Meer sportnieuws
Dus slachtoffertje spelen creëerde teamspirit?
Haha mooie vent is het toch die Ferguson. Maak je niet zo snel bang geloof ik.
Als voetballer kunnen ze je blijkbaar toch bijna niks maken
Als politieagent kun je echter alles maken?
Als je een klap van een speler krijgt als agent zijnde wel...
Dus de agent mag iemand aanpakken in de catacomben zonder gevolgen? Ten eerste: agenten horen daar niet, ook niet in '93. Ten tweede: als je dan iemand aanpakt, moet je ook een reactie kunnen verwachten.
Jaa, je kan gekleurde heren doden zonder probleem in Amerika, als politie zijnde. En in Nederland is er al eens iemand vermoord in Den Haag door de politie, maar dan door puur geweld.
Jeonowit, eigenlijk ben je geen reactie waard. Iedereen weet hoe de politie in Amerika handelt met de mogelijke aanwezigheid van vuurwapens bij elke persoon. Het feit dat mensen zich door de politie bedreigd voelen en niet direct meewerken is de reden van vrijwel al die problemen. Tuurlijk is er een enkel geval van een racistische moord door een politieagent in de VS, maar in de meeste gevallen is de reden toch bij de vermoorde persoon te vinden (niet dat ik dat goed keur, overigens). Als jij ergens naar grijpt als de politie je aanhoudt in de VS, dan kun je verwachten dat ze schieten (aangezien er door geweld tegen agenten eerst wordt geschoten voor men verder vraagt) en als je niet meewerkt, dan kan het inderdaad zijn dat ze je met geweld moeten inrekenen (dat gevalletje in Den Haag, waar een man stond te roepen dat hij gewapend was en onder dwang werd gearresteerd). En dat geweld is in Nederland inderdaad gepast geweld (een nekklem is vrijwel nooit dodelijk), al snap ik die term niet echt. Gepast geweld bij iemand die zich idioot gedraagt en niet meewerkt met de politie, dat is voor mijn part nooit hard genoeg, aangezien dat mensen zijn die ik liever niet in de maatschappij zie.
Op Youtube staan de beelden, daaruit kan je duidelijk zien dat Cantona de supporters provoceert na zijn rode kaart.
Hahah die Cantona wat een gek ook. Maar wel een geniale voetballer. En SAF, ja. Die wil iedereen wel terugzien.
En de Turken hebben nogal vaak de schijn tegen dan is het lekker makkelijk om hun de schuld te geven. Doen Ferguson en zn vriendjes het is het ineens een held.
De jaren 90 (en begin jaren 2000) waren echt de jaren waarin Turkse stadions terecht als hel werden bestempeld. Fenerbahce tegen Parma zie ik ook zo nog voor me waarbij het halve stadion in de fik stond. Ik praat dit soort taferelen niet goed maar ergens geeft het de supporters toch wel een identiteit. Het geeft je gewoon kippenvel. Tegenwoordig is er niet veel meer aan vanwege politieke redenen, dure tickets en het slechte bestuur binnen de clubs. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er helemaal geen sfeer meer is, maar de Turkse stadions en de sfeer zijn toch wel drastisch veranderd. De woorden van Diego Lugano zal ik in ieder geval nooit vergeten: "Al zal ik mijn geheugen verliezen, de Fenerbahce fans zal ik nooit vergeten."
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.