Op dezelfde dag geboren maar toch onverenigbaar

Het was donderdag 1 juli 1976. In Oss en in Amsterdam werd een kindje geboren. Twee jongens die op dat moment niets met elkaar te maken hadden. Ze volgden elk hun eigen weg naar succes en 28 jaar later had het zo mooi kunnen zijn. Ze hoorden bij de besten in hun soort en samen hadden ze het Nederlands elftal aan de eerste prijs sinds 1988 moeten helpen. Het lot besliste anders. Op dezelfde dag geboren maar toch onverenigbaar. Rutgerus Johannes Martinus van Nistelrooij en Patrick Stephan Kluivert.

Kluivert en Van Nistelrooij zijn heel erg verschillend maar hebben toch ook aardig wat gemeen. Ze zijn niet alleen op dezelfde dag geboren maar zijn ook nog eens allebei 1.88 meter lang. Ze hebben beiden in zowel de Nederlandse, Spaanse als Engelse competitie gespeeld en zijn beiden spits. Toch zijn er ook veel verschillen tussen de twee aanvallers. Het meest opvallende verschil is natuurlijk de blanke huidskleur van Van Nistelrooij ten opzichte van de donkere huidskleur van Kluivert. Van Nistelrooij groeide op in de provincie waar Kluivert opgroeide in de grote stad. En ondanks dat ze dezelfde positie bekleedden in het veld waren het ook twee totaal verschillende type spitsen.

Ruud van Nistelrooij stond bekend als een echte killer. Een afmaker pur sang. In zijn toptijd in Engeland bedolf Sir Alex Ferguson zijn spits onder de complimenten en hij noemde Van Nistelrooij onder andere de beste afmaker ter wereld. De technische capaciteiten van de Brabander zijn gedurende zijn gehele carrière een onderschat aspect geweest maar toch vond een statistiekenbureau gedurende zijn tijd in Madrid uit dat hij op dat moment nog nooit een doelpunt van buiten het zestienmetergebied had gemaakt. Kluivert stond bekend als de complete spits. Hij was snel en enorm balvaardig en dat voor iemand van zijn lengte. Hij had een goed schot, kon de bal goed vasthouden, was een zeer goede kopper en liet ook anderen beter spelen. Thierry Henry zei ooit eens over Kluivert dat hij alles in zich had om de beste speler van de wereld te worden.

Ook het carrièreverloop van de twee spelers was compleet anders. Kluivert speelde in de jeugd al bij Ajax en debuteerde in 1994 op het hoogste niveau. Toen Van Nistelrooij in 1998 zijn debuut maakte bij een topclub (PSV) was Kluivert al kampioen van Nederland geworden en had hij al de Champions League gewonnen met Ajax, was hij al mislukt bij AC Milan, speelde hij bij FC Barcelona en had hij al twee grote toernooien gespeeld met het Nederlands elftal.

Kluivert was sinds de jeugd altijd al een van de besten en ondanks dat hij goed speelde bij FC Barcelona kwamen toen al de eerste geruchten dat er iets mis was met zijn instelling. Van Nistelrooij was echter onderaan begonnen en via FC Den Bosch en Heerenveen kwam hij bij PSV terecht. Met keihard werken knokte hij zich terug na een zware blessure en bij Manchester United stond hij al snel bekend als een doelpuntenmachine met een enorme winnaarsmentaliteit. Na het mislopen van het WK van 2002 keerde het Nederlandse volk zich tegen de volgevreten gouden generatie en was het tijd voor andere spelers waaronder Van Nistelrooij.

In het seizoen voorafgaande aan Euro 2004 scoorde Kluivert slechts 8 doelpunten in La Liga. FC Barcelona had al in jaren geen prijs gewonnen en de oude garde, waaronder veel Nederlanders gehaald door Louis van Gaal, moesten vertrekken. Toch liet Kluivert bij vlagen zien waarom Henry hem dat enorme compliment had gegeven. Van Nistelrooij deed het dat seizoen beter en schoot er 20 in. Na eerdere blessures zou hij eindelijk zijn debuut op een groot toernooi maken voor Oranje. Toen Kluivert voor het eerst bij Oranje aanklopte vroeg iedereen zich af of hij wel met Dennis Bergkamp samen kon spelen. Met name bij Euro 2000 bewezen de twee technici elkaar prima aan te kunnen vullen. Bij het duo Van Nistelrooij en Kluivert waren er veel meer sceptici. De twee zouden niet samen kunnen spelen en zouden ook niet met elkaar overweg kunnen.

Tijdens de voorbereiding op het EK van 2004 speelden Kluivert en Van Nistelrooij een goede wedstrijd samen en daarna verschenen beelden waarin de twee arm in arm over het trainingsveld liepen. Was het Dick Advocaat dan eindelijk gelukt om de spits van Manchester United en de spits van FC Barcelona te laten functioneren in een team? Het leek te goed om waar te zijn en dat was het ook. Advocaat gaf de voorkeur aan Van Nistelrooij. Oranje bereikte de halve finale en Kluivert was de enige speler uit de selectie die geen minuut speelde. Van Nistelrooij zou nog furore maken bij Real Madrid terwijl Kluiverts carrière als een nachtkaars uitging.

Er zijn mensen die vinden dat een bondscoach de beste spelers moet selecteren en daarvan een team moet maken en anderen vinden dat een bondscoach het beste team moet selecteren. Ik geloof absoluut in het eerste. Daarom is het ook een functie die niet voor iedereen is weggelegd. Je moet niet alleen de tactische capaciteiten hebben maar ook een dusdanige people manager zijn om de 22 beste spelers van je land tot een hechte groep te maken die voor elkaar door het vuur gaan. Advocaat deed dat ook maar hij durfde niet de beste elf in het veld te zetten. Daar was hij te behoudend voor. Zijn onbegrijpelijke wisselbeleid is daar het bewijs van. Hadden we het EK gewonnen als Advocaat een manier had gevonden om twee van de beste spitsen die Oranje gehad heeft in een elftal te laten functioneren? Dat zullen we nooit weten. Maar als voetballiefhebber en spits zijnde weet ik wel dat ik er enorm van had genoten om die twee spitsen, geboren op dezelfde dag maar toch zo verschillend, samen had mogen zien schitteren op een groot toernooi.