Idool van mijn vader

Vroeger raakte mijn vader niet uitgepraat over een speler, uiteraard toentertijd uitkomend voor PSV. Hij kon er aan een stuk over doorgaan en daar kreeg ik als kleine jongen soms heel veel hoofdpijn van, maar toch ging hij verder. Op den duur luisterde ik er niet meer naar en vond ik het wel best. 'Praat jij maar lekker verder, ik geef wel het antwoord dat je wilt horen' dacht ik dan. Maar het ging niet over een echte sterspeler, het ging zelf over een speler die ik niet kende. Een zekere John de Jong, maar daar had ik nog nooit van gehoord.

Dat is ook niet zo gek als je je bedenkt dat ik op dat moment pas zes jaar oud was en alleen de echte sterspelers kende, want als je eerlijk zou zijn, bijna niemand volgde fanatiek voetbal toen hij of zij zes jaar was. Toen ik een paar jaar ouder was en wist wie De Jong, vond ik het wel leuk om aan te horen. Ook ik raakte onder de indruk van hem en werd besmet door mijn vader.

Voordat De Jong in de zomer van 2000 bij PSV aankwam was hij al uitgekomen voor FC Den Haag en FC Utrecht. 9,5 miljoen gulden kostte hij toen, dat toen een flink bedrag was. In zijn eerste twee seizoenen was hij meer bankzitter dan basisspeler, maar kwam door een flink aantal invalbeurten toch tot een aardig aantal wedstrijden. Maar De Jong wilde voetballen en werd verhuurd aan SC Heerenveen. Dat bleek voor alle drie de partijen een gouden zet. De Jong speelde heel goed en was zeer belangrijk voor de Friese formatie. Dat seizoen bloeide de Jong helemaal op, met fris en goed voetbal stal hij ook de harten van het Friese publiek, dat hem altijd goed heeft gedaan. In een seizoen kwam hij tot zesentwintig wedstrijden en zes doelpunten en keerde in 2003 weer terug bij PSV.

Vanaf dat moment ging de loopbaan van De Jong ging in stijgende lijn en hij werd steeds belangrijker voor PSV. Hij begon te scoren aan de lopende band en leverde assist na assist, wat vrij bijzonder was voor een middenvelder als De Jong. Daardoor raakte steeds meer supporters onder de indruk van 'Haagse Johnny', wat zijn bijnaam was. Hij was samen met Johann Vogel en Mark van Bommel een stabiele factor in de voor ons geweldig verlopen eerste competitiehelft van het seizoen 2003/2004. Na de winter kwamen er toch wat scheuren in het elftal en werd een ruime voorsprong in de titelrace verspeeld, waardoor de titel uiteindelijk naar Ajax ging.

Als Phillip Cocu terugkeert in de zomer van 2004 lijkt De Jong veroordeeld tot de bank, maar door het rotatiesysteem van trainer Guus Hiddink, komt hij nog veel aan de bak. Hij was uiteindelijk degene die ons voorbij Rode Ster Belgrado loodste in de voorronde van de Champions League door in Belgrado de 3-2 te scoren en ook in Eindhoven twee keer trefzeker te zijn. Dat seizoen was een geweldig seizoen voor iedere PSV-fan, waarin ook met 0-4 werd gewonnen in de Amsterdam Arena van Ajax. Niet wetende dat het de laatste wedstrijd zou zijn voor hem voor zijn blessure.

Botontkalking was de spelbreker voor de middenvelder, die op dat moment in een bloedvorm verkeerde. Kniebanden, kuiten, enkels alles moest er aan geloven. Iedere keer als hij weer op de weg terug leek kwam er weer een nieuwe tegenslag. Na een jaar kon hij zich weer aansluiten bij de groepstraining en leek het goed te komen. Helaas is de blijdschap van korte duur. Al vrij snel kreeg De Jong weer allemaal klachten en moest operatie na operatie ondergaan. Toch bleef hij strijdbaar en sommige momenten leek hij weer op te krabbelen. Maar helaas moest De Jong zijn loopbaan in februari 2008, na bijna drie jaar onophoudelijk blessureleed zijn carrière beëindigen. Sindsdien werk hij in het scoutnetwerk van PSV.

Nog steeds kan mijn vader met genot praten over hem. Hij was zijn favoriete speler, en vond het dan ook jammer dat hij er mee op moest houden. Maar gelukkig begreep ook hij dat het de beste keuze was. Ondanks het rottige einde van je loopbaan: John de Jong, idool van mijn vader.