Van den Berg: ‘Voor de grotere clubs ben ik inmiddels wellicht wat oud’

SC Heerenveen heeft de optie in het contract van Joey van den Berg voor een extra jaar niet gelicht. Dat was voor de speler zelf een verassing, omdat de nieuwe financiële voorwaarden niet veel hoger lagen dan de oude. Reden genoeg voor Voetbalzone om af te reizen naar Friesland en met de cultheld te praten over zijn verleden als bad boy, zijn plannen voor de toekomst en zijn verhouding met de trainers en scheidsrechters op de Nederlandse velden. Vandaag deel één van het tweeluik.

Je hebt nog een paar goede jaren te gaan, maar niet bij SC Heerenveen dus?
“Daar lijkt het nu niet op. Misschien hebben ze toch twijfels of gunnen ze me wat anders, de precieze reden is me niet verteld. Ik ben net dertig jaar geworden en wil zeker nog drie jaar voetballen, maar ik hoop eigenlijk dat ik tot mijn vijfendertigste fit blijf. Zolang het niet pijnlijk wordt om naar te kijken, ga ik lekker door. Ik voel me fit en heb geen fysieke klachten. Daarnaast heb ik een paar jaar tussendoor gemist, misschien haal ik daar wel mijn voordeel uit en blijf ik langer fit.”

“In principe maakt de volgende stap me niet zoveel uit. Voor de grotere clubs ben ik inmiddels wellicht wat oud. Ik wil gewoon een leuke club die goed te bereiken is met de auto. De Championship of tweede Bundesliga zouden ook opties kunnen zijn. Ik ben ook op een leeftijd dat het financiële aspect meetelt. Daarmee zou ik wat dingen veilig kunnen stellen voor de toekomst, maar het geld is niet leidend. Een mooie Nederlandse club zou ook top zijn, het maakt me echt niets uit. Er is trouwens nog wel een kans dat ik hier blijf, hoor. Ik heb vanaf het begin af aan gezegd dat ik niet weg hoef. Ik zit hier goed, maar als het niet van twee kanten komt, houdt het op natuurlijk.”

Hoe waren de afgelopen jaren hier in Friesland?
“Het is niet geworden wat ik er van gehoopt had. Ik kwam hier voor Europees voetbal en dat is niet gelukt. Dat is teleurstellend, zeker gezien de ambities die deze club heeft. Het lag misschien wel aan onszelf. Ik weet niet wat precies wat de kink in de kabel was, maar er is niet uitgekomen wat erin zat. Qua spelers is het elk jaar wel wat minder geworden, maar dat is ook een geldkwestie. Het eerste jaar waren er echt goede en geroutineerde spelers. Daarmee had het moeten lukken.”

“Dit seizoen was het heel wisselvallig. We hadden geen vaste basis om op terug te vallen, als het even niet wilde. Als het niet liep, liep het ook écht niet en als het wel draaide, draaide het ook écht wel. Dat verschil was zo groot, er zat niks tussenin. Dat was frustrerend om mee te maken. We hadden geen duidelijke richtlijnen. Het heeft ook met onze eigen instelling te maken gehad en dat vind ik de meest kwalijke zaak. Dat je het met elkaar laat lopen en gelaten bent. Dat is pijnlijk. Het vertrek van Dwight Lodeweges heeft uiteindelijk weinig uitgemaakt. Ik heb gezegd dat wij eigenlijk onze excuses zouden moeten maken aan de trainer. Hij kon er weinig aan doen. Hij heeft bij al zijn macht geprobeerd iets neer te zetten waarvan hij dacht dat het zou werken. Toen Foppe de Haan kwam pakten we even wat punten, maar het is ook niet zo dat het allemaal veel beter is geworden.”

Hoe is je verstandhouding met de verschillende trainers geweest?
“Toen ik hier terugkwam, was Marco van Basten trainer. Ik vond het echt mooi om met hem te mogen werken. In het begin heb je veel respect en weet je niet zo goed wat je moet zeggen. Later denk je: we moeten samen presteren, dus tegen elkaar zeggen wat we willen. Hij gaf zelf aan dat hij het overbrengen van zijn verhaal het lastigste vond aan het vak. Tieme Klompe heeft daar na zijn komst een grote rol in gespeeld. Uiteindelijk waren zijn ideeën over voetbal misschien wel te hoog gegrepen voor de meeste jongens, maar ik had wel veel vertrouwen in hem.”

“Van Art Langeler, Jaap Stam en Claus Boekweg heb ik bij PEC Zwolle het meest geleerd. Zij waren de perfecte combinatie in mijn ogen. Jaap was hard, gericht en duidelijk, Art was meer een mensenmens en Claus zat er altijd bovenop. Dwight Lodeweges vond ik tactisch een hele goede trainer. Onder Foppe de Haan is het vooral allemaal méér. Meer trainen, meer arbeid leveren. Dat is misschien iets van vroeger ofzo, wij waren dat in elk geval niet gewend. Uiteindelijk heeft het voor de resultaten niet veel uitgemaakt.”

“Er zijn overigens maar weinig trainers met wie ik niet overweg kan. Het botst wel eens, maar dat is in mijn ogen ook een voorwaarde voor progressie. Als het niet knalt af en toe, breng je elkaar niet tot het uiterste. Ik ben vrij explosief, ook in mijn uitingen. Mijn doel is echter altijd vooruitgang; het moet beter gaan. Dat wordt soms verkeerd begrepen. Ik denk niet dat ik een lastige jongen ben. Als mijn omgeving het beste met elkaar voor heeft, kan ik met iedereen goed opschieten.”

Je bent misschien geen lastige jongen, maar je kreeg wel acht rode kaarten in vier seizoenen.
“Ach, Sergio Ramos heeft laatst zijn vijftiende gekregen, geloof ik. Dus ik denk wel eens: ‘Waar hebben we het over?’ In Nederland wordt er veel meer nadruk op dat soort dingen gelegd. Het is een feit dat ik aardig wat kaarten pak, dat zit denk ik een beetje opgesloten in mijn spel. Maar ik krijg ze nooit voor een nare elleboog of natrappen. Het is altijd in het duel, in the heat of the game. Als het fifty-fifty is, ga ik proberen de bal te raken. Als de ander dan sneller is, raak je hem. Of de kaarten een reden zijn voor Heerenveen om niet te verlengen, zou kunnen. Dat durf ik niet te zeggen.”