Hulp van de video-referee kan de verwarring ook vergroten
Toeval of niet, uitgerekend in deze eerste weken van 2016 onthulde het Engelse Sky Sports de waarheid over het meest mysterieuze spookdoelpunt aller tijden in het voetbal. Prompt zegde de IFAB, de internationale waakhond over de spelregels, toe experimenten met de video-scheidsrechter voorzichtig toe te staan. En ongeveer gelijktijdig trok Michel Platini, principieel gekant tegen dit technisch hulpmiddel, zich definitief terug als kandidaat-voorzitter van de FIFA.
Op 30 juli 1966 vereiste de WK-finale op Wembley tussen Engeland en West-Duitsland een verlenging. Precies na 100 minuten knalde Geoff Hurst tegen de lat, waarna de bal achter Hans Tilkowski in het doel stuiterde. Maar was de bal ook helemaal achter de lijn geweest? Wel degelijk, vlagde de Sovjet-Russische assistent Tofik Bahramov ogenblikkelijk. Waarna de Zwitserse referee Gottfried Dienst de 3-2 goedkeurde.
Dankzij de voortschrijdende techniek was al in 1996, dertig jaar nadien, bewezen dat de treffer van Hurst inderdaad legaal was. Ook daarna is dat afdoende aangetoond, zodat de onthulling van Sky als een schier overbodige bevestiging kan worden afgedaan. Maar de weer aangezwengelde discussie paste prima als promotie voor de invoering, na de doellijntechnologie, van de video-referee, waar stadions tegenwoordig volhangen en volgestouwd zijn met camera’s.
De KNVB pikte het signaal van de IFAB direct dankbaar op en wil nu het volgende bekertoernooi benutten als testcase voor de assistentie van de video-scheidsrechter. Bedoeling is 25 wedstrijden te selecteren voor deze proef, wel onder de voorwaarde dat FOX ze allemaal live uitzendt met minimaal zes camera’s. Dat aantal blijkt voldoende, maar zeker de duels in de laatste fase mogen zich verheugen in een registratie met aanzienlijk meer camera’s, tot zelfs over de twintig.
De tv heeft de taak van de arbiter verzwaard, omdat werkelijk alles wordt opgenomen en aan de kijker kan worden aangeboden. Dankzij allerlei software valt elk beeld te verbeteren, uit te vergroten, te kantelen en vanuit verschillende hoeken extra te belichten. Die techniek spoort ook feilloos treffers op bij situaties, waarbij de bal nu wel of niet de doellijn is gepasseerd. Op het WK van 2010 in Zuid-Afrika beklaagde Engeland zich over het zuivere doelpunt van Frank Lampard tegen Duitsland, maar scheidsrechter Jorge Larrionda uit Uruguay had niets gezien en ontbeerde de steun van de Hawk-Eye.
Doellijn-technologie vergemakkelijkt nu ook de Nederlandse arbitrage, zij het nog maar in één stadion. In Engeland is die service al uitgebreid tot alle arena’s in de Premier League. Een kostbare onderneming, maar het geld meer dan waard. De FA heeft evenzeer interesse in de video-referee, net als Duitsland. Hoewel het voorlopig om een aarzelend ingezet experiment gaat, is het probeersel voor de beker van harte toe te juichen. De scheidsrechters staan veel meer onder druk dan vroeger en missen in de Eredivisie ook nog eens de status van een aantal vroegere persoonlijkheden.
Elk weekeinde wemelt het in de competitie van de steeds weer zichtbaar gemaakte fouten. Een arbiter blijkt ook een mens, maar in veel gevallen beïnvloedt zijn falen de uitslag van de wedstrijd en dat is altijd uit den boze. De videohulp kan derhalve het eerlijker spelverloop alleen maar ten goede komen. Al zal de praktijk volgend seizoen duidelijk antwoord moeten geven op tal van klemmende vragen.
Sowieso moet de scheidsrechter van dienst in het videobusje bekwaam en geschoold zijn. Pieter Vink wordt onder meer genoemd; allerminst een slechte maar geen topper. De man van de hulplijn moet zich één voelen met zijn collega op het veld en in de sfeer van de strijd op dezelfde wijze twijfelachtige situaties interpreteren. Verdient de handsbal een strafschop of niet? En hoe te handelen bij dat herhaaldelijk gesjor aan shirts bij hoekschoppen? Het zijn maar twee voorbeelden, waarin de arbitrage wekelijks sterk van elkaar afwijkt en ook zichtbaar mee sjoemelt. Hetzelfde geldt tevens voor pittige overtredingen, die dan weer geel en dan weer rood opleveren.
Buitenspel is buitenspel en hoeft straks geen twijfel meer te zaaien. Maar het is niet gewenst dat de video-referee nu juist de verwarring nog eens gaat vergroten.
LEX MULLER
Sportjournalist sinds mensenheugenis. Schrijft al sinds 1966 over voetbal. Bezocht WK's vanaf 1974. Werkte tot 1994 voor kranten, waaronder twintig jaar bij het Algemeen Dagblad. Switchte daarna naar de televisie, maar legt zich sinds 1 januari 2011 volledig toe op sport op internet.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
Tadic, Ünder en Bonucci missen penalty voor Fenerbahçe: Olympiacos stoot door
Benfica en Kökçu klaar in Europa na misser Di MarÃa op moment suprême
Tienkoppig AS Roma verslaat AC Milan opnieuw en meldt zich bij laatste vier
Jeremie Frimpong redt ongeslagen reeks Leverkusen en staat in halve finale
Stunt Liverpool blijft uit: Jürgen Klopp vertrekt zonder Europese prijs
Emiliano MartÃnez krijgt twee keer geel maar géén rood dankzij speciale regel
Meer sportnieuws
Verwarring zal er altijd blijven. Ik denk dat je met de video-referee een hoop dingen wel juist kan beoordelen. Natuurlijk kan de video-referee hier ook een fout mee maken, wij blijven tenslotte mensen.
Het zeiken op scheidsrechters en de onsportiviteit die daarmee gepaard gaat is echt een van de meest vervelende aspecten van voetbal. Alleen al daarom zou een videoref een goed idee zijn, dan wordt de scheids hopelijk met meer behandeld. Een andere toevoeging waar ik op wacht is de introductie van zuivere speeltijd (60 minuten - 70 minuten), zodat het tijdrekken minder wordt
Ik vind uberhaupt dat de scheidsrechter teveel moet toestaan op het gebied van discussie. De scheids beslist. We laten ons in Nederlands steeds meer verleiden om te denken dat scheidsrechters clubvoorkeuren hebben. Die mensen worden gescreend en gemeten. Als ze slecht presteren worden ze daarvoor gestraft. Ik neem aan dat scheidsrechters hun eigen carriere belangrijker vinden dan hun favoriete club. Maar tijdens de wedstrijd moet men gewoon luisteren naar de scheids. Buitenspel is buitenspel. Dat argument voetbal = emotie is waardeloos. Dit geeft tijdrekkers etc. de mogelijkheid het spel te vertragen. Voetbal gaat steeds minder over voetbal en steeds meer over randzaken als scheidsrechters.
Neem eens een keer een voorbeeld aan rugby en hockey, waar de scheidsrechter gewoon de baas is op het veld.
Ik ben al vele jaren een fanatiek volger van het internationale rugby en daar ontstaat nooit verwarring door de video ref.
Het gebeurt zeer sporadisch dat de video ref er niet uitkomt en de scheids op zijn eigen waarneming moet afgaan.
De video ref zorgt eigenlijk altijd voor duidelijkheid en zo hoeft geen team of speler zich benadeeld te voelen.
Ik zou het geweldig vinden als het in het voetbal gaat worden gebruikt. Scheelt ook een hoop agressie in en om het veld.
Ja eens, maar het moet naar mijn mening alleen gebruikt worden in dingen zoals goals wel of niet over de lijn, buitenspelgoals en penalty's. Dus alleen echt bepalende momenten in een wedstrijd. Een overtreding op de middellijn of bijvoorbeeld een bal wel of niet over de zijlijn, ach dat is menselijk.
Blablabla ik kan echt niet genieten van die lex muller ; val bijna in slaap van zijn artikels.
Laat aub de videoref snel komen en ze moeten niet met smoesjes komen. Videoref is 100x beter dan de slechte scheidsrechters waar we nu te maken hebben. Tuurlijk het zal niet al te vlot gaan de eerste paar keer maar het gaat echt niet zoveel tijd kosten en het hoeft helemaal niet voor verwarring te zorgen.
Doe het zoals met tennis en geef elk team 3 challenges. Elke keer dat ze iets challengen waarbij ze het verkeerd hebben dan gaat er een challenge af. Zo gaan teams niet tijdrekken met onzin en proberen ze iig geen verkeerde challenges te vragen steeds. Dit zou geweldig zijn voor het voetbal aangezien de scheidsrechters toch echt heel vaak wedstrijden negatief beinvloeden. Zou echt tijd zijn. De gokkantoren zullen daar minder blij mee zijn en de fifa ook maar dit is nodig! Er is geen enkele reden om zoveel fouten toe te laten van de scheidsrechters. Ze kunnen allemaal gewoon niet fluiten dus waarom helpen we ze niet met een videoref. Je kan zelfs een jury neerzetten en dan hoeft de scheids op het veld niet eens te kijken. Dan stopt het spel ook niet zo lang.
De stelling dat twijfelachtige doelpunten gebruikt zijn om de invoering van de videoref te bespoedigen, raakt kant noch wal. Dit euvel is tenslotte al afdoende verholpen met het toelaten van de doellijn-technologie. De link tussen de onthulling van Sky-sports en de toezegging van Ifab slaat helemaal nergens op en om dan in een adem ook het terugtrekken van Platini te noemen wekt helemaal op de lachspieren.
Voor al degenen die denken dat een videoscheidsrechter alle fouten van de man op het veld gaat oplossen, zullen de experimenten bij voorbaat al een teleurstelling zijn. Wie echter vreest dat de verwarring alleen nog maar groter zal worden, snapt er werkelijk niets van.
De beslissing van een scheidsrechter op het veld is gebaseerd op 1 waarneming en wordt in een paar seconden genomen. Met de hulp van de video krijgt hij daar twintig ogen bij plus de mogelijkheid om iets langer na te denken alvorens een oordeel uit te spreken. Als dat bij voorbaat geen verbetering gaat opleveren weet ik het ook niet meer. De uiteindelijke beslissing blijft bij de hoofdscheidsrechter en als er al sprake was van gesjoemel en verschil in interpretatie bij de diverse arbiters, zal dat niet minder maar vooral niet meer worden. Hij kan zich immers niet meer verschuilen achter het excuus dat hij er niet goed voor stond.
Misschien moet Lex zijn oogkleppen eens afzetten. Dan zou hij zien dat er naast voetbal nog andere sporten zijn. En in enkele daarvan wordt al jaren gewerkt met de hulp van camera's. Voor de antwoorden op zijn vragen hoeft hij de experimenten in het voetbal helemaal niet af te wachten.
Reageer
Je mag reageren vanaf niveau 3.