Onkunde Van Vossen bewijst klasse Boessen

Aantrekkelijk voetbal met jonge spelers en de wederopbouw van Fortuna Sittard moest gestalte krijgen. Het waren de mooie voornemens van Peter van Vossen aan het begin van het seizoen. Amper vier maanden na zijn aanstelling lijkt het huwelijk tussen de oud-international en de Limburgse club geen lang leven beschoren. Dankzij een 1-8 nederlaag tegen Emmen zal het al zo grote stadion van de Limburgers, leger dan ooit zijn.

Fortuna-directeur Martin Masset zal de komende nachten niet al te lekker slapen. De bestuurder van de Limburgse club moet met lede ogen aanzien hoe onder leiding Van Vossen alle voortgang van de afgelopen seizoenen ongedaan is gemaakt. Al vanaf het begin van de competitie is het voetbal bedroevend, halen sterkhouders hun niveau niet en zijn de resultaten uitermate teleurstellend. Een ontslag lijkt vanwege de financiële situatie (de club bivakkeert nog altijd in categorie 1) geen optie. Masset zit als het ware in een houdgreep. Niet alleen financieel kan de directeur zich geen ontslag veroorloven, maar ook de geloofwaardigheid van Masset zelf komt in het geding. De aanstelling van ‘grote naam’ Van Vossen was een gok vanwege zijn geringe ervaring en gebrek aan binding met de club.

Bij de supporters heeft de oud-international inmiddels zijn krediet al verloren. Met name de zweverige teksten na afloop van een verloren wedstrijd leiden tot frustraties. Ook met de uitspraak: “We willen binnen drie seizoen naar de eredivisie en daar blijven”, kreeg Van Vossen de lachers op zijn hand. Het is de zoveelste tegenslag voor de Fortuna-achterban. Afgelopen drie seizoenen leken de magere jaren, waar de club in de onderste regionen van de Jupiler League vertoefde, achter de rug.

Of het aan Van Vossen ligt, gebrek aan kwaliteit in de voorhoede en/of de rest van de selectie. Feit is wel dat onder voorganger Wil Boessen spelers als Ramon Voorn en Roel Janssen wekelijks een constante factor waren. Onbekende namen als Aziz Khalouta, Gevaro Nepomuceno en Fatih Turan braken door en de prestaties waren beduidend beter. Clubman Boessen wist tot twee keer toe de play-offs om promotie naar de eredivisie te bereiken.

Het veldspel onder de huidige oefenmeester van FC Oss was niet altijd om naar huis te schrijven. Maar het was in ieder geval resultaatgericht. Kwaliteit werd gecompenseerd met inzet en in thuiswedstrijden leed de ploeg zelden puntverlies. Veel waardering kreeg Boessen niet. Het resultaatgerichte voetbal werd vaak omschreven als ‘betonvoetbal’. Met een schamel applausje in de afscheidswedstrijd van Fernando Ricksen nam Boessen uiteindelijk afscheid. Echt treuren om zijn vertrek, deed een groot deel achterban niet. Er werd zelf gegrinnikt toen hij bij FC Oss aan de slag ging.

Met Van Vossen aan het roer, worden de kwaliteiten van zijn voorganger echter pijnlijk duidelijk. Vooral als je de prestaties van Boessen met FC Oss vergelijkt met hoe Fortuna er nu voor staat. In Brabant presteert hij tot nu toe met beperkte middelen boven verwachting. Iets wat hij met Fortuna de afgelopen seizoenen ook deed. Het bewijst niet alleen dat Fortuna een uitstekende trainer met clubgevoel heeft laten gaan, maar ook dat een goede voetballer niet altijd een goede trainer hoeft te zijn.