Ex-vrouw nagelt Vitesse-aanvaller aan schandpaal in Oekraïense media

Denis Oliynyk kwam dit seizoen tot zes doelpunten in bijna dertig wedstrijden voor Vitesse en hoewel dat geen teleurstellende cijfers zijn, werd het aflopende contract van de 28-jarige linksbuiten niet verlengd. Voor ex-vrouw Zoriana Stefania kwam dat nieuws niet als een verrassing, omdat zij zegt te weten dat de Oekraïens international er niet altijd een professionele houding op nahoudt.

Het is onduidelijk of dat de daadwerkelijke reden is van het vertrek van Oliynyk uit Arnhem, maar in de Oekraïense media zegt Zoriana dat het gedrag van haar voormalige partner beslist te wensen overliet. Ze claimt dat ze door hem is geslagen, geen alimentatie ontvangt en dat Oliynyk een alcohol- en gokverslaving heeft. “Hij verdiende bij Dnipro Dnipropetrovsk maximaal 1,8 miljoen euro per jaar en de rechter oordeelde dat ik recht had op de helft. Ik kon dat geld investeren in een appartement waarin ik met mijn kinderen kon wonen. Denis smeekte vaak om vergeving en dan kwam ik bij hem terug, maar dan begon hij weer te drinken en veel geld te verliezen. Vanwege zijn schulden heb ik onze auto, die hij had betaald, laten verbranden. Ik hoopte dat het kwartje dan zou vallen.”

“Denis verdiende in Nederland 224.000 euro en ik zou daar 65 procent van krijgen, maar Denis heeft zijn contract nu verscheurd en ik heb nog niets gekregen. Hij is serieus verslaafd geraakt aan gokken en heeft grote bedragen verloren in het casino. In twee jaar tijd heeft Denis ongeveer 1,8 miljoen euro verbrast. Toen hij naar Arnhem ging, was de situatie enigszins verbeterd, maar ik wilde niet met hem mee. Ik wilde een normale situatie voor de kinderen. Ik woonde in Kiev en had hem op een gegeven al zes maanden niet meer gezien. Hij kwam pas op oudejaarsdag opdagen. Hij deed leuk met de kinderen. Hij zei vervolgens dat hij even weg moest om aan zijn conditie te werken en dat was prima, maar toen hij om kwart voor twaalf weer binnenkwam, was hij hartstikke dronken. Ik liet hem niet binnen.”

“Denis klom vervolgens via het dakraam de slaapkamer van de kinderen in om hen wakker te maken. De volgende dag vloog hij terug naar Nederland omdat hij een training voor een wedstrijd op het programma had staan en daarna hebben we hem nooit meer gezien. Ik zal je nog wat vertellen: ik ben bang voor hem. Sinds de rechter heeft uitgesproken aan mijn kant te staan, komt hij niet dichter dan honderd meter bij mij, maar hij mag de kinderen nog wel zien. Ik zal hem dat ook nooit verbieden, want hij blijft de vader. Ik ben er zelfs helemaal voor. Hij mag de kinderen zien en net zolang van hen genieten als hij wil, maar vind wel dat hij hulp moet zoeken. Hij sloeg mij namelijk ook en dat deed hij geregeld.”

“Toen we in Kharkiv woonden, kwam hij eens na een feestje dronken thuis. Ik werd boos en daarop begon hij mij te slaan en te schoppen. Ik brak zes ribben en moest de politie bellen om hem rustig te krijgen. Denis had daarnaast vaak nachtmerries. Hij kreeg dan soms geen lucht meer, dan leek het net alsof hij stikte. Ik heb al zo vaak gezegd dat hij zich moest laten testen, kijken of hij het probleem kon laten verhelpen, maar dat wilde hij nooit. Deze man is er gewoon niet om mij en zijn drie kinderen te steunen, iets wat hij volgens de rechtbank wel zou moeten doen. In de plaats daarvan zet hij veel geld in op voetbalwedstrijden. Maar goed: ik hoef zijn geld niet. Ik geef om de kinderen”, besluit Zoriana.