Wanneer komt de schaal terug naar huis?

De voorbereiding van de Nederlandse clubs zit er bijna op, de messen worden geslepen voor het nieuwe seizoen en bij menig voetballiefhebber begint het gevoel weer te kriebelen. De bal die rolt op het verse gras is toch wel het mooiste wat er is voor velen. Ook ik heb er weer zin in, en natuurlijk ga ook ik nadenken over de stand na 34 speelronden. Maar ik ben bang dat op nummer een weer dezelfde club staat als de afgelopen vier jaar: Ajax, de club die geschiedenis wil schrijven door voor de vijfde keer op rij kampioen van Nederland te worden. Natuurlijk wil ik dat ‘mijn’ PSV de reeks van de Amsterdammers gaat doorbreken. Maar behoort een titel eigenlijk wel tot de mogelijkheden in Eindhoven?

Ajax werd afgelopen jaar zonder al te veel problemen kampioen van de Eredivisie. De ploeg van Frank de Boer was over het gehele jaar gezien het meest constant van alle titelkandidaten. Vitesse leek tot aan de winterstop zich op te maken voor een tweestrijd met Ajax, maar na de winterstop zakte de club uit Arnhem volledig weg uit de top en eindigde de ploeg maar liefst vijf plekken lager dan het voor de winterstop stond. FC Twente werd uiteindelijk niet echt een bedreiging voor Ajax, ze speelden af en toe wel degelijk goed, maar verloor dan na bijvoorbeeld twee a drie wedstrijden weer. Waardoor ze nooit een bedreiging konden vormen. Feyenoord kwam te laat op gang om het Ajax echt moeilijk te maken, maar eindigde dik en dik verdiend op de tweede plaats en kwalificeerde zich zo voor de voorrondes van de Champions League. Over PSV wil ik het eigenlijk liever niet hebben, maar het woord dat het afgelopen seizoen het beste samenvat is onervarenheid, van zowel coach als de spelers.

Nu het nieuwe seizoen voor de deur staat moeten bij PSV de echte beginnersfouten eruit zijn, het elftal met veel jeugdspelers heeft het afgelopen jaar harde lessen gehad in topvoetbal. Die lessen moeten nu gebruikt worden om dit elftal kampioen te laten worden dit jaar of volgend jaar. Met ons keepertalent Jeroen Zoet zitten we goed voor de komende jaren. Hetzelfde geldt voor de achterhoede, al is het de vraag of Santiago Arias niet binnen afzienbare tijd naar een internationale (sub)topclub verkast, als hij tenminste de vorm van vorig jaar kan doorzetten.

Met het middenveld moet geëxperimenteerd worden wat de beste formatie is. Aangezien PSV met zeer aanvallende backs speelt, moeten er eigenlijk twee controleurs spelen. In mijn ogen Steven Defour, die dan nog moet worden overgenomen van FC Porto, en Stijn Schaars. Schaars moet dan binnen twee jaar worden opgevolgd door Ritzmaier. Op de nummer ‘10’ positie krijgt Philip Cocu een luxeprobleem, moet hij de met extreem veel talent en creativiteit beladen Adam Maher laten spelen of Georginio Wijnaldum, iemand die veel creëert door zijn loopacties en zijn dribbels. Hierin staat de coach voor een moeilijke keuze, aangezien het aantrekkelijk is om beide op te stellen, met Wijnaldum als rechtshalf. Deze keuze raad ik echter ten zeerste af omdat het begin van afgelopen seizoen heeft laten blijken dat zij niet samen kunnen spelen. Het middenveld wordt dan te aanvallend , want met alleen Schaars als verdedigende middenvelder, die net heel sterk en/of sterk is, wordt de verdediging optimaal belast door de zeer aanvallende backs.

PSV’s aanval heeft een potentiële wereldtopper in huis: Memphis Depay. De aanvaller, die veel indruk maakte op het WK in Brazilië, is iemand die de wedstrijd kan openbreken met zijn versnelling en individuele acties. De andere buitenspeler, Luciano Narsingh, kan dit seizoen waarschijnlijk voor het eerst een volledig seizoen zijn kunsten laten zien in het tricot van PSV. Hij zou een dodelijk koppel kunnen vormen, in mijn ogen althans, met de nieuwe spits Luuk de Jong. De Jong kan met de aanwezigheid van Narsingh veel kansen aangeboden krijgen aangezien Narsingh een dienende speler met een actie is, in tegenstelling tot Depay die vaak voor eigen succes gaat. Daarnaast kan de Jong ook zelf kansen creëren, dat liet hij zien in zijn tijd bij Twente. Dus hij zou in theorie meer goals moeten maken dan de eerste spits van vorig jaar: Jürgen Locadia, die twee egoïstische buitenspelers naast zich had en er desondanks nog vijftien in het netje legde. Uiteraard moet de praktijk uitwijzen of de Jong gaat renderen maar ik heb er een goed gevoel bij.

PSV zit wel goed de komende jaren. Het elftal heeft dadelijk een ideale mix van ervaring, zeker als Defour komt, en jeugdig talent. Dat zou de sleutel tot succes kunnen zijn. Echter ben ik bang dat onze jongens nog steeds niet constant genoeg zijn, en niet op tijd op elkaar ingespeeld raken. Want als Rekik niet terugkeert, wat ik geen aderlating zou vinden met Jorrit Hendrix achter de hand, zijn er bij de start van het seizoen vijf basisspelers van het vorige seizoen er niet meer bij (Rekik, Ruiz, Locadia en Park die opgevolgd zou moeten worden door Defour of Hiljemark). Vanwege deze twee redenen zie ik PSV komend jaar niet kampioen worden, maar Ajax. Omdat zij wel op elkaar zijn ingespeeld en waarschijnlijk maar twee nieuwe gezichten in de basiself hebben staan na twee september, namelijk de spits en de vervanger van de geblesseerde Viktor Fischer.

Ajax lijkt mij dan ook dit jaar weer de meest constante ploeg en zal dus het Eredivisierecord van meeste titels achter elkaar gaan verbeteren in mijn ogen. PSV zal, als het elftal intact blijft, denk ik pas weer de hoogst haalbare prijs van Nederland kunnen showen aan de fans in mei 2016. Maar tot die tijd bid en schreeuw ik ze naar het Stadhuisplein, waar hopelijk al in mei van dit voetbalseizoen PSV gehuldigd zal worden voor het behalen van de landstitel.

Vooruit die Rood-Witten!