De beer, de octopus en de zwarte panter

Als een waakhond bewaak je ‘het hok’. Je baas, de voetbaltrainer, heeft gezegd dat niets of niemand in de buurt bij het hok mag komen. Je gehoorzaamt, want het is een opdracht van de baas. Daar moet je naar luisteren! Je kent de situaties en je bent ervaren, want je hebt dit allemaal al veel vaker meegemaakt. Je spuugt nog een keer in je klauwen en kijkt naar voren. ‘Gevaar!’ komt er in je op, een reusachtig persoon van twee meter lang komt op het hok af stormen om de buit binnen te halen. Daar komt niets van in! Een interessante tweestrijd volgt. Wie zal er winnen?

Lekker! Het is weer herfst! Herfst is het seizoen waarin de bladeren weer van de bomen vallen, waarin elke dag net zo grijs en grauw lijkt als de dagen daarvoor, waarin het voor je gevoel zo lang blijft regenen dat het maar niet op wil houden, enzovoort. De voetbalcompetitie is al een poosje bezig en de hevige regenval van de afgelopen dagen begint op de grasvelden hun tol al te eisen. Het zestienmetergebied, vooral het keepersgebied, heeft het al zwaar moeten verduren: Pollen, zandveldjes en als het al een beetje tegenzit: modderplassen! Mijn wenkbrauwen beginnen te fronzen, hier heb ik nou al zo lang op gewacht! Eindelijk mag ik weer lekker rollen door de modder en zweefduiken maken op een écht baggerveld!

Je leest het, keepen is niet voor doetjes. Je moet niet een beetje vies zijn van een beetje modder, plassen water en grasvlekken op je lichaam en shirt. Volgens velen past een verenpak beter bij onze soort ras, de keepers genaamd. Keepers worden ook wel eens tot de vreemde vogels gerekend. Al die verbazingwekkende zweefduiken, acrobatische sprongen en andere rare capriolen van die man tussen de palen, is dat allemaal nou wel nodig?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik lang moest nadenken om een goed antwoord te kunnen formuleren op die laatste vraag. Een keeper die een opraapballetje op een onnodige, inglijdende manier pakt, kan in de ogen van een niet-keeper ook gewoon normaal gepakt worden. Een keeper zit nou eenmaal zo in elkaar, de keeper mag ook eens zijn momenten hebben. Lionel Messi en Cristiano Ronaldo doen toch ook op de meest vreemdste en gekste plekken op het veld hun trucjes? Waarom zou een keeper dat niet mogen doen? Af en toe een zweefduik eruit gooien mag best, dan heeft de keeper tenminste ook weer zijn actie in de wedstrijd gemaakt!

Zoals ik al zei, een keeper ben je niet zomaar. Je word pas keeper wanneer je echt helemaal niets met een bal aan de voeten kan. Een dubbele akka maken, tippen, laat staan met de bal aan je voet dribbelen. Een keeper is min of meer een mislukte voetballer die beter op handbal had kunnen gaan. De liefde voor het voetbalspelletje gaf toch de doorslag, dan ging je maar tussen de palen staan. Dan maak je ook deel uit van een team!

Keeper zijn heeft ook mindere kanten. Je draagt in je eentje zoveel verantwoordelijkheid voor het team. Wanneer de keeper een blunder maakt, dan krijgt hij gelijk allemaal kritiek over zich heen. De mensen die het ‘beter weten’, de media en andere kenners, kraken de doelman dan af. De keeper zou er dan niets van kunnen, zegt men. Ik had het als keeper helemaal te doen met Robert Green, de keeper van Engeland op het WK. Zo’n gruwelijke fout gun je als keeper niemand. Later in de wedstrijd redt Robert Green enkele keren goed, maar niemand die na de wedstrijd over de goede reddingen praat. De voetbalvolgers hebben dan alleen maar kritiek voor de fout die de keeper dan gemaakt heeft.

Daar kan ik me zo druk om maken! Een spits die voor een open doel de bal nog over weet te schieten krijgt minder kritiek over zich heen dan een blunderende keeper. Een gemiste kans van de spits hoeft niet per se beslissend te zijn, dan had de medespelers ook maar moeten scoren uit eerder kansen. Een blunder van een keeper geeft vaker de doorslag in de wedstrijd. Een gemiste kans valt ook minder op en is sneller vergeten dan een fout van de keeper. Dat zijn de verschillen die duidelijk zichtbaar zijn in de voetballerij.

Wat wel heerlijk is wanneer je keeper bent, zijn de wedstrijden waarin je alle schoten tegen houdt. De keeper is dan een plaag voor de spits van de tegenstander die in de wedstrijd alles goed doet, maar niet tot scoren komt. Dan laat de keeper geen enkele tegendoelpunt door en dan wint zijn team in de laatste minuut geflatteerd met 0-1, heerlijk! Ook de wedstrijden waarin je als keeper bijna niets te doen krijgt zijn geweldig, ineens verschijnt de spits in de laatste minuut van de wedstrijd voor je neus en dan houd je de beslissende bal tegen. Dat geeft een keeper een enorme mental boost!

We moeten allemaal maar accepteren dat de voetbalwereld zo in elkaar zit. De ene week is de keeper de held van de dag, in de andere week laten de mensen hem dan als een baksteen vallen als hij even een minder moment heeft. Het is niet anders! Nogmaals, een keeper is meer dan alleen maar een teamgenoot die een ander shirt draagt dan de rest van de equipe: hij is een beer, een octopus, een zwarte panter of weet ik het allemaal wat voor namen men tegenwoordig voor keepers hebben verzonnen! Een keeper is iemand die er ook bij hoort! Acrobatisch, springend, duikelend, rollend, blunderend of op welke manier dan ook! De keeper is de nummer één en daar is er maar één van!