Beter, maar minder goed

Van Amerika via Rusland tot Japan zijn er supporters van Real Madrid, Liverpool, Barcelona en Manchester United. De Hate Game en El Clásico doen menig voetbalfan zweten van nervositeit. Cristiano Ronaldo, Lionel Messi, Kaká en Andrés Iniesta zijn te bewonderen in Spanje, terwijl grote verrassingen in Engeland in feite wel te verwachten zijn. Overal hoor je wel eens een discussie over de Premier League en de Primera División, maar welke is nu echt de sterkste competitie?

In de hoogste Engelse voetbaldivisie kunnen ploegen als Wolverhampton Wanderers en West Bromwich Albion respectievelijk Manchester United en Arsenal verslaan en wordt er geregeld gelijkgespeeld, met occasioneel wedstrijden zoals de wonderbaarlijke comeback van Newcastle United tegen Arsenal, dat na meer dan een uur spelen een 4-0 voorsprong uit handen gaf. In de Primera División lijkt dat echter niet zo vaak te gebeuren: ploegen als Villarreal en Valencia verliezen wel geregeld van de ‘kleintjes', maar Barcelona en Real Madrid zijn maar zelden op een foutje te betrappen. De Engelsen lijken in deze categorie het voortouw te nemen en brengen de stand in hun voordeel:

Premier League - Primera División: 1-0

Het feit dat La Liga door Barça en Real wordt beheerst, zou te wijten kunnen zijn aan de grote kapitaalsverschillen. De Catalanen en de hoofdstedelingen kopen wereldspelers als Zlatan Ibrahimovic, David Villa, Cristiano Ronaldo en Kaká, terwijl een andere Spaanse grootmacht, Valencia, financieel ‘gedwongen’ wordt om wereldkampioenen Villa en Davild Silva te laten gaan. Kapitaalverschillen zijn er echter ook in de Premier League, maar de mindere goden van de competitie kunnen hier klaarblijkelijk beter mee om, hetgeen ook te danken is aan de betere verdeling van de televisierechten. Financieel blijft het in Engeland, op enkele miljardairs na, grotendeels in evenwicht, terwijl de kloof in Spanje tussen Barça en Real, en de rest groter en groter blijkt te worden.

Premier League - Primera División: 2-0

De enigszins spannendere Engelse competitie stuurt weliswaar meer ‘vertegenwoordigers’ naar de grote Europese competities, maar zij lijken de laatste tijd echter hun meerderheidstraditie kwijt te raken: in de seizoenen 2006/07, 2007/08 en 2008/09 bevonden er zich telkens drie Engelse ploegen in de halve finales van de Champions League, terwijl er geen enkele de halve finale van het seizoen 2009/10 wist te bereiken. In het huidige seizoen blijkt een gelijkaardig scenario niet van toepassing te zijn door de Engelse kwartfinale tussen Manchester United en Chelsea, maar desondanks lijken de Engelsen hun ooit zo grote sterkte te verliezen. In de Europa League gingen vorig seizoen Liverpool en Fulham respectievelijk in de halve finales en de finale voor de ‘Spaanse bijl’ van Atlético Madrid en dit seizoen bevindt er zich geen enkele Engelse ploeg zich in de kwartfinales. In Europees verband is het voor de Spaanse grootheden dan wél weer succesvol: door de aankomende Spaanse halve finale tussen Barça en Real, zit er al sowieso een Spaanse ploeg in de finale van het kampioenenbal en in de Europa League toont Villarreal dat zij niet (zoveel) minder is dan haar Spaanse collega’s.

De Europese escapades van de Spaanse ploegen brengen de spanning terug in de wedstrijd:

Premier League - Primera División: 2-1

Om de Europese kruistochten even achterwege te laten, zijn beide competities alom bekend om de hevige supporters en imposante infrastructuur. Grote jeugdopleidingen en enorme stadions vindt men zelfs bij de ‘kleinere’ ploegen, terwijl grote groepen ruziënde die-hard-fans banale feiten blijken te zijn. Enkele, paradoxaal genoeg Spaanse, autoriteiten schieten de Pommy's te hulp om hen het voordeel van de mogelijke twijfel te geven: ex-La Liga-spelers David Silva (ex-Valencia, nu Manchester City) en Fernando Torres (ex-Atlético Madrid, nu Chelsea) vinden de atmosfeer en dergelijke in Engeland beter dan in Spanje. Door de betere financiële status, de betere politiek (lees: de regeling van televisiegelden) en de grotere algemene bekendheid is de Premier League op dit vlak toch nog iets beter dan de Primera División, waardoor de Engelsen de eindstand definitief in hun voordeel weten te beslissen:

Premier League - Primera División: 3-1

De Premier League blijkt, als competitie, beter te zijn door de kleinere verschillen tussen alle ploegen en de betere omstandigheden, maar in Europees verband lijken de Spaanse ploegen de fakkel van de Engelsen over te nemen en hun historie eens te meer te herbeleven.