‘Ik probeerde als jonge jongen veel mee te maken, voetbal deed ik erbij’

SC Heerenveen heeft de optie in het contract van Joey van den Berg voor een extra jaar niet gelicht. Dat was voor de speler zelf een verassing, omdat de nieuwe financiële voorwaarden niet veel hoger lagen dan de oude. Reden genoeg voor Voetbalzone om af te reizen naar Friesland en met de cultheld te praten over zijn verleden als bad boy, zijn plannen voor de toekomst en zijn verhouding met de trainers en scheidsrechters op de Nederlandse velden. Gisteren deel één van het tweeluik, vandaag het slotstuk.

Heb je op voetbalgebied een groot voorbeeld?
“Ik heb altijd veel gekeken naar Gaizka Mendieta, ken je die? Hij speelde bij Valencia in de periode dat ze heel goed waren en ver kwamen in de Champions League. Die jongen deed echt alles op souplesse, zeg maar het tegenovergestelde van wat ik doe. Als je beelden kijkt op internet zie je dat die man echt fantastische dingen heeft gedaan. Spelers als de dikke Ronaldo vond ik ook altijd geweldig om naar te kijken.”

“Zelf ben ik niet zo’n bijzondere speler. Mijn kracht is anderen beter laten spelen en ik probeer het maximale eruit te halen. Dat gaat heel redelijk. Niet hoogstaand ofzo, maar ik kan best aardig voetballen, hoewel ik het vooral moet hebben van mijn inzet. Ervaring vind ik altijd een beetje een raar woord. Ik denk dat ik het spelletje aardig in de gaten heb; hoe het gespeeld moet worden en wat daarvoor nodig is. De juiste instelling en mindset om een prestatie te leveren, daar kan ik bij helpen.”

Die juiste instelling is dan zeker iets van de laatste jaren?
“Als jonge jongen heb ik geprobeerd zoveel mogelijk mee te maken. Voetbal deed ik er als hobby bij. Verleidingen als uitgaan en vrouwen, daar was ik wel in geïnteresseerd. Ik vond trouwens dat mijn spel daar niet echt onder leed. Het ging mis op het moment dat ik de keuze moest maken voor voetbal als werk. Ik had veel moeite met volwassen worden, daar is het misgegaan. Toen uit een dopingcontrole kwam dat ik cannabis gebruikt had, werd mijn contract ontbonden. Later heb ik nog wel gedacht: dat hebben ze wel erg makkelijk gedaan. Ik zat natuurlijk fout, maar er zijn maar weinig gevallen waarbij iemand direct aan de kant wordt gezet. Ze hadden me ook een traject aan kunnen bieden.”

“Eerst voelde het als een soort bevrijding. De druk die ik mezelf oplegde om te presteren, viel weg. Ik vond het sowieso wel lekker om niet zo veel te doen. Een beetje relaxen en lol maken. Uiteindelijk heb ik het allemaal nodig gehad. Pas als je alles kwijt bent, ga je je oude leven missen en wil je zo snel mogelijk weer terug. Pas toen ik keihard moest werken voor mijn geld, besefte ik hoe mooi het is voetbal als baan te hebben. Bij de amateurs van MVV Alcides kreeg ik meer structuur met werk en een vrouw in mijn bestaan. Wat dat betreft is mijn gezin wel mijn redding geweest.”

Was het moeilijk het professionele voetbal weer op te pakken?
“Bij MVV Alcides bleef vicevoorzitter Jan Bos altijd tegen me zeggen: als je hier één of twee jaar je best blijft doen, dan kan het alsnog. Toen Bert Konterman mij tijdens het orderpicken belde om te komen trainen in Zwolle dacht ik: ‘Dit is het moment waarop ik het moet doen. Alles eromheen ga ik loslaten, ik wil voetballen.’ Ik ben ervoor gaan leven en het gaan zien als werk, dat besef kreeg ik toen pas door alles wat er gebeurd was. Ik ben altijd al hardleers geweest.”

“De overstap van de amateurs naar FC Zwolle was niet zo groot. De sfeer was gemoedelijk en er werd niet heel veel druk opgelegd. Dat was de basis voor twee fantastische seizoenen Jupiler League. Toen sc Heerenveen kwam, heb ik wel even getwijfeld. Het was toch de club waar het was misgegaan, maar inmiddels waren alleen de fysio en Brian Vandenbussche nog over uit die periode. Daarnaast was Marco van Basten positief en wilde hij graag dat ik kwam. Uiteindelijk wil je als voetballer ook altijd graag hogerop. Helaas speelde Zwolle daarna Europees voetbal en wij niet, haha.”

Wat is het ideaalplaatje voor je volgende club?
“Die heb ik niet eigenlijk. Mijn gedachten gaan daarover echt van links naar rechts, ik sta overal voor open. Zolang het niet aan de andere kant van de wereld is, wil mijn gezin ook wel mee. Het kan nu nog, de kinderen zijn nog vrij jong. Voor een miljoen euro netto ga ik wel alleen een jaartje naar China. Het sportieve element moet ik realistisch gezien toch een beetje laten varen. Ik bedoel; ik ga mijn prijzenkast niet meer vullen met heel veel bekers en medailles. Daar ben ik dus niet echt mee bezig.”

“Ik speel het liefst op het middenveld, dat is denk ik mijn beste positie. In ieder geval ergens in de as. Geloof me, het maakt me echt niet zoveel uit, ik heb geen voorkeur. Als ik van alles wat kan doen, een beetje aanvallen en verdedigen, ben ik in mijn element. Ik maak me ook niet echt druk; er komt wel wat. Wat dat is, zie ik dan wel weer. Van deze kwestie wordt mijn vrouw wel een beetje gek, die zegt: ‘Zou je je niet eens druk gaan maken?’. Ik heb dat nog niet echt. Als ik straks vijf weken vakantie heb en er nog niets is en met een personal trainer aan de slag moet, ja, dan ga ik mij zorgen maken.”

Wellicht is het buitenland wel lekker, gezien je relatie met de Nederlandse arbiters?
“Misschien zoek ik er wel te veel achter, maar sommige Nederlandse scheidsrechters willen wel erg graag interessant doen. Ik krijg het idee dat ze graag op de voorgrond treden. Ik zie het al bij de line-up van de Europa League; dan staan ze nog verder met hun borst vooruit dan normaal. Als ik naar het buitenland kijk, zie ik de scheids nooit hautain over het veld lopen. Die doen niet uit de hoogte en gewoon hun werk. Ik ben niet de meest nette speler, maar ik krijg vaak het idee dat je hier niet eens wat tegen ze kan zeggen. Als ze niet reageren, ga ik steeds harder schreeuwen tot ik explodeer. Als ik me gehoord voel, gebeurt dat niet. Zoals bij Ed Janssen, met hem heb ik nooit problemen.”

“Digitale technieken zouden een goede aanvulling kunnen zijn. Het ook gaat niet meer om een paar knikkers, tegenwoordig. Meestal hoeft het maar twee seconden te duren, één herhaling om te zien wat er gebeurt. Daar zou je de scheidsrechters enorm mee helpen en daardoor kunnen ze veel losser fluiten. Op de momenten dat het penibel wordt, hoeven ze geen beslissingen te nemen waar ze misschien niet helemaal zeker van zijn.”

Wat wil je gaan doen als je actieve carrière er straks op zit?
“Ik wil graag wat met voetbal blijven doen. Het is ook een van de weinige dingen waar ik wel een beetje bedreven in ben en enig verstand van heb. Misschien word ik wel scheidsrechter, haha!”