De scheids is uitgefloten

Ik vraag me soms af waar de KNVB deze mensen toch vandaan tovert: de scheidsrechters. Dat ze elk jaar toch weer een groepje mensen weten te vinden die zich wekelijks laten afzeiken, dat vind ik knap. Ik zelf zou er namelijk niet aan moeten denken. Als scheidsrechter ken je namelijk geen vrienden, maar enkel vijanden. Waar je ook je zo best staat te doen, of het nu in Groningen is of in Maastricht, ze zullen je haten. Ze zullen je uitfluiten, jou en je familie uitschelden en bedreigen. En waarom? Juist, omdat je een situatie niet goed inschat. Of dit zelfs eigenlijk wel goed doet, maar zij het er niet mee eens zijn. Jij bent er in hun ogen namelijk alleen maar om de voetbalwedstrijd te verzieken. Helaas begint deze tendens steeds meer door te slaan. De arme scheidsrechter staat er meer dan ooit helemaal alleen voor.

De beelden van een heel stadion dat kwetsende liedjes over een scheidsrechter zingt, daar kijken wij al niet meer van op. Waar er een paar jaar terug nog een wedstrijd werd stilgelegd, daar probeert nu een verlegen stadionspeaker te vragen of ze alsjeblieft willen ophouden. Vaak gebeurt dit niet, maar wordt er toch geen actie ondernomen. De scheidsrechter moet het kennelijk maar beschouwen als een onderdeel van zijn baan en er vooral niet te moeilijk over doen.

Het zijn de supporters die in het stadion de dienst uitmaken en er alles aan doen om de scheidsrechter te beïnvloeden. Zo is namelijk elke achterbal volgens het publiek een corner. Is het bij spelers van de tegenpartij het hands, of ze nu de bal met hun borst, hoofd of knie rake. Is het sowieso een penalty als er een speler van de eigen ploeg neer gaat in het strafschopgebied. Daarnaast zijn ook nog alle inworpen voor de eigen ploeg en worden overtredingen alleen maar door de tegenstander gemaakt. Alleen een scheidsrechter die zich hier aan houdt zal geliefd zijn bij het publiek. Maar helaas voor het publiek, een scheidsrechter probeert wel eerlijke beslissingen te maken. Gefluit wordt er toch wel aangezien je het nooit allebei de teams naar de zin kan maken.

Maar helaas voor de scheidsrechters zit het er nog niet op als de wedstrijd afgelopen is. Zodra je de catacomben inloopt staan de journalisten al klaar om je te confronteren met al je fouten die je gemaakt hebt. Zij hebben immers de situaties al twintig keer terug gezien vanuit vier camerastandpunten en snappen niet dat hun het wel zagen en jij als ‘scheidsrechter’ niet. Vervolgens rest er eigenlijk dan nog maar één ding dat je kan doen. Je moet voor de camera je excuses maken en toegeven dat je er naast zat. Doe je dit niet, dan ben je maar een arrogant ventje dat alleen maar uit zelfverheerlijking scheidsrechter is geworden. Dit zul je nog maandenlang naar je hoofd geslingerd krijgen in de voetbalpraatprogramma’s. Tenminste, als ze niet nog drukker zijn met het totaal belachelijk maken van de vierde man. Maar fluit je een goede wedstrijd zonder fouten, denk dan maar niet dat de NOS of Eredivisie Live je dan voor de camera uitnodigt. Het is immers gewoon je werk, dus waarom zouden ze je een compliment geven?

Maar dat er allerlei factoren zijn waardoor het voor jou extra moeilijk gemaakt wordt, daar houdt de media zich wat minder mee bezig. Want niet alleen het stadion probeert de scheidsrechter te beïnvloeden, de spelers doen hier net zo hard aan mee. Bij de minste aanraking duiken ze al naar de grond, om kenbaar te maken dat ze werden aangeraakt. Ze schreeuwen het uit van de pijn alsof ze zonder verdoving op een operatietafel liggen. Dit doen ze net zolang totdat ze merken dat je er weer ingetrapt bent, dan is heel opeens de pijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat voetballers door andere sporters worden gezien als jankerige aanstellers is dan ook niet verwonderlijk. Daarnaast is het getoonde gedrag ook nog eens hartstikke onsportief en er op gestuurd om elkaar kaarten aan te naaien. Ook het vragen om kaarten voor de tegenstanders is voor veel spelers gebruikelijk.

Dat een scheidsrechter tussen al het acteergedrag door de echt zware overtredingen soms niet goed bestraft is dan ook niet alleen zijn schuld, maar ook die van de spelers zelf. Ze creëren als het ware een rookgordijn waardoor het voor een scheidsrechter haast onmogelijk wordt om goed te kunnen zien of iets echt is of niet. Het zou mijns inziens al helpen als er naast niet waargenomen overtredingen ook naar niet waargenomen schwalbes vooronderzoeken kunnen worden ingesteld. Nu komt men hier nog ongestraft mee weg en is het risico dat je loopt met het uitproberen van schwalbes niet zo groot.

Maar ik heb het gevoel dat zoiets niet ingevoerd zal worden. Het zou namelijk het werk van een scheidsrechter makkelijker maken en kennelijk is dat niet de bedoeling. Er zijn inmiddels al voldoende technische hulpmiddelen die het voetbal misschien wat minder dynamisch, maar wel eerlijker maken. Deze hulpmiddelen kunnen voor zowel scheidsrechters als trainers een uitkomst zijn. Maar kennelijk is er binnen de top van de FIFA enUEFA teveel belang om dit zo lang mogelijk tegen te houden. Tot die tijd zal de scheidsrechter de pispaal blijven en op weinig respect kunnen rekenen. Laten we hopen dat dit ooit veranderd en dat de scheidsrechters het respect krijgen dat ze verdienen.