Wonderlijk, die overwaardering voor de derde plaats op het WK
Het voetbal domineerde op de sportverkiezing van het jaar. Ongewoon en bepaald geen traditie. Normaal gesproken triomferen en regeren sporten als schaatsen, turnen en wielrennen en mag voetbal hooguit figureren achter de coulissen. Maar Louis van Gaal, Arjen Robben en het Nederlands elftal bepaalden de stemming en profiteerden oppermachtig van een even verbazingwekkende als ongelooflijke populariteit.
De herinnering aan het WK in Brazilië voedde kennelijk deze opmerkelijke suprematie. In de laatste weken van het jaar rolden de beelden van Oranjes opmars veelvuldig over het scherm. Elke terugblik vertoonde die onvergetelijke snoekduik van Robin van Persie tegen Spanje. Als symbool van een ongedachte sensatie.
Niemand, echt niemand dichtte Nederland enige kans toe op dit zware toernooi. Wellicht overleven in de eerste ronde, dat was zo’n beetje de limiet in alle prognoses. Maar Van Gaal toverde het team om in een defensief nauwelijks te verplaatsen brok en blok beton. Hij gunde alleen Robben alle vrijheid om uit te breken en niet mee te doen aan de strenge bewaking van de eigen nul.
Oranje raasde door naar de derde plaats, feitelijk minder dan vier jaar eerder. Maar in 2010 beklom geen speler of coach het podium van de verkiezingen. Toch een tikje vreemd. Ook toen overlaadden de media de prestaties met de nodige kritiek. Er viel ook wel het één en ander aan te merken op de speelwijze, maar het concept van bondscoach Bert van Marwijk en de instelling van zijn formatie waren hoe dan ook meer aanvallend en avontuurlijker ingesteld dan in Brazilië.
Het zilver van 2010 maakte niettemin minder los dan het brons van vier jaar later. Vanwaar dat rare verschil? Sportief gezien overtrof de ploeg van 2014 alle sombere verwachtingen, maar qua amusement scoorden de wedstrijden amper een schrale voldoende. Regelmatig werd de eerste helft verspild en opgeofferd aan het saaie opwarmen van de verdediging.
In wezen voldeed slechts de troostfinale tegen Brazilië over de volle negentig minuten. Daarmee sloot Oranje het WK nog wel in stijl af. Blijkbaar beklijft die impressie nog het sterkst en het langst en zijn al die veelvuldige oninteressante periodes van afwachten en vergeefs counteren in de loop van de maanden gewist.
De lof voor Van Gaal is in zeker opzicht gerechtvaardigd. Hij maakte het schier onmogelijke waar: hij bedacht een systeem, dat de talloze kenners op voorhand heftig veroordeelden en afwezen als een doodzonde en vloeken tegen de Hollandse school. Hij negeerde alle scepsis en kreeg achteraf gelijk. Zonder de verfoeide tactiek van 5-3-2 had Nederland veel eerder de terugreis kunnen boeken. Van Gaal durfde, met de technische staf, het elftal vast te snoeren in een on-Nederlands speelwijze. Hij tartte de toorn van de vele collega’s, maar het volk liep dankbaar in een lange polonaise achter de successen aan. Het maalde niet om het gebrek aan spektakel, druk naar voren en splijtende combinaties.
Het dweepte met Robben, die dankzij de strategie van de eigenzinnige bondscoach kon uitblinken en uitgroeien tot de ware ster van het WK. De dribbelaar leefde zich uit in ouderwetse spurts naar het vijandelijke doel en ontpopte zich tot de leider in het veld. De onderscheiding van beste in 2014 is meer dan verdiend, temeer omdat hij ook bij Bayern München een topjaar doormaakt.
De waardering voor het WK, op de drempel van 2015, doet ondanks de adoratie voor Van Gaal en Robben, enigszins overdreven aan. Vermoedelijk omdat het voetbal in het bijna afgelopen jaar, zeker internationaal, de liefhebber niet al te zeer verwende met echt aansprekende uitschieters. De Eredivisie kende voldoende spanning, maar met de verjonging brokkelde de kwaliteit opnieuw verder af. In de Champions League had Ajax wederom weinig te zoeken. Maar gelukkig lijkt zich een lichte kentering af te tekenen, nu de Amsterdammers samen met Feyenoord en PSV overwinteren in de Europa League.
Waarschijnlijk verklaart die schaarste de wonderlijke en smachtende overwaardering voor de derde plaats op het WK in Brazilië. Koester het nog even, want over een jaar zal het voetbal niet weer in de prijzen vallen op het sportgala.
LEX MULLER
Sportjournalist sinds mensenheugenis. Schrijft al sinds 1966 over voetbal. Bezocht WK's vanaf 1974. Werkte tot 1994 voor kranten, waaronder twintig jaar bij het Algemeen Dagblad. Switchte daarna naar de televisie, maar legt zich sinds 1 januari 2011 volledig toe op sport op internet.
Op zoek naar een nieuwe carrièrekans? Laat je omscholen tot servicemonteur!
Meer nieuws
‘Feyenoord raakt naast Slot en Hulshoff nog een staflid kwijt aan Liverpool’
Ajax en routinier tóch in gesprek over langere samenwerking
Liverpool-icoon zet vraagtekens bij komst Arne Slot: ‘Tijden zijn veranderd’
Wayne Rooney richt zich na Merseyside Derby tot ‘zeurderige’ Virgil van Dijk
Beuker en De Lang onthullen: vier spelers moeten ‘geraamte’ van Ajax gaan vormen
Marciano Vink noemt twee spelers waar Ajax per direct afscheid van moet nemen
Meer sportnieuws
Weet je wat wonderlijk is? Dat jouw column hier nog elke keer geplaatst en omhoog gekickt wordt.
"niemand, echt niemand dichtte Nederland enige kans toe op dit zware toernooi"
Jawel, Lex. Ik zei het nog, nota bene in een reactie op jouw column waarin je voorspelde dat Nederland laatste zou worden in de poule.
Dus je voorspelling van nu: "want over een jaar zal het voetbal niet weer in de prijzen vallen op het sportgala." valt dus ook niet serieus te nemen. Zeker omdat voetbal in de jaren dat er géén EK of WK is, uberhaupt nooit in de prijzen valt daar.
Ik hoop dat VZ ook goede voornemens heeft voor 2015: minder zure, subjectieve meningen plaatsen van mensen zonder serieuze voetbalachtergrond.
Knappe voorspelling van Lex dat het voetbal niet opnieuw in de prijzen zal vallen in een jaar zonder EK of WK. Meesterlijke journalistiek!
Lex wat ben je ook een vreselijke opportunist...
Eerst plaats je columns over hoe we laatste gingen worden in de poule. Dat kwam omdat we nou niet zulk goed materiaal hadden als 4 jaar geleden. Aangezien 4 jaar geleden we spelers op hun top hadden en defensief betere spelers hadden. Van Gaal haalt vervolgens het maximale uit het elftal. Wat heel knap is aangezien niemand dat team een stuiver gaf. Iedereen overlaad dit teams met complimenten. Aangezien ze binnen de omstandigheden het maximale eruit gehaald hebben..
En dan komt dezelfde man die zei dat het niks zou worden nu met de stelling dat het raarrrrrr is dat dit team prijzen krijgt? Man man man man.. Onze opportunist doet alles voor de clicks zie ik..
Ik snap werkelijk waar niet dat er hier nog iemand is die de columns van dhr Muller nog leest.
Als ik de reacties zo lees heeft hij volgens jullie nog nooit een goede column geschreven.
Nu weet ik natuurlijk niet hoe het met jullie zit, maar als ik 3x iets van een schrijver heb gelezen, en ik blijf het slecht vinden, dan lees ik het echt niet voor de 4e keer.
Zo lees ik bijvoorbeeld de meeste clubexperts niet, of reacties van een aantal reageerders hier.
Iedere prijs die door een jury en/of door middel van verkiezing wordt gegeven is arbitrair dus ook deze verkiezing, kwestie van smaak en persoonlijke voorkeur.
Dat is ook de reden dat ik persoonlijk zo'n liefhebber ben van zulke verkiezingen en hecht er ook nooit te veel waarde aan
Is normaal dat dit brons beter smaakte dan het zilver de vorige keer. De verwachtingen waren een stuk lager en als het resultaat die verwachtingen overtreft dan is dat lekker natuurlijk.
Ik vond de opinie in Nederland vooraf en achteraf wat doordraven.
Het was vooraf nog niet zo slecht zoals de publieke opinie je toen wou doen laten geloven. Maar achteraf zijn ze weer doorgeslagen in de andere richting. " Nederland kon het WK winnen", lees je dan, of "nederland heeft een fantastisch elftal met allemaal wereldspelers".
Daarom dat ze dan ook verloren van Italië, Ijsland, Tsjechië en Mexico na dat WK. Ze kregen thuis bijna slaag zelfs van de voetbalgrootheid Kazachstan.
Tegen Spanje was het heel goed op het WK, de rest was minder en Louis had gelukkig een gouden aanhangsel of het was veel eerder thuis. Heeft niks te maken met genialiteit van de trainer of zijn keuze voor een 532 waar Nederland de spelers niet voor heeft. In Vlaanderen hebben we een treffend woord om te omschrijven wat er heeft plaats gevonden: "hoerenchance".
En dat mag. Het is niet omdat het geluk meezit, dat je niet mag genieten.
Maar jongens, na de verlieswedstrijden tegen Italië, Ijsland, Tsjechië en Mexico mag wel duidelijk zijn dat Nederland geen onwerelds fantastisch elftal heeft.
"nederland heeft een fantastisch elftal met allemaal wereldspelers".
Nog nooit gelezen. Euforie is toch niet zo erg na een derde plaats. Laat mensen daar lekker in doordraven. Als supporter objectief kijken naar de ploeg waar je voor juicht, lijkt me echt ontzettend saai.
Als de winstpartijen op het WK overigens geluk waren, noem ik de vier wedstrijden erna gewoon pech. Mag ik dat doen?
Op zich is het allemaal niet zo raar:
- Voorafgaand aan bijna elk vorig toernooi dacht half Nederland dat we eerste zouden gaan worden en toen werden we het steeds niet (behalve in 1988 natuurlijk). Nu verwachtte niemand iets en werden we derde. Een underdog die derde wordt zal altijd populairder zijn dan een titelkandidaat die tweede wordt.
- Dit WK staat niet helemaal op zich, we zijn nu op twee achtereenvolgende Wk's bij de laatste drie geëindigd. Dat geeft internationaal toch aanzien.
- Een toernooi dat je afsluit met een 3-0 overwinning op Brazilië heeft uiteraard een veel lekkerdere nasmaak dan een toernooi dat je afsluit met een in de verlenging verloren finale.
- Het WK van 2010 was voor Nederland gewoon niet zo spectaculair. Nederland - Brazilië was eigenlijk de enige echt legendarische wedstrijd. Dat was dit jaar wel anders. 5-1 Tegen titelhouder Spanje. Van 1-2 achter naar 3-2 voor tegen Australië. De overwinning op Mexico in de 94e minuut. De penaltythriller tegen Costa Rica. Het was gewoon een veel meer heroïsch toernooi.
Maandenlang voor het wk liep Lex te lullen dat alleen 4-3-3 de weg naar succes was, dat de defensieve tacktiek de laatste plaats op zou leveren, het was een schande, Van Gaal een idioot, er moesten geen spelers uit de ED geselecteerd worden blablablabla,,,,
en dan nu.....dit
"zonder de verfoeide tactiek van 5-3-2 had Nederland veel eerder de terugreis kunnen boeken. "
??????????????????????????????????????
Conclusie: Lex heeft maanden moord en brand lopen roepen voor een systeem waarvan hij dus kennelijk wist dat het tot vroege uitschakeling zou lijden. Enigzinds probeert ie zich hier nog een beetje uit te lullen door te zeggen dat "helemaal niemand het had verwacht"....is ook helemaal niet waar. Ik en vele anderen begonnen na de wijziging van tactiek wel weer geloof te krijgen in Oranje,
Lex lult maar wat en heeft niet eens door dat hij zichzelf constant tegenspreekt.
Lex, lees je eigen columns nog eens terug zou ik zeggen en vraag je dan af of je uberhaupt een visie hebt, of maar een beetje met alle winden meelult.
.
Reageer
Je mag reageren vanaf niveau 3.