Ook Guus Hiddink doet niet aan promotie voor de Hollandse School
Het buitenland heeft geen weet van de hier gevoerde discussie over de Hollandse School. De term zegt daar begrijpelijk niets. Met name in Zuid-Amerika leeft wel de herinnering voort aan het totaalvoetbal van 1974 op het WK in West-Duitsland. Namen als van Johan Cruijff, maar ook van Johan Neeskens en Willem van Hanegem prikkelen nog altijd en spreken tot de verbeelding.
Het spel van veertig jaar geleden zette het Nederlandse voetbal voor het eerst op de wereldkaart, zoals dat wat plechtig heet. Voordien hokte het almaar in de donkere anonimiteit. Het Ajax van begin zeventiger jaren leidde de bevrijding in. Oranje verbaasde en betoverde de internationale elite. In West-Duitsland debuteerde de Hollandse stijl op dit podium.
Wat hield nou die stijl precies in? Dominant, aanvallend, agressief en brutaal voetbal, veelal op de helft van de tegenstander. Maar voor alles aanvallen met twee originele en authentieke buitenspelers. Types als Piet Keizer, Rob Rensenbrink en Johnny Rep. Pure vleugelspitsen, met een dribbel langs de lijn en tijdig een scherpe voorzet voor het doel. Ze lijken al lang uitgestorven. Op het EK van 1988 in Duitsland paste Rinus Michels het systeem al snel meer en meer aan, in het belang van het resultaat. Op rechts zwoegde Ruud Gullit als aangever en ter afleiding voor Marco van Basten. Op links zorgden Arnold Mühren en Erwin Koeman voor een dubbele bezetting, maar beiden waren opgeleid als linksbenige middenvelders.
In München pakte het Nederlands elftal de enige hoofdprijs tot nog toe. Maar het maakte absoluut geen promotie voor de Hollandse School, integendeel zelfs. De vrij behoudende tactiek was afgestemd op de kwaliteit van het materiaal en bovenal op de beste balans voor de ploeg. Johnny van ’t Schip, geschoold als rechtsbuiten, mocht alleen in de eerste wedstrijd in de basis optreden. In het vervolg werd hij ingeruild voor Erwin Koeman, ter versterking van de linkerkant en ook al in dienst van killer Van Basten.
Op het WK van 2010 in Zuid-Afrika herhaalde het Oranje van Bert van Marwijk knap de prestaties van 1974 en 1978, maar evenmin met een vette knipoog naar het verleden. In het concept was slechts plaats voor één vleugelaanvaller: Arjen Robben. Een linkspoot, die vanaf rechts het liefst naar binnen zwenkte. Op links improviseerde Dirk Kuyt zo goed en zo kwaad hij dat kon met tomeloze inzet en werklust. Met twee controleurs in de halflinie dwaalde ook Van Marwijk ver af van het ouderwetse 4-3-3.
Opvolger Louis van Gaal had maling aan principes en hing het recente WK in Brazilië op aan zijn filosofie van louter poldercatenaccio. Weer was de Hollandse School thuis gebleven in het archief van de KNVB op Zeist. Duitsland had inmiddels een moderne variant van de buurman ingestudeerd. Zo nodig zonder spits, maar met een overbevolkt middenveld vol begenadigde allrounders wervelde het naar de gouden trofee, ook nog eens positief beïnvloed door het werk van Josep Guardiola bij Bayern München.
In de eigen Eredivisie tracht Ajax, enigszins krampachtig, de ode aan de Hollandse stijl in stand te houden. Trainer Frank de Boer streeft naar 4-3-3, maar moet zich daarbij stelselmatig behelpen met pseudo-vleugels. Tegen PEC Zwolle vulde hij de buitenkant in met Lasse Schöne op rechts en Ricardo Kishna op links. Het werkte niet, mede omdat zij alle twee moeite hebben zich vast te pinnen aan die positie. De kampioen bemint de aanval, maar mist toch nog enigszins de ware, noodzakelijke klasse in de voorhoede.
Mogelijk past Feyenoord ook komend seizoen nog het meest en het sterkst de lessen toe van vroeger. Nieuweling Bilal Basaçikoglu op rechts en Jean-Paul Boëtius op links, maar dan wel met een volwaardige spits als vervanger van Graziano Pellè. Het Nederlandse publiek hongert nu eenmaal traditioneel naar attractief voetbal. Verliezen is hier minder rampzalig dan elders op aarde, waar het spel is geëvalueerd tot het complete tegendeel van de Hollandse School. Zonder de geschikte talenten zal het nooit lukken het totaalvoetbal van 1974 weer tot leven te wekken. Dat weet ook Guus Hiddink, bondscoach en wereldburger. Vergeet derhalve 4-3-3 bij het Nederlands elftal en staak de achterhaalde discussie over de Hollandse stijl.
LEX MULLER
Sportjournalist sinds mensenheugenis. Schrijft al sinds 1966 over voetbal. Bezocht WK's vanaf 1974. Werkte tot 1994 voor kranten, waaronder twintig jaar bij het Algemeen Dagblad. Switchte daarna naar de televisie, maar legt zich sinds 1 januari 2011 volledig toe op sport op internet.
Meer nieuws
Gullit denkt te weten wie nieuwe trainer Ajax wordt: ‘Gerucht gaat in Amsterdam’
Joshua Brenet pakt Joey Kooij aan op Instagram; twee PSV'ers reageren direct
Genee maakt oprechte excuses na grap over collega-presentator: ‘Slappeling!’
Alex Kroes onthult wie komende zomer de transferzaken bij Ajax regelt
Wesley Sneijder geniet: ‘Hij is zich in de basis van Oranje aan het spelen’
‘Arrogante’ Promes maakte fout op fout: ‘Ontsnappen is vrijwel onmogelijk’
Meer sportnieuws
Het gaat helemaal niet om het ouderwetse 4-3-3.
Het gaat om het idee van dominant aanvallend voetbal te spelen. Dat kan heus nog steeds met buitenspelers als de verdediging goed genoeg is.
Ook Van Gaal was gewoon van plan om 4-3-3 te spelen indien Strootman niet was uitgevallen.
Tijdens het WK werd wel duidelijk dat Van Gaal door het succes van de wedstrijd tegen Spanje aan 5-3-2 bleef vasthouden ook al was de verdediging met vooral De Vrij en Vlaar goed genoeg geweest om de switch te maken naar 4-3-3.
Ik ben een van de mensen die het liefst een realistisch Nederlands elftal ziet dat niet alleen in schoonheid sterft, maar we moeten onszelf niet constant tekort doen door te denken dat 4-3-3 inferieur is of dat onze verdediging zoveel slechter is dan andere nationale teams.
Gewoon 4-3-3 spelen tegen elke tegenstander behalve Spanje en Duitsland die heel graag balbezit willen en open staan voor counters.
"en staak de achterhaalde discussie over de Hollandse stijl"
Begin er dan zelf mee, zou ik zeggen, en schrijf er niet eerst een hele column over.
Natuurlijk zie ik Nederlnd het liefst in 433 spelen.
Maar als daar de spelers niet voor zijn moet er anders gespeeld worden.
Al dat spastische gejank van ouwe melancholische zeiksnorren als van Hanegem en Müller, ik word er helemaal kotsmoe van. Schei toch uit met dat gezever over een fantastisch systeem ergens uit een periode tussen de twee laatste ijstijden in. Ten eerste is het voetbal zoveel sneller en beter geworden dat het hetzelfde is als het laagste amateurniveau van Kirgisistan vergelijken met het niveau in de finale van de Champions League. Ten tweede heeft Oranje welgeteld één vleugelspeler die van het vereiste niveau is, terwijl je er voor 4-3-3 toch echt twee nodig hebt en ten derde is 4-3-3 gewoon niet meer van deze tijd, het kan niet meer tegenwoordig. En als er dan een team is dat 4-3-3 speelt dan is de invulling compleet anders dan 40 (!!!!) jaar geleden het geval was. Feit is dat Nederlandse clubs al jaren geen ene reet meer presteren in Europa, met dat schitterende 4-3-3, en Oranje aardige resultaten boekt, zonder 4-3-3. Dat die ouwe azijnpissers dat nou eens mogen inzien.
Is ie weer hoor.. ten eerste inderdaad, zoals michiel2424 al zegt, als je het zo'n achterhaalde discussie vindt, moet je er geen column over schrijven, en dit is niet de eerste die hij erover schrijft want rond het WK heeft hij er nog een stuk of 3 over het systeem geschreven.
Meneer Muller blijft zelf hangen in het verleden, want hij definieert hollandse school of aanvallend voetbal dus alleen als agressief en brutaal (terwijl hij in het verleden de hardere stijl juist afkeurde, van o.a. nigel de jong enz), dominant en aanvallend voetbal met, heel belangrijk een rechtspoot als rechtsbuiten en een linkspoot als linksbuiten. Wat betreft dominantie heeft hij wat afgelopen WK misschien een punt, maar de periode(s) daarvoor natuurlijk niet, want Oranje heeft bijv. in de periode van van Marwijk altijd veel meer balbezit gehad dan de tegenstander en was altijd dominant, hoewel dit misschien niet in veel doelpunten resulteerde. Aanvallend voetbal was het bij vlagen ook op het WK, net als in de perioden daarvoor, waar ondanks dat er twee controleurs stonden er voldoende voetbal in de ploeg zat.
De discussie met de buitenspelers, die is pas achterhaald. Hoezo zou een buitenspeler die naar binnen komt zoals Robben of Depay minder aanvallend zijn dan een 'klassieke' buitenspeler? Het is alleen een ander soort aanval die je dan uitvoert, maar met aanvallende backs die erover heen komen en wel een voorzet geven (idealiter) heb je een goede combinatie. Trouwens ook flauw om op basis van 1 wedstrijd van Ajax in het nieuwe seizoen, waar het inderdaad niet lekker liep, de speelwijze van de club meteen af te schrijven. Muller weet ook dat de Boer idealiter Schone liever niet als rechtsbuiten neerzet, maar de spelers die er moeten staan zijn nog iets te jong. Kishna is juist meer een klassieke linksbuiten, als hij opgelet had zag je dat hij er een paar keer op snelheid voorbij ging en prima voorzetten afleverde.
Nog een mooie: 'verliezen is hier minder rampzalig dan elders op aarde, waar het spel is geëvalueerd tot het complete tegendeel van de Hollandse School.' En daarvoor zegt hij juist dat Duitsland aanvallend speelt en de hollandse school als het ware heeft overgenomen.
Ook de laatste alinea is apart, hij zegt zonder de geschikte talenten komt het totaalvoetbal niet terug, daarmee wilt hij toch neem ik aan zeggen dat het wel kan en dat hij dat ook wilt zien, maar, besluit hij vergeet de discussie want het komt er niet meer van. Make up your mind Lex, stop of zelf met columns schrijven over de hollandse school en 4-3-3 en accepteer dat aanvallend voetbal er tegenwoordig nou eenmaal vaak anders uitziet, of blijf in het verleden hangen en blijf lekker een zuurpruim die niet meer lijkt te genieten van voetbal en dit aan de wereld wilt verkondigen. Ik zou het eerste kiezen, wordt je leven stuk leuker van
Edit: nog maar een keer zeggen dat het Lex Muller zou sieren als hij een keer reageert op de comments die mensen hier plaatsen. Hij moet niks, maar je schrijft op een internetsite, waarvan het belangrijkste aspect is dat mensen meepraten. Op de columns van dhr. Muller schrijft het merendeel een serieuze reactie met gegronde argumenten en dan zou het leuk zijn als hij ook eens daarop reageert.
"het Nederlandse publiek hongert nu eenmaal traditioneel naar attractief voetbal. Verliezen is hier minder rampzalig dan elders op aarde,.........."
Lex niet generaliseren a.u.b.
Daarnaast kan, een countersysteem, een 3-5-2 of een goede 4-4-2 ook heel attractief zijn. Ik ben zo moe van mensen die alleen 4-3-3 attractief vinden.
Bijzonder dat wel Feyenoord wordt genoemd als ploeg die komend jaar mogelijk met buitenspelers speelt die een voorzet kunnen geven op een 'echte' spits, maar dat Lex even vergeet dat ook PSV met Narsingh en Depay buitenspelers heeft die aan de lijn kunnen plakken om een spits van ballen te voorzien.
Sure, Depay trekt ook regelmatig naar binnen, maar dat past ook prima binnen de Hollandse school.
De enige keer dat Nederland ooit wat won met het Nederlands elftal was met een 4-4-2 systeem. In 1988 met Gullit en van Basten was dat.
In 1974 en 1998 speelden we een 4-3-3 systeem maar wonnen niets. In 2010 speelden we een 4-2-3-1 systeem en in 2014 een 3-5-2 systeem. Een modern systeem is tegenwoordig zoals Bayer M speelt en dat is een 4-2-3-1 systeem met twee controleurs waarvan eentje de spielmacher is ( Kroos) de ander meer verdedigend ( Scheinie ). van die drie zijn er dan twee wingers Ribery en Robben en eentje is de man achter de spits zoals bv. Gotze. Het 4-4-2 systeem wordt ook nog steeds veel gespeeld.
Ook 4-3-3 komt nog voor maar dan moet je wel beschikken over twee hele snelle en behendige buitenspelers die de achterlijn kunnen halen twee benig zijn een voorzet kunnen geven en een man uit kunnen kappen. Over het algemeen hebben de meeste clubs deze spelers niet.
Het team dat in 88 won bestond uit de volgende spelers in de volgende opstelling.
Stop nou ern s met dat gezeik over de Hollandse school.
1. Er zijn meer provinciën dan die twee.
2. Het is nog nooit succesvol geweest.
3. Attractief voetballen ligt niet aan een systeem maar instelling.
4. Eerst winnen, daarna mooi voetbal! Iedereen is ziek van verlies, vooral als je mooi voetbalt. Slecht winnen bestaat niet, als jij de winnaar bent ben je nog steeds blijer dan de tegenstander.
5. Je voetbalt niet beter met 11 technisch fantastische creatieve spelers. Je hebt er zelf niet veel nodig. Je hebt altijd werkers nodig, wij lijken dit in NL steeds weer te vergeten. De waterdragers maken de creatievelinfen beter en je hebt er meer van nodig!.
6. Een goede techniek is een pre maar kracht en formaat tellen ook voor nagenoeg de helft!
8. 11 sterspelers maakt geen matige team.
We kunnen zo nog wel even doorgaan! Hopelijk snappen mensen t nu!
Gelukkig dat Hiddink eveneens een realistische coach is. Laten we dat 4-3-3, totaal ongeschikt voor het hedendaagse voetbal, nu voor eens en voor altijd begraven en het er nooit meer over hebben. Romantisie mogen zwijmelen over 1974, een totaal andere tijd waarin het niveau van het voetbal vele malen lager lag, maar laten we ons richten op het heden en zo spelen als het hedendaagse voetbal dat vereist. Nooit meer 4-3-3.
Reageer
Je mag reageren vanaf niveau 3.